Νομίζω ότι οπωσδήποτε ο Κε αυτός θα ειπωθεί υψωμένος, όπως επίσης συμβαίνει μεταξύ άλλων και στην 8η σειρά στην αρχή. Το (δικό μου) ερώτημα είναι γιατί σημειώνεται στη μια περίπτωση και όχι στην άλλη. Υπάρχει κάποιος λόγος;... Στην 9η σειρά έχεις υψωμένο τον κε ως έλξη. ...
Ο Κε είναι συνέχεια υψωμένος ,στο ίδιο σημείο, κολλητά στο ζω .Για αυτό δεν συναντάμε από τους πρώτους εξηγητές πουθενά τέτοια έλξη (εγώ τουλάχιστον δεν έχω δει).Νομίζω ότι οπωσδήποτε ο Κε αυτός θα ειπωθεί υψωμένος, όπως επίσης συμβαίνει μεταξύ άλλων και στην 8η σειρά στην αρχή. Το (δικό μου) ερώτημα είναι γιατί σημειώνεται στη μια περίπτωση και όχι στην άλλη. Υπάρχει κάποιος λόγος;
Δεν κατάλαβα (ως συνήθως) τι θέλεις να πεις. Κι ας μη πιαστούμε στη θεωρία αλλά να μείνουμε στην πράξη. Το πρόβλημα κατ' εσέ είναι ότι η έλξη σημειώθηκε ενώ δεν έπρεπε, επειδή ο Κε είναι έτσι κι αλλιώς υψωμένος, ή ότι ο Κε δεν είναι υψωμένος (κατά τον τον τρόπο που είναι στα άλλα δύο σημεία 8η σειρά όπου δεν σημειώνεται έλξη); Ο Κε πάντως παρακάτω στην 8η σειρά είναι σε διαφορετικό ύψος, χαμηλωμένος (στην κανονική του θέση κατ' εμέ) όταν το μέλος κατεβαίνει από τον Νη (προφανώς).Ο Κε είναι συνέχεια υψωμένος ,στο ίδιο σημείο, κολλητά στο ζω .Για αυτό δεν συναντάμε από τους πρώτους εξηγητές πουθενά τέτοια έλξη (...) Ο Πα ή ο Κε δεν είναι έλξη, είναι κανονικό διάστημα του μαλακού διατονικού γένους ....
.Νομίζω ότι οπωσδήποτε ο Κε αυτός θα ειπωθεί υψωμένος, όπως επίσης συμβαίνει μεταξύ άλλων και στην 8η σειρά στην αρχή. Το (δικό μου) ερώτημα είναι γιατί σημειώνεται στη μια περίπτωση και όχι στην άλλη. Υπάρχει κάποιος λόγος;
Καταφεύγουμε στη θεωρία όταν δεν είναι δυνατό να έχουμε μιαν απάντηση από τον ίδιο το μελωδό, που όμως, στην περίπτωση αυτή, τον έχουμε ανάμεσά μας (ευτυχώς) παρόντα και καρπερό πνευματικά και μουσικά. Συνεπώς μάλλον έχει τον πρώτο λόγο...
Ναι, αλλά δεν αφορά μια αυτοσχέδια γραμμή (δεν μελοποιούμε φθόγγο φθόγγο), αλλά μια θέση η οποία μας έρχεται από παλαιά. Η σύνθεση ακολουθεί θέσεις της ψαλτικής που υπάρχουν από παλιά. Ο μελοποιός στην ψαλτική συνθέτει θέσεις και όχι απλά φθόγγους. Άρα δεν εξαρτάται από το πως το θέλει αυτός, αλλά από το πως μας έχει παραδοθεί η θέση μέσα από την προφορική (και γραπτή βεβαίως) παράδοση. Αλλά ας μας πει ο συνθέτης καλύτερα.Καταφεύγουμε στη θεωρία όταν δεν είναι δυνατό να έχουμε μιαν απάντηση από τον ίδιο το μελωδό, που όμως, στην περίπτωση αυτή, τον έχουμε ανάμεσά μας (ευτυχώς) παρόντα και καρπερό πνευματικά και μουσικά. Συνεπώς μάλλον έχει τον πρώτο λόγο...
Το έψαλλα γιατί μου αρέσουν τα μαθήματα του Γιάννη και για να γίνω κατανοητός σε αυτό που λέω, κρατάμε Κε πάντα ψηλά με την ίδια λογική κι όχι έλξη, να μη φαίνεται δηλαδή σαν δίεση μια πάνω μια κάτω. Ο Κε έχει σταθερότητα είναι εστώς φθόγγος =από πάνω του με τον πα συμφωνεί κατά το διατεσσάρων δεν υπάρχει λόγος ανύψωσης -μετακίνησης του. Αντιθέτως λχ ο βου(β ήχος) όταν το μέλος κινείται με ανοδική φορά κυρίως έχει λόγο να υψωθεί γιατί δεν είναι από μόνος του σε συμφωνία με τον Κε(πρώτος), υψώνεται και από κύριος β γίνεται πλάγιος β(πρώτος+δεύτερος). Ο κε(πρώτος) αν είναι να κινηθεί θα κινηθεί μόνο προς τα κάτω για να συμφωνήσει αυτός με τον χαμηλό βου(β ήχος), τότε από πρώτος φθείρεται σε νενανώ, κάτι που συμβαίνει συχνά και χωρίς αναγκαστικά να υπάρχει "χρωματική φθορά", φαίνεται από την κίνηση του μέλους.Δεν κατάλαβα (ως συνήθως) τι θέλεις να πεις. Κι ας μη πιαστούμε στη θεωρία αλλά να μείνουμε στην πράξη..