Λόγοι ή διαστήματα Χρυσάνθου;

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Καὶ ταιριάζει πολὺ καλἀ μὲ αὑτὰ ποὺ γράφει ὁ Χρύσανθος, λέει ΜΑΛΛΟΝ θὰ πρέπει νἀ θεωρήσουμε ἁπὸ τὰ ὄργανα καὶ τὴν πολλὴν χρῆσιν ὅτι πΑ=Λα, ἀντὶ γιὰ πΑ=Ρε. Διστάζει διότι εἶναι νότες ἀλλὰ ΟΧΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΝ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ. Καὶ ταιριάζει καὶ μὲ τὴν ἱστορικότητα τοῦ ἀλφαβητικοῦ συστήματος ὁνομασίας καὶ καταγραφῆς. Πολὺ ταιριάζει. ΠΡΟΣΘΗΚΗ. Μὲ τὰ πολλὰ Βαγγέλη ἂν κατάλαβα καλἀ λὲς ὅτι ἡ φιλοσοφία τοῦ συστήματος αὐτοῦ (ποὺ δὲν ξέρω πότε τὸ ἀνάγεις) εἶναι ὅτι ὁ κάθε ἦχος εἶναι ζωντανὸς καὶ ἅρα ὄχι ἀπόλυτα προβλέψιμος. Πιὀ τεχνικά, ὅτι ὁ ῥυθμὸς εἶναι ἐνσωματωμένος στὴν ἁρμονία - αὐτὸ τὸ λένε φραζάρισμα οἱ δυτικοί - καὶ τὴν ἐπηρεάζει. Eἷναι ΠΛΑΣΤΙΚΗ, ὄχι γραμμικὴ θεώρηση τῆς μουσικῆς. Ἑξ οὖ καὶ δὲν ἔχουν τέμπο, ἢ μᾶλλον δὲν ἔχουν ἀκριβῶς: ὅταν θέλουν νὰ τὸ δηλώσουν χρησιμοποιοῦν τὶς κινήσεις τοῦ σώματος.
Μη βγαίνουμε εκτός θέματος, δεν μίλησα για χρόνο εδώ ούτε για ρυθμό. Άλλο καυτό θέμα αυτό, έχει επίσης αναλυθεί.
Είναι προβλέψιμη η κίνηση γιατί έχει κανόνες. Αυτό που ίσως είναι λίγο "ελευθερο" είναι η ποσότητα της κίνηση στο τετραχορδο κατά γένος, όπου είναι και θέμα ερμηνείας
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ο τόνος πάνω από τον πα σημαίνει ότι είναι πλάγιος πρώτος κι όχι πρώτος, είναι μινόρε είναι πουσελίκ, όχι Ουσάκ, είναι υποδώριος,όχι δωριος. Πλάγιος=αλλοίωση
Ο κύριος πρωτις έχει ημίτονο το πα βου=δωριος.

Αυτό το λάθος μπέρδεψε τον Χρύσανθο κι η καταστροφή συνεχίζεται. Όλοι ψάχνουν τον βου και τον ζω, γιατί δεν κάνουν νη -πα μεγάλο και φαλτσάρουν.
Πειράζει λοιπόν και παραπειράζει, η αντιστοίχιση
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Όταν λες το διόρθωσες για τον εαυτό σου, μπορείς να μας το εξηγήσεις λίγο το πρακτικό μέρος αυτής της διόρθωσης;

Δηλαδή, τελικά η μουσική πώς μαθαίνεται;
Υπάρχει όντως μέθοδος; Γιατί νομίζω πως οι περισσότεροι εξ ημών πολύ πριν ξεκινήσουμε θεωρία τις γραμμές των ήχων τουλάχιστον τις έχουμε ήδη μάθει ακούγοντας τους προηγούμενους...

