Ευρωπαϊκή σημειογραφία και Βυζαντινή Μουσική

amigo

Παλαιό Μέλος
[Σημείωμα συντονιστή] Μεταφέρθηκε από άλλη συζήτηση.

Εγω ενα εχω να πώ....Την Βυζαντινή μουσική,δεν την ξέρει ΚΑΝΕΙΣ 100%
ο ένας λέει το ένα....ο αλλος λέει το άλλο....γενικά γίνεται ένα μπάχαλο.-
Αντιθέτος στην ευρωπαϊκή μουσική....είναι όλα Ξεκάθαρα.Λες αυτό είναι ντο...και τέρμα....εδώ έχουμε αυτήν την κλίμακα και τελείωσε το πανηγύρι.Απλά και ξεκάθαρα πράγματα.Υπάρχουν σύμβολα και στην ευρωπαϊκή μουσική που μπορούμε να συμβολίζουμε και μόρια.Θα ήταν πολύ πιο καλά και ξεκάθαρα τα πράγματα...
 
Last edited by a moderator:

Nikos L.

Παλαιό Μέλος
Εγω ενα εχω να πώ....Την Βυζαντινή μουσική,δεν την ξέρει ΚΑΝΕΙΣ 100%
ο ένας λέει το ένα....ο αλλος λέει το άλλο....γενικά γίνεται ένα μπάχαλο.-
Αντιθέτος στην ευρωπαϊκή μουσική....είναι όλα Ξεκάθαρα.Λες αυτό είναι ντο...και τέρμα....εδώ έχουμε αυτήν την κλίμακα και τελείωσε το πανηγύρι.Απλά και ξεκάθαρα πράγματα.Υπάρχουν σύμβολα και στην ευρωπαϊκή μουσική που μπορούμε να συμβολίζουμε και μόρια.Θα ήταν πολύ πιο καλά και ξεκάθαρα τα πράγματα...

Τι εννοείς;;;; Γιατί είμαι από χωριό και δεν καταλαβαίνω καλά το συσχετισμό Βυζαντινής κ Ευρωπϊκής.....
 

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
Εγω ενα εχω να πώ....Την Βυζαντινή μουσική,δεν την ξέρει ΚΑΝΕΙΣ 100%
Κανείς δεν είπε το αντίθετο και δεν βλέπω πως αυτή η διαπίστωση βοηθά την κουβέντα...
ο ένας λέει το ένα....ο αλλος λέει το άλλο....γενικά γίνεται ένα μπάχαλο.-
Αντιθέτος στην ευρωπαϊκή μουσική....είναι όλα Ξεκάθαρα.Λες αυτό είναι ντο...και τέρμα....εδώ έχουμε αυτήν την κλίμακα και τελείωσε το πανηγύρι.Απλά και ξεκάθαρα πράγματα.Υπάρχουν σύμβολα και στην ευρωπαϊκή μουσική που μπορούμε να συμβολίζουμε και μόρια.Θα ήταν πολύ πιο καλά και ξεκάθαρα τα πράγματα...
Αν κατάλαβα καλά, προτείνεται να χρησιμοποιήσουμε την σημειογραφία της ευρωπαϊκής μουσικής για να μην έχουμε τέτοιου είδους προβλήματα;

Και να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω όσον αφορά το ξεκάθαρο της ευρωπαϊκής μουσικής. Ξέρετε τι μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και τι μεγάλη συζήτηση για το πως εκτελείτε π.χ. μια σονάτα της εποχής των κλασσικών και μια σονάτα της εποχής του Μπάχ; Μιλάμε για πολύ μελάνι-τεράαααστιο πρόβλημα για την εκτέλεση της ευρωπαϊκής μουσικής.

Ξεκάθαρη η ευρωπαϊκή μουσική έγινε από το ρομαντισμό και μετά. Μέχρι τότε πολλά πράγματα ήταν στο περίπου, κι ακόμα πιο πίσω ήταν ακόμα πιο πολύ στο περίπου. Ακόμα και οι κλίμακες. Την εποχή του Μπαχ ξεκαθαρίζει (αν θυμάμαι καλά) το τοπίο με τον μείζονα και ελάσσονα τρόπο που ξέρουμε σήμερα.

