Θεόδωρος Αιτωλός
Παλαιό Μέλος
στο Βιολάκη, θα έλεγα εγώ.
Φίλε Νικόλαε,
Είχε γράψει κάποτε ο κ. Γιάννου εδώ στο Ψαλτολόγιο, πόσο δύσκολα Διαχειρίσιμο είναι το μέγεθος Στανίτσας.
Επίσης ο Δημήτρης Γάλλος αναφέρεται σε βιωματική επιδραση του Αρχοντα.
Επίσης σε άλλη θέση αναθέρθηκα στην ακουστική παράδοση ως θεμελιώδες εργαλείο διδασκαλίας και στην βιωματική διασταση του τρόπου προσλήψεως εξ ακοής κοντά σε μεγάλο ψάλτη.
Δηλαδή αν εμεις οι μικροί μπορούμε να αποφαινόμεθα , δεν έχει δικαίωμα ο επι 19 έτη Αρχων Λάμπαδάριος ΤΜΧΕ και μετέπειτα Αρχων Πρωτοψάλτης να δημιουργεί;
Ο χορτάτος αυτός Γίγας δεν μπορεί να τονίση, να συνθέση, να απαγγείλη με την προσωοική του συνεισφορά στην παράδοση ;
Ο αείμνηστος Αβραάμ μου έλεγε : Εχουμε τα υλικά και τα εργαλεία της παράδοσης. Με τα ίδια υλικά να χτίσουμε. Και έχτιζε.
Ο Στανίτσας παρέλαβε τα υλικά και εργαλεία .19 χρόνια ... τα είδε όλα.Συγλονιστικός ερμηνευτής . Καθήλωνε και σε συνέπαιρνε. Είχε εκ Θεού τα χαρίσματα της Ψαλτικής Τέχνης σε υπερθετικό βαθμό.
Κανείς δεν εθαύμασε και δεν απεδέχθη τον Πρίγγο όσο αυτός.
Αν ακούσης την διήγηση του Παικόπουλου για την στιγμή που του ανήγγειλαν τον θάνατο του Πρίγγου θα καταλάβης.
Ο μέγας Στανίτςας απεδέχθη και εδέχθη τον Πρίγγο.
Ετσι παράλαμβάνεται η Ψαλτική και έτσι παραδίδεται : Εμπλεως αισθημάτων και συναισθημάτων. Δεν το διακρίνεις και στα γραφόμενα του Δημήτρη του Γάλλου;
Δεν διασώζουν την παράδοση οι μελετητές. Την διασώζουν οι ακούοντες και μελετώντες.
Ο Στανίτσας έψαλλε. Μας Φθάνει αυτό. Είναι αδύνατο να γραφή το άκουσμα. Ας λείτουργεί σαν μια απλή υπομνηση του ψαλλομένου.
Ατελής θα είναι πάντα η παρασημαντική.
Ατελέστερη δε και η προσπάθεια να κάνουμε Ψαλτική μόνον με την ανάγνωση.
Ετσι εξηγούνται και τα εξ αρχής σχολιαζόμενα ακούσματα.
Φιλικά , Θεόδωρος.
Νικόλαε αν βρείς λίγο χρόνο διάβασε Φυσικά του Αριστοτέλη. Ισως βρεθεί μια κοινή βάσις συζητήσεως