Ιωάννης Κλαδάς

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής από των αποστολικών χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς (1-1900 μ.Χ.).

Ιωάννης Κλαδάς, λαμπαδάριος της Αγίας Σοφίας, θεωρούμενος μετά τον Δαμασκηνόν και Κουκουζέλην «η τρίτη πηγή της Μουσικής», ανήρ λογιώτατος και μουσικώτατος. Έγραψε περί Μουσικης, πραγματευσάμενος περί μετροφωνίας, μουσικών σημείων κτλ., εμελοποίησε τον Ακάθιστον ύμνον κατά μίμησιν των προ αυτού ακμασάντων εξόχων μελωδών, εποίησε διάφορα άσματα, Ανοιξαντάρια μεγάλα, μαθήματα του Μαθηματαρίου είδους των αναγραμματισμών, Χερουβικά εκτεταμένα οκτώ, ισάριθμα Κοινωνικά των Κυριακών «Αινείτε», το μέγα και το μικρόν «Γεύσασθε» της λειτουργίας των Προηγιασμένων, το νεκρώσιμον μέγα άσμα «Άγιος ο Θεός» και το «Την γαρ σην μήτραν», άτινα μετηνέχθησαν εις την νυν εν χρησει παρασημαντικήν, και τινα εξ αυτών τύποις εξεδόθησαν.

http://www.e-kere.gr/βιογραφικά/ΙΩΑΝΝΗΣ-ΚΛΑΔΑΣ

Γεωργίου Παπαδόπουλου Πρωτέκδικου (+1938), Λεξικόν της Βυζαντινής Μουσικής, σ. 126

http://www.apostoliki-diakonia.gr/b...ymnografoi.asp?main=melodoi_sort.asp&page=110
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΛΑΔΑΣ
Ὁ Ἰωάννης Κλαδᾶς ἤκμασε περί τό τέλος τοῦ ΙΔ΄ἀρχές ΙΕ΄ αἰῶνος μ.Χ. καί ἦταν Λαμπαδάριος τῆς Ἁγίας Σοφίας. Θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς πλέον λογίους καὶ μουσικότατους τῆς ἐποχῆς του. Εἶναι «ἡ τρίτη πηγὴ τῆς Μουσικῆς» μετὰ τὸν Δαμασκηνὸ καὶ τὸν Κουκουζέλη. Ἀπὸ τὰ σπουδαῖα, θεωρητικά, ἔργα του γιὰ τὴ μουσικὴ ξεχωρίζουμε τή «Γραμματικήν τῆς Μουσικῆς», στήν ὁποία ἀναφέρεται σέ θέματα «μετροφωνίας» καὶ «μουσικῶν σημείων» . Ἐμελοποίησε τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο κατὰ μίμηση τῶν πρὶν ἀπὸ αὐτῶν μελωδῶν, ὡς καί Ἀνοιξαντάρια μεγάλα, μαθήματα τοῦ Μαθηματαρίου εἴδους τῶν ἀναγραμματισμῶν, μεγάλα Χερουβικὰ στοὺς ὀκτὼἤχους καὶ ἰσάριθμα Κοινωνικὰ τῶν Κυριακῶν «Αἰνεῖτε» .Ὁ Κλαδᾶς εἶναι σήμερα γνωστὸς ἀπὸ τὸ Κοινωνικὸ ποὺ ψάλλουμε στὴ Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων «Γεύσασθε καί ἴδετε», ἐπίσης ἀπὸ τὸ ἀργὸ νεκρώσιμο μέγα ἆσμα «Ἅγιος ὁ Θεός» , ποὺ ἐπιγράφεται μέλος ἀρχαῖο, καὶ ἄλλα πολλά του μαθήματα.
Σπουδαῖος καί καλά διατηρημένος κώδικας, γραμμένος ἀπό τόν Θεοδόσιο ἱεροδιάκονο καί πρωτοψάλτη τῆς Mητροπόλεως Σμύρνης τό 1758. Περιέχονται μαζί ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος κατά μελοποίηση τοῦ Ἰωάννου λαμπαδαρίου τοῦ Kλαδᾶ καί τό Kρατηματάριον τῶν βυζαντινῶν μελουργῶν. Στό τέλος περιέχεται ἡ ἄκρως ἐνδιαφέρουσα Ἀσματική Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ (σελ. 363-372), ἐπειδή εἶναι σπανιότατη ἡ ἐπιβίωση αὐτῆς τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Kοσμικοῦ Bυζαντινοῦ Tυπικοῦ. Ὁ κώδικας εἶναι καλαίσθητος μέ ἰσομήκεις στίχους καί πλούσια περιθώρια. Γραφή καθαρή, μικροῦ μεγέθους· μέ τήν ἴδια γραφίδα σημάδια καί κείμενο. Tά ὡραῖα ποικιλμένα πρωτογράμματα μέ τή βυσσινόχροη μελάνη, (Μονή Ἁγίου Παύλου, κώδικας 146, ἔτος 1758, γραφέας: Θεοδόσιος ὁ Χῖος, χάρτης, 31,3 x 20ἑκ., σελ. 372).


 
Top