Nikolaos Giannoukakis
Παλαιό Μέλος
Αγαπητοί Φίλοι,
Μετα θρηνοχαρμολύπης σας ανακοινώνω την μετάσταση του Κωνσταντίνου Λαγούρου, Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Αρχιεπισκοπής Καναδά, Άρχοντα Πρωτονοτάριο της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, Καθηγητού Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Sherbrooke, και πρώην Καθηγητού Φυσικομαθηματικών στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Edouard Montpetit.
Θρήνος και Λύπη, διοτι η μετάστασίς του σημαίνει το τέλος μιας Χρυσής Εποχής Παραδοσιακής Ψαλτικής στην Βόρεια Αμερική, ιδιαιτέρως στον Καναδά, στο Μόντρεαλ.
Θρήνος και Λύπη, διοτι η μετάστασίς του αφαιρεί ακόμα έναν άλλον Μεγάλο Πρωτοψάλτη και Δάσκαλο από εμάς.
Θρήνος και Λύπη, διοτι μας στερείται Σύμβουλος, Καθοδηγητής, Εικόνα, Πρωτότυπο, Σημείο Αναφοράς.
Θρήνος και Λύπη, διοτι μας στερείται πλέον ένας στοργικός Φίλος και Πατέρας.
Θρήνος και Λύπη, διοτι θα μας στερηθούν οι βαθιές του θεολογικές γνώσεις.
Θρήνος και Λύπη, διοτι δεν θ´ακούσουμε πια δια ζώσης τις μελλίρυτες ερμηνείες των μαθημάτων και των ύμνων της Εκκλησίας, όπως τις έλαβε από τους Μεγάλους Δασκάλους του.
Θρήνος και Λύπη, διοτι μερικά πρωτότυπα έργα του μένουν ημιτελές.
Χαρά, διοτι το τάλαντο που του χάρησε ο Θεός, το επένδυσε στην αγάπη και το αύξησε.
Χαρά, διοτι ο λιγυρόφθογγος λάρυγξ μεταρσίωσε εκατοντάδες χιλιάδες πιστούς του Μόντρεαλ από τα γήϊνα στα ουράνια, σε κάθε ακολουθία, από τις μικρές μέχρι και τις ολονύκτιες, βοηθώντας στην πνευματική αναγέννηση.
Χαρά, διοτι έστω και ελαχιστότεροι, από τα σπλάγχνα της αγάπης του γεννήθηκαν κατά τ´άλλα πανάξιοι ιερείς, μοναχοί και μοναχές, και ιεροψάλτες που υπηρετούν και διακονούν όχι μόνο την εκκλησία, αλλα τους ανθρώπους, σε όλες τις ηπείρους της γής.
Χαρά, διοτι το παράδειγμά του έκανε τους μαθητές και φίλους του καλύτερους χριστιανούς.
Χαρά, διοτι το έργο του δεν έμεινε τοπικό, αλλα απλώθηκε παγκοσμίως.
Χαρά, διοτι ο Θεός ώρισε την μετάστασή του σε πολύ ώριμη και βαθειά ηλικία.
Χαρά, διοτι δια της καλής απολογίας του, ο Θεός Κύριος ευλόγησε “Χριστιανά τα τέλη της ζωής, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, και ειρηνηκά”.
Αγαπητοί Φίλοι, αισθάνομαι (ίσως υπερβολικά) πως “τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν Πρωτοψάλτης και Δάσκαλος, όσιος, άκακος, και αμίαντος, […] υψηλότερος των ουρανών γενόμενος”.