Και υπάρχει μεγάλο ρεύμα μέσα στην ευρωπαϊκή μουσική που υποστηρίζει ότι η μουσική τους έχασε μεγάλο μέρος της περιοριζόμενη στον μείζονα και ελάσσονα τρόπο.

Άλλωστε το συγκεκριμένο πρόβλημα θα εξακολουθούσε να υπάρχει ακόμα κι αν χρησιμοποιούσαμε την ευρωπαϊκή σημειογραφία, γιατί πολύ απλά δεν είναι πρόβλημα σημειογραφίας...
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
[Βγήκαμε εκτός θέματος πάλι...]
...
Και να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω όσον αφορά το ξεκάθαρο της ευρωπαϊκής μουσικής. Ξέρετε τι μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και τι μεγάλη συζήτηση για το πως εκτελείτε π.χ. μια σονάτα της εποχής των κλασσικών και μια σονάτα της εποχής του Μπάχ; ....

Την μεγαλύτερη μουσική καταστροφή την έχουν πάθει στα Γρηγοριανά μέλη που έχουν χάσει τα διαστήματά τους κι αυτό λόγω αλλάγής προσανατολισμού της μουσικής από τον αρμονικό (με την αρχαία έννοια) στον συμφωνικό και λόγω αλλαγής της σημειογραφίας με αποτέλεσμα να ξεχαστούν οι θέσεις της συγγενικής με την δική μας αρχαία γραφή νευματικής γραφής. Το ίδιο θα παθαίναμε κι εμείς αν δεν υπήρχαν οι τρεις διδάσκαλοι να εξηγήσουν τα παλαιά μέλη με συγκενική προς την παλαιά μουσική γραφή.
 

amigo

Παλαιό Μέλος
Σαφώς και υπήρξαν στο παρελθόν διάφορα προβλήματα με την ευρωπαϊκή μουσική....τώρα ομως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα...και σαφώς και υπάρχουν διαφωνίες για το πως εκτελείται μια σονάτα του μπετόβεν η μια φούγκα του BACH..αλλά ομως μόνο για την εκτέλεση...οχι να μήν ξέρουμε σε διάφορα σημεία ποια κλίμακα πρέπει να παίξουμε....!!!! Στην βυζαντινή πολλές φορές είναι ολόκληρος γρίφος για να βρείς ποια κλίμακα θέλει κάποιο σημείο....πράγμα που η ευρωπαϊκή είναι 100% ξεκάθαρη τουλάχιστον για τις νότες που πρέπει να πείς.(πιστεύω να καταλαβαίνετε τι θέλω να πώ...)
Αν δώσουμε ή αν δίναμε σε έναν μεγάλο ψάλτη το καλοφωνικό ειρμολόγιον...η το αργό δοξαστάριον του Ιακώβου....Αμφιβάλλω αν θα μπορέσουν να καταλάβουν τι γίνεται εκεί μέσα....μιλάω για όλα τα μαθήματα...και όχι για κάποια συγκεκριμένα που μπορεί να ξέρει κάποιος επειδή τα άκουσε απο κάποιον....

Απλά ξαναλέω...Τα πραγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο απλά.
 

μάρκελλος

Μάρκελλος Πιράρ, Γενικός συντονιστής
Η Μουσική Επιτροπή του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως θεώρησε (το 1876) πως "μεθοδικωτέρα γραφή και συμφωνοτέρα με την φύσιν, αλλως τε δε και ευκολωτέρα δια την εκ πρώτης όψεως κατάληψιν αυτής, δεν υπάρχει αλλη ειμή η εν παγκοσμίω χρήσει ευρωπαϊκή γραφή, διότι η θέσις και των φθόγγων και των διέσεων και των υφέσεων φαίνεται φυσικωτάτη".

