Θεωρητικό Δημητρίου Ιωαννίδη

haris1963

παλαιότατο μέλος
Έχεις δίκιο. Ένα Βου αναγνωρίζει. Τότε όμως το χαμηλό Κε στα 8 που αναφέρει δε δημιουργεί καθαρό τετράχορδο Βου-Κε 30 αλλά 28. Περίεργο... :confused:
Στέφανε, τα έχουμε συζητήσει αυτά εκτεταμένα στο θέμα του λεγέτου, αλλά και στις όμοιες διφωνίες του Δευτέρου. Εν συντομία, μπορώ να σου πω, πως όταν θέλεις να τριφωνήσει ο χρωματικός εκ του ΒΟΥ, χρησιμοποιείς στην πράξη ΔΙ-ΚΕ ελάσσονα (10 τμ.) που δημιουργεί τις "παρόμοιες" διφωνίες (8-12 και 10-12) σύμφωνα και με την παρατήρηση του Χουρμουζίου, που αναπαρήγαγε κι ο Φωκαέας στην Κρηπίδα.

Αν χρησιμοποιήσεις όμως Χρυσανθινά διαστήματα, ο ελάχιστος είναι αρκετά μεγαλύτερος (8,6 τμ.) και ο ελάσσονας αρκετά μικρότερος (9 τμ.), έτσι πετυχαίνεις άνετα τις όμοιες διφωνίες με στρογγυλοποίηση ΒΟΥ 9 ΓΑ 12 ΔΙ 9 ΚΕ 12 ΖΩ, (ή και για μείζονα με μεγαλύτερη ακρίβεια: ΒΟΥ 8,8 ΓΑ 12,3 ΔΙ 8,8 ΚΕ 12,3 ΖΩ, αριθμούς που χρησιμοποιώ κι εγώ περίπου στην αναπαραγωγή από τον Μελωδό της όμοιας διφωνίας), ώστε και τέλειο τετράχορδο και τέλειο πεντάχορδο και τέλειο οκτάχορδο έχεις.

Χαραλάμπης
 

souldatos

Στέφανος Σουλδάτος
όταν θέλεις να τριφωνήσει ο χρωματικός εκ του ΒΟΥ, χρησιμοποιείς στην πράξη ΔΙ-ΚΕ ελάσσονα (10 τμ.)

Βασισμένος επομένως στην παραδοχή ότι το Κε αρχικά κατέβηκε για να δημιουργεί τετράχορδο (Καράς, Ιωαννίδης, κ.α.), το γεγονός ότι πλέον ο Ιωαννίδης δέχεται μαλακό χρώμα (μειωμένο τετράχορδο) σημαίνει ένα από τα παρακάτω:

Πιθανότητα Α: Το άκουσμα του ήχου έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων, το οποίο υποστηρίζει και ο Ιωαννίδης. Σε αυτή την περίπτωση, τι θα πρέπει να θεωρούμε παραδοσιακό; Αυτό που προκύπτει από την τωρινή ακουστική παράδοση ή αυτό που κάποτε ήταν σωστό;

Πιθανότητα Β: Το άκουσμα δεν έχει αλλάξει και απλά είναι θεωρητική η διαφορά μας (στην καταγραφή των μορίων). Αυτό φαντάζομαι μπορεί να επιβεβαιωθεί στο Μελωδό.

Τι από τα δυο ισχύει;
 