Εσένα τι σε έκανε να καταλάβεις ότι κάτι δεν έμαθες σωστά και να αναζητήσεις τρόπο να διορθωθείς;
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Μη βγαίνουμε εκτός θέματος, δεν μίλησα για χρόνο εδώ ούτε για ρυθμό. Άλλο καυτό θέμα αυτό, έχει επίσης αναλυθεί.
Είναι προβλέψιμη η κίνηση γιατί έχει κανόνες. Αυτό που ίσως είναι λίγο "ελευθερο" είναι η ποσότητα της κίνηση στο τετραχορδο κατά γένος, όπου είναι και θέμα ερμηνείας
Νὰ σᾶς τὰ πῆ ὁ Βαγγέλης ποὺ ξέρει μουσικὴ καὶ ἑπίσης συμφωνῶ μἐ τἠν μέθοδό του (ἐνδομουσική). Ὅμως καὶ πάλι ἀφήνω μιὰ παρένθεση γιὰ τὸ λάθος τοῦ Χρύσανθου, τὸ περιώνυμο 12/9/7 ποὺ δὲν κολλάει μὲ τὰ διαστήματα 9/8 - 12/11 - 88/81 (Βαγγέλη μὴν τὸ διορθώσῃς σὲ παρακαλῶ τὸ ξέρω πὼς διαφωνεῖς). Αὐτὸ πρέπει νὰ ἑξηγηθῇ, καὶ ἐγὼ ἑπιμένω ὅτι ὀ Χρύσανθος ἔχει μιὰ μὴ ταυτοποιημένη πηγὴ ποὺ ἀνάγεται στὸ πρὶν τὸ 1204 καὶ ἀπὸ κεῖ προέρχεται ἡ σύγχυση.
 
Last edited by a moderator:

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Όταν λες το διόρθωσες για τον εαυτό σου, μπορείς να μας το εξηγήσεις λίγο το πρακτικό μέρος αυτής της διόρθωσης;

Δηλαδή, τελικά η μουσική πώς μαθαίνεται;
Υπάρχει όντως μέθοδος; Γιατί νομίζω πως οι περισσότεροι εξ ημών πολύ πριν ξεκινήσουμε θεωρία τις γραμμές των ήχων τουλάχιστον τις έχουμε ήδη μάθει ακούγοντας τους προηγούμενους...

Εσένα τι σε έκανε να καταλάβεις ότι κάτι δεν έμαθες σωστά και να αναζητήσεις τρόπο να διορθωθείς;
Μεγάλωσα στην Κοκκινιά με παραδοσιακά ακούσματα. Η περιέργεια μου όμως για την προέλευση της αρμονίας της μουσικής με οδήγησε στον Λυκούργο Αγγελόπουλο και στον Σίμωνα Καρά που ισχυρίζονταν ότι αποκρυπτογράφησαν την παλαιά μουσική και τα μυστικά της. Πήρα και δίπλωμα κάλλιστα από τον Αγγελοπουλο(1992-1996). Ο τρόπος όμως αυτός που διδάχθηκα εκεί διαπίστωσα ότι δεν συμφωνούσε με την διασωθείσα πράξη χωρίς να μπορώ τότε να προσδιορίσω ακριβώς που χάνει. Έτσι ξεκίνησα την έρευνα και παράλληλα μαθητεία δίπλα σε παραδοσιακούς ψάλτες. Μετά από χρόνια ανακάλυψα το πρόβλημα και τις γενικότερες αιτίες του προβλήματος, πουη θεωρία Καρά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Μη βγαίνουμε εκτός θέματος, δεν μίλησα για χρόνο εδώ ούτε για ρυθμό. Άλλο καυτό θέμα αυτό, έχει επίσης αναλυθεί.
Είναι προβλέψιμη η κίνηση γιατί έχει κανόνες. Αυτό που ίσως είναι λίγο "ελευθερο" είναι η ποσότητα της κίνηση στο τετραχορδο κατά γένος, όπου είναι και θέμα ερμηνείας
Μιὰ μικρὴ διευκρίνιση - στὴν ἔννοια τοῦ γένους περιλαμβάνεις ἐδῷ τὸ ἂν εἶναι μαλακό - σκληρό- σύντονο - ὀμαλό; Καὶ μια δέυτερη γιὰ ὅποτε καὶ ἄν θέλεις καὶ μπορεῖς: ἂν τὸ νΗ-πΑ ἦταν τόνος μέγιστος ὅπως τὸν θές, θὰ σὲ κάλυπτε ἡ ἀναλογία μέγιστος/μείζων = 7/9 ;
 
