Δοξαστικό αίνων του Αγίου Κωνσταντίνου

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Έκανα μια απόπειρα να μελοποιήσω το Δοξαστικό των αίνων του Αγίου Κωνσταντίνου, αν προορίζεται για μια πιο πανηγυρική ακολουθία.
Σχόλια ευπρόσδεκτα.
 

Attachments

  • Δοξαστικόν Αίνων Αγίου Κωνσταντίνου.pdf
    44.1 KB · Views: 308

Λεωνίδας

Λεωνίδας Γαρουφαλῆς
Πολύ ὡραῖο κείμενο, Κωνσταντῖνε. Συγχαρητήρια! Μελωδικότατο, μέ ἀλαγές ἤχων... Νομίζω ἐνδείκνυται γιά πανηγυρικές ἀκολουθίες, ὅπως γράφεις κι ἐσύ.
Ὄμορφη καί ἡ ἐμφάνιση, ἔγχρωμη, πραγματικό κόσμημα. :)
Ἴσως ἀπό ὀρθογραφικῆς πλευρᾶς νά χρειάζεται κάποια διόρθωση, ἀλλά δέν εἶμαι καλός γνώστης, ὥστε νά σέ συμβουλεύσω.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Λοιπόν, κατ’ αρχήν μπράβο, γιατί μπορείς σε τέτοια ηλικία να συνθέτεις, ξέρεις καλή ορθογραφία και γράφεις και μόνος σου το κείμενο σε Η/Υ. Νομίζω λίγοι τα κατάφεραν αυτά από τα 19 τους...(εγώ πάντως όχι....:)).
Δεύτερον, δεν πειράζει που κάποιες συλλαβές είναι τραβηγμένες πέρα από τα όρια του σύντομου στιχηραρικού μέλους. Είπες κι εσύ ότι είναι πανηγύρι - άλλωστε θέλησες να δώσεις κάτι λαμπρό για τη γιορτή του αγίου σου φαντάζομαι. Και πιο παρατραβηγμένο ας ήτανε λοιπόν...:)
Τρίτον, ξέροντας τώρα εγώ πώς είναι η φωνή σου (κόντρα Κε για πλάκα...) νομίζω ότι έφτιαξες ένα δοξαστικό «στα μέτρα σου». Για μας τους απλούς μάλλον θα είναι ψηλά κάποιες θέσεις. Αλλά πρόβλημά μας, θα μου πείς...:)
Εκείνο στο οποίο όμως θέλω να σταθώ είναι κάτι άλλο. Πριν από αρκετό καιρό είχες γράψει κάτι ακόμα και τότε σου είχα πει ότι έχεις πάρα πολύ πλούσιες ιδέες, μερικές από τις οποίες δεν "χωράνε" στα σχήματα ενός δοξαστικού, ούτε στα μουσικά καλούπια της καθ΄ημάς μουσικής μάλλον. (Δεν τα είπα ακριβώς έτσι, αλλά κάτι από αυτά θα είπα τέλος πάντων). Τώρα βλέπω ότι ισχύουν ακριβώς τα ίδια (χαρακτηριστικό σημείο το «ἐν τοῦτῳ φήσας νίκα τοὺς ἐχθροὺς σου») μόνο που έχεις μετακινηθεί λίγο περισσότερο προς λιγότερο "σακελαριδικές" θέσεις και αφομοιώνεις όλο και περισσότερο στοιχεία της κρατούσας παράδοσης. Άρα τι σημαίνει αυτό; Ότι αν συνεχίσεις (και καν’ το) σε λίγα χρόνια θα γράφεις πολύ μεστά. (Για τον αντίλογο που λένε πολλοί: «τι να γράψεις καινούργιο, είναι όλα γραμμένα», θα πω ότι υπάρχουν πάρα πολλές ακολουθίες αγίων που δεν έχουν μελοποιηθεί, καθώς και πολλά ιδιόμελα και δοξαστικά καθημερινών σε Τριώδιο, Μηναία, Παρακλητική κλπ, για τα οποία κάποια στιγμή πρέπει κάτι να κάνουμε).
Προσωπική μου συμβουλή: κράτα τα κείμενα αυτά και ξαναδές τα μετά από 10 χρόνια (αν ζούμε, πρώτα ο Θεός). Θα σκέφτεσαι τότε πόσο έχεις αλλάξει και θα σου κάνει εντύπωση: την ίδια πληθωρικότητα ιδεών μάλλον δεν θα έχεις, θα έχεις όμως άλλη ωριμότητα.:)