Τσακιτζής

Παλαιό Μέλος
Μεγάλη συζήτηση άνοιξε για διάφορα θέματα του Θεωρητικού μου και απ' ότι φαίνεται, υπάρχουν κρίσεις, οι οποίοες όμως δεν προέρχονται ( όπως θέλω να πιστεύω ) από σχετικά λάθη, παρά από κακή εκτίμηση των αναγραφομένων.
Καλό θα είναι να κάνει κάποιος, ότι κρίση θέλει, αφού όμως πρώτα διαβάσει καλά και καταλάβει απόλυτα αυτά που διαβάζει. Για παράδειγμα αναφέρω τον Φίλο Βασίλη Κιαμηλίδη, ο οποίος όπως μου έχει πεί πολλές φορές - αλλά το δήλωσε εν μέσω των αποριών ορισμένων - ότι το βιβλίο, το έχει κυριολεκτικά ξεσκονίσει, όχι στα φύλλα, αλλά και ανάμεσα στις συλλαβές.
Μιμηθείτε τον και θα λυθούν πολλά από αυτά που Σας προβληματίζουν.
Όσο για τα περί Παραδόσεως και μή, στα " Κέλευσον " του Εσπερινού, κατέγραψα ΠΡΩΤΑ τα της Παραδόσεως, αλλά σαν βιβλίο που ΔΕΝ απευθύνεται μόνο στους λάτρεις της, αλλά και σε άλλους όπως Υμείς, έγραψα - κατ' απαίτησιν Φίλων και Μαθητών μου - σε διάφορους Ήχους.
Το ίδιο έγινε και στο " Πλούσιοι επτώχευσαν " αλλά δεν είδα καμιά διαμαρτυρία.
Όπως δηλώνουν μερικοί, καλύτερα είναι να ακούς κάποιον και να βγάζεις τα συμπεράσματά Σου, παρά να πετάς ότιδήποτε στον αέρα.
Με την ευκαιρία, επανερχόμενος σε θέμα που είχε δημιουργηθεί κάποτε, ως προς την αξία των Μαθημάτων που κάνω και το τι αποτελέσματα μπορεί να έχει, στο CD του Θεωρητικού, δεν ψάλλω εγώ τις διάφορες ασκήσεις, αλλά βάζω τον Μαθητή μου Γιάννη Καρασταμάτη και τις λέει. Αυτό το κάνω για δύο λόγους :
1) Για να αποδείξω ότι εγώ δεν παίζω με τους Μαθητάς μου, όπως κάνουν όλοι αυτοί που λέτε ότι κατηγορώ, με αποτέλεσμα, να μην μπορεί να διαβάσει ΚΑΝΕΙΣ σχεδόν, ένα Μουσικό Κείμενο με την πρώτη ματιά, και
2) Για να αποδείξω ότι αυτά που γράφω - και λένε όλοι αυτοί που δεν μπορούν να τα διαβάσουν ( βλέπε κρεμαστάρια της αλεπούς ) - δεν είναι μόνο για μένα, αλλά ΚΑΙ ΓΙ" ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ με την πρώτη ματιά οποιοδήποτε Μουσικό Κείμενο.
Επί πλέον, ΣΑς πληροφορώ, ότι ο Γιάννης ο Καρασταμάτης, βάζει πέταλα γαϊδάρου σε πόδι ψύλλου πάνω στη Μουσική. Εσείς ;;;;;;;;;
Τελειώνοντας την......απολογία μου, θέλω να τονίσω μιά για πάντα, ότι ο Χρόνος της Εκκλησιαστικής μας Μουσικής, είναι ΕΝΑΣ.
Θέσις - Άρσις = Ένας Χαρακτήρας.
Αυτό, υποστηρίζεται απ' όλα τα σοβαρά Θεωρητικά και τους Παλαιούς Δασκάλους.
Αυτό με έμαθε παράδοση των Πρωτοψαλτών της Οικογενείας μου.
Αυτό άκουσα και έμαθα από όλους τους Παλαιούς Πρωτοψάλτες, που είχα την ευτυχία να σπουδάσω από πολύ κοντά.
Αυτό είδα και άκουσα και από τον Μεγάλο Στανίτσα, όσο καιρό είχα την τιμή, να με έχει δίπλα του σαν Δομέστικό του.
Άλλο Χρόνος, άλλο Ρυθμός.
Χρόνο και Χρονικές αγωγές;, έχουμε στα Εκκλησιαστικά Μέλη.
Ρυθμό, έχουμε στην Εξωτερική Μουσική και τα Δημοτικά μας Τραγούδια.
Ας όψεται ο Ψάχος, ο οποίος ήρθε για να μας διδάξει την σωστή Βυζαντινή Μουσική, αλλά έχοντας ο ίδιος μπερδεμένες τις έννοιες Βυζαντινή - ΕυρωπαΪκή, μας μπέρδεψε κι εμάς και έχουμε βρεί τον μπελά μας με τις βλακείες αυτές. Μήπως αυτή δεν ήταν και η αιτία που τον ξαπόστειλαν από το Πατριαρχείο και μα ς το πάσσαραν ;
ΑΥΤΑ !!!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΥΓΕΙΗ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ.
Και μία Παράκληση : Φεύγοντας το 2009, ας πάρει μαζί του όλες τις κακίες μας και ας πάει στα κομμάτια.
Άλλωστε, δεν μας πρόσφερε και πολλά !!!
 
