Ἀγαπητέ Ἀντώνη εὐχαριστοῦμε.
Οἱ ἀργές δοξολογίες εἶναι ἀριστουργήματα.
Οἰ καλλιτέχνες Ἰάκωβος κλπ. τά ἔδωσαν ὅλα γιά νά δοξολογήσουν τόν Θεό.
Οἱ σημερινοί τίς ψάλλουν μόνο σέ συναυλίες καί ὄχι στό ναό, σάν ἀρχαῖο εἶδος πρός ἐνημέρωση καί ἐπίδειξη.
Ὅλοι κοιτοῦν τό τυπικό μή χάσουν κάποιο προσόμοιο καί γίνεται μάχη.
Μά, τό τυπικό ὅταν λέει ἀργή δοξολογία ἐννοεῖ τήν ἀργή, ἡ παράδοση.
Πάμε στήν ἐκκλησία ὄχι μόνο γιά νά παρακαλέσουμε ἀλλά καί νά εὐχαριστήσουμε, νά δοξολογήσουμε.
Σήμερα σπάνια θά ἀκούσεις σέ Μητροπόλεις ἀργή δοξολογία.
Εγώ τό ἔχω καθιερώσει καί λέω πάντα ἀργή. Διότι, ἀκούω τό ἐκκλησίασμα, φχαριστιῶνται. Ὄχι γιατί εἶμαι καλός, κακός, ψάλτης ἀλλά εἶναι ἡ μουσική τοῦ μέλους ἔτσι, μεγαλοπρέπεια !.
_____________