Φοβᾶμαι ὅτι δὲν θὰ ἀπαντήσῃ, χωρὶς καμία διάθεση ὑποτίμησης ἢ ἀντιπαράθεσης, εἰλικρινά, διότι θεωρεῖ δεδομένο ὅτι οἱ πρακτικὲς τῆς δυτικῆς μουσικῆς μποροῦν νὰ ἐφαρμοστοῦν αὐτούσιες στὴν βυζαντινὴ μουσική. Δὲν εἶναι ἁρμοδιότητά μου νὰ κρίνω τὸ θέμα στὴν πρακτικὴ δηλ. ἐκκλησιαστική του πλευρά. Τὸ μόνο ποὺ προσπαθῶ νὰ διερευνήσω ψηλαφητὰ εἶναι οἱ ἱστορικὰ καὶ αἰσθητικὰ δικαιολογημένες γέφυρες μεταξὺ τοῦ βυζαντινοῦ, ἑλληνικοῦ ἂν θέλετε, μουσικοῦ συστήματος καὶ τοῦ δυτικοῦ. Καὶ αὐτὰ μὲ τὶς κατηγορίες φωνῶν κατὰ χροιὰν καὶ ὄχι κατ' ἔκτασιν ἔχουν ἐνδιαφέρον, διότι παραπέμπουν στὴν ἀντιστοιχιση τύπος φωνῆς-> τρόπος. Γιὰ νὰ δώσω ἕνα χοντροκομμένο παράδειγμα, ἂς ποῦμε ὅτι σὲ κάποιους πάει ἐκ φύσεως ὁ δώριος, σὲ ἄλλους ὁ λύδιος. κ.ο.κ. Ἐπίσης ἔχουν ἐνδιαφέρον διότι ὅπως ἔγραψα παραπάνω φαίνεται ὅτι ἡ μελῳδικὴ δηλ. ὀριζόντια ἀναπτυξη τῆς μελῳδίας διαφέρει ἀπὸ τὴν κάθετη, τὴν ἁρμονία, γιὰ φυσικοὺς λόγους. Καὶ ἅρα, μιὰ κατάταξη φωνῶν ποὺ νὰ μὴν βασιζεται στὴν ἔκταση ἀνὰ μισὸ τοῦ μισοῦ.... (δηλαδὴ στὸ πόσες ὀκτάβες πιάνει κανεὶς σὲ ἕνα φάσμα ποὺ ὁρίζεται ἀπὸ τὴν ὀκτάβα 1/2 (πχ. 440 Ηz, 880 Hz, 1760 hz κ.ο.κ)) ἀλλὰ σὲ κάποιο ἄλλο κριτήριο ἔχει ἀκόμα εἰδικώτερο ἐνδιαφέρον. Προσθ. θὰ τὸ καρυκεύσω ὡς ἑξῆς.Ἵσως ἡ ὀκτάβα μπαίνει μόνο στὸ τέλος, ὅταν ἔχει ἀποσαφηνιστῇ ὁ τρόπος (καὶ ἡ βυζ. μουσικὴ νὰ πάει ἴσον->ἀπήχημα-->τρόπος, ἀπὸ τὴν σιωπὴ στὴν μονάδα καὶ πάει λέγοντας ). Καὶ γιὰ αὐτὸ νὰ μὴν ἔχει κατάταξη φωνῶν μὲ βάση τὴν ἔκταση.