Το πεντάγραμμο φημίζεται λοιπόν για την ακρίβειά του. Κάθε νότα στη θέση της, λένε … Γιατί τότε τόσες ‘εκδόσεις’ των Συμφωνιών του Μπετχόβεν, λόγου χάριν, η καθεμιά προσφέροντας μια διαφορετική ερμηνεία; Ένα μουσικό γραφικό σύστημα, όποιο και αν είναι, και το τελειότερο (ακριβέστερο) πάντων, δεν θα είναι ποτέ τίποτα παραπάνω από έναν σκελετό. Ο σκελετός αυτός ανάγκη έχει από σάρκα, από ένδυμα. Οι μεγάλοι διδάσκαλοι της ψαλτικής τέχνης διδάσκουν ότι η μελωδία βρίσκεται γύρω από τα σημάδια. Ο ιερομόναχος Γαβριήλ Καρεώτης (Μακαβός) έλεγε πως η εκτέλεση/ανάλυση δεν εξαρτάται από το είδος ή το σχήμα των σημαδοφώνων, αλλά από όσα έχει κανείς αποθησαυρισμένο μέσα του. Άρα από το άκουσμα. (Η χρήση της βυζαντινής παρασημαντικής δεν εμποδίζει τους οπαδούς του ‘ωδειακού’ τρόπου ψαλμώδησης να περιορίζονται στην μετροφωνία …).

Η φθορά ή η παρακμή στην οποία μπορεί να περιπέσει μια συγκεκριμένη μουσική παράδοση δεν οφείλεται πρωτίστως ή κυρίως στο εν χρήσει γραφικό σύστημα. Επομένως η ''αναβίωσή'' της δεν εξασφαλίζεται μονάχα με την βελτίωση του εν χρήσει γραφικού συστήματος (με προσθήκες ή με την υιοθέτηση ενός άλλου γραφικού συστήματος). Στο ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι της Solesmes στην Γαλλία, λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια ένα παλαιογραφικό εργαστήρι. Σκοπός του - μέσω της μελέτης των μουσικών χειρογράφων που ανήκουν στην Γρηγοριανή μουσική παράδοση - η αναβίωση και του αρχαίου νευματικού συστήματος (αρκετά λειτουργικά βιβλία με την νευματική γραφή είναι ήδη διαθέσιμα και εν χρήσει) αλλά και της αρχαίας εκτέλεσης. Ωστόσο, για διάφορους λόγους η αρχαία Γρηγοριανή παράδοση διεκόπη εδώ και πολλούς αιώνες και περιέπεσε σε παρακμή (περιορίστηκε σε μια μονότονη μετροφωνία). Η αναβίωση της αρχαίας νευματικής γραφής δεν συνέβαλε όμως στην αναβίωση όλου του αρχαίου μουσικού πλούτου: τα νεύματα δεν ομιλούν. Οπως ο σκελετός. Λείπει το άκουσμα.
 
Last edited:

tb---

τσοπάνης
Καλησπέρα.
Ένα ενδιάμεσο σχήμα μουσικής καταγραφής χρησιμοποιούν πολλοί μουσικοί που κατέχουν και την βυζαντινή μουσική.
Χρησιμοποιούν σαν βάση δηλαδή το πεντάγραμμο ,αλλά με αρκετές διαφορές τόσο στον οπλισμό όσο και στην χρήση υφέσεων και διέσεων μικρότερων του ημιτονίου.
Οι μουσικοί αυτοί κατα βάσην παίζουν μουσικά όργανα άταστα ή με πολλαπλά μετακινούμενα τάστα, ώστε να ειναι εφικτή η χρήση διαστημάτων μικρότερων του ημιτονίου της "δυτικής" μουσικής. (λύρα , ούτι , βιολί, πολίτικο λαούτο, κτλ )
Περισσότερα ασφαλώς κατέχει ο μάστορας του δοξαριού που είναι στο μεγάλο νησί.
Ευχαριστώ.
 

Hristakis

Παμπάλαιο φθορικό μέλος
Προφανώς εννοείς το σύστημα που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι στην Λόγια μουσική της Πόλης για την σωστή απόδοση των λεπτοδιαστημάτων που είναι κοινά στην ψαλτική και στην μουσική της Πόλης.
 

tb---

τσοπάνης
Ναι αυτό εννοώ , αν και πρόσφατα το είδα και σε ενα βιβλίο του Βούλγαρη με άσματα περιόδου 1920-1940, μικρασιάτικα και ρεμπέτικα.
Νομίζω ότι ειναι αρκετα κατατοπιστικό το σύστημα αυτό , μιας και οι περισσότεροι μουσικοι στην Ελλάδα τουλάχιστον , μαθαίνουν πάνω στο πεντάγραμμο ( κακώς βέβαια, άλλη κουβέντα όμως αυτή).
 

amigo

Παλαιό Μέλος
Η Μουσική Επιτροπή του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως θεώρησε (το 1876) πως "μεθοδικωτέρα γραφή και συμφωνοτέρα με την φύσιν, αλλως τε δε και ευκολωτέρα δια την εκ πρώτης όψεως κατάληψιν αυτής, δεν υπάρχει αλλη ειμή η εν παγκοσμίω χρήσει ευρωπαϊκή γραφή, διότι η θέσις και των φθόγγων και των διέσεων και των υφέσεων φαίνεται φυσικωτάτη".

