Μυστική ανάγνωση ευχών

Status
Not open for further replies.
Κ

Κωσταντής1

Guest
υγ. ὅταν γράφει ὁ πρῶτος τῶν ἱερέων κλινόμενος ταύτην τὴν εὑχὴν λέγει μυστικῶς [...] https://analogion.com/forum/index.php?attachments/4aca6fd0-1342-4d2e-b928-37ca92edee64-jpeg.110588/ (Κλινόμενος = λατ., στὸ ἵδιο, caput inclinans=σκύβοντας τὸ κεφάλι (?) εἶναι ἀμφίβολο νὰ ἐννοεῖ σιωπηλὰ ἀπὸ μέσα του. Μυστικὸς σημαίνει καὶ τῶν μυστηρίων βλ. καἰ λεξικὸ Sophocles https://archive.org/details/cu31924021609395/page/n799/mode/1up Δὲν ἀποκλείεται καὶ νὰ ἐννοεῖ ἕναν εἱδικὸ τρόπο ἐκφορᾶς, λ.γ. ὑποτονθορίζοντας ἢ μή, κάτι παρόμοιο.
 

Shota

Παλαιό Μέλος
«Κλινόμενος» είναι η παραδοσιακή βυζαντινή στάση του λειτουργού όταν διαβάζει την ευχή. Υπάρχουν πάμπολλες τοιχογραφίες που απεικονίζουν το γεγονός. Την εκφώνηση την έλεγε όμως όρθιος*.

Περίπλοκη εξήγηση του «μυστικώς» εδώ δεν χρειάζεται.

* Μερικά χφφ της λειτουργίας του αγ. Ιακώβου ορίζουν το θεομητορικό «Εξαιρέτως…» να λέγεται πάλι κλινομενως, ακριβώς γιατί ήταν ειδική περίπτωση.
 

Attachments

  • D5D0770A-1D59-4D88-9642-8579508E4573.jpeg
    D5D0770A-1D59-4D88-9642-8579508E4573.jpeg
    716.9 KB · Views: 13
  • B1749819-F10E-4212-9E1A-4C702B20C7F3.jpeg
    B1749819-F10E-4212-9E1A-4C702B20C7F3.jpeg
    1.2 MB · Views: 11
Last edited:
Κ

Κωσταντής1

Guest
«Κλινόμενος» είναι η παραδοσιακή βυζαντινή στάση του λειτουργού όταν διάβαζε την ευχή.
Περίπλοκη εξήγηση του «μυστικώς» εδώ δεν χρειάζεται.
.
Πλήρης χρειάζεται, ἂν θέλετε βέβαια νὰ φωτιστῇ τὸ θέμα.
 
Last edited by a moderator:
Κ

Κωσταντής1

Guest
υγ. Πρὸς τὸ παρὸν αὑτὴ εἶναι ἡ πιὸ πιθανὴ ὑπόθεση (μυστικῶς = μὲ τὴν μύτη, μὲ ἕνα εἶδος ὑποτονθορισμοῦ) διότι ὅταν διαβάζεις κάτι μεγαλόφωνα μὲ τὸ σαγόνι πιεσμένο στὸ στέρνο ὑποτονθορίζεις (ἀπαγγέλλεις καὶ μὲ τὴν μύτη). Παρόμοια λήθη ἐννοιῶν καὶ παρετυμολογήσεις ποὺ κρατοῦν αἱῶνες ἔχουμε καὶ ἀλλοῦ, λ.χ. εἶναι πιθανὸν ἡ τραγῳδία νὰ λεγόταν ἔτσι ἐπειδὴ τὴν ἔλεγαν ἔφηβοι τὴν στιγμὴ ποὺ σπάει ἡ φωνή τους (τραγίζουσιν). Πρὸς τὰ κεῖ πρέπει κανεὶς νὰ κοιτάξῃ ἂν θέλει νὰ ἐξαντλήσῃ τὸ θέμα...
 

