Μνημόνευση πολλών Αγίων στις Απολύσεις, στο «Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου» και στις Αρτοκλασίες

kostaeri

Μπουσδέκης Κώστας
Έχω δει ιερέα (όχι πολύ μακρυά από εδώ) ο οποίος στο "Σώσον ο Θεός τον λαόν σου" της λιτής (που στην ουσία την κάνουν αρτοκλασία) μνημονεύει πάνω από 200 αγίους!!!!!!!!!:eek::eek::eek: Εκεί να δείτε...πιο πολύ κράτησε αυτή η μνημόνευση από το αργό κεκραγάριο που είπαμε!!! Προλαβαίναμε να πάμε για ένα τσάϋ!!! Όταν τον έκανα θέμα κάποτε κόντεψε να με βγάλει νικολαϊτη, λέγοντάς μου "δεν ξέρεις εσύ"!!! Η ειρωνία είναι ότι δεν είναι κανένας αγράμματος παπούλης (εκείνοι οι ευλογημένοι άνθρωποι ακούν και κάποιον) είναι νεώτατος (κάτω των 40 ετών) Θεολόγος από το Αριστοτέλειο και είχε καθηγητή τον Ι.Φουντούλη στην λειτουργική!!! Ότι και να πεις περιττό θα είναι!!!

το καλύτερο είναι οταν μνημονεύει (άλλος ιερέας) όλους τους αγίους του "σωσον ο Θεος τον λαον σου" στην απόλυση!
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
το καλύτερο είναι οταν μνημονεύει (άλλος ιερέας) όλους τους αγίους του "σωσον ο Θεος τον λαον σου" στην απόλυση!

... και διακρίνει κανένα πνευματικοπαίδι του-κυρίως θήλυ με σπάνιο (ίσως και μη χριστιανικό όνομα) και ''ποιητική αδεία'' να μνημονεύει, και της Οσίας ημών πχ Γενοβέφας για να το χαροποιήσει και να σταυροκοπιούνται αμφότεροι μετ'ευλαβείας-η μεν ''ξανθιά'', ο δε άνους....
 
Last edited:
... και διακρίνει κανένα πνευματικοπαίδι του-κυρίως θήλυ με σπάνιο (ίσως και μη χριστιανικό όνομα) και ''ποιητική αδεία'' να μνημονεύει, και της Οσίας ημών πχ Γενοβέφας για να το χαροποιήσει και να σταυροκοπιούνται αμφότεροι μετ'ευλαβείας-η μεν ''ξανθιά'', ο δε άνους....

Έχει τύχει να ζήσω κάτι τέτοιο.

Αγαπητέ Δημήτριε, τα γραφόμενά σου πάντα απαιτούν πολύ προσοχή για να γίνουν κατανοητά και μου αρέσουν πολύ, ασχέτως αν μερικές φορές δεν καταλαβαίνω.

Έχεις έναν ιδιαίτερο τρόπο να σφάζεις με το βαμβάκι.

Χρόνια πολλά με υγεία και δύναμη εκεί στο νησί.
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
... και διακρίνει κανένα πνευματικοπαίδι του-κυρίως θήλυ με σπάνιο (ίσως και μη χριστιανικό όνομα) και ''ποιητική αδεία'' να μνημονεύει, και της Οσίας ημών πχ Γενοβέφας για να το χαροποιήσει και να σταυροκοπιούνται αμφότεροι μετ'ευλαβείας-η μεν ''ξανθιά'', ο δε άνους....

