Η σειρά των δύο τελευταίων στίχων των αίνων τις Κυριακές του Τριωδίου

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Χθές (Κυριακή Ασώτου) παρατήρησα οτι η σειρά των δύο τελευταίων στίχων των αίνων στο μουσικό μου βιβλίο (Βουδούρης) ήταν αντίστροφη από εκείνη στο Εγκόλπιο της Α.Δ. και στο Τριώδιο. Διάβασα μάλιστα σήμερα και ειδική οδηγία στο ΗΟΠ σχετικά

Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν... – Ὡς ὁ ἄσωτος υἱός... – Δαπανήσας ἀσώτως...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων, εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάποιος λόγος για την αντιστροφή.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Τό Ἐγκόλπιο συμφωνεῖ μέ τό ΗΟΠ καί τά Δίπτυχα, σελ. 37.
Τηρεῖται ἡ σειρά τῶν συμπληρωματικῶν ἀναστασίμων στίχων τῆς Κυριακῆς.
Δέν ξέρω γιατί τό Τριῴδιο τά ἔχει ἀνάποδα.


 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Πάντως, Δημήτρη, συγχαρητήρια γι᾿ αὐτήν σου τήν παρατήρηση. Πρό ἡμερῶν μοῦ εἶχε θέσει κατ᾿ ἰδίαν αὐτήν τήν παρατήρηση μέλος τοῦ Ψαλτολογίου, τό ὁποῖον πιστεύω θά γράψει, ὄχι τόσο γιά τήν ἀντιστροφή τῶν στίχων, ὅσο γιά τό γιατί χρησιμοποιοῦνται οἱ συνήθεις ἀναστάσιμοι στίχοι τῶν Κυριακῶν (ὅταν ἀπό τό τυπικό προβλέπονται τά 8 ἀναστάσιμα), ἀφοῦ ἐδῶ ἔχουμε ἰδιόμελα τοῦ θέματος τῶν Κυριακῶν. Καί παρατηροῦσε ὅτι ἴσως θά ἔπρεπε νά εἶχαν ἐπιλεγεῖ ἄλλοι στίχοι, ὅπως π.χ. συμβαίνει τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.
Σ᾿ αὐτήν του τήν παρατήρηση θά ἔλεγα ὅτι τά θέματα αὐτῶν τῶν Κυριακῶν δέν εἶναι ὅπως τῶν συναπτομένων μνημῶν ἁγίων ἤ θεομητορικῶν ἑορτῶν ἤ τῶν ἑορτῶν τοῦ Σταυροῦ σέ Κυριακές, πού σ᾿ αὐτές τίς περιπτώσεις συμπίπτουν καί ἐκτός Κυριακῆς καί λαμβάνουμε τούς ἐπιπλέον στίχους τῶν αἴνων ἀπό τά ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ. Ἐδῶ ἔχουμε θέματα μόνο σέ Κυριακή, πού, γιά νά ποῦμε καί κάτι σχολαστικό, ἀναφέρονται στήν ἀνάσταση τῆς ψυχῆς ἀπό τήν πτώση, τήν ἁμαρτία.

Ἴσως ὅμως τό Τριῴδιον μέ αὐτό τό σκεπτικό νά ἀντιστρέφει τούς στίχους γιά μήν ἔρχεται πρῶτος ὁ Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, πού παραπέμπει ἄμεσα στήν ἀνάσταση καί νά προτάσσει τόν Ἐξομολογήσομαί Σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, ἀπό τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου καί μετά βέβαια, διότι τήν Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου ἔχει τήν συνήθη σειρά. Αὐτή ἡ ἀλλαγή ἄλλωστε δημιούργησε καί τήν ἀπορία σου.

Πρέπει νά ποῦμε ὅτι καί τό ΤΑΣ παρομοίως προβλέπει τούς στίχους, ἤτοι ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου καί μετά ἀντιστρόφως, ἐνῶ Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου προβλέπει τήν συνήθη σειρά. Βέβαια τό ΤΑΣ γιά τίς Κυριακές Ἀπόκρεω, Τυρινῆς καί Ὀρθοδοξίας προβλέπει καί ἕνα ἐνδιάμεσο στίχο ἀπό τόν αὐτό ψαλμό (μετά τό Ἐξομολογήσομαί Σοι, Κύριε), τόν Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε, μέ κάποια ἄλλη διάταξη, πού δέν τήν προβλέπει οὔτε τό Τριῴδιον, δηλαδή σάν νά βγαίνουν 9 τά στιχηρά μέ τόν στίχον Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, πρό τοῦ τελευταίου ἰδιομέλου (δοξαστικοῦ) τό ὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται καί ὡς δοξαστικόν. Ἀλλά ἄς τό ἀφήσουμε αὐτό.

