Το θέμα είναι αρκετά βαθύ κατά τη γνώμη μου και έχει να κάνει με την
κοινή λατρεία κατά πρώτον, και με τη
χρήση και τον σκοπό της ψαλτικής δευτερευόντως. [όπως πολύ ωραία επισημαίνει και τα δύο ο δομέστικος]
Υπάρχουν αρμοδιότεροι από μένα να σχολιάσουν και να επεκταθούν στο θέμα, καθ' ότι εγώ ψαλτάκος είμαι.
[ελλειπής θεολόγος, παπαδιαμαντικός ]
Θέτω απλά ένα ερώτημα, ίσως ρητορικό,
πιστεύοντας ότι το δικαιούμαι αφού πέρασα κι εγώ από χαλαρό, αυστηρό, μέτριο στάδιο.
Μια Ενορία επιτελεί τον σκοπό της όταν
υπάρχει απόλυτη τάξη στις ακολουθίες, δεν παραλείπεται τίποτα απ' ό,τι προβλέπει το Τυπικόν, υπάρχει ατμόσφαιρα κατανυκτική και προσευχητική, ο κόσμος μπορεί να εμβαθύνει σε υψηλά νοήματα κατά τις ώρες των ακολουθιών και γυρίζει σπίτι του ευφραινόμενος απ' τη σχέση που καλλιέργησε με τον Θεό
ή
υπάρχει μια φυσική αταξία από το κλάμμα ενός βρέφους ή το χτύπημα κάποιου στασιδιού από έναν ηλικιωμένο ή ενδεχόμενου λάθους κάποιου ψάλτη - ιερέα, παραλείπεται κάτι απ' τον κανόνα ή το κάθισμα του Ψαλτηρίου για συντομία, υπάρχει ατμόσφαιρα αληθινών ανθρώπων όπως περίπου είναι και εκτός του Ναού
και τους γνωρίζει ο Θεός, ο κόσμος γνωρίζεται με τους υπολοίπους και ανταλάσσει ένα νεύμα ή μια
καλημέρα και γυρίζει σπίτι του ευφραινόμενος απ' τη σχέση που καλλιέργησε με τους συν-ανθρώπους - Θεό
ή κάτι ενδιάμεσο;
Υπενθυμίζω πως μιλώ για Ενορία και όχι για προσκυνηματικό Ναό ή Μοναστήρι.
Στο θέμα της χρήσης της μουσικής, φαντάζομαι όλοι συμφωνούμε στο ότι προορίζεται για τη Λατρεία του Θεού τις ώρες των Ακολουθιών.
Είμαι λίγο επιφυλακτικός σχετικά με τις ηχογραφήσεις και τις εμφανίσεις ψαλτών εκτός Ναού και Ακολουθιών.
Απ' τη μια για λόγους διδασκαλίας (πχ Ναυπλιώτης ή ζωντανές ηχογραφ. μεγάλων δασκάλων), παρουσίασης μιας νέας ακολουθίας ή μιας άγνωστης από ιδιαίτερη φυλλάδα, ενός σπάνιου ή και άγνωστου μέλους, ενός συγκεκριμένου θέματος στα πλαίσια μουσικολογικών εργασιών, ακόμη και κατ' οίκον προσευχής
και απ' την άλλη, αναπαραγωγή γνωστών ψαλτικών hit, από ψάλτες ή ακόμα και "θεοσεβούμενους" καλλιτέχνες, συνήθως σε περίοδο εορτών, για χρήση στο αυτοκίνητο πηγαίνοντας για ψώνια, ή στον καναπέ με λίγο scοtch περιμένοντας του καλεσμένους, ή για μια "πνευματική" βραδυνή έξοδο με live ψαλτική.
Λες και δεν έχουμε ωραιότατα παραδοσιακά κάλαντα για όλες τις εορταστικές περιόδους.
Πλέον τώρα και για προσωπική κατάνυξη στον Ναό, πριν ή μετά την εργασία.
Τί να πω..
Δεν επιμένω..
Αν κανείς κατανύγειται έτσι, δικαίωμά του.
Ίσως είναι θέμα προσωπικότητας και μέτρου του καθενός και του πνευματικού του.
Δεν επιμένω ειλικρινά
Για το θέμα της σιγής και ησυχίας, δεν νομίζω πως θα πρέπει να μας προκαλεί αμηχανία ένα διάστημα κενού στην ακολουθία μεταξύ Ευχής και Εκφωνήσεως
(της κατάληξης της Ευχής), ή μεταξύ τέλους του Κοινωνικού και Μεταλήψεως των τελευταίων 5-10 πιστών, ή να ταραχθούμε αν στο αντίδωρο ψάλλοντας έναν Καλλοφωνικό Ειρμό (το κάνω κι εγώ με κλειστά τα μικρόφωνα) ακουστούν δυο κουβέντες από την είσοδο ή τον περίβολο του Ναού.
υγ
μ' αρέσει που είπα πως δεν θα επεκταθώ..
επειδή ξέφυγα και σε άλλα θέματα ιδιαίτερα ευαίσθητα, διαρκούσης μάλιστα της Μεγ. Τεσ. αν κρίνουν οι συντονιστές να διαγραφεί το μήνυμα, προς αποφυγή "αργολογίας" , από μένα free!