Ξέρετε τί έλεγε ο Θ. Στ όταν άκουγε ιερέα στις αρτοκλασίες να λέει και να λέει και να μη φτάνει στο "Ευπρόσδεκτον ποίησον";
«Αυτός κάνει επίδειξη μνήμης».
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Χθες επισκέφθηκα το πατέρα μου(ναι ιερέας είναι) κ του έθεσα το θέμα της απόλυσης με τις μυριάδες αναφορές σε ονόματα που ούτε κ ο Συναξαριστής μπορεί να μην έχει:wink:. Μου έφερε τις αντίστοιχες αναφορές του Φουντούλη κ άλλων λειτουργιολόγων αλλά ρε παιδιά οι ιερείς πότε θα το κόψουν αυτό το παραμυθάκι; Εχουμε γίνει ρεζίλι των ανθρώπων που εκκλησιάζονται κ μετά αρχίζουν τις ερωτήσεις για τον τάδε οσιομάρτυρα, τη δείνα οσία κ τι να του πείς ότι δεν τον έχω ξανακούσει; Γνωρίζει κάποιος (π.Μάξιμε βοήθεια!!!) αν έχει ασχοληθεί η Ιεραρχία με το ζήτημα; Είμαι ξεθεωμένος μετά από 3 ώρες ορθοστασία κ ψάλσιμο κ περιμένω άλλα 10λεπτά να "απολυθώ". Ααααα κ το καλυμαύχι είναι ορθό κατά την απόλυση;
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Απόλυση ή βασανιστήριο;
Ὡραῖος τίτλος...!!!

Χθες επισκέφθηκα το πατέρα μου(ναι ιερέας είναι)
Χαίρομαι.

κ του έθεσα το θέμα της απόλυσης με τις μυριάδες αναφορές σε ονόματα που ούτε κ ο Συναξαριστής μπορεί να μην έχει:wink:.
Εἶσαι ὑπερβολικός...!!!

Μου έφερε τις αντίστοιχες αναφορές του Φουντούλη κ άλλων λειτουργιολόγων
Πράγματι ἔχει/ἔχουν γράψει, ὡς καί ὁ Πρωτοπρ. Κωνσταντῖνος Παπαγιάννης, Ἡ ἀπόλυσις τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, ΣΥΜΒΟΛΗ, τ. 22, σ. 46.

αλλά ρε παιδιά οι ιερείς πότε θα το κόψουν αυτό το παραμυθάκι;
Σεμνά...

Εχουμε γίνει ρεζίλι των ανθρώπων που εκκλησιάζονται κ μετά αρχίζουν τις ερωτήσεις για τον τάδε οσιομάρτυρα, τη δείνα οσία κ τι να του πείς ότι δεν τον έχω ξανακούσει;
Ἀφοῦ δέν διαβάζεις τό συναξάρι στόν ὄρθρο... Ἀλλά καί στό σπίτι νά μελετᾶς βίους ἁγίων. Εἶναι πολύ ὠφέλιμοι.

Γνωρίζει κάποιος (π.Μάξιμε βοήθεια!!!) αν έχει ασχοληθεί η Ιεραρχία με το ζήτημα;
Γιατί νά ἀσχοληθεῖ ἡ Ἱεραρχία; Ὑποτίθεται ὅτι οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἀρχιερεῖς ἔχουν τόν τύπο τῆς μικρᾶς καί μεγάλης ἀπολύσεως στά Ἱερατικά. Ὑπάρχουν καί σχετικές ὁδηγίες. Οὐδείς ἅγιος μνημονεύεται ἄν δέν ἔχει ἀκολουθία στό Μηναῖο. Μάλιστα τό ΤΜΕ εἶναι αὐστηρότερο καί ὁρίζει ὅτι μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς ἡμέρας μόνον ἐάν ἔχει δοξαστικό (σ. 14). Τό «οὗἧςὧν τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν» εἶναι ὁδηγία μέ κόκκινα γράμματα καί δέν λέγεται.

Είμαι ξεθεωμένος μετά από 3 ώρες ορθοστασία κ ψάλσιμο κ περιμένω άλλα 10λεπτά να "απολυθώ".
Ὑπερβολές πάλι... Ἄσκηση στήν ὑπομονή, ἡρεμία καί εἰρήνη... Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν.

