Κατάληξη στο Πιστεύω στον ήχο των Λειτουργικών

KAPLANIS

Ιωάννης Τζιώβας
Χέρετε..Δέν ξέρω αν έχει ξαναειπωθεί αυτό ποτε στο ψαλτολόγιο (εαν εχει ξαναειπωθεί παρακαλώ παραπέμψτε με στο σχετικό link).Ποιοί απο εμάς,στο σημείο που λέμε το Πιστεύω την ώρα της Θείας Λειτουργίας κάνουμε κατάληξη στον ήχο των Λειτουργικών που λέμε? Αφήνουμε τον αναγνώστη να τελειώσει και λέμε απλώς το Αμήν στην βάση του ήχου? Δέν λέμε τίποτα και το αφήνουμε έτσι? Και εάν ο παππούλης που λειτουργεί δέν ξέρει απο βάσεις και ήχους αλλα έχει καλό αυτί και λέει σωστά μόνο εαν του δώσει ο ψάλτης τον ήχο? Τί είναι τελικά σωστό να κάνουμε? Περιμένω τις απαντήσεις σας..Ευχαριστώ..
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Δεν θυμάμαι εάν έχει ξανασυζητηθεί, ούτε ξέρω ποιο είναι το "σωστό", αυτό που κάνουμε όμως εμείς, για καθαρά πρακτικούς λόγους είναι ότι λέμε το "Πιστεύω" (και το "Πάτερ ημών") εμμελώς στη βάση του ήχου, ή σε κάποιο χαρακτηριστικό φθόγγο του ήχου (Νη στον β΄, δ΄λέγετο και άγια και πλ.δ΄, Πα σε α΄,πλ.α΄,πλ.β΄, Γα στον γ΄ και Ζω στον Βαρύ) και στην τελευταία φράση ("προσδοκώ...", ή "και ζωήν...") δίνουμε μια ιδέα του ήχου (καταλήγοντας στο Γα, το Δι, το Κε ή το Ζω). Έτσι και ο ιερέας βοηθείται για να μην αλλάξει την βάση ή αλλάζουμε εμείς την βάση εάν το χερουβικό έχει ξεφύγει (που συμβαίνει) με την εμμελή απαγγελία όμως απαγγέλλει πιο εύκολα και ο κόσμος χωρίς να γίνεται χασμωδία.
 

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
Η δική μου η πρόταση είναι το σύμβολο της πίστεως να απαγγέλεται χωρίς κανένα τύπο μουσικής κατάληξης, εκτός εάν έχει γίνει συνεννόηση προηγουμένως. Εκτός αυτού, η εμπειρία μου είναι ότι ο διάκονος (ή ο ιερέας) που θα εκφωνήσει το "Στώμεν καλώς" τις περισσότερες φορές εκφωνεί το ίσο που θέλει... :mad:

Επ' ευκαιρία να αναφέρω τον εκνευρισμό που μου είχε προκαλέσει επισκέπτης ιερέας προ ετών όταν τις εκφωνήσεις που προηγούντο ύμνων (π.χ. προ του Θεός Κύριος) τις έκανε στην, κατ' αυτόν, βάση του ήχου, λες και είχαμε συνεννοηθεί από πριν εάν ο Γα ο δικός μου θα ήταν ο ίδιος με τον δικό του.... :mad::mad::mad:
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
... τις εκφωνήσεις που προηγούντο ύμνων (π.χ. προ του Θεός Κύριος) τις έκανε στην, κατ' αυτόν, βάση του ήχου, λες και είχαμε συνεννοηθεί από πριν εάν ο Γα ο δικός μου θα ήταν ο ίδιος με τον δικό του.... :mad::mad::mad:

Και σε μένα συμβαίνει, όχι σπάνια (π.χ. πριν από "την τιμιωτέραν" στον όρθρο ή πριν από το Τρισάγιο της Λειτουργίας). Είναι κάπως ενοχλητικό, με φέρνει σε δύσκολη θέση εάν η βάση δεν ταιριάζει, αλλά τι να κάνουμε; Αλλάζω την βάση και προχωράω.
 
Δεν θυμάμαι εάν έχει ξανασυζητηθεί, ούτε ξέρω ποιο είναι το "σωστό", αυτό που κάνουμε όμως εμείς, για καθαρά πρακτικούς λόγους είναι ότι λέμε το "Πιστεύω" (και το "Πάτερ ημών") εμμελώς στη βάση του ήχου, ή σε κάποιο χαρακτηριστικό φθόγγο του ήχου (Νη στον β΄, δ΄λέγετο και άγια και πλ.δ΄, Πα σε α΄,πλ.α΄,πλ.β΄, Γα στον γ΄ και Ζω στον Βαρύ) και στην τελευταία φράση ("προσδοκώ...", ή "και ζωήν...") δίνουμε μια ιδέα του ήχου (καταλήγοντας στο Γα, το Δι, το Κε ή το Ζω). Έτσι και ο ιερέας βοηθείται για να μην αλλάξει την βάση ή αλλάζουμε εμείς την βάση εάν το χερουβικό έχει ξεφύγει (που συμβαίνει) με την εμμελή απαγγελία όμως απαγγέλλει πιο εύκολα και ο κόσμος χωρίς να γίνεται χασμωδία.

