Η έκταση του απηχήματος αναφορικά με το είδος του μέλους που πρόκειται να ψαλεί

[Θεόδωρος Αιτωλός]

Ἕνα σύντομο ἀπήχημα εἰδικὰ τὴν Μ. Πέμπτη μὲ τὶς συνεχόμενες ἐναλλαγὲς καὶ μάλιστα ὅταν εἶσαι μόνος εἶναι ἀπαραίτητο. Καλύτερα τὸ σύντομο ἀπήχημα παρὰ νὰ μοῦ ξεφύγει λόγω βιασύνης κάποιοα ἀλλαγή.

Καὶ δὲν καταλαβαίνω γιατι εἶναι κακὸ νὰ ἐξασμφαλισει ὁ χοράρχης πὼς ΟΛΟΙ οἱ χορωδοί του ἔχουν πιάσει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἤχου, εἰδικὰ στὸ ἀναλόγιο τῆς Μ. Πέμπτης; Δὲν μιλᾶμε γιὰ στημένη συναυλία μὲ στημένα μέλη καὶ στημένα ἴσα μὲ ἄνεση χρόνου.

Στά πλαίσια της διδασκαλίας και καταρτισμού των χορωδών περιλαμβάνεται και η γνώση του μηχανισμού ενναλαγής των ήχων ει δε άλλως ας προηγηθεί ο Χοράρχης και να ακολουθήσουν οι άλλοι. Ετσι δεν χάνεται ο παλμός πού δημιουργεί το ειδικό Χρώμα της Μ .Εβδομάδος. Οταν όμως είναι να πούμε πχ. το Τρ. της Κασσιανής (απο Χορού) η το Εξέδυσάν με (μονωδιακώς) απιτείται να μεσολαβεί μικρά παύσις με την οποία εισερχόμεθα στο ιδιαίτερο ύφος και ήθος αυτών που πρόκειται να ψάλλουμε. Ευχαριστώ .