ΖΩ ύφεση στον Πλάγιο του Τετάρτου Ήχο

Shota

Παλαιό Μέλος
Και τελικά μήπως η φυσική θέση του Ζω είναι η χαμηλή, ενώ η ψηλή θέση του εν ανάβαση είναι έλξη προς τον Νη; :unsure::rolleyes::eek:
 

Attachments

  • CB8D6460-D16B-49D4-AEC2-D90E4CCAA17A.jpeg
    CB8D6460-D16B-49D4-AEC2-D90E4CCAA17A.jpeg
    604.4 KB · Views: 49
Last edited:

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Και τελικά μήπως η φυσική θέση του Ζω είναι η χαμηλή, ενώ η ψηλή θέση του εν ανάβαση είναι έλξη προς τον Νη; :unsure::rolleyes::eek:
Δεν είναι μόνον δύο οι θέσεις του Ζω για να διακρίνονται σε χαμηλή και υψηλή. Όπως γράφει και το συνημμένο υπάρχει η φυσική θέση και άλλες δύο, μία με έλξη προς τα επάνω (όταν πλησιάζει στον Νη) και μία με έλξη προς τα κάτω (όταν κατεβαίνει προσ τον Δι).
Αυτό λέω μάνα μου τόσα χρόνια!!!
έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου! :D:cool:
Ποιο δηλαδή (από τα παραπάνω);
 
όταν είναι μέχρι τον ζω με ύφεση όταν τον ξεπερνάει φυσικός!τελεία και παύλα! Όταν κατέρχεται ύφεση. Μην λέτε θεωρίες δικές σας η μουσική είναι απλή!Για τούρκικα στην τουρκία όποιος γουστάρει να τα ακούει εδώ είναι Ελλάδα!!!
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Όλα γίνονται κατά την διάρκεια του μέλους, υπάρχει κίνηση, οι κύριοι ήχοι γίνονται πλάγιοι και τανάπαλιν, επίσης όλα τα γένη και οι χρόες αυτών απαντώνται κατά την διάρκεια που ψάλλουμε οτιδήποτε. Οι χρόες, τα γένη και οι μεταβολές κατά σύστημα(=μετατροπή κυρίων σε πλαγίους) είναι όλες οι κινήσεις που γίνονται και προκύπτουν τα τελικά διαστήματα που ψάλλουμε.

Η σωστή θέση του κυρίου δευτέρου ήχου Ζω(=ο βαρύς ο ήχος=παρυπάτη διαζευγμένων και κάτω ζω παρυπάτη υπατών) όπως και του βου(παρυπάτη μέσων) είναι ένα ημιτόνιο άνω του Κε και του πα αντιστοίχως, όπως μας τα έχουν παραδώσει οι αρχαίοι αρμονικοί. Σηκώνεται ο ζω ή ο βου και από κύριος β ήχος γίνεται πρώτος ήχος. Τον β ήχο που γίνεται πρώτος τον λέμε πλάγιο δεύτερο. Κατά συνέπεια αυτού ο πρώτος γίνεται τέταρτος δηλαδή πλάγιος πρώτος κοκ

Σε αγκύλη είναι τα τετράχορδα που σχηματίζονται. Στους πλάγιους ήχους ο δεύτερος ήχος γίνεται πρώτος(=πλβ)

Κύριοι ήχοι: Νη12 [Πα 6 βου 12 Γα 12 Δι] 12 [Κε 6 ζω 12 νη 12 πα]
Πλάγιοι ήχοι Νη 12 Πα 12 [βου 6 Γα 12 Δι 12 Κε] 12 [ζω 6 νη 12 πα 12 βου]

και όπως το ψάλλουμε το ίδιο στο μαλακό διατονικό γένος[το ορθό =με χαμήλωμα(μαλάκωμα) της λιχανού χορδής=παρανήτης εκάστου τετραχόρδου (μια φωνή κάτω από την κορυφή του τετραχόρδου)] :