Shota

Παλαιό Μέλος
υγ. Πρὸς τὸ παρὸν αὑτὴ εἶναι ἡ πιὸ πιθανὴ ὑπόθεση (μυστικῶς = μὲ τὴν μύτη, μὲ ἕνα εἶδος ὑποτονθορισμοῦ) διότι ὅταν διαβάζεις κάτι μεγαλόφωνα μὲ τὸ σαγόνι πιεσμένο στὸ στέρνο ὑποτονθορίζεις (ἀπαγγέλλεις καὶ μὲ τὴν μύτη). Παρόμοια λήθη ἐννοιῶν καὶ παρετυμολογήσεις ποὺ κρατοῦν αἱῶνες ἔχουμε καὶ ἀλλοῦ, λ.χ. εἶναι πιθανὸν ἡ τραγῳδία νὰ λεγόταν ἔτσι ἐπειδὴ τὴν ἔλεγαν ἔφηβοι τὴν στιγμὴ ποὺ σπάει ἡ φωνή τους (τραγίζουσιν). Πρὸς τὰ κεῖ πρέπει κανεὶς νὰ κοιτάξῃ ἂν θέλει νὰ ἐξαντλήσῃ τὸ θέμα...

Η λέξη «μυστικώς» δεν είναι εφεύρημα της βυζαντινής εποχής, είναι γνωστή από την παλιά. Όποτε δεν έχουν νόημα ετυμολογικές ερμηνείες.

Τα λειτουργικά χφφ κάνουν σαφή διάκριση μεταξύ των εκφωνήσεων και μυστικώς λεγόμενων ευχών (γιατί υπάρχουν και άλλες που λέγονται εις επηκοον ακόμη σήμερα). Το αν η λέξη σημάνει τέλειος σιωπηλά η με χαμηλή φωνή, δεν είναι και τόσο σημαντικό. Γιατί το πρακτικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο• σε ένα μεγάλο ναό με χαμηλή φωνή και χωρίς μικρόφωνα δεν θα ακουστεί σχεδόν τίποτα από τον ιερό. Το ξέρουν και οι παπάδες όταν χρησιμοποιούν τα κινητά τους κατά την ώρα της ακολουθίας (ευτυχώς λιγότεροι).
 
Last edited:

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Πού καταλήγουμε λοιπόν;

Η σημείωση του βιβλίου πάντως αφορά το αποτέλεσμα, όχι φωναχτά, αλλά να ακούγεται. Και έξω.

Αναρωτιέμαι από πότε οι χριστιανοί ξεκίνησαν να ψάχνουν το τι πρέπει να κάνουν μέσα σε χειρόγραφα.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Η λέξη «μυστικώς» δεν είναι εφεύρημα της βυζαντινής εποχής, είναι γνωστή από την παλιά. Όποτε δεν έχουν νόημα ετυμολογικές ερμηνείες.
.
Tί πάει νἀ πῇ δὲν ἔχουν νόημα ἐτυμολογικὲς ἑρμηνεῖες; Φυσικὰ καὶ ἔχουν νόημα (ἀρχὴ σοφίας ὀνομάτων ἐπίσκεψις). Ὁλόκληρη φασαρία γίνεται, ἀκόμα καὶ τὸ διφορούμενο ποὺ ἐνυπάρχει στὴν πατριαρχικὴ ὁδηγία (καὶ τὸ ὁποῖο ἐν τέλει μπορεῖ νὰ εἶναι... μέσα!) μπορεῖ νὰ ὀφείλεται σὲ ἁπλὴ ἄγνοια τῆς ἱστορικῆς ἐξέλιξης τοῦ νοήματος τῆς ἔκφρασης μυστικὴ εὑχή. Δὲν ἔχει νόημα ἂν δὲν ξέρουμε τὴν ἱστορικὴ μεθοδολογία ἢ ἂν θέλουμε ἐκ τῶν προέρων νὰ κάνουμε ἑπιλεκτικὴ ἀνάγνωση πηγῶν γιὰ νὰ καταλήξουμε σὲ ἑκ τῶν προτέρων επιλεγμένο συμπέρασμα.
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
Μυστικώς λέει. Όχι μυτικώς.:)
Λογικό είναι επειδή το μυστήριο απευθύνεται σε μύστες, μερικά δέν πρέπει να τα ακούνε στον πρόναο και μερικά όχι μερικοί, καθότι δεν θα δώσεις κρέας στο μωρό που έλεγε ο Παύλος, ίσως να παίζει και κάτι τέτοιο.
Πάντως είναι θέμα ιερέως εάν τα πει καρδιακά ή με λίγη ένταση και σιγόντο τον ψάλτη, ή δυνατά.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Μυστικώς λέει. Όχι μυτικώς.:)
Λογικό είναι επειδή το μυστήριο απευθύνεται σε μύστες, μερικά δέν πρέπει να τα ακούνε στον πρόναο και μερικά όχι μερικοί, καθότι δεν θα δώσεις κρέας στο μωρό που έλεγε ο Παύλος, ίσως να παίζει και κάτι τέτοιο.
Πάντως είναι θέμα ιερέως εάν τα πει καρδιακά ή με λίγη ένταση και σιγόντο τον ψάλτη, ή δυνατά.
Ναὶ συγγνώμη ἐγὼ φταίω ποὺ ἔβαλα τὸ... μυτικῶς σὲ πλάγια, mea culpa! ἑλλ. ἤμαρτον, ἄλλο ἑννοοῦσα, ὅτι ὑπάρχει ἴσως μιὰ πολὺ ἀρχαιότερη συνάφεια μεταξὺ μύτης καὶ μυστικοῦ. Δὲν εἶναι αὐτὸ τὸ πόιντ, τὸ... πόιντ εἶναι ὅτι στὸ ἐν λόγῳ κείμενο ὁ συντάκτης δείχνει νἀ ξέρει πολὺ καλὰ τί σημαινει ἡ λέξη. Σίγουρα δὲν σημαίνει σιωπηλῶς, διότι ἐκεῖ ποὺ σταματάει νὰ τὰ λέει μυστικῶς, ὁ ἄλλος ποὺ τὸν ἔχει ἀκούσῃ ἀρχίζει νὰ τὰ λέει ἐκφώνως. Στὴν λατινικὴ μετάφραση δίπλα εἴτε ὁ μεταφραστὴς δὲν ξέρει καὶ μεταφράζει secreto εἴτε ὑπάρχει κάτι ὄχι ἄγνωστο στὸ Βυζάντιο, λατινικὴ λέξη ποὺ μεταφράστηκε ἄγαρμπα ἑλληνιστὶ (τὸ "Βυζάντιο" εἶναι ἡ ῥωμαϊκὴ αὑτοκρατορία).
Σὲ καμία περίπτωση δὲν μποροῦμε νὰ ἀντιπαρέλθουμε τὸ τί ἐννοεῖ ὁ κάθε συντάκτης σὲ κάθε πηγή. Τὸ ὑποτονθορίζοντας παραμένει πιθανὸ καὶ λογικό: στὴν Δύση δὲν ὑποτονθορίζουν, μάλιστα τοὺς ξενίζει, ἅρα ὅταν βλέπουν μυστικῶς καταλαβαίνουν a parte (κατὰ μέρος) καὶ τοὺς διαφέυγει ὅτι δὲν ἔχει νόημα στὰ συνδηλούμενα. Οἱ φιλολογικὲς παραναγνώσεις ἔχουν τὴν δύναμη καμιὰ φορὰ νὰ δημιουργοῦν γεγονότα...

προσθήκη - παραδίδεται καὶ ἡ γραφὴ ὑποτονθορύζω https://lsj.gr/wiki/τονθορύζω
 
Last edited by a moderator:

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Αν δεν υπήρχαν χφφ, ούτε θα ήξερες πως κάποτε η αναφορά ήταν εις επηκοον.

