Κοινωνικόν Μεσοπεντηκοστῆς

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Τό κοινωνικόν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς δέν ὑπάρχει πουθενά σέ μουσικό κείμενο στό Ψαλτολόγιον.
Καταλαβαίνω ὅτι οἱ περισσότεροι δέν ψάλλετε καθημερινές. Ἀλλά αὐτός δέν εἶναι λόγος. Ὑπάρχουν πολλοί πού ψάλλουν.
Τό κοινωνικόν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἔχει ὡς ἑξῆς:
τρώγων μου τὴν σάρκα * καὶ πίνων μου τὸ αἷμα * ἐν ἐμοὶ μένει * κἀγὼ ἐν αὐτῷ, * εἶπεν ὁ Κύριος.

Ἀξίζει νά δοῦμε τί συνθέσεις προτείνετε· ἄν ἔχουν τό Ἀλληλούια στό τέλος.
Ἔχει ἐνδιαφέρον γιά συζήτηση.
Πρόκειται γιά Καινοδιαθηκικό στίχο ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην Εὐαγγελίου (ς΄ 56).

ΥΓ. Ἕνα ἐνδιαφέρον θέμα σχετικά μέ αὐτή τήν ἑορτή ὑπάρχει ἐδῶ.


 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Τό κοινωνικόν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς δέν ὑπάρχει πουθενά σέ μουσικό κείμενο στό Ψαλτολόγιον.

Όχι πάτερ, υπάρχει εδώ. Είναι μαζί με άλλα παλαιά κοινωνικά στο ίδιο αρχείο.

Άλλο παπάς, άλλο ψάλτης :D (πλάκα κάνω, ε;)

Ἀξίζει νά δοῦμε τί συνθέσεις προτείνετε· ἄν ἔχουν τό Ἀλληλούια στό τέλος.

Αυτό που έχει ανέβει είναι του παλαιού Χρυσάφου σε ήχο α΄Κε (ζει στην Άλωση) και έχει αλληλούια στο τέλος.
 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Αυτό που έχει ανέβει είναι του παλαιού Χρυσάφου σε ήχο α΄Κε (ζει στην Άλωση) και έχει αλληλούια στο τέλος.

Διόρθωσις:

Το βιβλίο "Εν Άνθος" από όπου προέρχονται τα κοινωνικά λέει μεν του Παλαιού Χρυσάφου όμως...

...το κοινωνικό είναι του Παναγιώτη Χρυσάφου του νέου.

Τα μοναδικά κοινωνικά που μετέγραψε ο Χουρμούζιος (βλ. ΜΠΤ 705) είναι του Μανουήλ Βλατηρού (βαρύς), Χρυσάφου του νέου (α΄Κε) και Μπαλασίου ιερέως (α΄Κε).

Αυτά τα ολίγα.
 

Βασίλης Κιαμηλίδης

Βασίλης Κιαμηλίδης

Τό κοινωνικόν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς δέν ὑπάρχει πουθενά σέ μουσικό κείμενο στό Ψαλτολόγιον.
Καταλαβαίνω ὅτι οἱ περισσότεροι δέν ψάλλετε καθημερινές. Ἀλλά αὐτός δέν εἶναι λόγος. Ὑπάρχουν πολλοί πού ψάλλουν.
Τό κοινωνικόν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἔχει ὡς ἑξῆς:
τρώγων μου τὴν σάρκα * καὶ πίνων μου τὸ αἷμα * ἐν ἐμοὶ μένει * κἀγὼ ἐν αὐτῷ, * εἶπεν ὁ Κύριος.

Ἀξίζει νά δοῦμε τί συνθέσεις προτείνετε· ἄν ἔχουν τό Ἀλληλούια στό τέλος.
Ἔχει ἐνδιαφέρον γιά συζήτηση.
Πρόκειται γιά Καινοδιαθηκικό στίχο ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην Εὐαγγελίου (ς΄ 56).

ΥΓ. Ἕνα ἐνδιαφέρον θέμα σχετικά μέ αὐτή τήν ἑορτή ὑπάρχει ἐδῶ.



