Διπλωματική εργασία Σωτηρίου Πράντζου

[pransot]

Αγαπητοί αδελφοί,
στα πλαίσια του ΜΠΣ του τμήματος Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας του ΑΠΘ, εκπόνησα τη διπλωματική μου εργασία με θέμα: "Η ενότητα της Εκκλησίας και σύγχρονες ενδοεκκλησιαστικές τάσεις - Ποιμαντικοψυχολογική προσέγγιση". Επειδή σε κάποια σημεία ασχολούμαι με θέματα ψαλτικής και γενικόταρα λατρείας που νομίζω πως εμπίπτουν στη θεματολογία του φόρουμ, ανεβάζω κάποια σχετικά αποσπάσματα. Κάθε γνώμη -ιδίως επικριτική- είναι ευπρόσδεκτη. Ίσως κάποια σημεία εμπεριέχουν θέσεις για θέματα που έχουν συζητηθεί αλλού στο φόρουμ.

Προηγείται του κειμένου η επικεφαλίδα της ενότητας, η οποία μπορεί να μην περιλαμβάνεται ολόκληρη. Έχω και βιβλιογραφικές αναφορές μελών του φόρουμ (π. Μάξιμος, π. Ν. Μέζης), οι οποίοι εμμέσως με βοήθησαν και τους ευχαριστώ.

 

[Nikolaos]

Πολύ καλή προσπάθεια κ. Πράντζο. Εύχομαι και εις ανώτερα. Υγεία σε σας και την οικογένειά σας!

 

[domesticus]

Καλὴ προσπάθεια γενικά. Ἡ χρήση τοῦ α' πληθυντικοῦ προσώπου λίγο μὲ παραξένεψε καθὼς πρόκειται γιὰ ἐπίσημη ἐργασία, δὲν το 'χω συνηθίσει.

Γράφεις καὶ κάποια πράγματα μὲ τ' ὄνομά τους, ξέρεις ποιά. Θέλει θάρρος ...

Γράφεις έπίσης «Δεν είναι τυχαίο ότι τα μοναστήρια, παρ' ότι έχουν συνήθως μακρύτερες ακολουθίες συγκεντρώνουν πολύ κόσμο στις ακολουθίες τους».

Ὁ λόγος δὲν εἶναι ἡ ὥρα τῆς ἀκολουθίας ἀλλὰ πρόκειται γιὰ πολυπλοκότερη κατάσταση καὶ παθογένεια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς πὲ ποικίλες παραμέτρους ποὺ ἅμα τὶς ἀπαριθμήσω και ἀναλύσω θὰ μὲ πάρουν μὲ τὶς ... πέτρες. Οἱ παροικοῦντες γνωρίζουν ...

Δὲ εἶναι τυχαῖο ἡ μετατροπὴ ἀρκετῶν μονῶν σὲ ἰκανότατες καὶ οἰκονομικὰ εὔρωστες ἐπιχειρήσεις. Νὰ 'ναι καλὰ ἡ συστημικὴ διαπλοκή καὶ τὸ ὕπουλο παιχνίδι μὲ τὴν «σωτηρία» τῶν ἀνθρώπων.

 

[pransot]

Γράφεις καὶ κάποια πράγματα μὲ τ' ὄνομά τους, ξέρεις ποιά. Θέλει θάρρος ...

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι από αυτά πού έγραψα θέλει θάρρος. Νομίζω πάντως πως τα λέω με το όνομά τους, τουλάχιστον όπως τα αντιλαμβάνομαι. Δεν νομίζω πάντως πως κάτι είναι τόσο τραβηγμένο ή δηκτικό. Για πολλούς είναι κοινός τόπος. Αν έχεις σε κάτι ιδιαίτερο΄ να μου επιστήσεις την προσοχή, είμαι όλος αυτιά (είτε δημόσια είτε με ΠΜ).

Γράφεις έπίσης «Δεν είναι τυχαίο ότι τα μοναστήρια, παρ' ότι έχουν συνήθως μακρύτερες ακολουθίες συγκεντρώνουν πολύ κόσμο στις ακολουθίες τους».

Ὁ λόγος δὲν εἶναι ἡ ὥρα τῆς ἀκολουθίας ἀλλὰ πρόκειται γιὰ πολυπλοκότερη κατάσταση καὶ παθογένεια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς πὲ ποικίλες παραμέτρους ποὺ ἅμα τὶς ἀπαριθμήσω και ἀναλύσω θὰ μὲ πάρουν μὲ τὶς ... πέτρες. Οἱ παροικοῦντες γνωρίζουν ...

Δὲ εἶναι τυχαῖο ἡ μετατροπὴ ἀρκετῶν μονῶν σὲ ἰκανότατες καὶ οἰκονομικὰ εὔρωστες ἐπιχειρήσεις. Νὰ 'ναι καλὰ ἡ συστημικὴ διαπλοκή καὶ τὸ ὕπουλο παιχνίδι μὲ τὴν «σωτηρία» τῶν ἀνθρώπων.

Εστιάζω στην τάξη κατά τις ακολουθίες, η οποία συνήθως όντως είναι καλύτερη από τους περισσότερους ενοριακούς ναούς και κα΄ποια τεχνικά στοιχεία (ένταση και ρυθμός). Για τις υπόλοιπες παθογένειες στις οποίες αναφέρεσαι, αφενός μεν δεν καταργούν αυτά που ανέφερα προηγουμένως για τη λατρεία, αφετέρου σε άλλο σημείο της εργασία μου τα αναλύω διεξοδικά, όχι μόνο σε σχέση με τη λατρεία.

Σε ευχαριστώ πολύ που ασχολήθηκες.

Σωτήρης