δεν το είπα ειρωνικά αλλά κυριολεκτώντας: πότε πρωτοχρειάστηκε να ανατρέξουμε σε παλαιότερες αναφορές για να βρούμε απαντήσεις
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
όπως εδώ για παράδειγμα σ. 27 κ.ε. (Εὐχολόγιον 800μ.Χ. Barberini Gr. 336)
Ναί, ναί.... πολὺ δύσκολο νὰ σημαίνει a parte, πιθανὸν νὰ ὑπακούει σὲ μιὰ τυπολογία ἐκφώνησης εὐχῶν ἀπὸ κείμενο. Σκέπτομαι ἀκόμα καὶ τοὺς ἀρχαίους καταδέσμους (ποὺ εἶναι κυρίως κατάρες) ἀλλὰ αὐτὸ πάει πολὺ πίσω.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Πού καταλήγουμε λοιπόν;

Η σημείωση του βιβλίου πάντως αφορά το αποτέλεσμα, όχι φωναχτά, αλλά να ακούγεται. Και έξω.

Αναρωτιέμαι από πότε οι χριστιανοί ξεκίνησαν να ψάχνουν το τι πρέπει να κάνουν μέσα σε χειρόγραφα.
υγ. γιὰ τὸ συγκεκριμένο θέμα, ἀρχίζει νὰ κυκλώνεται ἡ περίοδος : 1204 +.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
υγ2. Νᾶτο, στὸ παραπάνω λεξικό: in a low voice, σιγανά
Τόσο ἁπλά!!!!! https://archive.org/details/cu31924021609395/page/n799/mode/1up
μυστικὲς εὐχές, χαμηλόφωνες εὐχές (προσθ. μᾶλλον , ἀντὶ γιὰ ἀναφερόμενες στὴν Θ. Εὐχαριστία)
ἐκφώνως, δυνατά
μικροφωνική, bad news for you

Ὅτε δὲ προσκυνοῦσι λέγουσι δὲ μυστικῶς τὴν εὐχὴν ταύτην... https://books.google.gr/books?id=ls4GAAAAQAAJ&pg=PA1011&dq=ordo+divini+sacrificii+chrysostom&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjf3-PL8NnxAhX1_7sIHb2EDKQQ6AEwAnoECAYQAg#v=onepage&q=ordo divini sacrificii chrysostom&f=false ψευδο (?)-Χρυσόστομος 776Α, Διάταξις τῆς θείας ἱερουργίας
Δὲν ἀποκλείεται ἡ κλίση τῆς κεφαλῆς νὰ εἶναι κάτι σὰν ὄρθια προσκύνηση.
 
Last edited by a moderator:

dimitris

Παλαιό Μέλος
Η παραπάνω ευχή δεν είναι για τους πιστούς αλλά για τους ιερείς.
Κάπου έχουμε μπερδευτεί από τις ακολουθίες αιρετικών και έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι προσευχόμαστε ομαδικά όλοι μαζί.
Ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης αναφέρεται σε ιεραρχία στη λατρεία αλλά και σε κάθε κατηγορία ιεραρχίας δεν μπορούν όλοι να ακούν ή να βλέπουν το ίδιο.
Η επίδραση των αιρετικών έφερε ακόμα και κάμερες εντός του ιερού όπου χιλιάδες αγγέλων παρίστανται και φοβερά τελεσιουργούνται.
Και πράγματα που πρέπει να μένουν μυστικά από «τας θύρας, τας θύρας» φθάνουν στον καναπέ και στο κρεβάτι του αιρετικού, αλλοθρήσκου και αντιχρήστου με υπαίτιους όχι τους κάμερμαν αλλά εμάς που αγνοούμε τη σοβαρότητα και ιερότητα της λατρείας και βλέπουμε την ασέβεια σαν ευλογία.
Τώρα που έχουμε περιοριστικά μέτρα λόγω πανδημίας και οι ακολουθίες μεταδίδονται με ηλεκτρονικά μέσα σε ομάδες κοινωνικής δικτύωσης, χρειάζεται κάποια προσοχή εκ μέρους των ιερέων.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Ἄγνωσται αἱ βουλαὶ τοῦ Κυρίου. Πίστη καὶ σοφία εἶναι νὰ προσέχεις τί κάνει παρὰ τὸ ἀναμενόμενο καὶ προσοχὴ νὰ μὴν ἐπεμβαίνεις. Θὰ ἐπέμβῃ Αὐτὸς δι ἑσοῦ ἄν χρειαστῇ.
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Σήμερα οι περισσότεροι όταν διαβάζουν κάτι, διαβάζουν μόνο με μάτι. Αυτό δεν ήταν αυτονόητο στα παλιότερα χρόνια. Έτσι ο Αυγουστίνος μιλάει με θαυμασμό για τον Αμβροσιο Μεδιολάνων, ο οποίος είχε αυτή η συνήθεια να διαβάζει χωρίς παραμικρή κίνηση των χειλών η χωρίς να πει κάτι. Επόμενος ο ιερέας διάβασε μυστικές ευχές χαμηλόφωνα, το έκανε γιατί ακριβώς έτσι διάβασε όλα τα υπόλοιπα• βιβλία, χφφ, προσωπικές επιστολές. Όχι για να ακουστεί από το εκκλησίασμα, αυτό δεν ήταν ο σκοπός του. Εάν θέλεις αυτό, πρέπει να κάνεις αυτό που κάνεις με την οπισθάμβωνος ευχή. Γιατί σε ένα μεγάλο ναό χωρίς μικρόφωνα δεν γίνεται αλλιώς. Και έτσι το έκαναν αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι (ίσως με περισσότερη μελωδική ανάπτυξη, όπως το κάνουν μέχρι σήμερα οι Σύροι και οι Κόπτες). Αυτή ήταν η παράδοση των εις επηκοον ευχών.

