Η ευσέβεια στο ψάλσιμο ποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα έχει;

dimitris

Παλαιό Μέλος
[Σημείωμα συντονιστή (ΔΚ)] Αντιγράφτηκε από άλλο θέμα.

Αμανέδισμα από μικρό ψάλτη δεν έχω ακούσει. Λογικό είναι όταν υπάρχουν δυσκολίες σε απλά μαθήματα. Αρα η μπάλα παίρνει τους μεγάλους.
Στανίτσα, Μαιδανόγλου, Τσαμκιράνη , Χατζημάρκο κ.λ.π. Και Πρίγγο θα έλεγα όταν ψάλλει σαμπάχ, χουζάμ κλπ.
Να υποθέσουμε ότι οι μικροί ψάλτες είχαν φόβο Θεού ενώ οι μεγάλοι ήσαν ασεβείς;
Η ευσέβεια στο ψάλσιμο ποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα έχει;
Νότα-νότα όπως στο πιάνο; (Όπως διδάχτηκε τόσα χρόνια ο ψαλτικός κόσμος Αθηνών από παραεκκλησιαστικές οργανώσεις με κείμενο Σακελλαρίδη;)
Λίγο σύρσιμο φωνής όπου μπαίνει και το αίσθημα αλλά Φιρφιρή;
Περισσότερο σύρσιμο αλλά Χ''μάρκο, Στανίτσα, Κλωναρίδη;

Κατηγορούσαν τον Πέτρο Λαμπαδάριο ότι αμανέδιζε.
Μήπως όμως ο Πέτρος έψαλε σωστότερα; Κύριος οίδε.
Πως από τη μια ο Πέτρος είναι μέγας διδάσκαλος και από την άλλη αιρετικός;


Οτιδήποτε μη δυτικό δεν θυμίζει πορνικό άσμα ή άσμα εν θεάτροις.
Αντίθετα τα άσματα θεάτρων και σκυλάδικων κλίνουν προς την ευρωπαική.

Κι αν ο αμανές είναι από αρχαία ελλάδα;
 
Last edited by a moderator:

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
Η ευσέβεια στο ψάλσιμο ποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα έχει;
Απαντώ σ' αυτό που μ' ενδιαφέρει.

Η ευσέβεια επι το ψάλλειν, ασφαλώς και δεν μπορεί να μπει σε απόλυτα καλούπια που να ταιριάζουν απόλυτα για όλους, αλλά...

Κατα την ταπεινή προσωπική μου γνώμη θεωρώ ευσέβεια στο ψάλσιμο, την σοβαρότητα πάνω στο αναλόγιο (στην στάση και συμπεριφορά μας την ώρα των ακολουθιών), τον σεβασμό στο τυπικό μέρος της ακολουθίας καθώς και τον σεβασμό στην προφορική και γραπτή μουσική παράδοση που έχουμε. Και ο "αμανές" ακόμα κι αν έχει ελληνική καταγωγή, δεν είναι εκκλησιαστική πράξη ή τουλάχιστον δεν θα 'πρεπε να είναι.

Και άλλο πράγμα ο περιορισμένος προσωπικός αυτοσχεδιασμός εντός των εκκλησιαστικών γραμμών μέσα σ' ένα κομμάτι (π.χ σε μια καλοφωνία), κι άλλο η από αρχής έως τέλους ατέρμονη καλοφωνία. Που ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι και εντός ενός σεμνοπρεπούς πλαισίου, αλλά και πάλι...

Τώρα για ασεβείς μικρούς και μεγάλους, εγώ ποτέ δεν έκανα λόγο ούτε και είπα ότι κάποιος είναι τέτοιος ή όχι, ούτε και πρόκειται, απλά επεσήμανα το ότι το ωραίο δεν είναι πάντα και κατάλληλο για εκκλησιαστική χρήση.

Υ.Γ.
Ο αμανές ακόμα κι αν έχει ελληνική καταγωγή, αυτή την στιγμή θεραπεύεται καλύτερα στην γείτονα...(προσωπική γνώμη)
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
[Σημείωμα συντονιστή] Αντέγραψα τα δύο προηγούμενα μηνύματα σε ξεχωριστό θέμα γιατί πιστεύω έχει ενδιαφέρον.
 

master_yianni

Αργός και μετά μέλους
Νομιζω το ευσεβεια ειναι λιγο ακυρο. Το αν καποιος ειναι ευσεβης η οχι αυτο ειναι προσωπικο του προβλημα, και δεν πεφτει λογος σε κανενα μας. (Ειμαι σιγουρος οτι υπαρχουν απειρα εδαφια απο την Αγ.Γραφη που λενε το ιδιο).

Νομιζω οτι το θεμα εδω ειναι περι του ηθους του καθε μαθηματος. Για παραδειγμα υπαρχουν μαθηματα που θα πρεπει να τα εκτελουμε με "συντριβη ψυχης" οπως το "εξεδυσαν με", αλλα με διδακτικη ευπρεπεια "μακαριος ο ελεων ολη την ημερα", αλλα με χαρα "Αναστασεως ημερα" κτλ.
Ομως αυτη η διαδικασια αρχιζει με το να καταλαβαινουμε το τι διαβαζουμε, και να φιλοσοφουμε πανω στα μηνυματα που θελει να περασει ο ποιητης των υμνων. Παραλληλα, να βιωνουμε αυτα τα συναισθηματα τα οποια περιγραφουμε στις λεξεις που απαγγελουμε.

Απο την αλλη, μια και αναφερθηκε αλλου, οι Χοτζαδες λενε και το εξης... Το μακαμι ειναι ενα θηριο και πρεπει να ξερεις να το καβαλας. Αλλιως, θα σε καβαλησει αυτο. Αν το φιλοσοφησουμε λιγο,και στην δικη μας μουσικη το ιδιο ισχυει.
 
Top