Last edited:

karastamatis ioannis

Ιωάννης Καρασταμάτης
Μεγάλη συζήτηση άνοιξε για διάφορα θέματα του Θεωρητικού μου και απ' ότι φαίνεται, υπάρχουν κρίσεις, οι οποίοες όμως δεν προέρχονται ( όπως θέλω να πιστεύω ) από σχετικά λάθη, παρά από κακή εκτίμηση των αναγραφομένων.
Καλό θα είναι να κάνει κάποιος, ότι κρίση θέλει, αφού όμως πρώτα διαβάσει καλά και καταλάβει απόλυτα αυτά που διαβάζει. Για παράδειγμα αναφέρω τον Φίλο Βασίλη Κιαμηλίδη, ο οποίος όπως μου έχει πεί πολλές φορές - αλλά το δήλωσε εν μέσω των αποριών ορισμένων - ότι το βιβλίο, το έχει κυριολεκτικά ξεσκονίσει, όχι στα φύλλα, αλλά και ανάμεσα στις συλλαβές.
Μιμηθείτε τον και θα λυθούν πολλά από αυτά που Σας προβληματίζουν.
Όσο για τα περί Παραδόσεως και μή, στα " Κέλευσον " του Εσπερινού, κατέγραψα ΠΡΩΤΑ τα της Παραδόσεως, αλλά σαν βιβλίο που ΔΕΝ απευθύνεται μόνο στους λάτρεις της, αλλά και σε άλλους όπως Υμείς, έγραψα - κατ' απαίτησιν Φίλων και Μαθητών μου - σε διάφορους Ήχους.
Το ίδιο έγινε και στο " Πλούσιοι επτώχευσαν " αλλά δεν είδα καμιά διαμαρτυρία.
Όπως δηλώνουν μερικοί, καλύτερα είναι να ακούς κάποιον και να βγάζεις τα συμπεράσματά Σου, παρά να πετάς ότιδήποτε στον αέρα.
Με την ευκαιρία, επανερχόμενος σε θέμα που είχε δημιουργηθεί κάποτε, ως προς την αξία των Μαθημάτων που κάνω και το τι αποτελέσματα μπορεί να έχει, στο CD του Θεωρητικού, δεν ψάλλω εγώ τις διάφορες ασκήσεις, αλλά βάζω τον Μαθητή μου Γιάννη Καρασταμάτη και τις λέει. Αυτό το κάνω για δύο λόγους :
1) Για να αποδείξω ότι εγώ δεν παίζω με τους Μαθητάς μου, όπως κάνουν όλοι αυτοί που λέτε ότι κατηγορώ, με αποτέλεσμα, να μην μπορεί να διαβάσει ΚΑΝΕΙΣ σχεδόν, ένα Μουσικό Κείμενο με την πρώτη ματιά, και
2) Για να αποδείξω ότι αυτά που γράφω - και λένε όλοι αυτοί που δεν μπορούν να τα διαβάσουν ( βλέπε κρεμαστάρια της αλεπούς ) - δεν είναι μόνο για μένα, αλλά ΚΑΙ ΓΙ" ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ με την πρώτη ματιά οποιοδήποτε Μουσικό Κείμενο.
Επί πλέον, ΣΑς πληροφορώ, ότι ο Γιάννης ο Καρασταμάτης, βάζει πέταλα γαϊδάρου σε πόδι ψύλλου πάνω στη Μουσική. Εσείς ;;;;;;;;;
Τελειώνοντας την......απολογία μου, θέλω να τονίσω μιά για πάντα, ότι ο Χρόνος της Εκκλησιαστικής μας Μουσικής, είναι ΕΝΑΣ.
Θέσις - Άρσις = Ένας Χαρακτήρας.
Αυτό, υποστηρίζεται απ' όλα τα σοβαρά Θεωρητικά και τους Παλαιούς Δασκάλους.
Αυτό με έμαθε παράδοση των Πρωτοψαλτών της Οικογενείας μου.
Αυτό άκουσα και έμαθα από όλους τους Παλαιούς Πρωτοψάλτες, που είχα την ευτυχία να σπουδάσω από πολύ κοντά.
Αυτό είδα και άκουσα και από τον Μεγάλο Στανίτσα, όσο καιρό είχα την τιμή, να με έχει δίπλα του σαν Δομέστικό του.
Άλλο Χρόνος, άλλο Ρυθμός.
Χρόνο και Χρονικές αγωγές;, έχουμε στα Εκκλησιαστικά Μέλη.
Ρυθμό, έχουμε στην Εξωτερική Μουσική και τα Δημοτικά μας Τραγούδια.
Ας όψεται ο Ψάχος, ο οποίος ήρθε για να μας διδάξει την σωστή Βυζαντινή Μουσική, αλλά έχοντας ο ίδιος μπερδεμένες τις έννοιες Βυζαντινή - ΕυρωπαΪκή, μας μπέρδεψε κι εμάς και έχουμε βρεί τον μπελά μας με τις βλακείες αυτές. Μήπως αυτή δεν ήταν και η αιτία που τον ξαπόστειλαν από το Πατριαρχείο και μα ς το πάσσαραν ;
ΑΥΤΑ !!!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΥΓΕΙΗ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ.
Και μία Παράκληση : Φεύγοντας το 2009, ας πάρει μαζί του όλες τις κακίες μας και ας πάει στα κομμάτια.
Άλλωστε, δεν μας πρόσφερε και πολλά !!!

