PanagiotisK
ως άνωθεν^
Θα ήθελα να γράψω την άποψή μου για αυτό το θέμα, μιας και όπου
"ανεβαίνει" ηχογράφηση κάποιου, εμφανίζονται σχόλια, μετά σχόλια των
σχολίων και ούτω καθ' εξής.
Πιστεύω ότι η κριτική, είναι θεμιτή μεν, διότι "έλεγχε σοφόν και αγαπήσει σε",
πρέπει δε, να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις, δεοντολογικές κυρίως.
Ο Νο1 αρμόδιος κριτικής είναι ο δάσκαλος .
Ύστερα εάν θεωρώ ότι πρέπει να επισημάνω ένα αρνητικό, κατ' εμέ, στοιχείο,
πρέπει να το κάνω προσωπικά και όχι δημόσια. ΔΕΝ ξέρουμε τι κρύβει ο άλλος
στη/στο ψυχή/μυαλό του και, κατά συνέπεια, την αντίδρασή του. Ο ένας δεν
θα ενδιαφερθεί για το δημόσιο και θα προσκοληθεί στο ελάτωμα, ο άλλος
δεν θα ακούσει καθόλου, άλλος θα ντροπιαστεί και θα τα παρατήσει... χίλια δυο.
Το διαδύκτιο, εξάλλου, είναι σαν μια πλατεία γεμάτη κόσμο - που δεν βλέπουμε
πρόσωπα - και ο καθένας διαλαλεί ότι θέλει. Οπότε η γνώμη μου είναι ΔΙΑΚΡΙΣΗ.
Άραγε, αυτοί που, ελαφρά τη καρδία, σχολιάζουν, ανέβασαν κάτι δικό τους
να δούμε πως θα ένιωθαν με τα διάφορα σχόλια;... (Ρητορική ερώτηση)
Διότι, αν ήταν σίγουροι για τον εαυτό τους, οι ηχογραφήσεις τους θα ήταν εδώ
από πολύ καιρό...
Αυτά για τους νέους. Για τους παλαιούς, πιστεύω, οτιδήποτε πέρα από ένα
μ' αρέσει-δε μ'αρέσει, είναι περιττό. Έκαναν ό,τι έκαναν, έψαλλαν ό,τι έψαλλαν,
τελείωσαν, ολοκλήρωσαν το έργο τους. Και εφόσον δεν υπάρχει πιθανότητα
αλλαγής (αφού δεν συμφωνούμε με αυτό), κάθε σχόλιο είναι σπατάλη χρόνου,
σάλιου, δακτυλικού δέρματος κ.τ.λ.. Εάν τις μιμίται, πάει στην κατηγορία
α' (κριτική για νέους). Αυτά για τώρα.
Ευχαριστώ πολύ!
Υ.Γ. Εάν οι διαχειρηστές θεωρούν ότι το θέμα πρέπει να πάει κάπου αλλού καλύτερα...
"ανεβαίνει" ηχογράφηση κάποιου, εμφανίζονται σχόλια, μετά σχόλια των
σχολίων και ούτω καθ' εξής.
Πιστεύω ότι η κριτική, είναι θεμιτή μεν, διότι "έλεγχε σοφόν και αγαπήσει σε",
πρέπει δε, να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις, δεοντολογικές κυρίως.
Ο Νο1 αρμόδιος κριτικής είναι ο δάσκαλος .
Ύστερα εάν θεωρώ ότι πρέπει να επισημάνω ένα αρνητικό, κατ' εμέ, στοιχείο,
πρέπει να το κάνω προσωπικά και όχι δημόσια. ΔΕΝ ξέρουμε τι κρύβει ο άλλος
στη/στο ψυχή/μυαλό του και, κατά συνέπεια, την αντίδρασή του. Ο ένας δεν
θα ενδιαφερθεί για το δημόσιο και θα προσκοληθεί στο ελάτωμα, ο άλλος
δεν θα ακούσει καθόλου, άλλος θα ντροπιαστεί και θα τα παρατήσει... χίλια δυο.
Το διαδύκτιο, εξάλλου, είναι σαν μια πλατεία γεμάτη κόσμο - που δεν βλέπουμε
πρόσωπα - και ο καθένας διαλαλεί ότι θέλει. Οπότε η γνώμη μου είναι ΔΙΑΚΡΙΣΗ.
Άραγε, αυτοί που, ελαφρά τη καρδία, σχολιάζουν, ανέβασαν κάτι δικό τους
να δούμε πως θα ένιωθαν με τα διάφορα σχόλια;... (Ρητορική ερώτηση)
Διότι, αν ήταν σίγουροι για τον εαυτό τους, οι ηχογραφήσεις τους θα ήταν εδώ
από πολύ καιρό...
Αυτά για τους νέους. Για τους παλαιούς, πιστεύω, οτιδήποτε πέρα από ένα
μ' αρέσει-δε μ'αρέσει, είναι περιττό. Έκαναν ό,τι έκαναν, έψαλλαν ό,τι έψαλλαν,
τελείωσαν, ολοκλήρωσαν το έργο τους. Και εφόσον δεν υπάρχει πιθανότητα
αλλαγής (αφού δεν συμφωνούμε με αυτό), κάθε σχόλιο είναι σπατάλη χρόνου,
σάλιου, δακτυλικού δέρματος κ.τ.λ.. Εάν τις μιμίται, πάει στην κατηγορία
α' (κριτική για νέους). Αυτά για τώρα.
Ευχαριστώ πολύ!
Υ.Γ. Εάν οι διαχειρηστές θεωρούν ότι το θέμα πρέπει να πάει κάπου αλλού καλύτερα...