Υπάρχει αυτή η φήμη, αλλά δεν αποδεινύεται. Αν δεν κάνω λάθος, την πρωτοαναφέρει ο Γ. Παπαδόπουλος στο έργο του
Συμβολαί εις την ιστορίαν της παρ' ημίν εκκλησιαστικής μουσικής και στην
Ιστορικήν Επισκόπησιν. Ο μακαριστός Σερβίων και Κοζάνης κυρός Διονύσιος ( λάθος να αποκαλείται πρώην), άνδρας μουσικώτατος, είχε αναφέρει στον Καθηγητή Στάθη σχετικώς με κάποιο χφ που εμπεριείχε τα Ανοιξαντάρια υπό το όνομα του Σιγάλα. Το είχε δείξει και στον μακαριστό Λαμπαδάριο της Μητρόπολης Αθηνών, Ευάγγελο Τζελλά, αλλά από τότε παραπονιόταν ο μακαριστός Κοζάνης ότι δεν το βρίσκει στη θέση του, όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Γρ. Στάθης στο ένθετο που συνοδεύει το άλμπουμ δίσκων Θεόδωρος Παπαπαράσχου Φωκαεύς, ( λίγα τμήματά του υπάρχουν
εδώ). Επισημαίνει κιόλας όμως ότι από όσο θυμάται η δομή των Ανοιξανταρίων εκείνων ήταν διαφορετική από αυτή του Φωκαέως, κάτι με το οποίο συμφώνησε κι ο μακαρίτης Τζελλάς. Υποπτεύομαι ότι οι Θηραίοι θα υποστηρίζουν την απόδοση των Ανοιξανταρίων στον Σιγάλα βεβαίως, κάτι που φαντάζομαι κάνει και ο π. Αντώνιος Βαλβής, σε αυτό
εδώ το βιβλίο. Ο καθηγητής Στάθης όμως θεωρεί δικαίως ανεπαρκή τα στοιχεία που αποδίδουν τα Ανοιξαντάρια στον Σιγάλα, και προτρέπει την ομήγυρη που παρακολουθούσε τη Συναυλία της Χορωδίας του Υπουργείου Οικονομικών υπό τη χοραρχία του Πρωτοψάλτη Θ. Βασιλικού να απολαύσει τα Ανοιξαντάρια δίχως ιδιαίτερες αμφιβολίες περί της πατρότητάς τους.
Είναι γεγονός όμως ότι ο Φωκαέας σταδιοδρόμησε ως εκδότης, κι όχι τόσο ως ψάλτης. Αυτό το ξέραν όλοι, και οι Πολίτες μάλλον δεν τον βλέπανε με καλό μάτι. Υπάρχει και ανεπιβεβαίωτη φήμη ότι ο παπα-Παράσχου Θεόδωρος παντρεύτηκε την κόρη του Ισαάκ Δε Κάστρο στον Γαλατά ( πιθανόν εβραϊκής καταγωγής) προκειμένου να κληρονομήσει το Τυπογραφείο του, για το τεράστιο εκδοτικό έργο του οποίου τους ευγνωμονούμε όλοι.
Δ.
Υγ 1. Υπάρχει και αναφορά περί των Ανοιξανταρίων σε άρθρο μουσικολόγου, για το πνεύμα του οποίου ωστόσο διατηρώ τεράστιες επιφυλάξεις, και ισχυρές αντιθέσεις.
Την παραθέτω δίχως περαιτέρω σχολιασμό.
Υγ 2. Κατόπιν παρακλήσεώς μου, ο φίλτατος Εμμανουήλ Γιαννόπουλος, μουσικολόγος κράτιστος, μου απέστειλε αμέσως τη σχετική αναφορά του Καθ. Στάθη από το προαναφερθέν άλμπουμ. Την οποία και επισυνάπτω.