Αρχιερατική ακολουθία του Ιερού Ευχελαίου

Μαρία Χριστίνα

Δόξα τω Θεώ
Χαίρετε αγαπητοί συνάδελφοι. Μήπως μπορεί να αναρτήσει κάποιος την ακολουθία όταν παρίσταται Δεσπότης; Σας ευχαριστώ θερμά.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ὁ ἀρχιερεὺς λέγει τὴν καθαγιαστικὴ (πρώτη) εὐχὴ «Κύριε, ὁ ἐν τῷ ἐλέει καὶ τοῖς οἰκτιρμοῖς Σου ἰώμενος...», τὸ πρῶτο Εὐαγγέλιο καὶ τὴν συγχωρητικὴ (τελευταία) εὐχὴ «Βασιλεῦ ἅγιε, εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε...».
 

Μαρία Χριστίνα

Δόξα τω Θεώ
Ὁ ἀρχιερεὺς λέγει τὴν καθαγιαστικὴ (πρώτη) εὐχὴ «Κύριε, ὁ ἐν τῷ ἐλέει καὶ τοῖς οἰκτιρμοῖς Σου ἰώμενος...», τὸ πρῶτο Εὐαγγέλιο καὶ τὴν συγχωρητικὴ (τελευταία) εὐχὴ «Βασιλεῦ ἅγιε, εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε...».
Ο χορός λέει όμως κάτι στον Δεσπότη; αν ναι τί και σε ποια σημεία της ακολουθίας; ευχαριστώ πολύ για την ανταποκριση.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ἐὰν ὁ δεσπότης τὸ ἀπαιτεῖ, στὸ διακονικὸ παράγγελμα «Ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...» θὰ πεῖτε «Εἰς πολλὰ ἔτη δέσποτα» καὶ πρὸ τοῦ «Δι' εὐχῶν...» «Τὸν δεσπότην καὶ ἀρχιερέα ἡμῶν...».

Ὅμως αὐτὰ δὲν ἁρμόζουν στὸ μυστήριο τοῦ εὐχελαίου, τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι χαρμόσυνο, ἀλλὰ ἱλαστικὸ-παρακλητικὸ γιὰ κίνδυνο ἀσθένειας.


Ἄν ἡ λατρεία μας ἀπαλλασσόταν ἀπὸ τὶς βασιλικὲς-κοσμικὲς ἐπευφημίες («Εἰς πολλὰ ἔτη...»[1] κ.λπ.), θὰ ἀναγνωριζόταν εὐκολότερα ὡς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἔχοντας ἡλικία νὰ λέγει «ὃ δὲ ποιῶ, καὶ ποιήσω, ἵνα ἐκκόψω τὴν ἀφορμὴν τῶν θελόντων ἀφορμήν» (Β' Κορ. ια', 12). Ὁ Κύριος λέγει «Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰω. ιη’ 36). «πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖτε;» (Ἰω. ε’ 41)· ὁ δὲ Παῦλος «Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (Γλ. στ’ 14). Τὰ ἄμφια πρέπει νὰ εἶναι σεμνὰ καὶ ἱεροπρεπῆ, ὄχι βασιλικά (16ος κανόνας ζ’ οἰκουμενικῆς συνόδου). «Τοὺς οὖν ἑαυτοὺς κοσμοῦντας ἐπισκόπους, ἢ κληρικούς, δι᾿ ἐσθήτων λαμπρῶν καὶ περιφανῶν, τούτους διορθοῦσθαι χρή· εἰ δ᾿ ἐπιμένοιεν, ἐπιτιμίῳ παραδίδοσθαι· ὡσαύτως καὶ τοὺς τὰ μύρα χριομένους» (κανόνας 16 ζ’ οἰκουμενικῆς συνόδου).


[1] Ἡ λειτουργία τῶν φρικτῶν μυστηρίων, ἡ θεία εὐχαριστία δὲν καταλήγει σὲ φιλοφρονήσεις καὶ κολακεῖες τοῦ παλατίου.
 
Top