Το πεντάγραμμο φημίζεται λοιπόν για την ακρίβειά του. Κάθε νότα στη θέση της, λένε … Γιατί τότε τόσες ‘εκδόσεις’ των Συμφωνιών του Μπετχόβεν, λόγου χάριν, η καθεμιά προσφέροντας μια διαφορετική ερμηνεία; Ένα μουσικό γραφικό σύστημα, όποιο και αν είναι, και το τελειότερο (ακριβέστερο) πάντων, δεν θα είναι ποτέ τίποτα παραπάνω από έναν σκελετό. Ο σκελετός αυτός ανάγκη έχει από σάρκα, από ένδυμα. Οι μεγάλοι διδάσκαλοι της ψαλτικής τέχνης διδάσκουν ότι η μελωδία βρίσκεται γύρω από τα σημάδια. Ο ιερομόναχος Γαβριήλ Καρεώτης (Μακαβός) έλεγε πως η εκτέλεση/ανάλυση δεν εξαρτάται από το είδος ή το σχήμα των σημαδοφώνων, αλλά από όσα έχει κανείς αποθησαυρισμένο μέσα του. Άρα από το άκουσμα. (Η χρήση της βυζαντινής παρασημαντικής δεν εμποδίζει τους οπαδούς του ‘ωδειακού’ τρόπου ψαλμώδησης να περιορίζονται στην μετροφωνία …).

Η φθορά ή η παρακμή στην οποία μπορεί να περιπέσει μια συγκεκριμένη μουσική παράδοση δεν οφείλεται πρωτίστως ή κυρίως στο εν χρήσει γραφικό σύστημα. Επομένως η ''αναβίωσή'' της δεν εξασφαλίζεται μονάχα με την βελτίωση του εν χρήσει γραφικού συστήματος (με προσθήκες ή με την υιοθέτηση ενός άλλου γραφικού συστήματος). Στο ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι της Solesmes στην Γαλλία, λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια ένα παλαιογραφικό εργαστήρι. Σκοπός του - μέσω της μελέτης των μουσικών χειρογράφων που ανήκουν στην Γρηγοριανή μουσική παράδοση - η αναβίωση και του αρχαίου νευματικού συστήματος (αρκετά λειτουργικά βιβλία με την νευματική γραφή είναι ήδη διαθέσιμα και εν χρήσει) αλλά και της αρχαίας εκτέλεσης. Ωστόσο, για διάφορους λόγους η αρχαία Γρηγοριανή παράδοση διεκόπη εδώ και πολλούς αιώνες και περιέπεσε σε παρακμή (περιορίστηκε σε μια μονότονη μετροφωνία). Η αναβίωση της αρχαίας νευματικής γραφής δεν συνέβαλε όμως στην αναβίωση όλου του αρχαίου μουσικού πλούτου: τα νεύματα δεν ομιλούν. Οπως ο σκελετός. Λείπει το άκουσμα.