Αγαπητέ μου ΔΑΣΚΑΛΕ ευτυχώς που μόνο αρχή έχεις! Τέλος δεν έχεις! Α ς ευχηθούμε κάποια στιγμή να μπορέσουμε όλοι να καταλάβουμε όσο γίνεται πιο καλά μερικά πράγματα! Καλή και ευλογημένη χρονιά!!!
 

souldatos

Στέφανος Σουλδάτος
κ. Ιωαννίδη,

Σας ευχαριστώ για την παρέμβαση και την απάντηση σας. Συγκρίνοντας το θεωρητικό σας με τα άλλα δυο που διάβασα αυτές τις μέρες (Μαργαριτόπουλου, Μαργαζιώτη) και με όσα θυμάμαι από το θεωρητικό του Καρά το οποία διάβασα το 1998 και ξεφύλλισα χτες, έβγαλα πολλά ενδιαφέροντα συμπεράσματα.


Σχετικά με τη γραπτή παράδοση θα ήθελα να θέσω ένα "φιλοσοφικό" ερώτημα, στο πνεύμα της αρχικής μου απορίας παραπάνω:

ΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΡΙΑ: "Σημειώνετε ότι η χρήση δισήμου και τρισήμου εξυπηρετεί τις ανάγκες της Θείας Λατρείας (σελ.123). Γιατί όμως χαρακτηρίζετε "μπαστάρδεμα" τη χρήση άλλων ρυθμών (τετρασήμου, πεντασήμου, κλπ); Δε μπορώ να καταλάβω γιατί το μεν εξυπηρετεί, ενώ το άλλο μπασταρδεύει."

ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ: Αν κάποιον τον εξυπηρετεί ο δίσημος και ο τρίσημος, το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι, παρόλο που σύμφωνα με τα γραφόμενά σας είναι εκτός παράδοσης. Αν εμένα με εξυπηρετεί ο συνεπτυγμένος ρυθμός, γιατί να μη μπορώ να τον χρησιμοποιώ όπως εσείς χρησιμοποιείτε το δίσημο (δεδομένου ότι αυτή η εξυπηρέτηση στο γραπτό δεν επηρεάζει το προφορικό και ότι ο πιστός τελικά ακούει μόνο το προφορικό και αδιαφορεί για το τι έχουμε μπροστά μας);

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Η προφορική παράδοση έχει μια συνεχή πορεία, την οποία καλούμαστε να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν ανεπηρέαστη από εξωτερικά ρεύματα. Για τη γραπτή παράδοση όμως ισχύει το ίδιο; Θα πρέπει να προφυλάξουμε με την ίδια αυστηρότητα και τη γραπτή παράδοση; Ή μήπως θα πρέπει να είμαστε ανεκτικοί σε βελτιώσεις της γραπτής παράδοσης με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση της προφορικής; Πριν 200 χρόνια, οι τρεις δάσκαλοι βλέποντας ότι η παλιά γραφή ξεχνιέται, αλλάξαν εντελώς το σύστημα γραφής! Ήταν αυτό ασέβεια στην παράδοση;
Σε μια εποχή που πολλοί, νεότεροι κυρίως, ψάλτες δεν εκτελούν έλξεις και αναλύσεις, μια βελτίωση στη γραφή που να τα συμπεριλάβει όλα αυτά στο γραπτό (κατά την κρίση του εκάστοτε συγγραφέα/εκδότη) δε θα μπορούσε να βοηθήσει στη διατήρηση της προφορικής παράδοσης όπως βοήθησε τότε η αλλαγή του συστήματος γραφής;

Καλή χρονιά! Ευχές σε όλους!
 