Το επισυνάπτω, (το Αλληλούϊα φυσικά και θα το παραλείψουμε) και είναι από το Πεντηκοστάριο του κ. Σωτηρίου Αρβανίτη, Πρωτοψάλτου του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κοζάνης.
Την καταγραφή και την καλλιτεχνική επιμέλεια είχεν ο κ. Δημήτριος Παφίλης.
Μου άρεσεν πάρα πολύ εκτός των άλλων, η καλλιτεχνική επιμέλεια, κα κυρίως η ευκρίνεια των σημαδοφώνων και των λέξεων, η οποία με διευκολύνει πάρα πολύ.
 

Attachments

  • Κοινωνικόν της Μεσοπεντηκοστής, ο τρώγων μου την σάρκα ....pdf
    69.9 KB · Views: 330

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Πάντως ο π.Κωνσταντίνος Παπαγιάννης στο Σύστημα Τυπικού δεν παραλείπει το αλληλούια στο τέλος του κοινωνικού (σελ 674).
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ὑπάρχει καὶ τοῦ Μπερεκέτη σὲ αγια (Ἀθωνικὴ μουσικὴ ἀνθοδέσμη).
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
ΥΓ. Ἕνα ἐνδιαφέρον θέμα σχετικά μέ αὐτή τήν ἑορτή ὑπάρχει ἐδῶ.

Μιὰ καὶ ὁ π. Μάξιμος μᾶς θύμισε μὲ τὸν παραπάνω σύνδεσμο τῆν πανήγυρι τῆς Μεσοπεντηκοστῆς στὸν Ἅγιο Μώκιο, ἂς συμπληρώσω ἕνα αἱματηρὸ ἱστορικὸ γεγονὸς ποὺ συνέβη τὴν ἡμέρα αὐτὴ μέσα στὸ ναὸ.

Κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ποὺ μὲ μεγαλόπρεπη τελετὴ πανηγυριζόταν στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Μωκίου, παρουσίᾳ τοῦ αὐτοκράτορα, δολοφονικὴ αἱματηρότατη ἀπόπειρα ἔγινε ἐναντίον τοῦ Λέοντα Στ΄τοῦ Σοφοῦ, τὴν 11η Μαΐου 903, τὴν ὥρα ποὺ ἔμπαινε στὴν ἐκκλησία καὶ εἶχε φτάσει στὸ μέσον τοῦ ναοῦ περίπου, ὅπου τότε ὁ ἄμβωνας καὶ ὁ σολέας. Παρὰ λίγο νὰ χάσει τὴ ζωὴ του, ἀλλὰ καὶ ὁ ὑποψήφιος δολοφόνος του, ὀνόματι Στυλιανός, τιμωρήθηκε σκληρότατα μὲ βασανιστήρια. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι τὴν ἴδια ἐκείνη μέρα ὁ Λέοντας ἐγκατέστησε στὸ παλάτι τὴν ἐρωμένη του Ζωὴ Καρβουνοψίνα, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ γίνει ἡ τέταρτη «νόμιμη» σύζυγός του, παρὰ τὴν σφοδρὴ ἀντίσταση τοῦ πατριάρχη Νικολάου Μυστικοῦ.

Συνεχιστὴς Θεοφάνους, ἐκδ. I. Bekker, [CSHB 45], Bonn 1838, σ. 861:

Ἐν τῇ προελεύσει δὲ τῆς μεσοπεντηκοστῆς τοῦ βασιλέως Λέοντος ἀνελθόντος εἰς τὸν ἅγιον Μώκιον καὶ εἰσοδεύοντος, ὅτε ἦλθε πλησίον σωλέας, ἐξελθών τις ἐκ τοῦ ἄμβωνος δέδωκεν αὐτῷ μετὰ ῥάβδου ἰσχυρᾶς καὶ παχείας· καὶ εἰ μὴ ἡ φορὰ τῆς ῥάβδου εἰς πολυκάνδηλον ἐμποδισθεῖσα διεχαυνώθη, παρευθὺ ἂν τοῦτον ἀπήλλαξε τοῦ ζῆν. τοῦ δὲ αἵματος σφοδρῶς καταρρέοντος ἐκ τῆς τοῦ βασιλέως κεφαλῆς ταραχή τε καὶ φυγὴ τῶν ἀρχόντων γέγονεν, καὶ πολλοὶ ἐν ταύτῃ ἀπώλοντο. ὁ δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀλέξανδρος προεφασίσατο νοσηλευθεὶς καὶ οὐ κατῆλθεν ἐν τῇ εἰσόδῳ, ὡς ἐκ τούτου ὕποπτον αὐτὸν γενέσθαι τὴν τοιαύτην ἐπιβουλὴν κατασκευάσαι. οὔτε ὁ Σαμωνᾶς παρῆν ἐκεῖ, ἀλλ᾽ ἦν ἀπελθὼν ἀγαγεῖν Ζωὴν ἐν τῷ παλατίῳ πρὸς τὸ συνεῖναι τῷ βασιλεῖ, κρατηθέντος δὲ τοῦ δόντος τὸν βασιλέα καὶ ἐξετασθέντος, καὶ πολλὰς βασάνους καὶ τιμωρίας ὑπομεμενηκότος ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας, ἐπεὶ μηδένα καθωμολόγει, τέλος ἐκκοπεὶς αὐτοῦ χεῖρας καὶ πόδας ἐκάη ἐν τῇ τοῦ ἱππικοῦ σφενδόνῃ, καὶ ἔκτοτε ἐξεκόπη ἡ τοιαύτη προέλευσις. Μετὰ δέ τινα καιρὸν ἀνῆλθε Μάρκος ὁ σοφώτατος οἰκονόμος τῆς αὐτῆς ἐκκλησίας, ὃς ἦν ἀναπληρώσας τοῦ μεγάλου σαββάτου τὸ τετραῴδιον τοῦ κυρίου Κοσμᾶ· καὶ ἐν τῇ τραπέζῃ τῷ βασιλεῖ συνεστιώμενος ἐξελιπάρει τὸν βασιλέα μὴ ἐκκοπῆναι τὴν ἑορτήν. τοῦ δὲ βασιλέως ἀπαναινομένου ἔφη ὁ Μάρκος ὅτι προγεγραμμένον ἦν παρὰ τοῦ προφήτου Δαβὶδ τὸ παθεῖν σε, δέσποτα. προεφήτευσε γὰρ εἰπών, ὅσα ἐπονηρεύσατο ὁ ἐχθρὸς ἐν τῷ ἁγίῳ σου, καὶ ἐνεκαυχήσαντο οἱ μισοῦντές σε ἐν μέσῳ τῆς ἑορτῆς σου. καὶ δεῖ σε, ὦ δέσποτα, ἀπὸ τοῦ νῦν κρατῆσαι τὴν βασιλείαν ἔτη δέκα. ὃ δὴ καὶ γέγονε· τῇ γὰρ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἐν ᾗ καὶ ἔλαβεν, ἐν αὐτῇ καὶ τελευτᾷ.
 

Μ.Β.

Ματθαίος Βλάχος
Και του Πέτρου σε αγια.
σημ.
Ενώ υπάρχει ένα σύντομο σχετικά Ἀλληλούια -τουλάχιστον στα έντυπα βιβλία- , δεν έχει Κράτημα, όπως συνηθίζεται να μην έχουν τα Κοινωνικά χωρίς Ἀλληλούια.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