Last edited by a moderator:

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Νὰ σᾶς τὰ πῆ ὁ Βαγγέλης ποὺ ξέρει μουσικὴ καὶ ἑπίσης συμφωνῶ μἐ τἠν μέθοδό του (ἐνδομουσική). Ὅμως καὶ πάλι ἀφήνω μιὰ παρένθεση γιὰ τὸ λάθος τοῦ Χρύσανθου, τὸ περιώνυμο 12/9/7 ποὺ δὲν κολλάει μὲ τὰ διαστήματα 9/8 - 12/11 - 88/81 (Βαγγέλη μὴν τὸ διορθώσῃς σὲ παρακαλῶ τὸ ξέρω πὼς διαφωνεῖς). Αὐτὸ πρέπει νὰ ἑξηγηθῇ, καὶ ἐγὼ ἑπιμένω ὅτι ὀ Χρύσανθος ἔχει μιὰ μὴ ταυτοποιημένη πηγὴ ποὺ ἀνάγεται στὸ πρὶν τὸ 1204 καὶ ἀπὸ κεῖ προέρχεται ἡ σύγχυση.
Κλαύδιος Πτολεμαίος 2ος αιώνας, ομαλό διάτονο με Πεντάχορδο 12/11, 11/10, 10/11, 9/8
Al Farabi 10ος αιώνας 12/11, 88/81, 9/8, 9/8
Χρύσανθος :το ίδιο με τον Al Farabi
Αυτή είναι η εξέλιξη βάσει των διαθέσιμων πηγών. Τώρα αν υπάρχει κάτι που μας το κρύβουν ...όπως με την Κιβωτό της Διαθήκης. ..τότε περίμενε μέχρι να βγει το νέο επεισόδιο Indiana Jones, ίσως εκεί βρούμε την απάντηση που επιθυμείς :whistle::alien:
 
Last edited:

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Μιὰ μικρὴ διευκρίνιση - στὴν ἔννοια τοῦ γένους περιλαμβάνεις ἐδῷ τὸ ἂν εἶναι μαλακό - σκληρό- σύντονο - ὀμαλό; Καὶ μια δέυτερη γιὰ ὅποτε καὶ ἄν θέλεις καὶ μπορεῖς: ἂν τὸ νΗ-πΑ ἦταν τόνος μέγιστος ὅπως τὸν θές, θὰ σὲ κάλυπτε ἡ ἀναλογία μέγιστος/μείζων = 7/9 ;
Μη πελαγώνεις
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Μη πελαγώνεις
Ἄσε τὸν Τζόουνς σὲ μένα, πές ἐσύ! (ὁ Πτολεμαῖος δὲν ἔπαιζε πρέφα μὲ τὸν Φαραμπὶ καὶ τὸν μακαριστό). Πὲς γιὰ τὸ }αν ἔχουν σταθεερὲς σχέσεις τὰ ὁμαλὰ μὲ τὰ σύντονα κ.λπ. (ξέρω ἐγὼ γιατὶ ῥωτάω) καὶ κυρίως γιὰ τὸ ΝηΠα.
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το πως ενώ ήξερες κάτι με τον α' τρόπο μπόρεσες να ακολουθήσεις εκ των υστέρων έναν β' τρόπο!

Γιατί η περίπτωσή σου είναι και ακραία.

Κωσταντή, ο Πτολεμαίος, ο Φαραμπί, ο Χρύσανθος και εμείς έχουμε κάτι σίγουρα κοινό: το ότι αν πάρουμε καμια δεκαριά πανομοιότυπες χορδές, τις συντονίσουμε ακριβώς μεταξύ τους και στην καθεμιά βάλουμε ένα μυτερό ξύλο από κάτω ώστε να τις μοιράσουμε σε διάφορους λόγους μηκών και τα κομμάτια αυτά τα βάλουμε σε μια σειρά βάσει τονικού ύψους, φτιάξαμε την κλίμακα, ίδια και απαράλλακτη εις τους αιώνες.

Προσωπικά αυθεντικότερη θέση ενός φθόγγου θα θεωρούσα αυτή που προκύπτει από τη διαίρεση της χορδής στον ελάχιστο αριθμό τμημάτων.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ἄσε τὸν Τζόουνς σὲ μένα, πές ἐσύ! (ὁ Πτολεμαῖος δὲν ἔπαιζε πρέφα μὲ τὸν Φαραμπὶ καὶ τὸν μακαριστό). Πὲς γιὰ τὸ }αν ἔχουν σταθεερὲς σχέσεις τὰ ὁμαλὰ μὲ τὰ σύντονα κ.λπ. (ξέρω ἐγὼ γιατὶ ῥωτάω) καὶ κυρίως γιὰ τὸ ΝηΠα.
Τα είπα όλα αναλυτικά νομίζω...
Έχουμε το τετράχορδο πα-δι και κάτω το κάτω κε-πα, αυτά είναι ίδια, τα διαστήματα αρχικά είναι Η-Τ-Τ όπως το πιάνο και πυκνώνουν στον Πα ή στον Κε (υπάτη). Έτσι ο νη-πα από απλός τόνος που είναι στο σύντονο γίνεται υπερμείζων στο μαλακό διατονικό, κάτι το οποίο γίνεται συνέχεια σαν έλξη, λόγω βύθισης-μαλακώματος-χαμηλώματος-γλιστρήματος του νη ή του γα (παρανήτες-λιχανοί). Όσο πιο έντονη είναι αυτή η πύκνωση περνάμε από το σύντονο διατονικό, στο μαλακό διατονικό κι έπειτα στο χρωματικό και τα παλιά χρόνια ίσως και σήμερα σε κάποιες περιπτώσεις σπάνιες στο εναρμόνιο.
Το ομαλό το λέει και το όνομα του έχει τόνους σχεδόν ίδιους και το μεγαλύτερο μέγεθος για το ημιτόνιο που τον ρόλο του τον παίζει ο πολυσυζητημένος ελάσσων τόνος 12/11.
Αυτά
 
Last edited:
Κ

Κωσταντής1

Guest
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το πως ενώ ήξερες κάτι με τον α' τρόπο μπόρεσες να ακολουθήσεις εκ των υστέρων έναν β' τρόπο!

Γιατί η περίπτωσή σου είναι και ακραία.

Κωσταντή, ο Πτολεμαίος, ο Φαραμπί, ο Χρύσανθος και εμείς έχουμε κάτι σίγουρα κοινό: το ότι αν πάρουμε καμια δεκαριά πανομοιότυπες χορδές, τις συντονίσουμε ακριβώς μεταξύ τους και στην καθεμιά βάλουμε ένα μυτερό ξύλο από κάτω ώστε να τις μοιράσουμε σε διάφορους λόγους μηκών και τα κομμάτια αυτά τα βάλουμε σε μια σειρά βάσει τονικού ύψους, φτιάξαμε την κλίμακα, ίδια και απαράλλακτη εις τους αιώνες.

Προσωπικά αυθεντικότερη θέση ενός φθόγγου θα θεωρούσα αυτή που προκύπτει από τη διαίρεση της χορδής στον ελάχιστο αριθμό τμημάτων.
Βεβαίως. Ἁλλὰ πὲς ὅτι ἔρχονται ὅλοι καὶ μᾶς ζητοῦν νὰ κόψουν τὰ ξυλαράκια τους ἀκριβῶς ὅπως τὸ δικό μας, κ. ὁ. κ... τότε τὸ πρᾶγμα περιπλέκεται! Ἐγὼ λέω νὰ τὸ ἀφήσουμε αὐτὸ τὸ θέμα πρὸς το παρὸν διότι μοῦ φαίνεται εὐαίσθητο ἀπὸ πολλὲς ἀπόψεις καὶ κινδυνεύει νὰ γίνῃ καὶ ἀνίερο - μέχρι νὰ βρεθοῦν κάποια πιὸ σαφῆ στοιχεῖα. Αὐτὸ γιὰ το ὁποῖο παλεύω εἶναι τὸ θέμα νὰ μὴν κλείσῃ. Ἅλλο νὰ βάζεις τὸ πόδι σου γιὰ νὰ μὴν κλείσῃ ἡ πόρτα καὶ ἄλλο νὰ μπουκάρεις μέσα.
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Τα ξυλαράκια δε θέλουν κόψιμο. Ίδια είναι, ένα κάτω από κάθε χορδή, αλλά σε διαφορετικό σημείο του μήκους της, ώστε να έχεις την ίδια χορδή μοιρασμένη με πολλούς τρόπους. Χρησιμοποιείς πολλές πανομοιότυπες χορδές για να έχεις όλους τους συνδυασμούς μπροστά σου και να μη χρειάζεται να μετακινείς συνέχεια το ίδιο ξυλαράκι για να βρεις ένα νέο φθόγγο. Είναι δηλαδή δεδομένο ότι έχουμε όλοι το ίδιο πείραμα μπροστά μας και ακούμε τους ίδιους ήχους.

Ο Χρύσανθος το θεωρητικό του φαίνεται να το γράφει θεωρώντας τα όλα αυτά γνωστά πάντως.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
τετράχορδο πα-δι και κάτω το κάτω
Τα ξυλαράκια δε θέλουν κόψιμο. Ίδια είναι, ένα κάτω από κάθε χορδή, αλλά σε διαφορετικό σημείο του μήκους της, ώστε να έχεις την ίδια χορδή μοιρασμένη με πολλούς τρόπους. Χρησιμοποιείς πολλές πανομοιότυπες χορδές για να έχεις όλους τους συνδυασμούς μπροστά σου και να μη χρειάζεται να μετακινείς συνέχεια το ίδιο ξυλαράκι για να βρεις ένα νέο φθόγγο. Είναι δηλαδή δεδομένο ότι έχουμε όλοι το ίδιο πείραμα μπροστά μας και ακούμε τους ίδιους ήχους.

Ο Χρύσανθος το θεωρητικό του φαίνεται να το γράφει θεωρώντας τα όλα αυτά γνωστά πάντως.

Ἂν θέλεις τὴν γνώμη μου τὸ κλειδί, ποὺ σχετίζεται μὲ αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Βαγγέλης γιὰ τὴν Κοκκινιά, εἶναι ἡ πρώτη σου φράση, σκέτη.
Προσθ. δηλαδὴ ἡ μουσική - πόσῳ μᾶλλον δὲ ἡ δική σας τέχνη - τείνει πρὸς μιὰν ἰδανική, Ἐδεμικὴ κατάσταση, ὅπου δὲν πειράζουμε οὔτε τὰ ζῷα ούτε τὰ φυτά - δὲν εῖμαι οἱκολόγος ἑναλλακτικός - καὶ γιὰ αὐτὸ ὑπάρχει ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μεγάλο θέμα σὲ σχέση μὲ τὰ μουσικὰ ὄργανα, ποὺ μπορεῖ νὰ φτάσῃ στὴν πλήρη ἀπόρριψή τους, γιατὶ προέρχονται ἀπὸ αὐτά. Οἱ χορδὲς ἀπὸ ζῶα, τὰ ξύλα ἀπὸ δέντρα.

