Συμφωνώ με τον συνονόματο. Εάν γράφετε με την λογική των εξηγητών (εφόσον τις δικές τους θέσεις έχετε μελετήσει) θα γράφετε ως εξηγητής όσον αφορά στο συνθετικό ύφος, όχι ότι εξηγείτε μαθήματα της παλαιάς στη νέα γραφή. Τα υπόλοιπα είναι θέμα του ερμηνευτή. Τα κείμενα από τις εκδόσεις του Δοξαστάριου του Πέτρου π.χ. δεν τα διαβάζουν όλοι το ίδιο. Πιστεύω ακράδαντα ότι ακόμη και αυτή η μορφή της παρασημαντικής που μας παραδόθηκε έχει μέσα της στενογραφικό χαρακτήρα, άσχετα εάν πολλοί σημερινοί μελοποιοί χρησιμοποιούν τις δυνατότητές της για την αναγραφή και του απειροελάχιστου λαρυγγισμού. Προσωπικά, δε νομίζω ότι η άγνοια της παλαιάς γραφής συνεπάγεται με ελαττωματικές συνθέσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ρόλος της μουσικής είναι ο ορθός τονισμός του κειμένου και η ανάδειξη των νοημάτων του. Απλά σκεφτείτε ότι τότε το έκαναν έτσι και ότι εμείς σήμερα το ίδιο πράγμα το κάνουμε αλλιώς. Ο σκοπός είναι το βασικό για μένα σε αυτο τον τομέα.
Η προσωπική μου επαφή με την παλαιά γραφή και την εξήγησή της, περιορίζεται στα όσα αναφέρει ο κ. Νεραντζής στην εργασία του "Συμβολή στην ερμηνεία του Εκκλησιαστικού μέλους" για την ερμηνεία των συμβόλων που διατήρησε ο Πέτρος και πως αυτά βρίσκουν εφαρμογή στις πρώτες εκτελέσεις που έχουμε ηχογραφημένες από Ναυλπιώτη, Πρίγγο κ.α. Για μένα, ακόμη και η απλή μελέτη της παλαιάς γραφής, χωρίς "πάτημα" ακουστικό περιέχει ένα ρίσκο...
Συμπέρασμα: Στη θέση σας δεν θα αισθανόμουν "ενοχές" για την άγνοιά μου αυτή. Διατηρείτε, μελετάτε και διαδίδετε την μουσική των τριών διδασκάλων που παραλάβαμε, αυτό από μόνο του είναι τήρηση της παραδόσεως. Εάν έχετε τον ενθουσιασμό της συγγραφής, θα σας συμβούλευα να ασχοληθείτε άμεσα με αυτόν, διότι με τα εφόδια που ο ίδιος έχετε καταγράψει και με μία ορθή γνώση του ποιητικού κειμένου που είμαι σίγουρος ότι έχετε, ούτε προβλήματα θα αντιμετωπίσετε, αλλά και ούτε εκτός παραδόσεως θα είστε. Το μόνο ζητούμενο στη παρασημαντική που έχουμε σήμερα είναι το πόσο αναλυτικά την χρησιμοποιούμε...
