[Σημ. συντ. (π.Μ.)] Αντιγραφή από εδώ.
Τον Ιούλιο του 1992, είχα πάει στη Θεσσαλονίκη για τουρισμό. Εκεί συναντηθήκαμε με τον μακαριστό σήμερα, Λυκούργο Πετρίδη, με τον οποίον είχαμε πολλές φορές μιλήσει στο τηλέφωνο, αλλά δεν γνωριζόμαστε από κοντά. Με κάλεσε λοιπόν την Κυριακή ( Των Πατέρων ) να πάω να ψάλλω στο Ναό του ( Μεταμόρφωση – Μητροπολιτικός Καλαμαριάς ). Πράγματι λοιπόν την Κυριακή πουρνό – πουρνό, έφτασα στο Ναό και ο Πετρίδης, μου έδωσε ράσο και μάλιστα ήθελε να βάλω και το καλπάκι του, το οποίο βέβαια δεν το έκανα, λέγοντας ότι θα είναι σαν να κλέβουμε λάδι από το καντήλι. Τότε δεν είχα πάρει το Οφίκκιο ακόμα. Ο Πετρίδης με ρώτησε εάν θέλω κανένα βιβλίο, αλλά εγώ του απάντησα : Δεν πειράζει. Καλά είμαι κι έτσι. Κάθισε δίπλα μου και όταν τελειώσαμε, μου είπε : Βρε Δημητράκη, εσύ είσαι άλλο πράμα. Καλά μου έλεγε ο Στανίτσας, ότι γνωρίζεις καλά τα πράγματα. Σε παρατηρούσα να ψάλλεις τα πάντα απ’ έξω και σε θαύμαζα. Εγώ για να σου πώ την αλήθεια, πολύ δύσκολα θα έκανα κάτι τέτοιο.
Τον Ιούλιο του 1992, είχα πάει στη Θεσσαλονίκη για τουρισμό. Εκεί συναντηθήκαμε με τον μακαριστό σήμερα, Λυκούργο Πετρίδη, με τον οποίον είχαμε πολλές φορές μιλήσει στο τηλέφωνο, αλλά δεν γνωριζόμαστε από κοντά. Με κάλεσε λοιπόν την Κυριακή ( Των Πατέρων ) να πάω να ψάλλω στο Ναό του ( Μεταμόρφωση – Μητροπολιτικός Καλαμαριάς ). Πράγματι λοιπόν την Κυριακή πουρνό – πουρνό, έφτασα στο Ναό και ο Πετρίδης, μου έδωσε ράσο και μάλιστα ήθελε να βάλω και το καλπάκι του, το οποίο βέβαια δεν το έκανα, λέγοντας ότι θα είναι σαν να κλέβουμε λάδι από το καντήλι. Τότε δεν είχα πάρει το Οφίκκιο ακόμα. Ο Πετρίδης με ρώτησε εάν θέλω κανένα βιβλίο, αλλά εγώ του απάντησα : Δεν πειράζει. Καλά είμαι κι έτσι. Κάθισε δίπλα μου και όταν τελειώσαμε, μου είπε : Βρε Δημητράκη, εσύ είσαι άλλο πράμα. Καλά μου έλεγε ο Στανίτσας, ότι γνωρίζεις καλά τα πράγματα. Σε παρατηρούσα να ψάλλεις τα πάντα απ’ έξω και σε θαύμαζα. Εγώ για να σου πώ την αλήθεια, πολύ δύσκολα θα έκανα κάτι τέτοιο.
Last edited by a moderator:
