Βαΐων, εἱρμός γ΄ ᾠδῆς "..ἡ δὲ πέτρα σὺ Χριστέ, ὑπάρχεις καὶ ζωή, ἐν ᾧ/ᾗ ἐστερεώθη ἡ Ἐκκλησία.."

dimitrios.zaganas

Παλαιό Μέλος
Ποία η επικρατέστερη (στατιστικά) μορφή;

Νάουσαν ἀκρότομον, προστάγματι σῷ, στερεὰν ἐθήλασε πέτραν, Ἰσραηλίτης λαός, ἡ δὲ πέτρα σὺ Χριστέ, ὑπάρχεις καὶ ζωή, ἐν ᾧ/ᾗ ἐστερεώθη ἡ Ἐκκλησία κράζουσα· Ὡσαννά, εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Λογικά, ἐκ πρώτης ὄψεως, ἁρμόζει τό «ἐν ᾗ» δηλ. ἐν τῇ πέτρᾳ. Ὁ ἅγιος Νικόδημος προτιμᾶ τό «ἐν ᾧ» δηλ. ἐν τῷ Χριστῷ, ὡς σύμφωνο μέ τήν ᾠδή τῆς Ἄννης «Ἐστερεώθη ἡ καρδία μου ἐν Κυρίῳ».

«ἐν ᾗ»: ΤΑ (σ. 8), Εἰρμολόγιον Εὐστρατιάδου, Ἐγκόλπιον Ἀναγνώστου καί Ψάλτου, Κων. Παπαγιάννη, Διορθώσεις καί Παρατηρήσεις εἰς τό Τριῴδιον (Α΄ καί Β΄ τόμος), ὅπου εἰδικά στόν Β΄ τ. ἀναφέρει ὅτι «παρὰ τὴν ὑπὸ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου προτίμησιν ..., τὰ πλεῖστα τῶν χφφ. ἔχουν ἐν ᾗ».
«ἐν ᾧ»: Τριώδιον Ἀ. Δ., Ἑορτοδρόμιον.

Σημειώνω:
α) ὅτι ὁ π. Κων/νος Παπαγιάννης θέλει κόμμα (καί ὄχι ἄνω τελεῖα) μετά τό «καὶ ζωή» (ὅπως τό ἔχεις) καί
β) ὅτι τό ἀκροτελεύτιον «ἐν ᾧ ἐστερεώθη ἡ Ἐκκλησία κράζουσα· Ὡσαννά, εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος» εἶναι κοινό καί στά τροπάρια τῆς ᾠδῆς, στά ὁποῖα ἁρμόζει μόνον τό «ἐν ᾧ». Ὁπότε ὁ ποιητής (Κοσμᾶς) ἴσως θέλει τό αὐτό ἀκροτελεύτιο καί στόν εἱρμό.

Ποία η επικρατέστερη (στατιστικά) μορφή;
Κατά τόν π. Κων/νο Παπαγιάννη (ἀπό πλευρᾶς χφφ. –ὅπως προέγραψα–) τό «ἐν ᾗ».


 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


«Νάουσαν ἀκρότομον...ἐν ᾧ ἐστερεώθη...»
(χφ. Σινὰ 735 τριῴδιον ι’ αἰ. φ. 137r, Tριῴδιον ἔκδ. 1850).

«Νάουσαν ἀκρότομον...ἐν ᾗ ἐστερεώθη...»
(χφφ. τριῴδια Σινὰ 755 ι’ αἰ. φ. 134r, Βατοπεδίου 1190 ια’ αἰ. φ. 72v, Λειμῶνος 31 ιβ’ αἰ. φ. 83r, τυπικὸ ναοῦ Ἀναστάσεως τοῦ ἔτους 1122 σ. 8, χφ. Λειμῶνος 262 εἱρμολόγιο ιβ’-ιγ’ αἰ. φ. 73r, ἀπὸ τὸ π. Κ. Παπαγιάννη Διορθώσεις καὶ παρατηρήσεις εἰς τὸ Τριῴδιον τ. 2 σ. 195 χφφ: Σταυρονικήτα 47 ιγ’ αἰ., Κουτλουμουσίου 297 ιε’ αἰ., Ξηροποτάμου 47 ιε’ αἰ., Φιλοθέου 188 ιf’ αἰ., Τριῴδιον ἐκδ. 1586, 1879 (Ῥώμης), Ἀνθολόγιον ἐκδ. 1776, Πανθέκτη ἐκδ. 1817, Εἱρμολόγια Πέτρου λαμπαδαρίου ἔκδ. 1825, Πέτρου Βυζαντίου ἔκδ. 1825, Εἱρμολόγιον (ἐκκλησιαστικό) ἔκδ. 1906).

 
Top