Ἡ καλλιφωνία του δεδομένη, τὸ 'χω ξαναπεῖ.
Γνώσεις σίγουρα ἔχει.
Ἐμπειρία ἔχει, καὶ ἀκούσματα σίγουρα ἀπ᾿ ὅτι ἔχω μάθει.
Δὲν ἀντιλαμβάνομαι γιατὶ ἀφήνει νὰ παρεισφρύσει στὸ μέλος του τὸ τραγουδιστικὸ στοιχεῖο. Μολονότι αὐτὴν τὴν φορὰ ἔψαλλε σχετικά, συντηρητικώτερα, ἐν τούτοις παραμένει κυρίαρχη ἡ κοσμικὴ ἑρμηνεία.
Μπορεῖ νὰ εἶναι εὐχάριστος στὸ ἄκουσμα, ὄμως σάν ψάλτης σὲ κεντρικὸ ναὸ καὶ μὲ ὅλα τὰ παραπάνω προσόντα καὶ γνώσεις, ὀφείλει -κατὰ τὴν γνώμη μου- νὰ διαχωρίσει τὴν «ἐλευθερία» τοῦ παραδοσιακοῦ τραγουδιοῦ ἀπὸ τὴν ψαλτική του.
Τότε σίγουρα θὰ εἶναι ἀπὸ τοὺς πιὸ φερέλπιδες ψάλτες τῆς γενιᾶς του.