Τσακιτζής

Παλαιό Μέλος
κ. Ιωαννίδη,Καλή χρονιά! Ευχές σε όλους!

Σχετικά με τη γραπτή παράδοση θα ήθελα να θέσω ένα "φιλοσοφικό" ερώτημα, στο πνεύμα της αρχικής μου απορίας παραπάνω:

ΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΡΙΑ: "Σημειώνετε ότι η χρήση δισήμου και τρισήμου εξυπηρετεί τις ανάγκες της Θείας Λατρείας (σελ.123). Γιατί όμως χαρακτηρίζετε "μπαστάρδεμα" τη χρήση άλλων ρυθμών (τετρασήμου, πεντασήμου, κλπ); Δε μπορώ να καταλάβω γιατί το μεν εξυπηρετεί, ενώ το άλλο μπασταρδεύει."

"Φιλοσοφικές" απάντήσεις :1) Πρίν απόμερικές δεκαετίες, για να πάς από το ένα μέρος στο άλλο, πήγαινες με το γαϊδουράκι ή τον αραμπά. Τώρα πηγαίνεις με αυτοκίνητο, τρένο, αεροπλάνο ή εάν βαριέσαι, παίρνεις ένα τηλέφωνο και ξεμπερδεύεις. Χάσαμε την Παράδοση τόσων και τόσων αιώνων. Κρίμα.
2) Οι μανάδες μας και οι προγενέστερες γυναίκες κάθε οικογενείας, έπλεναν στη σκάφη με αλυσσίβα ( δηλαδή στάχτη ), σιδέρωναν με το λεγόμενο "βαποράκι" και μαγείρευαν στη φου - φού.
Σήμερα έχουνε τα πλυντήριά τους, σιδερώνουν με πρέσσες και μαγειρεύουν σε κεραμικά μάτια. Κι εδώ χάσαμε Παράδοση αιώνων. Πάλι κρίμα.
Βλέπεις ο κόσμος εξελίσσεται και προχωρεί, όπως το νερό στο ποτάμι. ΠΑΝΤΑ μπροστά. ΠΟΤΕ πίσω. Τι να κάνουμε ; Παλιοζωή, παλιόκοσμος και παλιοκοινωνία ( που λέει και το τραγούδι ). Δεν σέβεται τίποτα. Ούτε Παραδόσεις, ούτε συνήθειες αιώνων !
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει κατάληση των πάντων, αλλά κατά το δυνατόν και όσο γίνεται ανώδυνα, συνεζίζουμε τη ζωή, γνωρίζοντας τι έκαναν και έλεγαν οι πρόγονοί μας, αλλά προσαρμόζοντας όλ' αυτά στο σήμερα.

ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ: Αν κάποιον τον εξυπηρετεί ο δίσημος και ο τρίσημος, το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι, παρόλο που σύμφωνα με τα γραφόμενά σας είναι εκτός παράδοσης. Αν εμένα με εξυπηρετεί ο συνεπτυγμένος ρυθμός, γιατί να μη μπορώ να τον χρησιμοποιώ όπως εσείς χρησιμοποιείτε το δίσημο (δεδομένου ότι αυτή η εξυπηρέτηση στο γραπτό δεν επηρεάζει το προφορικό και ότι ο πιστός τελικά ακούει μόνο το προφορικό και αδιαφορεί για το τι έχουμε μπροστά μας);

Για την παραπάνω παράγραφο, οι Τούρκοι λένε "ΜΠΙΛΜΕΜ". Εμείς λέμε " περί ορέξεως κολοκυθόπιττες".

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Η προφορική παράδοση έχει μια συνεχή πορεία, την οποία καλούμαστε να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν ανεπηρέαστη από εξωτερικά ρεύματα. Για τη γραπτή παράδοση όμως ισχύει το ίδιο; Θα πρέπει να προφυλάξουμε με την ίδια αυστηρότητα και τη γραπτή παράδοση; Ή μήπως θα πρέπει να είμαστε ανεκτικοί σε βελτιώσεις της γραπτής παράδοσης με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση της προφορικής; Πριν 200 χρόνια, οι τρεις δάσκαλοι βλέποντας ότι η παλιά γραφή ξεχνιέται, αλλάξαν εντελώς το σύστημα γραφής! Ήταν αυτό ασέβεια στην παράδοση;
Σε μια εποχή που πολλοί, νεότεροι κυρίως, ψάλτες δεν εκτελούν έλξεις και αναλύσεις, μια βελτίωση στη γραφή που να τα συμπεριλάβει όλα αυτά στο γραπτό (κατά την κρίση του εκάστοτε συγγραφέα/εκδότη) δε θα μπορούσε να βοηθήσει στη διατήρηση της προφορικής παράδοσης όπως βοήθησε τότε η αλλαγή του συστήματος γραφής;

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Και βέβαια οι τρείς Διδάσκαλοι ήταν ασεβείς. Ασεβέστατοι θα έλεγα, γιατί εάν δεν είχαν "ασελγήσει" πάνω στις Παραδόσεις των Προγόνων τους, εμείς σήμερα ούτε ξυλίκι θα μπορούσαμε να παίξουμε "Μουσικώς". Εάν τώρα όπως λές πολλοί νεότεροι Συνάδελφοι δεν εκτελούν τις Υφεσοδιέσεις, πάλι να αισθάνεσαι ευχαριστημένος, γιατί υπάρχουν πολλοί περισσότεροι απ' αυτούς που λές, οι οποίοι έχουν έναν τοίχο Πτυχία, Διπλώματα και Παπλώματα, αλλά εάν τους δώσεις ένα "σουβλί" και τους πείς να βγάλουν το μάτι τους, θα σε ρωτήσουν το πώς γίνεται. Μιλάω για Μουσικά πάντα θέματα, έστω και παραβολικά. Έχω όπως τό' χω ξαναγράψει κατά καιρούς Μαθητάς, οι οποίοι διδάσκουν σε διάφορα Ωδεία, αλλά που κυριολεκτικά, δεν ξέρουν να βγάλουν τα μάτια τους. Μάλιστα ένας απ' αυτούς, με δύο τοίχους Διπλώματα, δεν μπορούσε να διαβάσει από ΔΙΚΟ μου χειρόγραφο ( το τονίζω, γιατί δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος, που να μην μπορεί να διαβάσει τα χειρόγραφά μου ), το Κεκραγάριο του Ιωάννου σε Α΄. Ήχο και ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΗ αντιγραφή, χωρίς προσθαφαιρέσεις, ούτε ενός παρεστιγμένου. Μόλις του έδωσα το Αναστασιματάριο, μου το έψαλλε. Τόσο καλά γνώριζε Μουσική ,που μόνο από τον τυφλοσούρτη και το "Πασσόφυλλο" του αγράμματου Παπά, μπορούσε να ψάλλει.
ΚΙ ΑΥΤΑ !!!!
 

souldatos

Στέφανος Σουλδάτος
Τσακιτζής;59120 said:
souldatos said:
ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ: Αν κάποιον τον εξυπηρετεί ο δίσημος και ο τρίσημος, το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι, παρόλο που σύμφωνα με τα γραφόμενά σας είναι εκτός παράδοσης. Αν εμένα με εξυπηρετεί ο συνεπτυγμένος ρυθμός, γιατί να μη μπορώ να τον χρησιμοποιώ όπως εσείς χρησιμοποιείτε το δίσημο (δεδομένου ότι αυτή η εξυπηρέτηση στο γραπτό δεν επηρεάζει το προφορικό και ότι ο πιστός τελικά ακούει μόνο το προφορικό και αδιαφορεί για το τι έχουμε μπροστά μας);

Για την παραπάνω παράγραφο, οι Τούρκοι λένε "ΜΠΙΛΜΕΜ". Εμείς λέμε " περί ορέξεως κολοκυθόπιττες".

Χαίρομαι που συμφωνείτε μαζί μου σε αυτό. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί μέσα στο βιβλίο όλα αυτά τα κατηγορείτε τόσο έντονα; Είναι επειδή κανείς μέχρι τώρα δε σας τα είχε παρουσιάσει έτσι;


Ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση. Καλή χρονιά!
 
Last edited:
Top