1) Τό θέμα τό ἔθεσα ἀκριβῶς γιά τόν Χριστάκι ἀσχολούμενο μέ τά ἀρχαῖα κοινωνικά καί παρά πού εἶδα ὅλες τίς ἐπισυνάψεις του καί τοῦ «πολύ σπουδαίου βιβλίου "Εν άνθος της καθ' ημάς εκκλησιαστικής μουσικής" του Αγαθαγγέλου Κυριαζίδου (Κωνσταντινούπολη 1896)», πράγματι μοῦ ξέφυγε, κι εὐχαριστῶ τόν Εὐθύμη, πού καί γιά κεῖνον ἔθεσα τό θέμα, ὡς γνώστη μάλιστα μουσικῶν κειμένων σέ παλαιά χειρόγραφα καί βιβλία.
2) Σέ δύο Παπαδικές τῆς Σ(υλλογῆς) Σ(ίμωνος) Κ(αρᾶ) ὑπάρχει τό κοινωνικόν τῆς μεσοπεντηκοστῆς σέ ἦχο δ΄ (πρβλ. π. Κωνσταντίνου Τερζοπούλου, Κωνσταντίνος Πρωτοψάλτης ο Βυζάντιος και η συμβολή του στην ψαλτική παράδοση, Αθήνα 2004 (Μελέται 8). – Διδακτορική διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σσ. 171-180).
3) Γιά τό θέμα τοῦ «ἀλληλούια» δεῖτε α) Ἰω. Φουντούλη, Ἀπάντηση 511 β) ΣΤ, σελ. 92, ὑπ. 122 γ) ΤΜΕ, σελ. 37 § 43 δ) Π. Τρεμπέλα, Ἐκλογή Ὑμνογραφίας σελ. 174 καί ε) Δίπτυχα 2007, σελ. 130, ὑπ. 136 καί Δίπτυχα 2008, σελ. 133, ὑπ. 126. Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι ἐπεκράτησε τό «ἀλληλούια» καί αὐτό συνέβη ἐπειδή σέ κάποιες περιπτώσεις λησμονήθηκε ὁ παλαιός τρόπος ψαλμῳδίας τοῦ κοινωνικοῦ, ὡς ὁλόκληρος ψαλμός κατά στίχον μέ ἐφύμνιο-ὑπακοή. Καί ναί μέν στή συντριπτική πλειοψηφία τό ἐφύμνιο-ὑπακοή εἶναι τό «ἀλληλούια», πρέπει νά ἐξετασθοῦν καί κάποιες ἐξαιρέσεις πού τό ἐφύμνιο-ὑπακοή εἶναι ἄλλο, ὅπως τό μαρτυρούμενο «γεύσασθε» γιά τό κοινωνικό τοῦ Πάσχα. Μάλιστα ὑπάρχει καί ἡ περίπτωση ὅλο τό -σήμερα γνωριζόμενο- κοινωνικό νά εἶναι ἐφύμνιο-ὑπακοή. Τό ἄν ὁ στίχος εἶναι ψαλμικός ἤ καινοδιαθηκικός δέν ἔχει σημασία γιά τήν ὕπαρξη ἤ μή τοῦ «ἀλληλούια».
4) Γιά τό κοινωνικό τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ὑπάρχει ἡ περίπτωση τό ἐφύμνιο-ὑπακοή νά εἶναι τό «εἶπεν ὁ Κύριος» ἀφοῦ συμπληρώσουμε καί τούς ἄλλους στίχους τῆς καινοδιαθηκικῆς περικοπῆς ἤ ὅλο τό «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος» νά εἶναι τό ἐφύμνιο-ὑπακοή τῶν λοιπῶν στίχων τῆς καινοδιαθηκικῆς περικοπῆς.
5) Ἔχω ὑπόψη μου ἐργασία μέλους τοῦ φόρουμ γιά ἰδιωτική χρήση πού μελοποιεῖ σύντομο τό «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος» καί τό θέτει ὡς ἐφύμνιο-ὑπακοή στούς στίχους, ἐκφωνουμένους ὑπό τοῦ ἀναγνώστου κατά τόν τρόπον τῆς ἐκφωνητικῆς ἀπαγγελίας. Ἄν θέλει τό ἀνεβάζει.
6) Κατά ταῦτα ὑπάρχουν οἱ ἑξῆς δυνατότητες γιά τούς μύστας ἀρχαίων πρακτικῶν:
Α.
Στίχ. Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ πεινάσῃ, καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Στίχ. Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Στίχ. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Στίχ. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Στίχ. Ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Στίχ. Καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Στίχ. Οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
Ἐφύμνιον. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.

Β.
Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος.
Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ πεινάσῃ, καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε, εἶπεν ὁ Κύριος.
Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, εἶπεν ὁ Κύριος.
Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν ὁ Κύριος.
Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ, εἶπεν ὁ Κύριος.
Ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις, εἶπεν ὁ Κύριος.
Καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ, εἶπεν ὁ Κύριος.
Οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα, εἶπεν ὁ Κύριος.​


Σημ: Τήν παραπομπή στό θέμα τῶν Ναῶν τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας τήν ἔβαλα ἀκριβῶς γιά τόν domesticus καί περίμενα νά ἀπαντήσει ἐκεῖ, ἄν καί τό ἔκανε ἐδῶ. Τόν εὐχαριστοῦμε.