Δεν θα σας κουράσω με το βιογραφικό του Άρχοντα Πρωτοψάλτου, ή με την διήγηση του μεγάλου έργου που αφήνει σε μας για να προσθέσουμε και να εμπλουτίσουμε. Θ´αναφερθώ μόνο στα πρόσφατα έργα που είναι άξια σημασίας. Ο Άρχοντας, τελευταία, ολοκλήρωσε ένα πλήρες Λεξιλόγιο των “δύσκολων όρων και Λέξεων” της Παρακλητικής (Οκτωήχου). Ως γλωσσολογικό έργο, είναι πρωτότυπο και ολοκληρωμένο. Ολοκλήρωσε κατάλογο των ειρμών και κανόνων (Α´και Γ´ Ωδή) των εορτών των κυριωτέρων και “λιγότερα κυρίων” Αγίων και Οσίων της Εκκλησίας, σε βυζαντινή σημειογραφία, σεβόμενος τα πρώτυπα των ειρμών από τα κλασσικά Ειρμολόγια. Ολοκλήρωσε την καταγραφή από χειρόγραφα του Δευτέρου Τόμου των Δοξαστικών του Ενιαυτού του Δασκάλου του Αντωνίου Σύρκα σε προσιτή έκδοση. Όσες φωνητικές δυνάμεις είχε τα τελευταία χρόνια, ηχογράφησε δυσεύρετα κείμενα και μαθήματα του Νηλέα Καμαράδου όπως τα έμαθε από τον Αντώνιο Σύρκα, μαθητή του Νηλέα.
Φορτωμένος από την θρηνοχαρμολύπη, δεν θα προσθέσω περισσότερα λόγια. Αιτώ σεπτώς, για όσους ενδιαφέρονται περισσότερο για το έργο του μεταστάντα, να πλοηγήσετε διαδικτυακώς στους συνδέσμους (κάτω).
Ο Θεός να τον αναπαύσει, τον πλέον στεμμένο εντώς της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας, και να είναι για μας Αιωνία η μνήμη του και το παράδειγμά του.
ελάχιστος εν χριστιανοίς και εν ιεροψάλταις,
Νικόλαος Γιαννουκάκης
μαθητής
Σχετικοί διαδικτυακοί σύνδεσμοι:
https://www.ieropsaltis.com/psalt_Lagouros.htm
http://ikoukouzelis.com/archives/8534
Μετα θρηνοχαρμολύπης σας ανακοινώνω την μετάσταση του Κωνσταντίνου Λαγούρου, Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Αρχιεπισκοπής Καναδά, Άρχοντα Πρωτονοτάριο της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, Καθηγητού Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Sherbrooke, και πρώην Καθηγητού Φυσικομαθηματικών στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Edouard Montpetit.
Θρήνος και Λύπη, διοτι η μετάστασίς του σημαίνει το τέλος μιας Χρυσής Εποχής Παραδοσιακής Ψαλτικής στην Βόρεια Αμερική, ιδιαιτέρως στον Καναδά, στο Μόντρεαλ.
Θρήνος και Λύπη, διοτι η μετάστασίς του αφαιρεί ακόμα έναν άλλον Μεγάλο Πρωτοψάλτη και Δάσκαλο από εμάς.
Θρήνος και Λύπη, διοτι μας στερείται Σύμβουλος, Καθοδηγητής, Εικόνα, Πρωτότυπο, Σημείο Αναφοράς.
Θρήνος και Λύπη, διοτι μας στερείται πλέον ένας στοργικός Φίλος και Πατέρας.
Θρήνος και Λύπη, διοτι θα μας στερηθούν οι βαθιές του θεολογικές γνώσεις.
Θρήνος και Λύπη, διοτι δεν θ´ακούσουμε πια δια ζώσης τις μελλίρυτες ερμηνείες των μαθημάτων και των ύμνων της Εκκλησίας, όπως τις έλαβε από τους Μεγάλους Δασκάλους του.
Θρήνος και Λύπη, διοτι μερικά πρωτότυπα έργα του μένουν ημιτελές.
Χαρά, διοτι το τάλαντο που του χάρησε ο Θεός, το επένδυσε στην αγάπη και το αύξησε.