Ααααα κ το καλυμαύχι είναι ορθό κατά την απόλυση;
Ὀρθό εἶναι. Ἔτσι θυμᾶμαι τούς παλιούς ἱερεῖς. Ἄ(φη)σε· οἱ ἀρχιμανδρῖτες τὄχουν γιά ἐξάρτημα τῶν ἀμφίων τους... Εἶναι ὀρθό, γιατί ἐκεῖ ὑπῆρχε λιτανευτική ἀποχώρηση. Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν...

 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Εχουμε γίνει ρεζίλι των ανθρώπων που εκκλησιάζονται κ μετά αρχίζουν τις ερωτήσεις για τον τάδε οσιομάρτυρα, τη δείνα οσία κ τι να του πείς ότι δεν τον έχω ξανακούσει;

Χαλαρά, ψάλτες εἴμαστε ὅχι κινητὰ συναξάρια, δὲν διαβάζουμε ὅλη μέρα βίους ἁγίων. Ἁκοῦμε καὶ λίγο U2:)

ΥΓ. Πάρε ipad στὸ ψαλτήρι, πέρνα μέσα ἕνα συναξάρι καὶ καθάρισες ...:wink:
 

kkokkino

Μέλος
Τό «οὗἧςὧν τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν» εἶναι ὁδηγία μέ κόκκινα γράμματα καί δέν λέγεται.

Στην απόλυση ενάτης ώρας έχω ακούσει και την παραλλαγή "ὦν τὴν μνήμην ἐπετελέσαμεν"
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι περαιτέρω προσθήκες ύμνων ή αναγνωσμάτων στην κοινή προσευχή κρύβουν δύο πράγματα (ή το ένα ή το άλλο):

Ή γίνεται για αυτοπροβολή (εγώ είμαι καλύτερος λειτουργός ή ψάλτης, διότι κάνω τόση αναφορά στο "Σώσον ο Θεός τον λαόν σου" ή στην απόλυση, σε Αγίους ή και μνημεία που ούτε καν εσείς οι κοινοί θνητοί γνωρίζετε ή ψάλλω δεν ξέρω και γω τι...),

Ή λόγω πραγματικά μίας προσωπικής σχέσης με τους Αγίους, την οποία μόνο ένας βαθιά ευσεβής μπορεί να τη νιώσει, αν και κατ' εμέ μπορεί η Εκκλησία να είναι ζώσα, όμως άλλο το να ευλαβούμαι έναν Άγιο ιδιαιτέρως και άλλο να του προσδίδω λόγω της σχέσης μου μαζί του χαρακτηριστικά ανθρώπινα και δει αρνητικά (όπως το να παρεξηγήσει στην μη αναφορά του ονόματός του). Αυτά είναι όμως θέματα προσωπικά και την σχέση του καθενός με το Θεό, δεν είναι σε θέση κανείς μας να την κρίνει ως λάθος ή σωστή.

Όπως και νάχει, εγώ συμφωνώ σε κάτι που μου είπε ένας καθηγητής μου θεολόγος: "Η σωτηρία μας και η επαφή μας με το Θείο, προέρχεται κυρίως μέσω του συνανθρώπου και όχι τόσο μέσα από εμάς τους ίδιους (εξ ου και τα λεγόμενα του Χριστού: Εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε)". Θα έπρεπε στα θέματα της κοινής προσευχής, ως κάτι που δεν αφορά μόνο εμάς προσωπικά, αλλά ένα κοινωνικό σύνολο με ίδιους στόχους, να είμαστε λιτοί, περιεκτικοί, με το κεφάλι χαμηλά και σκεπτόμενοι τον συνάνθρωπο. Δεν αναφέρομαι σε θέματα ταχύτητας, αλλά αν μέσα από τις ιερές ακολουθίες δεν εκφράζεται-μεταφέρεται (πρώτα και κυρίως από ιερείς και ψάλτες) η ταπείνωση και το κυριώτερο νόημα της διδασκαλίας του Χριστού, η αγάπη και αντ' αυτού βάζουμε ή την έπαρση ή την προσωπική μας προσέγγιση και προσευχή, τότε εις μάτην κοπιάζουμε (πέρα από την πρακτικά εξεφρασμένη διαφωνία μας προς στην παραδεδομένη μορφή των Ιερών Ακολουθιών, όπως οι Άγιοι Πατέρες μας θέσπισαν, κάτι που αν μη τι άλλο είναι ασέβεια).

Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας είναι τόσο πλούσια σε ύμνους, σε προσευχές, σε χρώματα (οπτικά και ακουστικά), δεν χρειάζεται την δική μας προσθήκη για να αγιαστεί περισσότερο. Είναι ήδη γεμάτη από τις μυρωδιές του παραδείσου που, όπως τις βίωναν οι Πατέρες εν ζωή, τις μετέφεραν στη Θεία Λατρεία! Εμείς ως εντός και εκτός βήματος κληρικοί, πρέπει απλά να τις μεταφέρουμε στον λαό του Θεού, μέσω κάποιων πράξεων, αλλά και συμπεριφορών μας. Γιατί πρέπει να γίνεται με τον δύσκολο τρόπο; Η κοινή προσευχή είναι φτιαγμένη ως τέτοια και υπάρχει λόγος γι'αυτό, άσχετα αν δεν θέλουμε ή δεν μας βολεύει να τον κατανοήσουμε, την προσωπική, ας την καθορίσει ο καθένας μόνος του ή με τον πνευματικό του, χωρίς να την επιβάλλει στους άλλους. Ας μην ξεχνάμε, ότι η προσευχή που μας μετέδωσε ο Αρχηγός της πίστεώς μας (αλήθεια, πόσο τυχεροί είμαστε που την έχουμε) είναι 5 γραμμές γεμάτες από τόση ανθρωπιά, αλλά και τόση θεοσύνη! Αν εμείς, ακόμη και μετά από αυτήν δεν σιωπούμε...
 
Last edited:

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Στὸ «Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου...» μνημονεύονται μόνο οἱ ἅγιοι ποὺ προβλέπει τὸ Μέγα Εὐχολόγιο (βλ. καὶ Ἰ. Φουντούλη Θεία λειτουργία Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου σ. 33). Τὸ πλῆθος τῶν πρέσβεων προσβάλλει ὡς δύσκολο τὸν πολυέλεο Κύριο.
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Ωραία όλα αυτά που λέμε κ οι περισσότεροί μας τα γνωρίζουμε,αυτό που θέλω να πω (γίνομαι κ υπερβολικός αλλά τι να κάνουμε!)είναι απλό: το αυτονόητο δεν υφίσταται κ η ημιμάθεια που μας περιβάλλει μας δυσκολεύει.Γνωρίζω από την πατερική γραμματεία ότι ο πιστός κληρικός ή λαϊκός μπορεί να πάει στον Παράδεισο είτε κάνει σωστά την απόλυση είτε ξέρει τον Συναξαριστή είτε όχι...
 

chanendes

Ιωάννης Π. Αχιλλιάς


Τὸ πλῆθος τῶν πρέσβεων προσβάλλει ὡς δύσκολο τὸν πολυέλεο Κύριο.

Συγχωρέστε με, θα διαφωνήσω... τόσο με τον όρο "προσβάλλει" διότι ο Κύριος, ως "«Οικτίρμων και ελεήμων μακρόθυμος και πολυέλεος, ουκ εις τέλος οργισθήσεται, ουδέ εις τον αιώνα μηνιεί» όσο και με την αιτία της... προσβολής.

Και τούτο διότι οι μυριάδες μυριάδων των Αγίων μας, είναι ούτως ή άλλως, αιωνίως, αενάως και εις το διηνεκές πρέσβεις ευπρόσδεκτοι.
Εάν προσβαλλόταν ο Θεός από την "χρήση" των πρεσβειών τους, δε θα μας τους χάριζε....