Όμως σήμερα τα μικρόφωνα έχουν φθαρεί τελείως την νοοτροπία των κληρικών και ψαλτών. Και έτσι ακούς τον ψάλτη μέσα σε ένα τροπάριο να λέει μια φράση δυνατά, να ψιθυρίζει μια άλλη με κακόγουστο φαλσέτο κτλ. Χωρίς μικρόφωνα ήταν απλά τα πράγματα• με λάθος φωνητική τοποθέτηση δεν θα ακουστεί η φωνή σου.
 
Last edited:
Όσο αφορά την εξιλαστική ευχή του χερουβικού (όπως και η εξιλαστική ευχή του μεγάλου αγιασμού), αυτός που θα διαβάσει την αγία αναφορά (αντίστοιχα αυτός που θα διαβάσει τον ευχή του μεγάλου αγιασμού), την διαβάζει καθ' εαυτόν συμπεριλαμβανομένου και του Αμήν. Είναι συντεθειμένη σε ενικό αριθμό και προορίζεται για ατομική προσευχή του λειτουργού και μόνο αυτού.
Όσο αφορά την ευχή της αναφοράς πρέπει να διευκρινιστούν τα εξής σημεία (υπογραμμισμένα):

Ἄξιον καὶ δίκαιον σὲ ὑμνεῖν, σὲ εὐλογεῖν, σὲ αἰνεῖν, σοὶ εὐχαριστεῖν, σὲ προσκυνεῖν ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας σου. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἀνέκφραστος, ἀπερινόητος, ἀόρατος, ἀκατάληπτος, ἀεὶ ὢν ὡσαύτως ὤν· σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον. Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες καὶ παραπεσόντας ἀνέστησας πάλιν καὶ οὐκ ἀπέστης πάντα ποιῶν ἕως ἡμᾶς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνήγαγες καὶ τὴν βασιλείαν σου ἐχαρίσω τὴν μέλλουσαν. Ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ τῷ μονογενεῖ σου Υἱῷ καὶ τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ· ὑπὲρ πάντων ὧν ἴσμεν καὶ ὧν οὐκ ἴσμεν, τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν εὐεργεσιῶν, τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων. Εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ ὑπὲρ τῆς λειτουργίας ταύτης, ἣν ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν δέξασθαι κατηξίωσας, καίτοι σοι παρεστήκασι χιλιάδες ἀρχαγγέλων καὶ μυριάδες ἀγγέλων, τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὰ Σεραφείμ, ἑξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά.