Τὼρα ὅσον ἀφορᾷ τὶς ὑποδιαιρέσεις τῆς κλίμακας: κατὰ κάποιον τρὸπο ὁ κάθε λαὸς τοποθετεῖ τὴν Ἐδὲμ ἤ μᾶλλον τὸ μονοπάτι γιὰ τὴν Ἐδέμ διαφορετικά, καὶ ἔτσι ναὶ μὲν ἀκούει τοὺς ἴδιους ἤχους ἀλλὰ τοὺς ὀργανώνει μὲ βάση τὸ ποῦ τὸν πᾶνε αὐτοὶ καὶ ποῦ θέλει νὰ πάῃ αὐτός. Τὸ ποῦ θέλει νὰ πάῃ - ἢ μᾶλλον τὸ μέρος ποὺ τὸν καλεῖ - ὁρίζει καὶ τὴν διάταξη τῶν μπερντέδων.
Γιὰ παράδειγμα οἱ νέγροι στὶς ΗΠΑ ἁκοῦν τὴν μπλοὺ νόουτ κάπου ἀνάμεσα σὲ δύο διαδοχικὰ ἡμιτόνια, γιὰ αὑτὸ στὸ πιάνο τὴν προσεγγίζουν χτυπῶντας τα - ἂς ποῦμε κΕ-Ζω- ταυτόχρονα.
Μιὰ παρόμοια ἀναντιστοιχία ἀκούω καὶ ἐγὼ καὶ νομίζω πὼς καταλαβαίνω τί λέει ὁ Βαγγέλης παραπάνω.
Συμφωνῶ ἐπίσης - μὲ ἄλλους τὸνους - γιὰ τὴν σχολὴ Σαμίου, ἂν καὶ μὲ αὐτὴν μεγάλωσα.
 
Last edited by a moderator:
Κ

Κωσταντής1

Guest
Τα ξυλαράκια δε θέλουν κόψιμο. Ίδια είναι, ένα κάτω από κάθε χορδή, αλλά σε διαφορετικό σημείο του μήκους της, ώστε να έχεις την ίδια χορδή μοιρασμένη με πολλούς τρόπους. Χρησιμοποιείς πολλές πανομοιότυπες χορδές για να έχεις όλους τους συνδυασμούς μπροστά σου και να μη χρειάζεται να μετακινείς συνέχεια το ίδιο ξυλαράκι για να βρεις ένα νέο φθόγγο. Είναι δηλαδή δεδομένο ότι έχουμε όλοι το ίδιο πείραμα μπροστά μας και ακούμε τους ίδιους ήχους.

Ο Χρύσανθος το θεωρητικό του φαίνεται να το γράφει θεωρώντας τα όλα αυτά γνωστά πάντως.
υγ. Ὁ Βαγγέλης ἀντὶ γιὰ τάστα ἔχει κόμπους σὲ μιὰν ἐλαστικὴ χορδὴ ποὺ οἱ ἀποστάσεις ἀνάμεσά τους ἀλλάζουν ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο τεντωμένη εἶναι.
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Δεν το καταλαβαίνω αυτό με τους κόμπους τεχνικά πως γίνεται. Στη δική μου περιγραφή το ξυλάκι είναι κάτι σαν καβαλάρης εγχόρδου.

Οι σχετιζόμενοι με τη μουσική μας επιστήμονες δεν βάλανε τον "καβαλάρη" όπου τους άρεσε στο αυτί τους αλλά με βάση αριθμητικά κριτήρια:
πρώτα χώρισαν τη χορδή στη μέση και πήραν την οκτάβα της. Μετά τη χώρισαν στα 3 και βάλανε τον καβαλάρη στο 1 παίρνοντας άλλους δυο φθόγγους. Και συνέχισαν μέχρι να τους πάρουν όλους. Γι' αυτό λέμε ότι τα διαστήματα δεν μπορεί να άλλαξαν από την αρχαιότητα.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Mὰ ἄλλαξαν, καὶ τὸ ἀκολουθεῖς καὶ ἐσὺ μὲ τὸ παράδειγμα ποὺ ἔδωσες παραπάνω. Ἔβαλες τὸν ἕναν ψάλτη νὰ ἀρχίζει μὲ νΗ ἀπὸ Ντὸ τοῦ πιάνου καὶ ἕναν ἄλλο μὲ νΗ ἀπὸ Ῥέ. Στὸ πιάνο δὲν ὑπάρχει τίποτα τελείως φυσικὸ ἑκτὸς ἀπὸ τὰ διαστήματα ὀκτάβας.

Οἱ κόμποι: ἀντὶ νὰ ἔχεις τάστα ὅπως στὸ μπουζοῦκι ἔχεις ἕνα οὖτι χωρὶς τάστα μὲ`χορδὲς ποὺ τὶς ἔχεις κάνει κόμπο στὰ σημεῖα ποὺ θέλεις. Ὅταν τεντώνεις τὴν χορδὴ οἱ ἀποστάσεις μεταξὺ τῶν κόμπων ἀραιώνουν, ὅταν τὴν χαλαρώνεις πυκνωνουν. Αὑτὸ εἶναι τὸ σύστημα ποὺ ὅπως (ἴσως λάθος) κατάλαβα περιγράφει ὁ Βαγγέλης. Πιέζοντας πάνω ἀπὸ τὸν κόμπο κΕ παίζεις κΕ.

Μοῦ ἀκούγεται φοβερὰ ἑλκυστικὸ καὶ ἴσως εἶναι ἡ βάση τῶν θωρητικῶν συστημάτων τῆς ἀρχαιότητας.
Ἁλλὰ όχι: αὑτὸ τὸ σύστημα λοιπὸν ἔχει θωρητικὰ εὐέλικτο τονικὸ κέντρο ΑΛΛΑ ΕΥΝΟΕΙ ἐκ τῶν πραγμάτων τὰ διαστήματα ὁκτάβας (φυσικά) καὶ μετὰ πέμπτης (2/3) καὶ ἅρα τρίτης. Διότι σὲ αὑτὰ πυκνώνει ἡ χορδὴ ἀνεξαρτήτως ἔντασης. Αὑτὸ εἶναι ποὺ δὲν θέλουμε!

Γιὰ αὑτὸ μὴ χεῖρον βέλτιστον καὶ μᾶλλον βέλτιστον Βυζάντιο, μπερντέδες (τάστα σταθερὰ καὶ λεπτὰ καὶ μετακινούμενα ποὺ νὰ μποροῦν καὶ νὰ μὴν ἀκουστοῦν), Χρύσανθος 7τονος καὶ Πα=Λα=440Ηz γιὰ νὰ βάλουμε μέσα καὶ τὴν Φραγκιὰ καὶ τὸν ἡλεκτρισμό.
 
Last edited by a moderator:

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
υγ. Ὁ Βαγγέλης ἀντὶ γιὰ τάστα ἔχει κόμπους σὲ μιὰν ἐλαστικὴ χορδὴ ποὺ οἱ ἀποστάσεις ἀνάμεσά τους ἀλλάζουν ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο τεντωμένη εἶναι.

Τι κόμπους και αηδίες, τελικά απορώ πως να περιγράψω όσα θέλω για να πω! Τί σχέση έχει του Σκόμπι το απ'αυτό με όσα είπα... Εύχομαι να τρολάρεις και να κάνεις πλάκα....

Αν τεντώσεις ή χαλαρώσεις μία χορδή αλλάζει τόνο-συχνότητα άμα δέσεις και κόμπους όλα αυτά είναι απροσδιόριστα έως και παλαβά.

Όταν λέω μαλακώνεις την χορδή λιχανός εννοώ ότι στο βιολί γλιστράς το χέρι σου πιο χαμηλά και μεγαλώνεις το διάστημα που ηχεί, ούτε για κόμπους είπα ούτε για λάστιχα!