Ναι συμφωνω οτι είναι ένας σκελετός....αλλά στην βυζαντινή...ούτε αυτός ο σκελετός ΔΕΝ υπάρχη.
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Δε νομίζω ότι το πρόβλημα στη Βυζαντινή μουσική έγκειται στη μουσική γραφή ή στην έλλειψη προφορικής παράδοσης. Η πολύχρονη υποδούλωση στους Τούρκους πιστεύω συνετέλεσε στα μέγιστα συνετέλεσε πιστεύω στην έλλειψη μεθοδικότητας στη διδασκαλία της όπως και σε πολλούς άλλους τομείς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είναι ως κύρια πηγή διδασκαλίας η προφορική παράδοση. Ελάχιστοι είχαν τη δυνατότητα να ανατρέχουν σε πρωτογενείς πηγές ώστε να μπορούν να πουν με σιγουριά ότι π.χ. σε αυτή τη φθορά θα κάνουμε αυτό ή το άλλο ή ότι ο βαρύς εκ του ζω θα ψαλεί έτσι ή αλλιώς. Ένα άλλο πράγμα το οποίο επιβάρυνε τη γνώση της βυζ. μουσικής ήταν μετά την απελευθέρωση η «ωδειακή» νοοτροπία η οποία επεβλήθη από τους Βαυαρούς περί μουσικής. Καθώς επίσης και τα ελλειπέστατα τυπικά του 19ου αιώνος που είχαν εν πολλοίς επηρεαστεί από την Δυτική αντίληψη περί μουσικής. Στον 20ο αιώνα μεγάλο ρόλο έπαιξαν και οι οργανώσεις (όπως ανέφερα στο θέμα που άνοιξα) οι οποίες παρ' ότι μας μετέφεραν και κομμάτια μεγάλων συνθετών εντούτοις υπέθαλψαν αυτήν την «ωδειακή» νοοτροπία η οποία στηρίζεται μόνο στη γνώση της σχολής και ξεχνά τη ζώσα μουσική παράδοση. Αντίθετα η Ευρωπαϊκή μουσική δεν αντιμετώπισε αυτές τις δυσκολίες καθ' ότι αναπτύχθηκε σε ελεύθερο περιβάλλον και υπήρχε η δυνατότητα να γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος ο οποίος οδήγησε σε μια συμφωνία γύρω από πρωταρχικά ζητήματα. Σε καμία περίπτωση πάντως και εκεί δε λείπουν οι διαφωνίες και ο έντονος διάλογος. Άλλωστε αν ήταν όλα λυμένα, δε θα είχε κάποιο ενδιαφέρον ούτε η τέχνη ούτε η επιστήμη. Πάντοτε είμαστε στο ψάξιμο... Γι' αυτό είμαστε και άνθρωποι...
 

amigo

Παλαιό Μέλος
Δε νομίζω ότι το πρόβλημα στη Βυζαντινή μουσική έγκειται στη μουσική γραφή ή στην έλλειψη προφορικής παράδοσης. Η πολύχρονη υποδούλωση στους Τούρκους πιστεύω συνετέλεσε στα μέγιστα συνετέλεσε πιστεύω στην έλλειψη μεθοδικότητας στη διδασκαλία της όπως και σε πολλούς άλλους τομείς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είναι ως κύρια πηγή διδασκαλίας η προφορική παράδοση. Ελάχιστοι είχαν τη δυνατότητα να ανατρέχουν σε πρωτογενείς πηγές ώστε να μπορούν να πουν με σιγουριά ότι π.χ. σε αυτή τη φθορά θα κάνουμε αυτό ή το άλλο ή ότι ο βαρύς εκ του ζω θα ψαλεί έτσι ή αλλιώς. Ένα άλλο πράγμα το οποίο επιβάρυνε τη γνώση της βυζ. μουσικής ήταν μετά την απελευθέρωση η «ωδειακή» νοοτροπία η οποία επεβλήθη από τους Βαυαρούς περί μουσικής. Καθώς επίσης και τα ελλειπέστατα τυπικά του 19ου αιώνος που είχαν εν πολλοίς επηρεαστεί από την Δυτική αντίληψη περί μουσικής. Στον 20ο αιώνα μεγάλο ρόλο έπαιξαν και οι οργανώσεις (όπως ανέφερα στο θέμα που άνοιξα) οι οποίες παρ' ότι μας μετέφεραν και κομμάτια μεγάλων συνθετών εντούτοις υπέθαλψαν αυτήν την «ωδειακή» νοοτροπία η οποία στηρίζεται μόνο στη γνώση της σχολής και ξεχνά τη ζώσα μουσική παράδοση. Αντίθετα η Ευρωπαϊκή μουσική δεν αντιμετώπισε αυτές τις δυσκολίες καθ' ότι αναπτύχθηκε σε ελεύθερο περιβάλλον και υπήρχε η δυνατότητα να γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος ο οποίος οδήγησε σε μια συμφωνία γύρω από πρωταρχικά ζητήματα. Σε καμία περίπτωση πάντως και εκεί δε λείπουν οι διαφωνίες και ο έντονος διάλογος. Άλλωστε αν ήταν όλα λυμένα, δε θα είχε κάποιο ενδιαφέρον ούτε η τέχνη ούτε η επιστήμη. Πάντοτε είμαστε στο ψάξιμο... Γι' αυτό είμαστε και άνθρωποι...

Συμφωνώ με αυτα που λέτε...και σαφώς υπάρχουν διαφωνίες....αλλά οχι για τις νότες και για πια κλίμακα πρέπει να παίξω σε κάποιο σημείο!!!! Για να πώ ένα παράδειγμα...Ενας μαθητής της ευρωπαϊκής μουσικής,σε μερικούς μήνες (αναλόγος και το ταλέντο του μαθητή) θα μπορεί να διαβάζει τα πάντα απο παρτιτούρες....μέχρι και δύσκολα έργα του bach!! ΄Στην βυζαντινή αντιθέτος....ένας μαθητής κάνοντας μαθήματα ένα χρόνο...μην μου πείτε οτι θα μπορεί να ξέρει τι γίνεται μέσα σε ένα δοξαστικό του Ιακώβου??? η σε έναν καλοφωνικό ειρμό???? Και ρωτάω....Γιατί να μήν ξέρει???? Τουλάχιστον απο θεωρητικής πλευράς...!! Απο φωνητικής είναι άλλο θέμα...Αλλά πώς να ξέρει ο κακόμοιρος.....Εδώ δεν ξέρει αυτός που τον διδάσκει...!
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Το πρόβλημα αυτό αγαπητέ φίλε οφείλεται στο ότι στην Ελλάδα έχουμε παραγνωρίσει σε μεγάλο βαθμό την έννοια της θεωρίας. Οι περισσότεροι δάσκαλοι είναι της νοοτροπίας «απλώς να μάθουμε πώς να ψέλνουμε τα κομμάτια και δεν μας ενδιαφέρει η θεωρία και τόσο». Ή τουλάχιστον είναι δευτερεύουσα. Και θα επανέλθω αν και θα θεωρηθώ πάλι βαρετός και προκατειλημμένος στο θέμα των οργανώσεων. Το ίδιο ισχύει και με την εκκλησιαστική ζωή: Να δώσουμε στον κόσμο οδηγίες για σωστή ηθική χωρίς να τον διδάξουμε τα δόγματα της Εκκλησίας. Αυτά, λένε, είναι για λίγους. Εμάς μας ενδιαφέρει μόνο η πράξη. Αυτή η νοοτροπία μεταφέρεται αντίστοιχα και στη μουσική. Ξεχνούν όμως ότι η θεωρία ουσιαστικά αποτελεί το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα χτιστεί η πράξη. Έτσι λοιπόν έχουμε ανθρώπους οι οποίοι ξέρουν απλώς να ψάλλουν ένα κομμάτι επειδή απλώς το διάβασαν και το άκουσαν πολλές φορές. Δεν γνωρίζουν τη φιλοσοφία και τους μηχανισμούς που διέπουν ένα κομμάτι. Και είναι σαφώς θετικό το γεγονός ότι έστω και καθυστερημένα άνοιξε και στην Ελλάδα ένας σοβαρός διάλογος περί τα θεωρητικά θέματα. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα φτάσουμε σε ένα θετικό αποτέλεσμα.
 

souldatos

Στέφανος Σουλδάτος
Οι περισσότεροι δάσκαλοι είναι της νοοτροπίας «απλώς να μάθουμε πώς να ψέλνουμε τα κομμάτια και δεν μας ενδιαφέρει η θεωρία και τόσο».

Πέτρο, στην ευρωπαϊκή μουσική, δάσκαλος από εκτελεστή διαφέρει. Για παράδειγμα, η Άννα Βίσση είναι καλή στην εκτέλεση ποπ μουσικής και έχει αφοσιωθεί σε αυτό, ενώ η Λία Βίσση είναι καλή στη διδασκαλία κλασικής μουσικής και έχει αφοσιωθεί σε αυτό. Άλλος είναι συνθέτης, άλλος εκτελεστής, άλλος μουσικολόγος, άλλος δάσκαλος.

