Λοιπόν, κατ’ αρχήν μπράβο, γιατί μπορείς σε τέτοια ηλικία να συνθέτεις, ξέρεις καλή ορθογραφία και γράφεις και μόνος σου το κείμενο σε Η/Υ. Νομίζω λίγοι τα κατάφεραν αυτά από τα 19 τους...(εγώ πάντως όχι....
).
Δεύτερον, δεν πειράζει που κάποιες συλλαβές είναι τραβηγμένες πέρα από τα όρια του σύντομου στιχηραρικού μέλους. Είπες κι εσύ ότι είναι πανηγύρι - άλλωστε θέλησες να δώσεις κάτι λαμπρό για τη γιορτή του αγίου σου φαντάζομαι. Και πιο παρατραβηγμένο ας ήτανε λοιπόν...
Τρίτον, ξέροντας τώρα εγώ πώς είναι η φωνή σου (κόντρα Κε για πλάκα...) νομίζω ότι έφτιαξες ένα δοξαστικό «στα μέτρα σου». Για μας τους απλούς μάλλον θα είναι ψηλά κάποιες θέσεις. Αλλά πρόβλημά μας, θα μου πείς...
Εκείνο στο οποίο όμως θέλω να σταθώ είναι κάτι άλλο. Πριν από αρκετό καιρό είχες γράψει κάτι ακόμα και τότε σου είχα πει ότι έχεις πάρα πολύ πλούσιες ιδέες, μερικές από τις οποίες δεν "χωράνε" στα σχήματα ενός δοξαστικού, ούτε στα μουσικά καλούπια της καθ΄ημάς μουσικής μάλλον. (Δεν τα είπα ακριβώς έτσι, αλλά κάτι από αυτά θα είπα τέλος πάντων). Τώρα βλέπω ότι ισχύουν ακριβώς τα ίδια (χαρακτηριστικό σημείο το «ἐν τοῦτῳ φήσας νίκα τοὺς ἐχθροὺς σου») μόνο που έχεις μετακινηθεί λίγο περισσότερο προς λιγότερο "σακελλαριδικές" θέσεις και αφομοιώνεις όλο και περισσότερο στοιχεία της κρατούσας παράδοσης. Άρα τι σημαίνει αυτό; Ότι αν συνεχίσεις (και καν’ το) σε λίγα χρόνια θα γράφεις πολύ μεστά. (Για τον αντίλογο που λένε πολλοί: «τι να γράψεις καινούργιο, είναι όλα γραμμένα», θα πω ότι υπάρχουν πάρα πολλές ακολουθίες αγίων που δεν έχουν μελοποιηθεί, καθώς και πολλά ιδιόμελα και δοξαστικά καθημερινών σε Τριώδιο, Μηναία, Παρακλητική κλπ, για τα οποία κάποια στιγμή πρέπει κάτι να κάνουμε).
Προσωπική μου συμβουλή: κράτα τα κείμενα αυτά και ξαναδές τα μετά από 10 χρόνια (αν ζούμε, πρώτα ο Θεός). Θα σκέφτεσαι τότε πόσο έχεις αλλάξει και θα σου κάνει εντύπωση: την ίδια πληθωρικότητα ιδεών μάλλον δεν θα έχεις, θα έχεις όμως άλλη ωριμότητα.
ΥΓ Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες πάνω σε τεχνικά στοιχεία παρακαλείσθε να κάνετε Subscribe…