Κύριοι ήχοι: Νη 15 [Πα 6 βου 9 Γα 15 Δι] 12 [Κε 6 ζω 12 νη 12 πα]
Πλάγιοι ήχοι Νη 15 Πα 9 [βου 6 Γα 9 Δι 15] Κε 12 [ζω 6 νη 12 πα 12 βου]

Ανεβαίνοντας βρίσκουμε ήχους κυρίους και κατεβαίνοντας πλαγίους, λέει η παλιά θεωρία. Αυτό το ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας κατά την γνώμη μου είναι σχετικό όπως είναι και η αρίθμηση των ήχων, μπορεί να γίνεται δηλαδή και ανάποδα.

Σας εξήγησα σήμερα άλλη μια φορά την παραλλαγή (κατά Σολδάτο πάντα)! Δηλαδή την λογική που γίνονται όλες οι έλξεις (μετακινήσεις) των ήχων(φθόγγων).
Τώρα μπορείτε να τα αλλάξετε και να τα πείτε για δικά σας σε συνέδρια όπως γουστάρει ο καθένας ...:love::geek::whistle:

04_troxos_kinhsh.jpg
 
Last edited:
Και τελικά μήπως η φυσική θέση του Ζω είναι η χαμηλή, ενώ η ψηλή θέση του εν ανάβαση είναι έλξη προς τον Νη; :unsure::rolleyes::eek:
Από ποιο θεωρητικό είναι η σελίδα;
Νομίζω είναι πιο δόκιμο "ήχος πλάγιος του τετάρτου" και όχι "ήχος πλάγιος τέταρτος", όπως λέει.
Επίσης, ως γνωστόν, ο ζω είναι φυσικός όταν το μέλος κινούμενο σε ανάβαση τον ξεπερνά και ύφεση όταν το μέλος φτάνει μέχρι αυτόν ή όταν το μέλος κατέρχεται.
 
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί στην πράξη να γίνεται και μεγαλύτερη έλξη του ζω' προς τον νη΄ και το 8 να γίνεται μικρότερο. Επίσης, να έλκεται και ο κε προς στον ζω'. Όπως στην περίπτωση: νη'-ζω'-κε-ζω'-νη'.
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Δεν είναι μόνον δύο οι θέσεις του Ζω για να διακρίνονται σε χαμηλή και υψηλή. Όπως γράφει και το συνημμένο υπάρχει η φυσική θέση και άλλες δύο, μία με έλξη προς τα επάνω (όταν πλησιάζει στον Νη) και μία με έλξη προς τα κάτω (όταν κατεβαίνει προσ τον Δι).

Δεν διαφωνω καθολου, οντως προβλεπει 3 θεσεις του Ζω.

Αλλα αυτο που ειπα εγω θα εξηγουσε ισως την θεση του Ταλιαδωρου (αφου ο Ζω ειναι ηδη χαμηλος, δεν δεχεται υφεση εν καταβαση).
 
Δεν διαφωνω καθολου, οντως προβλεπει 3 θεσεις του Ζω.

Νομίζω το ίδιο λέμε, όπως έγραψα και πιο πάνω.
Ωστόσο, η διατύπωση στη συνημμένη σελίδα είναι ασαφής.
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Για την έλξη του Ζω προς τον Νη μιλάει η Πατριαρχική Επιτροπή. Άρα σύμφωνα με την Επιτροπή ο Ζω δεν είναι φυσικός εν ανάβαση.

Αλλά στην προφορική παράδοση είναι όντως τόσο μικρό το Ζω-Νη; 4 μόρια; :unsure:
 

Attachments

  • ED6E64BE-C8A8-44EE-AE29-17C7B93C0FE6.jpeg
    ED6E64BE-C8A8-44EE-AE29-17C7B93C0FE6.jpeg
    397.3 KB · Views: 19
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί στην πράξη να γίνεται και μεγαλύτερη έλξη του ζω' προς τον νη΄ και το 8 να γίνεται μικρότερο. Επίσης, να έλκεται και ο κε προς στον ζω'. Όπως στην περίπτωση: νη'-ζω'-κε-ζω'-νη'.
Στην περίπτωση αυτή μάλλον είναι μικρότερο του 6.
 
Last edited:
Για την έλξη του Ζω προς τον Νη μιλάει η Πατριαρχική Επιτροπή. Άρα σύμφωνα με την Επιτροπή ο Ζω δεν είναι φυσικός εν ανάβαση.

Σε απλή ανάβαση άνω του ζω' θεωρώ ότι είναι φυσικός (ζω'-νη'=8). Στην πράξη κάποιοι το κάνουν.
Κάποιοι άλλοι, ίσως οι περισσότεροι, λόγω και της ευρωπαϊκής επιρροής, το κάνουν ημιτόνιο (6).
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Νομίζω ότι το διάστημα ζω΄-νη΄ μπορεί να γίνει τεσσάρι μόνο όταν η μελωδία περιστρέφεται γύρω από τον άνω νη οπότε ο ζω΄ σχεδόν ισοπεδώνεται. Το ίδιο ισχύει και στο χαμηλό τετράχορδο. Όταν απλώς ανεβαίνει η φωνή με τον φυσιολογικό τρόπο, τότε διατηρείτε το διάστημα των οκτώ μορίων. Δεν το λέω από κάποιο θεωρητικό, καθαρά εκ πείρας το συνάγω. Διάστημα έξι μορίων δεν βλέπω τον λόγο να υπάρξει στην κλίμακα του πλαγίου του τετάρτου εκτός ίσως αν ο νη εκτελείται ως δι ενός άγια του σκληρού διατόνου που λένε και οι καραϊκοί, κοινώς μινοράκι...:cool:
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Όσοι δυσκολεύουν να την διαβάζουν, εδώ μια σύντομη και ευνόητη περιγραφή της καραϊκής θεωρίας, με εικόνες :)
 
Νομίζω ότι το διάστημα ζω΄-νη΄ μπορεί να γίνει τεσσάρι μόνο όταν η μελωδία περιστρέφεται γύρω από τον άνω νη οπότε ο ζω΄ σχεδόν ισοπεδώνεται. Το ίδιο ισχύει και στο χαμηλό τετράχορδο. Όταν απλώς ανεβαίνει η φωνή με τον φυσιολογικό τρόπο, τότε διατηρείτε το διάστημα των οκτώ μορίων. Δεν το λέω από κάποιο θεωρητικό, καθαρά εκ πείρας το συνάγω. Διάστημα έξι μορίων δεν βλέπω τον λόγο να υπάρξει στην κλίμακα του πλαγίου του τετάρτου εκτός ίσως αν ο νη εκτελείται ως δι ενός άγια του σκληρού διατόνου που λένε και οι καραϊκοί, κοινώς μινοράκι...:cool:
Νομίζω, δεν διαφωνούμε. Το ίδιο λέμε.
Η θεωρία είναι σαφής. Στην πράξη, όμως, το 8 δεν γίνεται από όλους. Οι περισσότεροι κάνουν το κλασσικό ευρωπαϊκό ημιτόνιο...
 

emakris

Μέλος
Η θεωρία είναι σαφής. Στην πράξη, όμως, το 8 δεν γίνεται από όλους. Οι περισσότεροι κάνουν το κλασσικό ευρωπαϊκό ημιτόνιο...
Έτσι είναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος εάν αυτό είναι ευρωπαϊκή επιρροή ή το πυθαγόρειο κούρδισμα των προγόνων μας...
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Βάσει όσων έγραψα πριν:
Στο τρίτο διάγραμμα είναι ο κύριος τέταρτος (πλα=δι-ζω τρίτη μικρή=ζω φυσικό= αυτό που θεωρούμε σήμερα ως "ύφεση")
Στο τέταρτο διάγραμμα ο τέταρτος γίνεται πλάγιος με ύψωση του ζω(πλδ=δι-ζω τρίτη μεγάλη)
1613136261826.png
Περισσότερα εδώ
 
Top