Στη Βυζαντινή μουσική, δυστυχώς δεν υπάρχει πληθώρα ατόμων για να υπάρξει αντίστοιχος διαμερισμός σε εκτελεστές, δασκάλους και μουσικολόγους (είναι όντως αυτός ο λόγος; ). Επομένως, όπως σωστά λες, θα πρέπει όλοι να ξέρουν λίγο από όλα. Και πάλι, όμως, άλλοι είναι καλοί εκτελεστές και άλλοι καλοί μουσικολόγοι.

Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να θεωρηθούν οι καλοί εκτελεστές αυτομάτως ειδήμονες σε όλα. Σύχνα ακούμε φράσεις του τύπου "το είπε ο τάδε μεγάλος ψάλτης, άρα ισχύει". Η "αυτό το κομμάτι το έγραψε ο τάδε μεγάλος ψάλτης, άρα είναι παραδοσιακό". Αν η Βίσση έβγαινε και έλεγε ότι το Ντο-Ρε είναι ημίτονο γιατί έτσι το ακούει αυτή, όλοι θα γελάγαν μαζί της. Αν βγει όμως ένας γνωστός ψάλτης και πει το Πα-Βου στο Πλ.Β' είναι 3 μόρια, κάποιοι θα τρέξουν αμέσως να τον συγχαρούν για την ανακάλυψη.

Το ότι είναι μεγάλος ψάλτης κάποιος, δε σημαίνει ότι είναι και καλός μουσικολόγος, και πως ότι λέει είναι σωστό. Μην επιμένουμε λοιπόν να είμαστε όλοι και ψάλτες και μουσικολόγοι και δάσκαλοι. Έκαστος στο είδος του...
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Όταν κάποιος παίρνει το ρόλο του δασκάλου στη Βυζ. μουσική, οφείλει εκ των πραγμάτων να είναι εμβριθής κάτοχος της θεωρίας αλλά και του πώς θα διδάξει σε ένα μαθητή να ψάλλει. Βέβαια, όταν κάποιος δεν κατέχει τις απαραίτητες θεωρητικές γνώσεις αλλά μπορεί να διδάξει λόγω της εμπειρίας του, καλό είναι να παραπέμπει τους μαθητές του στους γνώστες της θεωρίας ώστε να λάβουν μια ολόπλευρη μόρφωση. Λίγη ταπείνωση δε βλάπτει. Αν κάποιος αντίστοιχα κατέχει πολύ καλά τα θεωρητικά, αλλά λόγω άλων παραγόντων δε μπορεί να διδάξει την πράξη δε θα πρέπει οπωσδήποτε να επιμένει να θέλει να διδάξει μουσική. Ο καθένας το τάλαντό του. Ουσιαστικά συμπληρώνω το μήνυμά σου συμφωνώντας απολύτως με όσα είπες.
 

Nikos L.

Παλαιό Μέλος
Δε χρειάζεται τέτοιο πράγμα.
Αν κάνουμε ό,τι κάνουν οι Τούρκοι της λόγιας μουσικής, είναι σα να θέτουμε σε πρωτοκαθεδρία την ευρωπαϊκή από τη Βυζαντινή. Σιγα σιγά θα μπεί και κάτι άλλο και μετά.....ή μουσική μας ....εάλω.
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Τι πράγμα λες ότι δε χρειάζεται Νίκο; Και πώς θέτουμε την Ευρωπαϊκή σε καλύτερη θέση από τη βυζαντινή; Θα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος;
 

Nikos L.

Παλαιό Μέλος
Τι πράγμα λες ότι δε χρειάζεται Νίκο; Και πώς θέτουμε την Ευρωπαϊκή σε καλύτερη θέση από τη βυζαντινή; Θα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος;

είδα κάτι στο 7,8 & 9 μήνυμα, που αν το κατάλαβα σωστά, δε μ' άρεσε καθόλου...:confused:
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Ανάλυσέ το μας λοιπόν να καταλάβουμε ακριβώς τί εννοείς. Εγώ (μισό)κατάλαβα και μάλλον συμφωνώ. Ξεδίπλωσε την σκέψη σου. Γι' αυτό το λόγο άλλωστε γράφουμε εδω. Και οφείλω να ομολογήσω ότι η θητεία μου στο φόρουμ με έχει βοηθήσει (εκτός των άλλων) και στην καλλιέργεια του γραπτού λόγου.
 
Top