Αγαπητέ κ. Κουδουνέλη, αγαπητέ κ. Νικολουτσόπουλε.
Δεν ήθελα να το κουράσω το θέμα και κακώς πήρε έκταση. Επαναλαμβάνω ότι δεν λέω κάτι παραπάνω από αυτό που λέει και ο ίδιος ο κ. Κωνσταντίνου. Και δεν το λέει ο άνθρωπος από ταπεινότητα μόνο αλλά κυρίως από συναίσθηση. Στις λέξεις και τους χαρακτηρισμούς δεν κόλλησε κανείς, το θέμα δημιουργήθηκε με τη διαγραφή ενός μηνύματος το οποίο κι εγώ λέω ότι δεν ήταν το πιο ευγενικό, αλλά υπάρχουν και πολύ χειρότερα που δεν έχουν διαγραφεί, γι'αυτό νομίζω έγινε η διαμαρτυρία από τον κ. Σκρέκα κι εκεί έδωσα κάποιο δίκιο.
Από 'και και πέρα, όσον αφορά στην ουσία, έδωσα και πάλι κάποιο δίκιο στο συνάδελφο που έγραψε το μήνυμα και εξήγησα το γιατί: σίγουρα φαντάζει περίεργο να μπαίνουν στην ίδια στήλη ψάλτες παλαιοί με ψάλτες σύγχρονους. Απ'ότι βλέπω εσάς δεν σας φαίνεται περίεργο, αφού "δεν τρελαίνεστε" με το Στανίτσα, ενώ μπορείτε άνετα να χαρακτηρίσετε "φοβερούς ψάλτες" άλλους σύγχρονους, που, κατά κοινή ομολογία, δεν φτάνουν τη δεινότητα των παλαιών, επιβεβαιώνοντας έτσι εμμέσως την "ελεεινή" αναφορά που έκανα, που μάλλον όμως είναι πραγματική, όπως φαίνεται.
Φυσικά και γούστα είναι αυτά, αλλά θα πρέπει να καταλάβετε κι εσείς την απορία του συναδέλφου, ότι δηλ. δεν είναι ο μέσος όρος γούστων τέλος πάντων και γι'αυτό ξενίζει: άλλο να πεις ότι προτιμάω το Νικολαΐδη από το Στανίτσα κι άλλο, ξέρω 'γω, κάποιον σύγχρονο. Είναι προφανές ότι αν σε κάποιον αρέσουν οι σύγχρονοι ψάλτες περισσότερο από του παλαιούς, υπάρχει τελικά διαφορά αντίληψης περί του τι εστί παράδοση στη μουσική μας. Με τέτοια διαφορά αντίληψης φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση, οπότε ας το αφήσουμε εδώ το θέμα, ας ακούει ο καθένας ό,τι θέλει κι ας υπάρχει κατανόηση στις προτιμήσεις του καθενός, συνάδελφε που έκανες το σχόλιο περί "προσγείωσης": όσο κι αν καταλαβαίνω το σκεπτικό σου κι όσο κι αν ήταν υπερβολική η διαγραφή, σε σχέση με άλλα απαράδεκτα μηνύματα που ζουν και βασιλεύουν, τέτοια σχόλια πυροδοτούν εντάσεις, οι οποίες, όπως βλέπεις, δεν οδηγούν πουθενά, αλλά "μάλλον θόρυβος γίνεται"...