 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis

....
5) Ἔχω ὑπόψη μου ἐργασία μέλους τοῦ φόρουμ γιά ἰδιωτική χρήση πού μελοποιεῖ σύντομο τό «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος» καί τό θέτει ὡς ἐφύμνιο-ὑπακοή στούς στίχους, ἐκφωνουμένους ὑπό τοῦ ἀναγνώστου κατά τόν τρόπον τῆς ἐκφωνητικῆς ἀπαγγελίας. Ἄν θέλει τό ἀνεβάζει.
...

Κοινωνικόν της Μεσοπεντηκοστής
 

Attachments

  • Κοινωνικόν Μεσοπεντηκοστής.pdf
    1.4 MB · Views: 312

panosdohi

Παναγιώτης Παρασκευόπουλος


Ὑπάρχει καὶ τοῦ Μπερεκέτη σὲ αγια (Ἀθωνικὴ μουσικὴ ἀνθοδέσμη).

Το κοινωνικό της Μεσοπεντικοστής του Π. Μπερεκέτη σε Άγια ψαλλόμενο από χορό ψαλτών υπό τη διεύθυνση του Θρ.Στανίτσα. Από το δίσκο που εξέδωσε το ΙΒΜ για το σπουδαίο αυτό μελοποιό.
Το μέλος υπάρχει επίσης και στα άπαντα του Μπερεκέτου από την έκδοση του Χαρ. Καρακατσάνη.
 

Attachments

  • 05 Κοινωνικό μεσοπεντικοστής Ήχος δ .wma
    6.9 MB · Views: 123

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Το κοινωνικό της Μεσοπεντικοστής του Π. Μπερεκέτη σε Άγια ψαλλόμενο από χορό ψαλτών υπό τη διεύθυνση του Θρ.Στανίτσα. Από το δίσκο που εξέδωσε το ΙΒΜ για το σπουδαίο αυτό μελοποιό.
Το μέλος υπάρχει επίσης και στα άπαντα του Μπερεκέτου από την έκδοση του Χαρ. Καρακατσάνη.
Τό αὐτό καί σέ mp3.
Εὐχαριστοῦμε.​
 

Attachments

  • Κοινωνικόν Μεσοπεντηκοστής Πέτρου Μπερεκέτη υπο Στανίτσα-χορός, αγια, 07'32''.mp3
    6.9 MB · Views: 92

apostolos

Απόστολος Κομπίτσης
Το επισυνάπτω, (το Αλληλούϊα φυσικά και θα το παραλείψουμε) και είναι από το Πεντηκοστάριο του κ. Σωτηρίου Αρβανίτη, Πρωτοψάλτου του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κοζάνης.

Βασίλη,

Πρόκειται για σύνθεση του Αρβανίτη, ή είναι αυτό το κλασσικό του Χρυσάφου;

Απόστολος
 

Τάσος Μπόκος

Παλαιό Μέλος
Τα μοναδικά κοινωνικά που μετέγραψε ο Χουρμούζιος (βλ. ΜΠΤ 705) είναι του Μανουήλ Βλατηρού (βαρύς), Χρυσάφου του νέου (α΄Κε) και Μπαλασίου ιερέως (α΄Κε).

Πρόσφατα έπεσαν στα χέρια μου μερικές σελίδες της Λειτουργίας (ΜΠΤ 705) από τις εξηγήσεις του Χουρμουζίου.
Δεν έχασα την ευκαιρία... :wink:
 

Attachments

  • Ο τρώγων μου- Μανουήλ Βλατηρού, ήχος βαρύς.pdf
    2.9 MB · Views: 355
Κοινωνικόν Μεσοπεντηκοστής ήχος Δ' άγια: Ὁ τρώγων μου τὴν Σάρκα, καὶ πίνων μου τὸ Αἷμα, ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος. Αλληλούια. Μέλος Πέτρος Μπερεκέτης.
Σε χειρόγραφο μουσικό κείμενο, όπως απεικονίζεται στο βίντεο που υπάρχει στο YouTube.
 

Attachments

  • Ὁ τρώγων μου τὴν Σάρκα (Π. Μπερεκέτου) Ήχος Δ' άγια.pdf
    1.5 MB · Views: 65
Last edited by a moderator:
Top