ΕΚΦΩΝΩΣ (Η διαφοροποίηση υπάρχει για να δώσει έναυσμα στον χορό να ξεκινήσει την ψαλμωδία)
Τὸν ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα, καὶ λέγοντα.

Χορὸς (ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΤΑΙ, ΤΟ ΜΕΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΙΚΙΛΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ - ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΑΠΟ ΣΥΝΤΟΜΟ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ) ΕΩΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ (ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΕΟΡΤΕΣ) ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΜΕΛΗ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΩΣ ΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΜΕΛΗ)
Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.

Ἱερεὺς
Μετὰ τούτων καὶ ἡμεῖς τῶν μακαρίων δυνάμεων, Δέσποτα φιλάνθρωπε, βοῶμεν καὶ λέγομεν· Ἅγιος εἶ καὶ πανάγιος, σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον. Ἅγιος εἶ καὶ πανάγιος καὶ μεγαλοπρεπὴς ἡ δόξα σου· ὃς τὸν κόσμον σου οὕτως ἠγάπησας, ὥστε τὸν Υἱόν σου τὸν μονογενῆ δοῦναι, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Ὃς ἐλθὼν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν οἰκονομίαν πληρώσας, τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδοτο, μᾶλλον δὲ ἑαυτὸν παρεδίδου, ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, λαβὼν ἄρτον ἐν ταῖς ἁγίαις αὐτοῦ καὶ ἀχράντοις καὶ ἀμωμήτοις χερσίν, εὐχαριστήσας καὶ εὐλογήσας, ἁγιάσας, κλάσας, ἔδωκε τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ μαθηταῖς καὶ ἀποστόλοις, εἰπών·

ΕΚΦΩΝΩΣ (Η διαφοροποίηση υπάρχει για να δώσει έναυσμα στον χορό να απαντήσει Ἀμήν)
Λάβετε, φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ σῶμα, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Χορὸς
Ἀμήν.
Ἱερεὺς
Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου, τὸ τῆς καινῆς Διαθήκης, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Χορὸς
Ἀμήν.

Ἱερεὺς
Μεμνημένοι τοίνυν τῆς σωτηρίου ταύτης ἐντολῆς, καὶ πάντων τῶν ὑπὲρ ἡμῶν γεγενημένων, τοῦ σταυροῦ, τοῦ τάφου, τῆς τριημέρου ἀναστάσεως, τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναβάσεως, τῆς ἐκ δεξιῶν καθέδρας, τῆς δευτέρας καὶ ἐνδόξου πάλιν παρουσίας,

ΕΚΦΩΝΩΣ (Η διαφοροποίηση υπάρχει για να δώσει έναυσμα στον χορό να ξεκινήσει την ψαλμωδία)
Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέροντες κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα,

Χορὸς (ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΤΑΙ, ΤΟ ΜΕΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΙΚΙΛΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ - ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΑΠΟ ΣΥΝΤΟΜΟ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ) ΕΩΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ (ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΕΟΡΤΕΣ) ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΜΕΛΗ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΩΣ ΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΜΕΛΗ)
Σὲ ὑμνοῦμεν, σὲ εὐλογοῦμεν, σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.

Ἱερεὺς
Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην καὶ ἀναίμακτον λατρείαν, καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· κατάπεμψον τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα.
Καὶ ποίησον τὸν μὲν ἄρτον τοῦτον τίμιον σῶμα τοῦ Χριστοῦ σου, [μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ] *** υπήρχε στο αρχικό κείμενο;
Ἀμήν· (ποιος το λέγει; ο διάκονος; ο λαός; Τα Ευλόγησον δέσποτα... είναι μεταγενέστερες προσθήκες; )
τὸ δὲ ἐν τῷ ποτηρίῳ τούτῳ τίμιον αἷμα τοῦ Χριστοῦ σου, [μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ] *** υπήρχε στο αρχικό κείμενο;.
Ἀμήν·

Ὥστε γενέσθαι τοῖς μεταλαμβάνουσιν εἰς νῆψιν ψυχῆς, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος, εἰς βασιλείας οὐρανῶν πλήρωμα, εἰς παρρησίαν τὴν πρὸς σέ, μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα. Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῶν ἐν πίστει ἀναπαυσαμένων προπατόρων, πατέρων, πατριαρχῶν, προφητῶν, ἀποστόλων, κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἐγκρατευτῶν καὶ παντὸς πνεύματος δικαίου ἐν πίστει τετελειωμένου.

