Αγαπητέ,
έχουν καθιερωθεί οι unicode χαρακτήρες που αντιστοιχούν στα σύμβολα της βυζαντινής μουσικής (δεν θυμάμαι τώρα ποιά περιοχή του unicode πίνακα καλύπτουν, αλλά έχοντας ένα πρόγραμμα δημιουργίας γραμματοσειρών μπορεί ο καθένας να βρει αυτή την περιοχή). Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι να βρεθεί κάτι κοινό γιατί έχει ήδη βρεθεί, αλλά κατά πόσο εύχρηστο είναι αυτό το κοινό και πώς αντιστοιχεί στα πληκτρολόγιά μας. Η μικρή μου πείρα πάνω στα θέματα αυτά μου έχει δείξει πως η μόνη βολική θέση για τους χαρακτήρες είναι αυτή της περιοχής των Λατινικών γραμμάτων (δηλ. το σημερινό αγγλικό πληκτρολόγιο). Το άλλο πρόβλημα είναι οι πολλοί συνδιασμοί που πρέπει να υπάρχουν, οι οποίοι είναι πολύ περισσότεροι από τα διαθέσιμα πλήκτρα ενός πληκτρολογίου.
Όσον αφορά το θέμα αυτό νομίζω πως το πρόγραμμα finale έχει λύσει το πρόβλημα. Προσοχή: είναι πρόγραμμα μόνο γραφής για την βυζαντινή μουσική και δεν μπορεί να κάνει όλες τις άλλες λειτουργίες που έχει ο Μελωδός (τον οποίο δεν έχω δοκιμάσει γιατί δεν υπάρχει για Mac). Πάντως το finale βασίζεται στην αρχή ότι με τα βασικά πλήκτρα του πληκτρολογίου γράφεις τους βασικούς χαρακτήρες πρώτα (δηλ. το ίσο, το ολίγο, τις διπλές, τριπλές κτλ αναβάσεις, πεταστές, κεντήματα κτλ), τους οποίους μετά από μία σελίδα τους έχεις μάθει απέξω. Μετά προσθέτεις χειροκίνητα από έναν πίνακα (στον οποίο μπορείς να προσθέσεις ότι σημείο θέλεις) τα υπόλοιπα, όπως γοργά, φθορές, καλλωπιστικά κτλ. Αυτά τα σημεία μπορείς να τα τοποθετήσεις σε όποιο σημείο θές γύρω από τον βασικό χαρακτήρα χειροκίνητα (συνεπώς το οπτικό αποτέλεσμα το ελέγχεις εσύ και όχι οι προκαθορισμένες θέσεις της γραμματοσειράς, αλλά χάνεις σε χρόνο στο σημείο αυτό). Στο τέλος προσθέτεις και το κείμενο, το οποίο μπαίνει αυτόματα κάτω από κάθε μουσικό χαρακτήρα και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμα και μεγάλη να είναι η συλλαβή το πρόγραμμα αραιώνει λίγο και την στοίχηση των μουσικών χαρακτήρων στο σημείο αυτό για να μην πέσει η συλλαβή αυτή πάνω στις διπλανές. Στοίχηση γραμμής και σελίδας γίνεται αυτόματα φυσικά.