ΥΓ Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες πάνω σε τεχνικά στοιχεία παρακαλείσθε να κάνετε Subscribe:D
 

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Γιώργος Μ.;74346 said:
Λοιπόν, κατ’ αρχήν μπράβο, γιατί μπορείς σε τέτοια ηλικία να συνθέτεις, ξέρεις καλή ορθογραφία και γράφεις και μόνος σου το κείμενο σε Η/Υ. Νομίζω λίγοι τα κατάφεραν αυτά από τα 19 τους...(εγώ πάντως όχι....:)).
Δεύτερον, δεν πειράζει που κάποιες συλλαβές είναι τραβηγμένες πέρα από τα όρια του σύντομου στιχηραρικού μέλους. Είπες κι εσύ ότι είναι πανηγύρι - άλλωστε θέλησες να δώσεις κάτι λαμπρό για τη γιορτή του αγίου σου φαντάζομαι. Και πιο παρατραβηγμένο ας ήτανε λοιπόν...:)
Τρίτον, ξέροντας τώρα εγώ πώς είναι η φωνή σου (κόντρα Κε για πλάκα...) νομίζω ότι έφτιαξες ένα δοξαστικό «στα μέτρα σου». Για μας τους απλούς μάλλον θα είναι ψηλά κάποιες θέσεις. Αλλά πρόβλημά μας, θα μου πείς...:)
Εκείνο στο οποίο όμως θέλω να σταθώ είναι κάτι άλλο. Πριν από αρκετό καιρό είχες γράψει κάτι ακόμα και τότε σου είχα πει ότι έχεις πάρα πολύ πλούσιες ιδέες, μερικές από τις οποίες δεν "χωράνε" στα σχήματα ενός δοξαστικού, ούτε στα μουσικά καλούπια της καθ΄ημάς μουσικής μάλλον. (Δεν τα είπα ακριβώς έτσι, αλλά κάτι από αυτά θα είπα τέλος πάντων). Τώρα βλέπω ότι ισχύουν ακριβώς τα ίδια (χαρακτηριστικό σημείο το «ἐν τοῦτῳ φήσας νίκα τοὺς ἐχθροὺς σου») μόνο που έχεις μετακινηθεί λίγο περισσότερο προς λιγότερο "σακελλαριδικές" θέσεις και αφομοιώνεις όλο και περισσότερο στοιχεία της κρατούσας παράδοσης. Άρα τι σημαίνει αυτό; Ότι αν συνεχίσεις (και καν’ το) σε λίγα χρόνια θα γράφεις πολύ μεστά. (Για τον αντίλογο που λένε πολλοί: «τι να γράψεις καινούργιο, είναι όλα γραμμένα», θα πω ότι υπάρχουν πάρα πολλές ακολουθίες αγίων που δεν έχουν μελοποιηθεί, καθώς και πολλά ιδιόμελα και δοξαστικά καθημερινών σε Τριώδιο, Μηναία, Παρακλητική κλπ, για τα οποία κάποια στιγμή πρέπει κάτι να κάνουμε).
Προσωπική μου συμβουλή: κράτα τα κείμενα αυτά και ξαναδές τα μετά από 10 χρόνια (αν ζούμε, πρώτα ο Θεός). Θα σκέφτεσαι τότε πόσο έχεις αλλάξει και θα σου κάνει εντύπωση: την ίδια πληθωρικότητα ιδεών μάλλον δεν θα έχεις, θα έχεις όμως άλλη ωριμότητα.:)

ΥΓ Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες πάνω σε τεχνικά στοιχεία παρακαλείσθε να κάνετε Subscribe:D

Φίλτατε Γιώργο, έχεις ένα εξαιρετικό χάρισμα, το οποίο όλοι ξέρουμε. Να είσαι εύστοχος σε... απελπιστικό σημείο και περιεκτικός όσο λίγοι.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (όπως επίσης και τον Λεωνίδα). Θέλω να πω, σχολιάζοντας βασικά την προτελευταία σου παράγραφο, ότι

α)προσπαθώ ό,τι γράφω (και επειδή ως τρίτος ψάλτης της ενορίας μου ψάλλω καθημερινές, και σε γιορτές αγίων και σε απλές, και, για να πάω προετοιμασμένος, πολλές φορές βάζω μερικά σημαδόφωνα στη σειρά, αν δεν τα 'χω πρόχειρα) να βοηθά την προσευχή. Και για μένα η προσευχή γίνεται πράξη στην Εκκλησία όταν ο κόσμος καταλαβαίνει αυτά που ακούει στο μέτρο του δυνατού και ξυπνάει. Στον κανόνα τούτο προσαρμόζεται η όποια μουσική επένδυση. Πιστεύω ότι τα δυο μπορούν να συνυπάρξουν ΑΡΙΣΤΑ. Στην πράξη αυτό φαίνεται απ' το "ἐν τούτῳ, φήσας, νίκα τοὺς ἐχθρούς σου", μέχρι το δικό μου, προσωπικό παιγνίδι του "διὰ σημείου τοῦ Σταυροῦ" που κάθε άλλο παρά τυχαία κάνω φράση Άγια. Κανείς δεν πρόκειται - ούτε ψάλτης, πιθανότατα - να το εκλάβει ως σκόπιμη επιλογή. Εγώ το κάνω γιατί μ' ευχαριστεί να μην είναι τίποτα τυχαίο, ούτε το κόμμα (κοίταξε και την υπογραφή μου και θα καταλάβεις:wink:).

β)Δεν έχω απομακρυνθεί διόλου από τη σακελλαριδική παράδοση, το αντίθετο. :) Θα μπορούσα να γράψω ένα εξίσου πανηγυρικό δοξαστικό για τρίφωνη χορωδία, απλό, φυσικά. Και θα το κάνω, μάλλον, απλώς δεν θα το ανεβάσω:D. Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι "όλα τα λουλούδια έχουν τη μυρωδιά τους", ΟΛΑ, όμως!(Η καλύτερη υπογραφή είναι τελικά, κ. Γιάννου) Και γι' αυτό θέλω να ξέρω και να μπορώ να κατανοήσω την ομορφιά που κρύβεται σε όλα τα λουλούδια, από Ιάκωβο μέχρι Σακελλαρίδη. Ακούγεται τρελό; Κι όμως, για μένα κριτήριο είναι πάνω απ' όλα η ομορφιά, το ωραίον, για τον σκοπό για τον οποίο δημιουργείται, βεβαίως. Και αν έχω μια... ψαλτική φιλοδοξία, είναι να είμαι σε θέση να μπορώ απ' όλους να παίρνω και να αξιοποιώ τα ωραία, διότι και ο Ιάκωβος και ο Σακελλαρίδης και όλοι οι "ενδιάμεσοί" τους έχουν γράψει υπέροχα πράγματα, που είναι κρίμα να χάνονται εξαιτίας θεωρητικών και όχι αισθητικών κριτηρίων. Και πιστεύω ότι η ψυχή του ανθρώπου μπορεί να πετάξει κοντά στον Θεό, "όπου ήχος καθαρός εορταζόντων Αγγέλων", με οποιοδήποτε ανθρώπινο μέσο, είτε λέγεται γλώσσα, είτε μουσική, είτε ζωγραφική κ.τ.ο., αρκεί να βιώνει.

[ουφ! τα 'πα!:D]
 
Last edited:
Top