ΕΚΦΩΝΩΣ (Η διαφοροποίηση υπάρχει για να δώσει έναυσμα στο διάκονο να ξεκινήσει τα δίπτυχα των κεκοιμημένων. Αυτά προφανώς είναι μεταγενέστερη προσθήκη, καθώς η μνημόνευση των κεκοιμημένων μπορεί να γίνει και μέσα στην ευχή. Πότε συναντώνται πρώτη φορά; Αργότερα την θέση των διπτύχων πήρε το θεομητορικό μεγαλυνάριο. Χωρίς δίπτυχα ή μεγαλυνάριο συνεχίζεται η κανονική ανάγνωση της ευχής χωρίς εκφώνηση).
Ἐξαιρέτως τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας,

Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων· τοῦ ἁγίου... οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων, ὧν ταῖς ἱκεσίαις ἐπίσκεψαι ἡμᾶς, ὁ Θεός. Καὶ μνήσθητι πάντων τῶν κεκοιμημένων ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου... καὶ ἀνάπαυσον αὐτούς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅπου ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου. Μνήσθητι, Κύριε, πάσης ἐπισκοπῆς ὀρθοδόξων, τῶν ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας, παντὸς τοῦ πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας καὶ παντὸς ἱερατικοῦ τάγματος. Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης· ὑπὲρ τῆς ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας· ὑπὲρ τῶν ἐν ἁγνείᾳ καὶ σεμνῇ πολιτείᾳ διαγόντων· ὑπὲρ τῶν πιστοτάτων καὶ φιλοχρίστων ἡμῶν Βασιλέων, παντὸς τοῦ παλατίου καὶ τοῦ στρατοπέδου αὐτῶν. Δὸς αὐτοῖς, Κύριε, εἰρηνικὸν τὸ βασίλειον, ἵνα καὶ ἡμεῖς, ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν, ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν, ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.

ΕΚΦΩΝΩΣ (Η διαφοροποίηση υπάρχει για να δώσει έναυσμα στο διάκονο να ξεκινήσει τα δίπτυχα των ζώντων. Πότε συναντώνται πρώτη φορά; Σώζεται η αρχική μορφή αυτών των διπτύχων; )
Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν... ὃν χάρισαι ταῖς ἁγίαις σου Ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας.
Υπάρχει απάντηση από τον λαό Κύριε ἐλέησον ή Ἀμήν;

Διάκονος
Καὶ ὧν ἕκαστος κατὰ διάνοιαν ἔχει, καὶ πάντων καὶ πασῶν.
Χορὸς
Καὶ πάντων καὶ πασῶν.
Ἱερεὺς
Μνήσθητι, Κύριε, τῆς πόλεως, ἐν ᾗ παροικοῦμεν καὶ πάσης πόλεως καὶ χώρας καὶ τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς. Μνήσθητι, Κύριε, πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καὶ τῆς σωτηρίας αὐτῶν. Μνήσθητι, Κύριε, τῶν καρποφορούντων ἐν ταῖς ἁγίαις σου Ἐκκλησίαις καὶ μεμνημένων τῶν πενήτων, καὶ ἐπὶ πάντας ἡμᾶς τὰ ἐλέη σου ἐξαπόστειλον.

ΕΚΦΩΝΩΣ
Καὶ δὸς ἡμῖν, ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ, δοξάζειν καὶ ἀνυμνεῖν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Χορὸς
Ἀμήν.
 
Status
Not open for further replies.
Top