Ἐπανερχόμενοι στήν ἐνδιαφέρουσα παρατήρησή σου περί τῆς ἀντιστροφῆς τῶν στίχων, πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι αὐτό πού γράφει τό ΗΟΠ καί ὑπονοοῦν τά Δίπτυχα δέν ἀναφέρεται οὔτε στό ΤΜΕ οὔτε στό ΤΚ. Ἁπλά ἀναγράφουν πόσα τοῦ Τριῳδίου θά ψάλλουμε χωρίς παρατήρηση στίχων (ἐννοώντας προφανῶς τούς στίχους τοῦ Τριῳδίου). Στίχους προβλέπουν ἐκεῖ πού ἀλλάζουν τήν διάταξη τῶν στιχηρῶν, ἤτοι τήν Δ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν τό ΤΜΕ καί τό ΤΚ καί τήν Ε΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν τό ΤΜΕ, ὅπου εἰσάγονται ἀντί τῶν ὑπό τοῦ ΤΑΣ καί τοῦ Τριῳδίου προβλεπόμενων 8 ἀναστασίμων στιχηρῶν, 4 καί 4 τῶν ἑορταζομένων ἁγίων ἐκ τῶν τοῦ ἑσπερινοῦ.

Τώρα ποιός παγίωσε τήν συνήθη σειρά γιά ὅλες τίς Κυριακές; Ἀπ᾿ ὅτι εἶδα αὐτό τό ἔκανε ὁ μακαριστός π. Γ. Ῥήγας στήν θεωρητική του σπουδαία μελέτη πού ὀνομάζεται Τυπικόν. Ἴσως αὐτό τό θεώρησε πρακτικόν γιά τούς ψάλτες πού βλέπουν τούς στίχους ἀπό τό Ὡρολόγιον ἤ τά Ἐγκόλπια σήμερα.
Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι περισσότερο μπέρδεμα γιά τούς Ψάλτες, ἀφοῦ βλέπουν ἀπό τό Τριῴδιον καί τό Τριῴδιον ἔχει ἕτοιμους τούς στίχους, ὅπως τούς ἔχει;


 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Στὶς πηγὲς παρατηρεῖται ἀσυμφωνία.
Χφ. Μ. Λαύρας Γ-105 τριῴδιον ι' αἰ. φφ. 7r (Κυριακὴ Τυρινῆς), 30v (Κυριακὴ α'), 46v (Κυριακὴ β'): χωρὶς ἀναφορὰ σὲ «περισσοὺς» στίχους γιὰ τὰ ἄλλα ἰδιόμελα, «Ἀνάστηθι...» πρὸ τοῦ δοξαστικοῦ «Δόξα, τὸ αὐτό πάλιν».
Χφ. Μ. Λαύρας Δ-45 τριῴδιον ια' αἰ.: ὁμοίως, μὲ «Ἐξομολογήσομαί σοι...».
Τὰ τυπικὰ Εὐεργέτιδος καὶ Μεσσήνης (στουδιτικὴ οἰκογένεια) δὲν προβλέπουν «περισσοὺς» στίχους, ἀρχίζοντας γιὰ ὀκτὼ στιχηρὰ ἀπὸ τὸν «Τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν...».
Χφ. Λειμῶνος 31 τριῴδιον ιβ' αἰ. φ. 7v (Κυριακὴ Ἀσώτου (16ου αἰ.;)) προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...», φ. 12v (Κυριακὴ Ἀπόκρεῳ ιβ' αἰ.) μόνον ὁ «Ἀνάστηθι...» πρὸ τοῦ δοξαστικοῦ «Δόξα, τὸ αὐτό».
Χφφ. Σινὰ 1095 ΤΑΣ ιβ' αἰ. φ. 9v (διάταξη ἀγρυπνίας) προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...», 1096 ΤΑΣ ιβ' αἰ. (διάταξη ἀγρυπνίας ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σ. 24) προηγεῖται ὁ «Ἐξομολογήσομαί σοι...», 1097 σιναϊτικὸν τυπικὸν τοῦ ἔτους 1214 φ. 24v (διάταξη ἀγρυπνίας) ὁμοίως.
Χφ. Λειμῶνος 88 ΤΑΣ ιδ' αἰ. φ. 5v (διάταξη ἀγρυπνίας) προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...», φ. 112r (Κυριακὴ Ἀπόκρεῳ) «Ἐξομολογήσομαί σοι...» «Εὐφρανθήσομαι...» «Ἀνάστηθι...» πρὸ τοῦ δοξαστικοῦ «Δόξα, τὸ αὐτό», φ. 115r (Κυριακὴ Τυρινῆς) ὁμοίως.
Χφ. Λειμῶνος 134 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1428-1429 φ. 4v (διάταξη ἀγρυπνίας) προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...», φ. 91r (Κυριακὴ Ἀπόκρεῳ) «Ἀνάστηθι...» «Ἐξομολογήσομαί σοι...» «Εὐφρανθήσομαι...» πρὸ τοῦ δοξαστικοῦ «Δόξα, τὸ αὐτό», Κυριακὲς Τυρινῆς, α', γ' καὶ δ' νηστειῶν: μόνον ὁ «Ἀνάστηθι...» πρὸ τοῦ δοξαστικοῦ «Δόξα, τὸ αὐτό».
ΤΑΣ ἐκδ. 1545, 1643, 1685, 1691 καὶ 1771: διάταξη ἀγρυπνίας καὶ Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου: προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...», Κυριακὴ Ἀσώτου: προηγεῖται ὁ «Ἐξομολογήσομαί σοι...», λοιπές: «Ἐξομολογήσομαί σοι...» «Εὐφρανθήσομαι...» «Ἀνάστηθι...» πρὸ τοῦ δοξαστικοῦ «Δόξα, τὸ αὐτό».
Τριῴδια ἐκδ. 1522 καὶ 1586 ὅπως τὰ ἔντυπα ΤΑΣ.
Ὡρολόγια ἐκδ. 1832 καὶ 1900: προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...».
Τυπικὸν Μ. ἁγ. Παντελεήμονος Ἀθῳ τοῦ ἔτους 1841 (διάταξη ἀγρυπνίας ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σ. 568): προηγεῖται ὁ «Ἀνάστηθι...». Ὁμοίως καὶ στὸ τῆς Μ. Γρηγορίου τοῦ ἔτους 1851 (ὅπ. πρ. σ. 666).
 
Last edited:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Μανόλη,
Τί να πῶ... Εἶσαι ἄφθαστος !!! Τό ἔχω πεῖ πολλάκις. Τέτοια συλλογή καί παράθεση πηγῶν οὐδείς !!!

Θά ἤθελα μέ ἀφορμή αὐτό



Τὰ τυπικὰ Εὐεργέτιδος καὶ Μεσσήνης (στουδιτικὴ οἰκογένεια) δὲν προβλέπουν «περισσοὺς» στίχους, ἀρχίζοντας γιὰ ὀκτὼ στιχηρὰ ἀπὸ τὸν «Τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν...».
νά θέσω ἕνα ἐρώτημα (μπορεῖ νά ἀνοίξουμε καί νέο θέμα) πού μέ ἀπασχολεῖ καιρό (καθώς καί ἄλλο μέλος μοῦ τό ἔχει θέσει) γιατί νά προσθέτουμε ἄλλους στίχους ὅταν προβλέπονται 8 στιχηρά καί νά μήν ἀρχίζουμε, «ἱστῶμεν» κατά τήν τυπική διατύπωση, ἀπό δύο προηγούμενους στίχους, ὅπως στόν ἑσπερινό;
Μήπως θεωροῦνται ἀδόκιμοι; Γι᾿ αὐτό καί ἀπό πολλούς ἡ ἔναρξη ἀπό τοῦ «Δόξα αὕτη...» καί ὄχι (ὀρθῶς) ἀπό τοῦ «Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον...»;
Ἀλλά τί θά πεῖ «ἀδόκιμοι»; Ἴσως καί βλασφημῶ. Δέν τούς λέμε στή στιχολογία;
Ἔχεις/ἔχετε καμμιά ἀπάντηση/γνώμη;


 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Πρό ἡμερῶν μοῦ εἶχε θέσει κατ᾿ ἰδίαν αὐτήν τήν παρατήρηση μέλος τοῦ Ψαλτολογίου, τό ὁποῖον πιστεύω θά γράψει, ὄχι τόσο γιά τήν ἀντιστροφή τῶν στίχων, ὅσο γιά τό γιατί χρησιμοποιοῦνται οἱ συνήθεις ἀναστάσιμοι στίχοι τῶν Κυριακῶν...
Θά ἤθελα μέ ἀφορμή αὐτό
νά θέσω ἕνα ἐρώτημα (μπορεῖ νά ἀνοίξουμε καί νέο θέμα) πού μέ ἀπασχολεῖ καιρό (καθώς καί ἄλλο μέλος μοῦ τό ἔχει θέσει) γιατί νά προσθέτουμε ἄλλους στίχους ὅταν προβλέπονται 8 στιχηρά καί νά μήν ἀρχίζουμε, «ἱστῶμεν» κατά τήν τυπική διατύπωση, ἀπό δύο προηγούμενους στίχους, ὅπως στόν ἑσπερινό;
Ευχαριστώ τον π. Μάξιμο για την αναφορά του, σε όσα τηλεφωνικά συζητήσαμε, για τους στίχους των Αίνων του Τριωδίου και την προσθήκη των δύο τελευταίων στίχων, αλλά και τον κ. Θεοδωράκη για τα πολύτιμα στοιχεία που μας παραθέτει.
Το θέμα των δύο τελευταίων πρόσθετων στίχων στους Αίνους την περίοδο του Τριωδίου με απασχόλησε και παλαιότερα όχι τόσο για την σειρά των στίχων όσο για την "επιλογή" των δύο αυτών συνηθισμένων στίχων την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Στον μικρό εσπερινό τις ίδιας ημέρας επιλέγονται άλλοι στίχοι...
Θεωρώ τους Στίχους αυτούς καταλληλότερους.
Μήπως θεωροῦνται ἀδόκιμοι; Γι᾿ αὐτό καί ἀπό πολλούς ἡ ἔναρξη ἀπό τοῦ «Δόξα αὕτη...» καί ὄχι (ὀρθῶς) ἀπό τοῦ «Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον...»;
Ἀλλά τί θά πεῖ «ἀδόκιμοι»; Ἴσως καί βλασφημῶ. Δέν τούς λέμε στή στιχολογία;
Ἔχεις/ἔχετε καμμιά ἀπάντηση/γνώμη;
Μάλλον θέμα συνήθειας και για να λέγονται και δύο extra στίχοι πάντοτε εν Κυριακή. Δεν βρίσκω κάποιο ιδιαίτερο λόγο.
Πάντως και στον Εσπερινό έχουμε δύο extra στίχους (116ος) όπου μάλλον παγιώθηκαν.
Έχει παγιωθεί πάντως η έναρξη (εν Κυριακή) από τον Στίχο "Του ποιήσαι εν αυτής..." όχι μόνο στην παράδοση των Ωρολογίων αλλά και των Ψαλτικών Βιβλίων.
(Αναστασιματάριον Πέτρου Λαμπαδαρίου [υπό Πέτρου Εφεσίου] 1820 Βουκουρέστι)
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Τελικῶς διεπίστωσα ὅτι οἱ στίχοι ἐκ τοῦ θ΄ ψαλμοῦ:
(33) Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων σου εἰς τέλος.
(2) Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. καί
(3) Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε.

εἶναι ἀπό τόν ᾀσματικό ὄρθρο, στιχολογία ἀπ᾿ ἄμβωνος τῶν τροπαρίων Σήμερον σωτηρία... ἤ Ἀναστάς ἐκ τοῦ μνήματος..., τροπαρίων τοῦ ἑωθινοῦ εὐαγγελίου τοῦ λεγομένου μετά τήν μεγάλην δοξολογίαν (πρβλ. Π. Τρεμπέλα, Μικρόν Εὐχολόγιον Β΄, Ἀθῆναι 1955, σελ. 201).


 
Last edited:

George

Ιεροψάλτης
π. Μάξιμος;28509 said:

Τελικῶς διεπίστωσα ὅτι οἱ στίχοι ἐκ τοῦ θ΄ ψαλμοῦ:
(33) Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων.
(2) Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. καί
(3) Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε.

εἶναι ἀπό τόν ᾀσματικό ὄρθρο, στιχολογία ἀπ᾿ ἄμβωνος τῶν τροπαρίων Σήμερον σωτηρία... ἤ Ἀναστάς ἐκ τοῦ μνήματος..., τροπαρίων τοῦ ἑωθινοῦ εὐαγγελίου τοῦ λεγομένου μετά τήν μεγάλην δοξολογίαν (πρβλ. Π. Τρεμπέλα, Μικρόν Εὐχολόγιον Β΄, Ἀθῆναι 1955, σελ. 201).

Δεν είμαι άνθρωπος με τις ίδιες γνώσεις του κ. Μανώλη και τις δικές σας πάτερ μου, αλλά από κάπου θυμάμαι κάτι για τον 1ο ψαλμό, συγνώμη αν κάνω κάποιο λάθος.

Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων σου εις τέλος.
 
Last edited:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Δεν είμαι άνθρωπος με τις ίδιες γνώσεις του κ. Μανώλη και τις δικές σας πάτερ μου, αλλά από κάπου θυμάμαι κάτι για τον 1ο ψαλμό, συγνώμη αν κάνω κάποιο λάθος.

Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων εις τέλος.

Ἐννοεῖς τόν 1ο στίχο. Λείπει τό «σου εἰς τέλος». Ναί τό εἶδα κι ἐγώ μετά. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἀπό τήν Π. Δ. πού τόν πῆρα (ἐπικόλληση) δέν ὑπάρχει αὐτό τό «σου εἰς τέλος». Ἀλλά φυσικά ἔτσι λέγεται.


 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis

(2) Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. καί
(3) Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε.

Εκμεταλλευόμενοι την ευχέρεια που μας δίνει η σύνταξη φυλλαδίου της ακολουθίας, επιλέγουμε αυτούς τους δύο στίχους για τα δύο τελευταία στιχηρά του Τριωδίου.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Κατὰ τὶς Κυριακὲς τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου καὶ τοῦ Ἀσώτου:

Στίχοι: «Ἀνάστηθι Κύριε...Ἐξομολογήσομαί σοι»

(χφ. Παντοκράτορος 272 ΤΑΣ ιδ’ αἰ. σ. 327, Vat. gr. 786 τριῴδιο τοῦ ἔτους 1379 φφ. 7v, 14v, Paris. gr. 263 τριῴδιο ιδ’ αἰ. φφ. 1v, 3r, Paris. Coislin. gr. 38 ΤΑΣ καὶ τριῴδιο τοῦ ἔτους 1431 φφ. 1r, 52r, Σινὰ 753 τριῴδιο ιε’ αἰ. φ. 119v, Ξενοφῶντος 57 ΤΑΣ ιε’ αἰ. φ. 148v, ΤΑΣ κεφ. κζ’).



Κυριακὴ Ἀπόκρεω ἕως ε’ Κυριακὴ τῶν νηστειῶν:

Στίχοι «Ἐξομολογήσομαί σοι...Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου ὕψιστε. Ἀνάστηθι Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χεὶρ σου...(τὸ δοξαστικό). Δόξα, πάλιν τὸ αὐτὸ»

(χφ. Μ. Λαύρας Γ-5 ΤΑΣ ιβ’ αἰ. φ. 108r, Βατοπαιδίου 1202 ΤΑΣ μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1223-1300 φ. 90v, Σινὰ 550 τριῴδιο ιγ’ αἰ. φφ. 395r-v, 399r, 412r, 416r, Vat. gr. 784 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1317 φ. 89v, Vat. gr. 786 τριῴδιο τοῦ ἔτους 1379 φφ. 29v-30r, 67r-v, 151r, 224r, Σινὰ 751 τριῴδιο ιδ’ αἰ. φφ. 124r-125r, RGB 173.Ι 369.1 τριῴδιο ιδ’ αἰ. φφ. 17r-18r, Paris. gr. 263 τριῴδιο ιδ’ αἰ. φ. 6v, Paris. Coislin. gr. 38 τριῴδιο τοῦ ἔτους 1431 φ. 99r-v, ΤΑΣ κεφ. κθ’, χφ. Μ. Μετεώρου 83 τυπικὸ τοῦ ἔτους 1580 φ. 173v, χφ. Paris. gr. 394 τυπικὸ ιζ’ αἰ. φ. 233r).


Ἐπιπλέον.
Πρὸ τοῦ Δόξα «Ἀνάστηθι Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω. (δοξαστικό). Δόξα, πάλιν τὸ αὐτὸ»

(χφφ. τριῴδια Μ. Λαύρας Γ-105 ι’ αἰ. φφ. 7r, 30v, 46v, Λειμῶνος 31 ιβ’ αἰ. φ. 12v, Μ. Λαύρας Γ-5 ΤΑΣ ιβ’ αἰ. φ. 105v, Σινὰ 1095 ΤΑΣ ιβ’ αἰ. φ. 122r, ἁγ. Σάβα 312 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1201 φφ. 87r, 99r, Vat. gr. 782 ΤΑΣ α’ ἥμισυ ιγ’ αἰ. φ. 99v, Βατοπαιδίου 1202 ΤΑΣ μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1223-1300 φ. 88v, Σταυρονικήτα 47 τριῴδιο ιγ’ αἰ. φ. 2r).
 
Last edited:
Top