Ακριβώς αυτό κάνω κι εγώ και η συνεννόηση - εναλλαγή με τον ιερέα είναι (ευτυχώς) πάντα άψογη!
 

Doukellis

Ιωάννης Δουκέλλης
Αν και είναι βέβαια εκτός θέματος διαβάζοντας τα 2 πρώτα μηνύματα του θέματος μου γεννήθηκαν σκέψεις σαν τις παρακάτω.
.... Επ' ευκαιρία να αναφέρω τον εκνευρισμό που μου είχε προκαλέσει επισκέπτης ιερέας προ ετών όταν τις εκφωνήσεις που προηγούντο ύμνων (π.χ. προ του Θεός Κύριος) τις έκανε στην, κατ' αυτόν, βάση του ήχου, λες και είχαμε συνεννοηθεί από πριν εάν ο Γα ο δικός μου θα ήταν ο ίδιος με τον δικό του.... :mad::mad::mad:

Και σε μένα συμβαίνει, όχι σπάνια (π.χ. πριν από "την τιμιωτέραν" στον όρθρο ή πριν από το Τρισάγιο της Λειτουργίας). Είναι κάπως ενοχλητικό, με φέρνει σε δύσκολη θέση εάν η βάση δεν ταιριάζει, αλλά τι να κάνουμε; Αλλάζω την βάση και προχωράω.
Σε μένα δυστυχώς συμβαίνει συχνά το παραπάνω. Ο Ιερέας (που ξέρει ελάχιστα Βυζαντινή Μουσική) προσπαθεί να δώσει τη βάση που νομίζει εκείνος (συνήθως 1,5 - 2 φωνές πάνω από τη βάση που θέλω εγώ). Το κακό είναι ότι έχουμε άριστες σχέσεις, είναι άψογος στα καθήκοντά του, άψογος στη συμπεριφορά του, δεν επεμβαίνει καθόλου στα του αναλογίου, βοηθάει στο ψάλσιμο όταν λείπει ο αριστερός και γενικά έχουμε μια σχέση που πραγματικά τη χαίρομαι.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν του λέω τίποτα, γιατί δεν θέλω να διαταράξω τη συνεργασία μας αυτή, παρά αλλάζω βάση (κάποιες φορές όχι με επιτυχία) και συνεχίζω..:rolleyes: Έστω και αν κάποιος φίλος μου Πρωτοψάλτης, Δάσκαλος Βυζαντινής Μουσικής & Χοράρχης μου λέει ότι: ''αν σου αλλάζουν τις βάσεις, είναι αιτία πολέμου..'':D:D
 
Last edited:

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
Και σε μένα συμβαίνει, όχι σπάνια (π.χ. πριν από "την τιμιωτέραν" στον όρθρο ή πριν από το Τρισάγιο της Λειτουργίας). Είναι κάπως ενοχλητικό, με φέρνει σε δύσκολη θέση εάν η βάση δεν ταιριάζει, αλλά τι να κάνουμε; Αλλάζω την βάση και προχωράω.

Εγώ κάποιες φορές επειδή ξέρω τι θα επακολουθήσει έχω το "σφυριχτράκι" έτοιμο... :rolleyes:
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Αφήνουμε τον αναγνώστη να τελειώσει και λέμε απλώς το Αμήν στην βάση του ήχου?
Ἀκριβῶς!
Μέ τή διαφορά ὅτι σέ μᾶς τό λέει ὅλος ὁ λαός μέ τήν καθοδήγηση τοῦ χοροῦ (ὅπως ἐδῶ) καί ἔχουμε ξεκαθαρίσει ὅτι τό Ἀμήν μπορεῖ νά τό πεῖ ὅσο περίτεχνα θέλει (δίκην ἀπηχήματος ἄν θέλετε), ἀλλά μόνον τό Ἀμήν.
Ἀμήν!


 

KAPLANIS

Ιωάννης Τζιώβας
Και στον δικό μας Ναό το λέει όλος ο κόσμος..Κοιτάχτε όμως τι γίνεται..εγω λέω μόνο το Αμήν στην βάση του ήχου ή καμιά φορά σάν απήχημα..ο ένας παππάς όμως θέλει να κάνουμε κατάληξη απο το ''Ομολογώ έν βάπτισμα'' και ο προιστάμενος του Ναού μόνο το Αμήν και είμαι υπέρ αυτού γιατι το λέει όλος ο κόσμος και δεν είναι ωραίο να κόβεις τον λαό.....
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ὅταν εἶσαι μόνος, δὲν σὲ ἀπασχολοῦν ψευτοδιλήμματα.

Ἁπλὰ ἀπαγγέλεις σὲ κλιτὸν τὸ Πιστεύω μέχρι καὶ τὸ Ἀμὴν. Ὁ ἱερέας ἄς πάρει ὅ,τι βάση θέλει, προσαρμόζεσαι ἀνάλογα καὶ ἅν χρειασθεῖ ψάλλεις ἀπὸ στήθους.

Σιγὰ τὸ πράγμα ...

ΥΓ. Αὐτὰ μὲ τὴν διὰ βοῆς ἀπαγγελία εἶναι κάπως ... Ἁπλὰ ὁ ψάλτης ἀπαγγέλει στὸ παραδοσιακὸ ἐκφωνητικὸ ὕφος καθαρὰ τὸ ἀνάγνωσμα καὶ ὅλα καλά.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
... και δεν είναι ωραίο να κόβεις τον λαό.....
Πολύ σωστά!


ΥΓ. Αὐτὰ μὲ τὴν διὰ βοῆς ἀπαγγελία εἶναι κάπως ...
Ἄποψή σου. Βέβαια ἡ ἀπαξιωτική καί ἄστοχος ἔκφρασις «διὰ βοῆς» οὐδαμοῦ μαρτυρεῖται. Ἀντιθέτως στοιχῶμεν ταῖς διατάξεσι τοῦ Ἐγκολπίου, τοῦ Ἱερατικοῦ καί ἀποφάσεων τῆς Συνόδου περί τῆς ἀπό κοινοῦ ἀπαγγελίας.

Σχετικόν θέμα.


 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

domesticus

Lupus non curat numerum ovium

Ἄποψή σου. Βέβαια ἡ ἀπαξιωτική καί ἄστοχος ἔκφρασις «διὰ βοῆς» οὐδαμοῦ μαρτυρεῖται. Ἀντιθέτως στοιχῶμεν ταῖς διατάξεσι τοῦ Ἐγκολπίου, τοῦ Ἱερατικοῦ καί ἀποφάσεων τῆς Συνόδου περί τῆς ἀπό κοινοῦ ἀπαγγελίας.


Ἡ βοὴ δὲν μαρτυρεῖται, βοᾶ ὅμως στὴν περίπτωση ...

Ἡ στοίχιση καλὴ εἶναι ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχει στοῖχος, ἀλλιῶς καταντᾶ τοῖχος ...
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Τοῖχος ὑπάρχει σέ κείνους πού πάσχουν ἀπό προκατάληψη, καχυποψία καί ἐπαρχιωτισμό, ἀνίκανοι νά ἐκφράσουν τό ἐκκλησιαστικό γεγονός.


 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium

Τοῖχος ὑπάρχει σέ κείνους πού πάσχουν ἀπό προκατάληψη, καχυποψία καί ἐπαρχιωτισμό, ἀνίκανοι νά ἐκφράσουν τό ἐκκλησιαστικό γεγονός.



Ἐκκλησιαστικὸ γεγονὸς διὰ βοῆς, οὐδὲν ὠφελεῖ, μᾶλλον θόρυβος γίνεται.

Βλέπεται ἡ ἐπαρχία στερήθηκε τῶνν ὀθονοβαυαρῶν τὰ ... φῶτα ...
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Σαφῶς
...οὐδὲν ὠφελεῖ, μᾶλλον θόρυβος γίνεται.
ὁποιαδήποτε ἀνάλυση προκατάληψης, καχυποψίας, ἐπαρχιώτικης καί τοπικῆς ἔκφρασης, ἀνίκανης νά ἐκφράσει τήν ἐκκλησιολογική της μαρτυρία, ἀρνούμενη νά διαλεχθεῖ γόνιμα καί δημιουργικά.
Ὁπότε παραιτοῦμαι —καί γιά λόγους ἀρχῆς— ἀπό ἕνα συνεχές καί μόνιμο τέτοιο τρολλάρισμα σέ ὅλα σχεδόν τά θέματα, πού πλέον θά ἔχει καί ἄλλες συνέπειες...


 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium

Σαφῶς

ὁποιαδήποτε ἀνάλυση προκατάληψης, καχυποψίας, ἐπαρχιώτικης καί τοπικῆς ἔκφρασης, ἀνίκανης νά ἐκφράσει τήν ἐκκλησιολογική της μαρτυρία, ἀρνούμενη νά διαλεχθεῖ γόνιμα καί δημιουργικά.
Ὁπότε παραιτοῦμαι —καί γιά λόγους ἀρχῆς—


ἀπό ἕνα συνεχές καί μόνιμο τέτοιο τρολλάρισμα σέ ὅλα σχεδόν τά θέματα, πού πλέον θά ἔχει καί ἄλλες συνέπειες...

Ὅταν ὁ γόνιμος καὶ δημιουργικὸς διάλογος προκαταλαμβάνεται, μετατρέπεται σὲ μονόλογο ...
 

Λάτρης Β.Μ.

Παράφωνος ερασιτέχνης!
Στους ήχους που ο ιερέας δεν τα καταφέρνει καλά, την τελευταία φράση την ψάλλω στην βάση του ήχου για ''υπενθύμιση''. Καμιά φορά όμως αν τύχει και πιάσει άλλο ήχο, τότε συνεχίζω σε κλιτόν ύφος... και όλα κομπλέ :D
Βέβαια μετά ξεδίνω στο κοινωνικο :D
 
Top