Πάράδειγμα:
Έχεις μια χορδή μήκους 100 cm. Από μόνη της αν ηχήσει ορίζω ότι είναι ο Κε.
Στα 3/4 δηλαδή της χορδής αυτής δηλαδή στα 75 cm είναι η συμφωνία του τετραχόρδου, άρα αυτός είναι ο Πα.
Για να πάω τον Νη με μια φωνή ενός απλού τόνου κάτω του Πα διαιρώ 75 cm / (8/9) =84,37 cm
Για να πάω τον Νη με μια φωνή ενός μεγάλου-υπερμείζονα τόνου κάτω του πά διαιρώ 75 cm / (7/8) =85,71 cm
Για να κάνω δηλαδή μαλακό διατονικό θα γλιστρήσω περίπου ένα εκατοστό το δάχτυλο μου πιο κάτω από εκεί που είναι του μπουζουκιού(πιάνου)
 
Last edited:
Κ

Κωσταντής1

Guest
Τι κόμπους και αηδίες, τελικά απορώ πως να περιγράψω όσα θέλω για να πω! Τί σχέσει έχει του Σκόμπι το απ'αυτό με όσα είπα... Εύχομαι να τρολάρεις και να κάνεις πλάκα....

Αν τεντώσεις ή χαλαραρώσεις μία χορδή αλλάζει τόνο-συχνότητα άμα δέσεις και κόμπους όλα αυτά είναι απροσδιόριστα έως και παλαβά.

Όταν λέω μαλακώνεις την χορδή λειχανός εννοώ ότι στο βιολί γλιστράς το χέρι σου πιο χαμηλά και μεγαλώνεις το διάστημα που ηχεί, ούτε για κόμπους είπα ούτε για λάστιχα!

Πάράδειγμα:
Έχεις μια χορδή μήκους 100 cm. Από μόνη της αν ηχήσει ορίζω ότι είναι ο Κε.
Στα 3/4 δηλαδή της χορδής αυτής δηλαδή στα 75 cm είναι η συμφωνία του τετραχόρδου, άρα αυτός είναι ο Πα.
Για να πάω τον Νη με μια φωνή ενός απλού τόνου κάτω του Πα διαιρώ 75 cm / (8/9) =84,37 cm
Για να πάω τον Νη με μια φωνή ενός μεγάλου-υπερμείζονα τόνου κάτω του πά διαιρώ 75 cm / (7/8) =85,71 cm
Για να κάνω δηλαδή μαλακό διατονικό θα γλιστρήσω περίπου ένα εκατοστό το δάχτυλο μου πιο κάτω από εκεί που είναι του μπουζουκιού(πιάνου)
Δείξε λίγη ἐλαστικότητα.... εἶπες ὅτι ἀλλαζει καὶ ἡ άποσταση μεταξὐ τῶν φθόγγων ἀνάλογα μἐ τἐν ἔνταση τ[ς χορδῆς, (καὶ ἡ άρχαία ὁρολογία ἁναφέρεται ἐξάλλου στἰς χορδἐς τῆς λύρας). ΠΡΟΣΘ. Παρεμπιπτόντως ἐδῷ μιιὰ καὶ ἀναφέρθηκε τὸ πρόγραμμα scala - εἶναι ἡ κλίμακα τοῦ Χρύσανθου, ἀπὸ Α στὸ πιανάκι μπορεῖ νὰ τὴν ἀκούσῃ κανεὶς πόσο τέλεια ἀκούγεται, διότι εἶναι μιὰ ἀδιαφοροποίητη ἐπτάτονη, μεταξὺ ἄλλων λαϊκότατη, μαμὰ ἢ ἔστω θεία τῶν δυτικῶν μειζόνων καὶ ἐλασσόνων καὶ φυσικὰ Βαγγέλη θὰ τὰ μελετήσω πολὺ προσεκτικά.
 
Last edited by a moderator:
Κ

Κωσταντής1

Guest
Μιὰ ἐρώτηση. Τὸ πΑ δὲν εἶναι ἡ πρώτη χορδὴ (ὴ ἡ τέταρτη, ἀναλόγως τοῦ ἂν τὶς ἀνέρχεται ἢ τὶς κατέρχεται ἡ φωνὴ ἢ τὸ πλῆκτρον) τοῦ δωρίου τετραχόρδου;
 
Top