Θυμήθηκα επίσης
τους περιφήμους πιανίστες που έχουμε,
τους κατόχους πτυχίου "Ειδικό Αρμονίας" που έχουμε,
το Ίσον σε sol maggiore που έχουμε,
τα λάθη που κάνουμε,
χειρόγραφα να διαβάζουμε έχουμε,
"τρόπο" να τα εξηγούμε έχουμε,
νόμο έκτρωμα έχουμε,
εγωισμό έχουμε,
έπαρση έχουμε,
φωνή έχουμε,
όργανο παίζουμε,
ρυθμούς έχουμε,
τσάμικα, καλαματιανά και καρσιλαμάδες έχουμε,
ιδέα δεν έχουμε,
Τρόπον του Ψάλλειν θέλουμε !
Να μην ξεχάσω
τους ψαλτοτραγουδιστές που μας "γεμίζουν" τα αυτιά, αδειάζοντάς μας την ψυχή,
τους πρωτοψάλτες
που εκδίδει
ο καθένας το ύφος του
,
τους συλλαβιστές φθογγοσήμων που έχουν την εντύπωση ότι ψάλλουν,
τις συναυλίες
Βυζαντινής Μουσικής και τα Βυζαντινά ορατόρια
,
τους μηχανικούς ισοκράτες,
τα πάμπολλα μικρόφωνα,
την αντικατάσταση των αναλογίων με σταντς,
τις αμέτρητες παρτιτούρες και βιβλία,
την κουβέντα και τα γέλια,
το ύφος 100 καρδιναλίων,
το χτύπημα του διαπασών ή το άκουσμα τις σφυρίχτρας κάθε λίγο,
το Αποστολικό Ανάγνωσμα που ψάλλεται,
τα οφίκια, τα δαχτυλίδια και τα μενταγιόνια,
τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις που έκαναν τους Ιερούς Ναούς πανυγήρια,
τη δημοσιότητα και την αναγνωρισιμότητα,
τις κασσέτες και τους δίσκους, σε studio καλοφτιαγμένα,
τους καρεκλοκένταυρους και τις οικογενειοκρατίες στα αναλόγια,
Ύφος με Ήθος θέλουμε !
Ας είχαμε όλοι μας, 10% απ' το ύφος και ήθος του Ιακώβου,
όλη η Ελλάδα θα έψαλλε με μια φωνή, σαν στο Περιβόλι της Παναγιάς !
Έχω καημό να δω έναν ψάλτη να κάνει τον σταυρό του, αντί να παίζει μαντολίνο!
... ο Θεός βοηθός και σκεπαστής ! Αμήν !