Αλλά ταυτόχρονα:

Επειδή ακριβώς ούτως ή άλλως πρεσβεύουν,
δεν χρειάζονται και οι πολυπρόσωπες μνημονεύσεις...
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Αποτολμώντας να ερμηνεύσω τα του κ. Θεοδωράκη κατά την κρίση μου, νομίζω πως είναι σαφές ότι δεν πρόκειται περί προσβολής του Θεού, αλλά περί παιδαγωγικής και ποιμαντικής κατεύθυνσης του λαού. Δυστυχώς πολλές φορές η βαρύτητα που δίνεται στο ρόλο των αγίων μας, οδηγεί το λαό στην υποτίμηση του ρόλου του Θεού ή και στη βλάσφημη σύγκρισή τους.

Τέλος πάντων, το ζήτημα της τιμής των αγίων και των στρεβλώσεών του είναι τεράστιο με θλιβερές πρακτικά προεκτάσεις. Δυστυχώς όμως πολλοί από εμάς το ανανγνωρίζουμε σε ακραίες συμπεριφορές απαίδευτων εκκλησιαστικά ανθρώπων και το σχολιάζουμε, πολλάκις όμως ξεφεύγουμε προς αυτήν την κατεύθυνση και οι ίδιοι, υποκαθιστώντας ενίοτε ασυνείδητα τον Κύριό μας και Λυτρωτή με τους αγίους, πράγμα που δευτερευόντως "προσβάλλει" και τους ίδιους.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Γνωρίζω από την πατερική γραμματεία ότι ο πιστός κληρικός ή λαϊκός μπορεί να πάει στον Παράδεισο είτε κάνει σωστά την απόλυση είτε ξέρει τον Συναξαριστή είτε όχι...

Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν πρόθεση τῆς πράξης ... Ἄλλο ἡ ἐκούσια ἄγνοια ἄλλο τὸ ἀκούσιο ἀνεπιτήδευτο σφάλμα. Μὴν ἰσοπεδώνουμε, ὅλα ἔχουν τὴ θέση τους ... καὶ ἡ ἀπόλυση καὶ ἡ ἁγιολογικὴ γνώση
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Μήπως θα είχες να προτείνεις τρόπο που θα άλλαζε το καθεστώς της λανθασμένης απόλυσης (δεν γνωρίζω κ το όνομά σου) domesticus;Δέχομαι την άποψή σου αλλά τι λύση προτείνεις;
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium



Γιατί νά ἀσχοληθεῖ ἡ Ἱεραρχία; Ὑποτίθεται ὅτι οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἀρχιερεῖς ἔχουν τόν τύπο τῆς μικρᾶς καί μεγάλης ἀπολύσεως στά Ἱερατικά. Ὑπάρχουν καί σχετικές ὁδηγίες. Οὐδείς ἅγιος μνημονεύεται ἄν δέν ἔχει ἀκολουθία στό Μηναῖο. Μάλιστα τό ΤΜΕ εἶναι αὐστηρότερο καί ὁρίζει ὅτι μνημονεύεται ὁ ἅγιος τῆς ἡμέρας μόνον ἐάν ἔχει δοξαστικό (σ. 14). Τό «οὗἧςὧν τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν» εἶναι ὁδηγία μέ κόκκινα γράμματα καί δέν λέγεται.


Μήπως θα είχες να προτείνεις τρόπο που θα άλλαζε το καθεστώς της λανθασμένης απόλυσης (δεν γνωρίζω κ το όνομά σου) domesticus;Δέχομαι την άποψή σου αλλά τι λύση προτείνεις;

Τὰ 'πε ὅλα ὁ π. Μάξιμος.

Τὸ ὄνομά μου σίγουρα δὲν θὰ τὸ μάθεις.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Εὐχαριστῶ πολύ τόν Γέροντα πού μοῦ δώρησε αὐτήν τήν ἔκδοση:
Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας [βλ. κι ἐδῶ],
ἀλλά θεωρῶ ἀπαράδεκτη τέτοια πρόταση (σέ κάποιες μέρες καταχωρεῖται μίση σελίδα ἁγίων γιά μνημόνευση στήν ἀπόλυση)
Κυρίως όμως απευθύνεται στους ιερείς, ως βοήθημα στη μνημόνευση των Αγίων της ημέρας για τις απολύσεις των ακολουθιών
σέ σχέση μέ ὅσα γράφτηκαν, καί μάλιστα ἀπό τόν τόπο πού προέρχεται αὐτή, πού ὑποτίθεται πώς εἶναι τόπος διαφύλαξης τῆς ὀρθῆς λατρείας (πολλάκις βέβαια ἔχει ἀποδειχθεῖ τό ἀντίθετο).


 
Κυρίως όμως απευθύνεται στους ιερείς, ως βοήθημα στη μνημόνευση των Αγίων της ημέρας για τις απολύσεις των ακολουθιών
Ἡ ὡς ἄνω παράθεση δημιουργεῖ τήν λανθασμένη ἐντύπωση ὅτι τό βιβλίο ἐξεδόθη γιά τίς ἀπολύσεις. Τό πλῆρες ἀπόσπασμα ἀπό τήν εἰσαγωγή ἔχει ὡς ἑξῆς:
Τό μικρό αὐτό ἁγιολόγιο πιστεύουμε ὅτι μπορεῖ νά φανεῖ χρήσιμο σέ κάθε ἁγιόφιλο πιστό. Κυρίως ὅμως ἀπευθύνεται στούς ἱερεῖς, ὡς βοήθημα στήν μνημόνευση τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας γιά τίς ἀπολύσεις τῶν ἀκολουθιῶν, τήν προσκομιδή καί ἀλλοῦ.

Τυγχάνει νά γνωρίζω ὅτι ἡ μνημόνευση τῆς προσκομιδῆς εἶναι ὁ κύριος σκοπός τοῦ βιβλίου. Αὐτό διαφαίνεται ἔμμεσα καί ἀπό ἄλλο σημεῖο τῆς εἰσαγωγῆς.

