Αν ειναι το πανω χερι,κατι παει και ερχεται...
Αλλα να καθομαστε, να μας καθονται και στο σβερκο,καποιοι ιερεις ή Δεσποταδες...παει πολυ!...Ελεος!
Και πες οτι ειναι ετσι...
Σε ρωταω εγω τωρα... Αν σου ερθει εσενα στο αναλογιο,παρουσια πολλων ψαλτων μαλιστα,ενας ιερεας,κακοφωνος,οχι καλλιφωνος και λεει μαζι σου,στα Ανοιξανταρια ας πουμε(οπως εχει τυχει σε μενα καποτε),ποια θα ειναι η αντιδραση σου;...:wink:
Μέσα στην 56χρονη Διακονία μου, πάνω στα Ιερά Αναλόγια, μου έτυχε κάποτε και μία τέτια περίπτωση. Με είχαν καλέσει να ψάλλω σε κάποιο Πανηγύρι. Είχα ετοιμάσει μία πάρτα με την Ακολουθία του Εσπερινού, προκειμένου να μπορούν να παρακολουθήσουν και να συμψάλλουν 4 άτομα που είχα μαζί μου. Όταν ανεβήκαμε στο Αναλόγιο, με πλησίασε ένας παπάς και μου είπε : Παρακαλώ, μπορώ να βοηθήσω κι εγώ : Κάποτε ήμουν Ψάλτης σ' αυτή την Εκκλησία. Εγώ αμέσως κατέβασα αυτόν ( τον συνοδό μου ) από το αριστερό μου στασίδι και ανέβασα τον Ιερέα.
Ήρθε ο Δεσπότης και αρχίσαμε το "Εις πολλά..." . Ο Παπάς είχε βάλει τα δυνατά του για να ακούγεται, αλλά αυτά που έλεγε, απήχαν παρασσάγκας, από αυτά που λέγαμε εμείς. Μιά - δυό φορές, τον σκούντησα;με τον άγκωνά μου, αλλά εκείνοςγεμάτος οίστρο, δεν έπερνε χαμπάρι. Όταν τελείωσε το "Εις πολλά¨, του είπα ότι εάν θέλει να βοηθήσει, να ακολουθεί τις γραμμές των χειρογράφων, ή εάν δεν μπορεί να κάνει ίσο. Δεν απάντησε, αλλά στα Ανοιξαντάρια, γυρίζοντας πρός την πλευρά του Δεσπότη που ήταν δίπλα του, άρχισε να λέει ότι ήθελε άλλ' αντ' άλλων, χωρίς να κοιτάει στα χειρόγραφα.
Τον σκούντηξα δυό - τρείς φορές πάλι με τον λαγκωνά μου, αλλά αυτός το χαβά του. Σε μιά στιγμή και αφού είχα ήδη συνεννοηθεί με τους συνοδούς μου, σταματήσαμε να ψάλλουμε απότομα. Εκείνος εκτεθειμένος, είπε μιά -δυό λέξεις και σταμάτησε. Εγώ τότε του είπα :Παπούλη, ωραία τα λές, γιατί δεν συνεχίζεις ; Ο Δεσπότης έβαλε τα γέλια και εγώ λέγοντάς του ότι εάν θέλει να ψάλλει, οφείλει να ακολουθήσει αυτά που λέγαμε όλοι μας, συνέχισα και τελείωσα τον στίχο. Στους επόμενους μέχρι το τέλος των Ανοιξανταρίων, δεν μίλησε, αλλά όταν μετά το "Κέλευσον" ξεκινήσαμε το Κεκραγάριο, αφήνιασε και δεν μαζευόταν με τίποτα, οπότε κι εγώ, αφού τον είχα σκουντήσει κάνα - δυό φορές και δεν καταλάβαινε τίποτα, σηκώνω το χέρι και του κλείνω με την παλάμη το στόμα. Όταν τελείωσε το Κεκραγάριο και πρίν προλάβω να πώ τίποτα, ο Δεσπότης του είπε να περάσει αριστερά, αλλά εκείνος προσβεβλημένος, σηκώθηκε κι έφυγε. Ο Δεσπότης μάλιστα, του ευχήθηκε να πάει στο καλό !!!!!