Θρ. Στανίτσας για Πρίγγο και Ναυπλιώτη

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Από προσωπική μου παλαιότερη επικοινωνία με το μαθητή του Θρ. Στανίτσα πρωτοψάλτη κ. Αθανάσιο Παϊβανά σας μεταφέρω τα εξής ψαλτωφέλιμα:

«Για τον Αναστάσιο Μιχαηλίδη δεν μου έκανε λόγο. Για άλλα ονόματα ψαλτών στην Ελλάδα και το Πατριαρχείο και για διάφορα ψαλτικά γεγονότα κάναμε κουβέντα κάμποσες φορές. Μου μιλούσε με πολύ σεβασμό για τον Πρίγγο (στο σπίτι του εδέσποζε ιδιαίτερα σε η φωτογραφία του με τον Πρίγγο). Με ακόμη μεγαλύτερο θαυμασμό μου μιλούσε για τον Ναυπλιώτη. Γενικώς δεν χρησιμοποιούσε πρώτο πρόσωπο στις αναφορές του αλλά έλεγε "εμείς" αντί "εγώ".»

και

«Σχετικά με τον Ναυπλιώτη θα σας αναφέρω ένα από αυτά που μου είπε (συγκεκριμένα όταν μου δίδαξε τα χερουβικά της εβδομάδος). Το γεγονός έχει ώς εξής :

Ήταν Κυριακή της Ορθοδοξίας τα χρόνια που ο Στανίτσας ήταν νεαρός. Όλες οι εκκλησίες στην Πόλη τέτοιες ημέρες τελείωναν νωρίς για να τρέξουν να προλάβουν στον Πατριαρχικό Ναό να ακούσουν τον Ναυπλιώτη. Έτρεξε και ο Στανίτσας ο οποίος πρόλαβε το χερουβικό. Ο Ναυπλιώτης έψαλλε το χερουβικό της εβδομάδος του Πέτρου σε ήχο Αγια. Ήταν το κάτι άλλο. Χαρακτηριστικά μου είπε: "το έψαλλε το χερουβικό και παρόλο που είναι τόσο μικρό το έψαλλε, το απέδωσε με θαυμαστό τρόπο και όχι κολλημμένος στο βιβλίο. Πιστεύω ότι καταλαβαίνεις τί σου λέω, εννοώ ότι το «εψαλλε»."»


Θερμές ευχαριστίες στον κ. Παϊβανά.
 
P

ptz

Guest
-Συμβάλλοντας και εγώ στο νέο θέμα που άνοιξε ο διαχειριστής,αναφέρω μία γλαφυρή ανάμνηση με πρωταγωνιστή-πάντα τον Δάσκαλο.
-Τον είχαν καλέσει να ψάλλει σε γάμο στην Ρώσικη εκκλησία[οδός φιλελλήνων].Γύρω στα 1980.Με κάλεσε λοιπόν,μαζί με 3-4 άλλους-δεν θυμάμαι ακριβώς ποιούς-να τον συνδράμουμε,ως χορωδία.Πρέπει να ήταν σημαίνοντες οι νεόνυμφοι,γιατί ήταν Ρώσος επίσκοπος,Ιερείς,επίσημοι της πρεσβείας κ.λ.π.Εμείς ψέλναμε από τη δική του χειρόγραφή σχετική ακολουθία του γάμου.Ξέρετε εκεί τα στέφανα είναι με μίτρες.Οπως στους Βασιλείς.Οταν ήλθε η ώρα του Αποστόλου,είπε σε έναν από μας -καταγόμενο απ'τη Πόλη[μία είναι η Πόλη],να τον πεί.Τον έπιασε λίγο άτσαλα.Ψηλά και αμανέ.Εβλεπα τον Δάσκαλο να ζορίζεται,να ψιλοκοκκινίζει κλπ.Οταν τον τελείωσε και στην ώρα του Ευαγγελίου-δεν κρατήθηκε-του λέει φωναχτα με κείνη την Πολίτικη ιδιαίτερη προφορά του <<μπρε δεν τον έλεγες στα τούρκικα να δέσει το τζαμί με το κρεμλίνο?>>
-Αυτά ως αρχή και καλά μπανάκια στους δυναμένους.
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
-Συμβάλλοντας και εγώ στο νέο θέμα που άνοιξε ο διαχειριστής,αναφέρω μία γλαφυρή ανάμνηση με πρωταγωνιστή-πάντα τον Δάσκαλο.
-Τον είχαν καλέσει να ψάλλει σε γάμο στην Ρώσικη εκκλησία[οδός φιλελλήνων].Γύρω στα 1980.Με κάλεσε λοιπόν,μαζί με 3-4 άλλους-δεν θυμάμαι ακριβώς ποιούς-να τον συνδράμουμε,ως χορωδία.Πρέπει να ήταν σημαίνοντες οι νεόνυμφοι,γιατί ήταν Ρώσος επίσκοπος,Ιερείς,επίσημοι της πρεσβείας κ.λ.π.Εμείς ψέλναμε από τη δική του χειρόγραφή σχετική ακολουθία του γάμου.Ξέρετε εκεί τα στέφανα είναι με μίτρες.Οπως στους Βασιλείς.Οταν ήλθε η ώρα του Αποστόλου,είπε σε έναν από μας -καταγόμενο απ'τη Πόλη[μία είναι η Πόλη],να τον πεί.Τον έπιασε λίγο άτσαλα.Ψηλά και αμανέ.Εβλεπα τον Δάσκαλο να ζορίζεται,να ψιλοκοκκινίζει κλπ.Οταν τον τελείωσε και στην ώρα του Ευαγγελίου-δεν κρατήθηκε-του λέει φωναχτα με κείνη την Πολίτικη ιδιαίτερη προφορά του <<μπρε δεν τον έλεγες στα τούρκικα να δέσει το τζαμί με το κρεμλίνο?>>
-Αυτά ως αρχή και καλά μπανάκια στους δυναμένους.

