haris1963
παλαιότατο μέλος
...και όχι μόνον αυτά! Είναι από τους πρώτους που παρατήρησαν και περιέγραψαν τον επιέβδομο μείζονα τόνο Νη-Πα (Δι-Κε), τις εφαρμογές της όμοιας διφωνίας και τα μαλακά διαστήματα της χρυσανθινής κλίμακας, επιβεβαιώνοντας τις παρατηρήσεις του με φασματογραφήσεις της φωνής του Ιακώβου. Μπορεί σε πολλά από αυτά να υπερέβαλλε ή και σε κάποια και να αστόχησε, αλλά αυτό είναι φυσικό.
Ουσιαστικά όμως, είναι από τους πρώτους που έδειξαν, με εξαντλητικά χρονοβόρες και επίπονες μεθόδους, τον δρόμο της επιστημονικής προσέγγισης σε καθαρά μουσικά ζητήματα της ψαλτικής τέχνης.
Να σημειώσω εδώ, πως ίσως είναι ο μόνος ο οποίος έχει διδαχθεί (και μπορεί να διδάξει αναλυτικά και με μέθοδο), περίπλοκα και «σκοτεινά» ζητήματα του χρόνου στην παραδοσιακή ψαλτική: διπλός χρόνος, υποσκάζων, τριαδικός ή άλογος, συνεπτυγμένος κ.λ.π. Θέμα στο οποίο ουσιαστικά ήταν αφιερωμένο το Δ' συνέδριο του ΙΒΜ (2009) και για το οποίο, σύμφωνα και με την τελική ομιλία του κ. Στάθη, πολύ λίγα ειπώθηκαν και αυτά ακροθιγώς.
Και να συμπληρώσω, πως το θέμα του χρόνου (το οποίο υποβαθμίζουν ή/και αγνοούν, οι του γνώριμου κινήματος των νεο-ωδειακών), τονίζεται από όλους τους Πολίτες και ιδιαίτερα από τους πατριαρχικούς ψάλτες, ως ίσως το σημαντικότερο στοιχείο του ορθού (πατριαρχικού) ψαλτικού ύφους. Και για όσους έχουν αυτιά και ακούνε, κανείς από αυτούς δεν ομιλεί για τον «μετρονομικό» και σε ίσα τμήματα διηρημένο χρόνο.
Last edited by a moderator:
