Προσωπικά έχω ακούσει και καταθέτω μαρτυρία για συμμαθητεία του αειμνήστου Χ.Θ. με δυο άλλους πρωτοψάλτες(δεν μνημονεύεται ο αείμνηστος Αβρ.Ευθυμιάδης) - εις εκ των δυο πασίγνωστος αείμνηστος Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος εξ Αθηνών..
Όσο για τον δεύτερο(επίσης αείμνηστο) ευελπιστώ να φέρω στο φως - όταν και αν μου επιτραπεί ένα ελάχιστο δείγμα του ανεκδότου υλικού - εκ παραδόσεως-του δασκάλου του.
Δεν γνωρίζω κατά πόσο υπήρξε το εν λόγω (ή παραπλήσιο τμήμα) μαθητείας, πόσω δε μάλλον με τη σύγχρονη μορφή παράδοσης σε ωδείο ή κατ' οίκον διδασκαλίας . Αν κάποιος ξέρει κάτι περισσότερο σχετικά καλό είναι να μας διαφωτίσει.
Καταθέτω δε και την αφήγηση από χήρα εκλιπόντος που φέρει τον αείμνηστο σύζυγο της να συναντάει τον Σ.Ν.Π. σε γνωστό καφέ στη Ροτόντα όπου συνήθως συνέθετε και να του εκφράζει ερωτήσεις σχετικά με τα γραφόμενα..
Αγαπητέ Φιλόμουσε,
κατ΄αφήγηση του Αβραάμ σε μένα, μαζί εμαθήτευαν στον Θ. Θεοδοσόπουλο όταν αυτός έψαλλε στην Παναγία των Χαλκέων.
Μάλιστα δε την επιμέλεια της μαθητείας τους είχε ο Χριστόφορος Κουτσουράδης, Λαμπαδάριος τότε στον ίδιο Ναό,
ο δε πατέρας του Χρυσάνθου,για να τον " ακούνε". τους υποχρέωσε να παραστέκονται στον Χριστόφορο.
Ακολούθως εμαθήτευσαν στον Σωκράτη απο τον οποίον έμαθαν αργό στιχηράριο ,παπαδικά μέλη΄ορθογραφία και αναλυτική γραφή .
Με τα εφόδια αυτά προσέγγισαν τον Πρίγγο και έγιναν οι στυλοβάτες της Ψαλτικής εξέλιξηςστην Θεσσαλονίκη.
Για τα περι Ροτόντας το επιβεβαιώνω και εγώ απο αφηγήσεις και των δύο.
Πρέπει όμως να ελέγοντο και να εγράφοντο πράγματα πέραν της βασικής μαθητείας όπου ο Σωκράτης έγραφε δια μιάς ορθογραφημένα , χωρίς σβήσιμο και διόρθωμα.
Κάποια στιγμή οι δρόμοι τους απέκλιναν και για λόγους προσωπικούς τους .
Ο Χριστ. Κουτσουράδης ήτο και ο πρώτος δάσκαλος του Χαρίλαου.Δυστυχώς
διασώζοναι λίγα ηχογραφήματά του και ευτυχώς κάποια εδώ στο Ψαλτολόγιο.
Οι μαθητές του τον ετίμησαν επι του αναλογίου.
Υ.Γ. Συλλέγω υλικό για μιά έκδοση όσον αφορά την Ψαλτική της Θεσσαλονίκης της περιόδου 1934 - 1974. Ζητώ και την βοήθειά σας.
Να είστε καλά.