Χαρά, διοτι ο λιγυρόφθογγος λάρυγξ μεταρσίωσε εκατοντάδες χιλιάδες πιστούς του Μόντρεαλ από τα γήϊνα στα ουράνια, σε κάθε ακολουθία, από τις μικρές μέχρι και τις ολονύκτιες, βοηθώντας στην πνευματική αναγέννηση.
Χαρά, διοτι έστω και ελαχιστότεροι, από τα σπλάγχνα της αγάπης του γεννήθηκαν κατά τ´άλλα πανάξιοι ιερείς, μοναχοί και μοναχές, και ιεροψάλτες που υπηρετούν και διακονούν όχι μόνο την εκκλησία, αλλα τους ανθρώπους, σε όλες τις ηπείρους της γής.
Χαρά, διοτι το παράδειγμά του έκανε τους μαθητές και φίλους του καλύτερους χριστιανούς.
Χαρά, διοτι το έργο του δεν έμεινε τοπικό, αλλα απλώθηκε παγκοσμίως.
Χαρά, διοτι ο Θεός ώρισε την μετάστασή του σε πολύ ώριμη και βαθειά ηλικία.
Χαρά, διοτι δια της καλής απολογίας του, ο Θεός Κύριος ευλόγησε “Χριστιανά τα τέλη της ζωής, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, και ειρηνηκά”.
Αγαπητοί Φίλοι, αισθάνομαι (ίσως υπερβολικά) πως “τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν Πρωτοψάλτης και Δάσκαλος, όσιος, άκακος, και αμίαντος, […] υψηλότερος των ουρανών γενόμενος”.
Δεν θα σας κουράσω με το βιογραφικό του Άρχοντα Πρωτοψάλτου, ή με την διήγηση του μεγάλου έργου που αφήνει σε μας για να προσθέσουμε και να εμπλουτίσουμε. Θ´αναφερθώ μόνο στα πρόσφατα έργα που είναι άξια σημασίας. Ο Άρχοντας, τελευταία, ολοκλήρωσε ένα πλήρες Λεξιλόγιο των “δύσκολων όρων και Λέξεων” της Παρακλητικής (Οκτωήχου). Ως γλωσσολογικό έργο, είναι πρωτότυπο και ολοκληρωμένο. Ολοκλήρωσε κατάλογο των ειρμών και κανόνων (Α´και Γ´ Ωδή) των εορτών των κυριωτέρων και “λιγότερα κυρίων” Αγίων και Οσίων της Εκκλησίας, σε βυζαντινή σημειογραφία, σεβόμενος τα πρώτυπα των ειρμών από τα κλασσικά Ειρμολόγια. Ολοκλήρωσε την καταγραφή από χειρόγραφα του Δευτέρου Τόμου των Δοξαστικών του Ενιαυτού του Δασκάλου του Αντωνίου Σύρκα σε προσιτή έκδοση. Όσες φωνητικές δυνάμεις είχε τα τελευταία χρόνια, ηχογράφησε δυσεύρετα κείμενα και μαθήματα του Νηλέα Καμαράδου όπως τα έμαθε από τον Αντώνιο Σύρκα, μαθητή του Νηλέα.
Φορτωμένος από την θρηνοχαρμολύπη, δεν θα προσθέσω περισσότερα λόγια. Αιτώ σεπτώς, για όσους ενδιαφέρονται περισσότερο για το έργο του μεταστάντα, να πλοηγήσετε διαδικτυακώς στους συνδέσμους (κάτω).
Ο Θεός να τον αναπαύσει, τον πλέον στεμμένο εντώς της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας, και να είναι για μας Αιωνία η μνήμη του και το παράδειγμά του.
ελάχιστος εν χριστιανοίς και εν ιεροψάλταις,
Νικόλαος Γιαννουκάκης
μαθητής
Σχετικοί διαδικτυακοί σύνδεσμοι:
https://www.ieropsaltis.com/psalt_Lagouros.htm
http://ikoukouzelis.com/archives/8534
Attachments
Last edited:
