Θεοτοκίο των απολυτικίων του Σαββάτου

Ως γνωστόν, τα Σάββατα κατά τα οποία ψάλλεται «Αλληλούια» ψάλλονται τα απολυτίκια «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες καὶ Προφῆται….»και «Μνήσθητι Κύριε, ὡς Ἀγαθὸς τῶν δούλων σου….» επισφραγιζόμενα από το ομόηχο θεοτοκίο «Μήτηρ ἁγία, ἡ τοῦ ἀφράστου Φωτός…», το οποίο επισφραγίζει απολυτίκια του δευτέρου ήχου μη εορταζομένων αγίων , όταν ,όμως, ψάλλονται εις το τέλος του όρθρου.
Το ερώτημα που θα ήθελα να θέσω είναι : Μήπως ,όταν τα παραπάνω απολυτίκια του Σαββάτου ψάλλονται εις το τέλος του Εσπερινού και εις το «Αλληλούια» εις την αρχή του όρθρου , έπρεπε να συνοδεύονται από το α΄ θεοτοκίο των απολυτικίων του β΄ ήχου «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν…» , προβλεπόμενο για τις θέσεις αυτές στην ακολουθία του Σαββάτου;
Από μια πρόχειρη ματιά που έριξα σε κάποια Τυπικά κανένα δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Υπάρχει , άραγε, κάποιος λόγος για την παρέκκλιση αυτή από την καθεστηκυία τάξη;
Το θέμα παρουσιάζεται αντιστρόφως ισχύον στα θεοτοκία των απολυτικίων της ημέρας , χρησιμοποιούμενα , όταν ο άγιος της ημέρας δεν δικαιούται δικό του απολυτίκιο.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Μήπως «καθεστηκυία τάξη» γιά τά Σάββατα μέ Ἀλληλούια εἶναι αὐτή ἡ σταθερή διάταξη τῶν ἀπολυτικίων καί στόν ἑσπερινό καί στόν ὄρθρο (ἀρχή καί τέλος) καί δέν πρόκειται γιά παρέκκλιση;
Αὐτό διαπιστώνεται ἀπό τά τυπικά καί, χωρίς νά διακινδυνεύσουμε κάποια ἐξήγηση, ἄς τό δεχθοῦμε ὡς κάτι παλαιό καί σταθερό.

Θά ἤθελα μιά διευκρίνηση γι᾿ αὐτό:

Το θέμα παρουσιάζεται αντιστρόφως ισχύον στα θεοτοκία των απολυτικίων της ημέρας , χρησιμοποιούμενα , όταν ο άγιος της ημέρας δεν δικαιούται δικό του απολυτίκιο.

Νά εἶσαι καλά!


 
Διευκρίνιση

Το θεοτοκίο των απολυτικίων της ημέρας είναι δηλαδή σταθερό ,πάντοτε το ομόηχο προβλεπόμενο για το τέλος του εσπερινού και το «Θεός Κύριος…» και δεν διαφοροποιείται στο τέλος του όρθρου.

Π.χ Την Δευτέρα απολυτίκιον:
«Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.»

Δόξα... Καὶ νῦν... «Τῇ ἀνατραφείσῃ ἐν τῷ ναῷ, εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, τῇ περιβεβλημένῃ τὴν πίστιν καὶ τὴν σοφίαν, καὶ τὴν ἄμεμπτον παρθενίαν, ὁ Ἀρχιστράτηγος Γαβριήλ, προσέφερεν οὐρανόθεν τὸν ἀσπασμόν, καὶ τὸ Χαῖρε, Χαῖρε Εὐλογημένη, χαῖρε δεδοξασμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.»

Και όχι στο τέλος του όρθρου:
« Ὅτι πάντων ὑπάρχεις, τῶν ποιημάτων ὑπερτέρα, ἀνυμνεῖν σε ἀξίως, μὴ εὐποροῦντες Θεοτόκε, δωρεὰν αἰτοῦμέν σε, Ἐλέησον ἡμᾶς.»
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Διευκρίνιση ...
Ἀντιληπτόν, κάτι δηλ. πού συναινεῖ στήν σταθερότητα τῶν ἀπολυτικίων τοῦ Σαββάτου μέ Ἀλληλούια.

Ἄν καί ἐδῶ διατυπώθηκε ἡ ἄποψη ὅτι «πάλι θα πάρουμε το ανάλογο θεοτοκίο των καθημερινών» καί ὅτι «Στο μέγα Ωρολόγιο βρίσκονται έτσι προς διευκόλυνση», χωρίς νά τά υἱοθετῶ.


 
Top