Γκαῖτε καὶ βυζαντινὴ μουσικὴ

[Κωσταντής1]

[···] ὁ Γκαῖτε ἐπιφόρτισε τὸν Κάϋζερ [Κρίστοφ Κ., φίλος] νὰ κάνει μελέτες πάνω στὴν ἀρχαία μουσική, γιατὶ κάποια διαίσθηση τοὔλεγε πὼς ἐκεῖ ἔπρεπε νὰ βρίσκεται ἡ πηγὴ τοῦ χριστιανικοῦ τραγουδιοῦ. Ἀλληλογραφοῦσε μὲ τὸν φιλόλογο Φρ.Ἀ.Βὸλφ πάνω στὸ ζήτημα τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς. Αργότερα, παρακολουθῶντας στὴν Βαϊμάρη τὴ λειτουργία τοῦ Πάσχα, τραγουδημένη ἀπʹ τὴν ἑλληνικὴ χορῳδία τῆς πριγκήπισσας τοῦ διαδόχου, ἔμεινε κατάπληχτος ἀπʹ τὴ συγγένεια τῶν ῥωσικῶν ὕμνων μὲ τοὺς ὔμνους τους Σιξτίνας, κʹ ἤθελε νὰ μάθῃ ἀπʹ τὸν Τσέλτερ [μουσικοθεωρητικὸς, φίλος;] τὶς πηγὲς τῆς παλιᾶς βυζαντινῆς μουσικῆς (1808). Μὰ ἡ κλασικὴ μόρφωση τοῦ Τσέλτερ ἦταν τόσο φτωχή, ποὺ ἀγνοοῦσε άκόμα καὶ τὴ λέξη Βυζάντιο. Ῥομαὶν Ῥολλάν, Γκαῖτε καὶ Μπετόβεν. Μτφρ. Γ. Τουρνάισεν, Ἀθήνα, Γκοβόστης χ.χ. σ.98

υγ. γιὰ τὴν πριγκήπισσα βλ. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Grand_Duchess_Maria_Pavlovna_of_Russia_(1786–1859)

Σήμερα ἡ Κοίμηση μεγάλη ἡμέρα.