Παναγιωτη , και δεν εχεις πιει τσικουδια ακομα . Ο γιατρος ετοιμαζει απο τωρα τα συμπρακαλα (μαγνητοφωνα) για να γραψει (οταν κατεβεις - Αληθεια ποτε ;) . Ριξε τωρα και την ιστορια με τις κασεττες που βρεθηκαν στα κλοπιμαια .
Και πουσαι , κρατα και τιποτα καλο .
 

Johnsteff

Στεφούλης Ιωάννης
"Εύγε!" και πολλές φορές "ευχαριστώ!" στους χοράρχες του thread για την "εισαγωγή στον ήχο"! Τα τροπάρια αναμένονται πολύ ενδιαφέροντα! Μας τιμάτε πραγματικά που μοιράζεστε τις αναμνήσεις σας! Ούτε από τσικουδιά δεν έχουμε ανάγκη με τόσο μεθυστικές διηγήσεις! "Κελεύσατε"!
 

Johnsteff

Στεφούλης Ιωάννης
Dimitri; [I said:
«Σχετικά με τον Ναυπλιώτη θα σας αναφέρω ένα από αυτά που μου είπε (συγκεκριμένα όταν μου δίδαξε τα χερουβικά της εβδομάδος). Το γεγονός έχει ώς εξής :

Ήταν Κυριακή της Ορθοδοξίας τα χρόνια που ο Στανίτσας ήταν νεαρός. Όλες οι εκκλησίες στην Πόλη τέτοιες ημέρες τελείωναν νωρίς για να τρέξουν να προλάβουν στον Πατριαρχικό Ναό να ακούσουν τον Ναυπλιώτη. Έτρεξε και ο Στανίτσας ο οποίος πρόλαβε το χερουβικό. Ο Ναυπλιώτης έψαλλε το χερουβικό της εβδομάδος του Πέτρου σε ήχο Αγια. Ήταν το κάτι άλλο. Χαρακτηριστικά μου είπε: "το έψαλλε το χερουβικό και παρόλο που είναι τόσο μικρό το έψαλλε, το απέδωσε με θαυμαστό τρόπο και όχι κολλημμένος στο βιβλίο. Πιστεύω ότι καταλαβαίνεις τί σου λέω, εννοώ ότι το «εψαλλε»."»[/I]

Γι' αυτό λοιπόν κάποια Κυριακή Τριωδίου λίγο πριν το 1980, με ήχο Δ΄, αλλάζοντας τη συνήθειά του να ψάλλει ελεύθερο Χερουβικό ή κάποιο από τα δυο δικά του των χειρογράφων (ή κάτι ενδιάμεσο), έψαλε αυτό ακριβώς το Χερουβικό, το σύντομο δηλ. της εβδομάδος Πέτρου, χορωδιακά! Ίσως βρω και την κασέτα. Έχουμε έτσι δίπλα στο Χερουβικό Γ΄Γρηγορίου και αυτό το κλασσικό μάθημα από το Στανίτσα.
 
P

ptz

Guest
Παναγιωτη , και δεν εχεις πιει τσικουδια ακομα . Ο γιατρος ετοιμαζει απο τωρα τα συμπρακαλα (μαγνητοφωνα) για να γραψει (οταν κατεβεις - Αληθεια ποτε ;) . Ριξε τωρα και την ιστορια με τις κασεττες που βρεθηκαν στα κλοπιμαια .
Και πουσαι , κρατα και τιποτα καλο .
Ναι αγαπητέ Ευάγγελε,σιγά σιγά και απο χειμώνα που θα κλεινόμαστε μέσα,θα αρχίσουμε να βγάζουμε αναμνήσεις προκειμένου να οδηγούμαστε και σε κάποια συμπεράσματα.Ας κλείσουμε λοιπόν γιά καλοκαίρι με ακόμα μιά ωραία ενθύμηση.Λοιπόν στα πρώτα χρόνια που άρχισα να πηγαίνω [1969 και μετά..],όλοι οι παλαιοί θα θυμούνται ότι ντυνόταν άψογα με κοστούμια με ρεβερ,Αγγλικά κασμήρια,παπούτσια στην τρίχα και πουκάμισσα με διπλές μανσέτες.Κάτι σαν τον παλιό Καραμανλή.Επίσης φόραγε στο μέσοδάκτυλο του δεξιού χεριού ένα χρυσό δακτυλίδι με ένα στρογγυλό κατακόκκινο πριγιάν.Πολύ εντυπωσιακό και λίγο παράξενο.Μετά από κάτι χρόνια έπαψε να φορά το δακτυλίδι.Ντρεπόμουν να τον ρωτήσω τι έγινε το δακτυλίδι.Τέλος πάντων κάποια φορά,μεταξύ ''τυρού και αχλαδιού'',τον ρώτησα.Και τι απάντησε?<<Ο άνδρας φαίνεται από τα μανικετόκουμπα......>>Τι ωραία χρόνια.Ας είναι αιωνία του η μνήμη.Αυτά και καλό καλοκαίρι σε όλους.
 
Top