Νομίζω ότι είναι δύο διαφορετικές θέσεις. Η πρώτη τελειώνει σε πρώτη φάση στον πα κ έπειτα είτε συνεχίζει με διαφορετικους τρόπους είτε σταματά εκεί και αρχίζει η επόμενη. Η δεύτερη είναι μια μικρή θέση, μάλλον του ιακώβου, που στέκεται μόνη της. Οι συλλαβές κ οι τόνοι ίσως είναι μεγαλύτερο πρόβλημα.
Δύο πραγματάκια για τις θέσεις, χωρίς να επεκταθώ πολύ. Λίγες σελίδες πιο κάτω από αυτό που ανέβασε ο Γιώργος (Μ.), βρίσκεται το ιδιόμελο της τρίτης ώρας "Πρὸ τῆς Γεννήσεως τῆς σῆς". Εκεί στις φράσεις "νηπιάσαι ηὐδόκησας" και "κοσμήσας τοῖς ἄστρασι", βρίσκεται η εν λόγω θέση. Παρατηρήστε την ισοσυλλαβία και ομοτονία:
[νηπι] | ά | σαι | ηυ | δό | κη | σας.
[κο] |σμή | σας |τοις| ά |στρα | σι .
Το πρώτο μέρος είναι "νηπιάσαι ηὐ" και "κοσμήσας τοις". Και το δεύτερο "δόκησας" και "άστρασι". Το πρώτο μέρος εμφανίζεται ίδιο (με μικροδιαφορές στην εξήγηση) ενώ το τί ακολουθεί εξαρτάται από τις συλλαβές και τους τόνους. Συνήθως είναι αυτή η περίπτωση. (Βλέπε και την Κασσιανή του Πέτρου).
Το δεύτερο μέρος ενδέχεται να είναι και διαφορετικό, όχι όμως όπως στο "τούτο". Αυτή η θέση (και στο "Δεῦτε ἐκκαθάρωμεν" στην φράση "ἡ ἀριστερά", αλλά και όπου αλλού (βλέπε και την αρχή στο δοξαστικό της Κυριακής που μας έρχεται), ακολουθείται πάντα από τρίφωνη κατάβαση. (Κατάβαση οπωσδήποτε γιατί έχει πίασμα πάνω στο ολίγο. Τρίφωνη θυμάμαι, δεν θυμάμαι κάτι άλλο.)
Αυτές οι παρατηρήσεις δεν μειώνουν καθόλου όσα είπα για την, πραγματικά, εξαιρετική σύνθεση. Σύντμηση της έκτασης των μελών του παλαιού στιχηραρίου επιχείρησαν και άλλοι και μάλιστα ονομαστοί. (Κωνσταντίνος Πρωτοψάλτης, Πέτρος Φιλανθίδης, Νικόλαος Πρωτοψάλτης Σμύρνης.) Η επιτυχία του εγχειρήματός τους ελέγχεται (ως προς την σύντμηση), αλλά αυτό δεν εμπόδισε τα μέλη να διαδοθούν και να έχουν "επιτυχία" (κυρίως του Φιλανθίδη). Ότι ψειρίζουμε την μαϊμού πάνω σε ένα μέλος σου δείχνει πως υπάρχει έδαφος για ανάπτυξη. Προσωπικά, πιστεύω και τεράστιο απόθεμα ταλέντου.
Είναι άλλο πράγμα να παίζεις με τις συλλαβές, τα κώλα, και τις έννοιες, ρυθμικά και διά των φράσεων, και άλλο να καταφεύγεις σε "τερτίπια". Αυτά για την "κατ' έννοιαν" μελοποιία.
Εδώ έχεις περάσει σε ένα άλλο καλύτερο στάδιο μελοποιίας (και συνακόλουθα σε ένα άλλο καλύτερο και απαιτητικότερο στάδιο ανάλυσης), τί τον θες τον Σακελλαρίδη; (Χωρίς παρεξήγηση, ε;)
ΥΓ- Είχες δεν είχες, με 'βαλες να διαβάσω (λίγο).
Last edited: