Το εσπέρας της Κυριακής των Βαΐων, της Μ. Δευτέρας και της Μ. Τρίτης κανονικώς προβλέπονται τα δύο πρώτα καθίσματα άπαξ και το τρίτο δις. Η πρακτική που ακολουθείται, όμως, νομίζω πως είναι να ψάλλονται συνολικώς τρεις φορές τα καθίσματα, π.χ. Τα πάθη τα σεπτά, Αόρατε Κριτά, Των παθών του Κυρίου. Το Δόξα και το Και νυν πάει μόνο στο τρίτο κάθισμα, στο δεύτερο και στο τρίτο ή Δόξα στο δεύτερο και Και νυν στο τρίτο;
Σημειωτέον ὅτι τὸ ΤΜΕ τὰ ἔχει ἀνὰ ἕνα τὰ 2 πρώτα, μὲ τὴν προϋπόθεση νὰ ψαλλοῦν
ἁργῶς, καὶ τὸ τρῖτον δίς.
Ἂν ὅμως ψαλλοῦν σύντομα; (
τότε πρέπει νὰ διπλασιαστοῦν).
Ἡ ἐπανάληψις εἶναι ἡ μήτηρ τῆς μαθήσεως, καὶ γιὰ αὐτὸ
εἰς πεῖσμα τοῦ ὀρθολογισμοῦ τῶν ἡμερῶν μας, ὑπάρχει
πολλάκις «τὸ αὐτό» τροπάριον νὰ λέγεται στὶς ἀκολουθίες τῆς ἐκκλησίας μας.
Ἡ ὀρθὴ τάξη
εὐτυχῶς βρίσκεται ἀκόμη
στὸ βιβλίο τοῦ Τριῳδίου. Ἤτοι:
π.χ.
Μ. Δευτέρα Ὄρθρος:
Τὰ πάθη τὰ σεπτά....
Δόξα, καὶ νῦν,
τὸ αὐτό.
Ἀόρατε Κριτά....
Δόξα, καὶ νῦν,
τὸ αὐτό.
Τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου...
Δόξα, καὶ νῦν,
τὸ αὐτό.
Τόσα ἔπαθε ὁ Χριστός μας γιὰ ἐμᾶς. Νὰ μὴν κουρασθοῦμε καὶ ἐμεῖς λίγο στὶς Ἀκολουθίες Του (ἔστω καὶ νὰ νυστάξουμε λίγο ἀπὸ τὴν κούραση) νὰ πάρουμε λίγη Χάρη;
Ἄρα ἐκ δευτέρου τὰ Καθίσματα.
Σημειωτέον ὅτι τὸ Ψαλτήριον ὡς εἶπε ὁ Χρῆστος, σύμφωνα μὲ τὸν Βιολάκη, ὑποσ. 39, σελ. 354-355: ἀναγινώσκεται ἰδιαιτέρως τὸ πρωΐ ὑπὸ τοῦ ἱερέως, ἀλλ' εὐχῆς ἔργον ἐστὶν ἵνα ἀναγινώσκηται μέρος του Ψαλτηρίου τοὐλάχιστον, εἰς ἀκρόασιν καὶ τοῦ λαοῦ.
Καλὴ Ἀνάσταση!
Παναγιώτης
------------------------------
Ὡς πρὸς τὸ ΤΚ:
Καὶ γιὰ τὸ προηγούμενο τυπικὸν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἤτοι τοῦ Κωνσταντίνου Πρωτοψάλτου (1777-1862), ποὺ ἀνέφερε εὐστόχαστα ὁ Χρήστος:
Ἔκδοση
(ἐν Κωνσταντινουπόλει) 1838· σ. 181: «
Εἶτα τὰ γ'. Καθίσματα ἐκ β'. ἁργῶς».
Ἔκδοση
(ἐν Ἀθήναις) 1842· σ. 152: «
Εἶτα τὰ γ'. Καθίσματα ἐκ β'. ἁργῶς».
Ἔκδοση
(ἐν Κωνσταντινουπόλει) 1851· σ. 181: «Εἶτα ψάλλονται
ἁργῶς τὰ δύο Καθίσματα ἀνὰ μίαν (!), τὸ γ' ψάλλεται ἐκ β'».
Ἔκδοση
(ἐν Ἀθήναις) 1862 · σ. 230: «Εἶτα ψάλλονται
ἁργῶς τὰ δύο Καθίσματα ἀνὰ μίαν (!), τὸ γ' ψάλλεται ἐκ β'».
Ἔκδοση
(Ναύπλιον) 1889 · σ. 196: «Εἶτα ψάλλονται
ἁργῶς τὰ δύο Καθίσματα ἀνὰ μίαν (!), τὸ γ' ψάλλεται ἐκ β'».