... καί μάλιστα ἀπό τόν τόπο πού προέρχεται αὐτή, πού ὑποτίθεται πώς εἶναι τόπος διαφύλαξης τῆς ὀρθῆς λατρείας (πολλάκις βέβαια ἔχει ἀποδειχθεῖ τό ἀντίθετο).
Τό Ἅγιον Ὄρος στήν συνείδησή μου εἶναι πρωτίστως τόπος διαφυλάξεως καί καλλιεργείας τῶν ἀρετῶν. Στό Ἅγιον Ὄρος καί στόν μοναχισμό γενικότερα, ὅλα τά λοιπά -ἐν οἷς καί τό Τυπικό- ὑπηρετοῦν τήν προτεραιότητα αὐτή καί, διαφυλάσσονται μέν, ἀλλά στά πλαίσια αὐτῆς.
Γιά τόν λόγο αὐτό τό Τυπικό μπορεῖ ἄνετα νά ἀλλάξει ἀνάλογα μέ τίς κατά τόπους συνθῆκες, τίς κατά καιρούς ἀνάγκες τῶν Πατέρων, τήν ἰδιοσυγκρασία μιᾶς νεώτερης γενιᾶς, τίς ἰδιαίτερες εὐαισθησίες κάποιων ἐναρέτων μοναχῶν μέ βιώματα πού δέν προσεγγίζονται εὔκολα ἀπό μᾶς, ἀκόμα καί τίς ἰδιοτροπίες ἑνός ἡγουμένου. Οἱ ἀλλαγές αὐτές, συνήθως ἐπουσιώδεις ἀλλά καί ἐνδεχομένως μέ λάθη, κρίνονται ἀπό τόν χρόνο μέ ἐντελῶς φυσιολογική καί ἀβίαστη διαδικασία. Μεγάλη ἀσφάλεια παρέχει ἡ ὑπόστασις τοῦ Ὄρους ὡς κοινωνίας. Οἱ Πατέρες συγχρωτίζονται, συζητοῦν τά ὀφέλη πού προκύπτουν, οἱ Μονές ἀνταλλάσσουν ἀντιπροσωπεῖες στίς πανηγύρεις τους, ἀλληλοκρίνονται ἐν ἀγάπῃ. Τελικῶς, ἄλλες καινοτομίες καθιερώνονται, ἄλλες ὄχι. Ἄλλωστε αὐτή εἶναι σέ γενικές γραμμές καί ἡ βάση τῆς πορείας διαμορφώσεως τοῦ κάθε Τυπικοῦ ἀνά τούς αἰῶνες.
Τό ἀποτέλεσμα ὅλων αὐτῶν εἶναι πώς δέν ὑπάρχουν δύο Μοναστήρια ἤ Κελλιά μέ πανομοιότυπο Τυπικό. Ὑπάρχουν ἐξ ἄλλου Μοναστήρια πού δέν ἀκολουθοῦν γραπτό Τυπικό, ἀλλά “τά λένε ὅπως τά βρήκανε”. Ἡ τοιαύτη στάσις ἔναντι τοῦ Τυπικοῦ δικαιολογεῖ καί τό ὅτι δέν ἔτυχε ν᾿ ἀκούσω ἐπίμονες ἤ δημόσιες διαφωνίες ἤ προστριβές στό Ἅγιον Ὄρος ὡς πρός τό Τυπικό, ἐνῶ αὐτές δέν λείπουν γιά θέματα Πίστεως καί οὐσίας τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Οἱ μοναχοί, σοφά καί αὐθόρμητα ὡς ἐπί τό πλεῖστον, τοῦ ἀποδίδουν τήν ἀξία καί τόν σεβασμό πού τοῦ ἁρμόζει ὡς ὑπηρέτου τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀναιμάκτου Θυσίας.
Τό Τυπικό στόν μοναχισμό χρησιμοποιεῖται κυρίως ὡς κώδικας ἐπικοινωνίας. Γιά νά συνεννοῦνται οἱ μοναχοί γρήγορα καί εὔκολα καί νά μήν διασπᾶται ἡ ροή καί ἀμεριμνία τῆς ἀκολουθίας. Στά πλαίσια τῆς λογικῆς αὐτῆς δημιουργήθηκε καί τό διακόνημα τοῦ Τυπικάρη, ὁ ὁποῖος εἶναι τό ζῶν Τυπικό τῆς ἀκολουθίας καί ὁ ἀπόλυτος ἄρχοντάς της. Θεωρητικά, γίνεται ὅ,τι πεῖ αὐτός, εἴτε προβλέπεται ἀπό τό Τυπικό εἴτε ὄχι. Ἡ γενική δομή βεβαίως δέν καταστρέφεται καί σπανίως συναντᾶται ἄλογη παραβίασή του. Συνήθως, ὁ Τυπικάρης εἶναι φυσικά καί βαθύς γνώστης τοῦ Τυπικοῦ, ἐνῶ οἱ πολλοί ἀρκοῦνται στά γενικά καί θεμελιώδη.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἀκόμα καί οὕτως, τό Ἅγιον Ὄρος εἶναι κατ᾿ οὐσίαν σήμερα ὁ τόπος τῆς μεγαλυτέρας διαφυλάξεως τῆς “ὀρθῆς λατρείας”.

ΥΓ 1. Συγχωρέστε με ἐάν αὐτά ἔχουν ξαναγραφεῖ.

2. Ἔπειτα ἀπό πολύ σκέψη καί ἀμφιταλάντευση, αὐτό εἶναι τό τελευταῖο μου μήνυμα οὐσίας στό Ψαλτολόγιο. Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους.
 

agdimitrios

New member
Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καὶ κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τὰ ἐλέη σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς πανάχραντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου καὶ ἐνδόξου προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων· τῶν ἐν ἁγίοις πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων· τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων καὶ τῶν ἱερομαρτύρων· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων γυναικῶν· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν· τοῦ ἁγίου (τοῦ Ναοῦ), τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης· τοῦ ἁγίου (τῆς ἡμέρας), οὗ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων· Ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε· ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.


κάπως ετσι πρέπει να μνημονευουμε!!!
 
Top