Από το φίλο Παναγιώτη ένα ακόμα ΣΕ ΥΜΝΟΥΜΕΝ. Η σύνθεση είναι του Πρίγγου και η δεξιοτεχνική εκτέλεση του Καραμάνη. Ο ήχος είναι Β´με καταλήξεις διατονικές (και με ολίγο ζυγό) εις τον Βου. Πιθανότατα η επισήμανση του ζυγού και κάποιων διατονικών φθορών της σπουδαίας αυτής σειράς λειτουργικών του Πρίγγου να εγένετο το πρώτον από τον Καραμάνη στην έντυπη Λειτουργία του και προηγουμένως σε χειρόγραφά του, επειδή έτσι το απαιτεί το ψαλλόμενον. Αν βρεθεί παλαιότερο του 1950 χειρόγραφο Πρίγγου που να τα σημειώνει, τότε θα είναι λάθος αυτή μου η εντύπωση. Η εξωτερική προσωνυμία των λειτουργικών είναι Χ(Ι)ΟΥΖΑΜ.
Ευχαριστίες για την απομαγνητοφώνηση, αν και υστερεί σαφώς σε δεξιοτεχνία (σημειογραφικά κ αισθητικά).
Ορθός ο προβληματισμός αλλά και η σχετική επιφύλαξη για την προέλευση της χρήσης του ζυγού στις καταλήξεις. Από πιστά αντίγραφα χφφ του Πρίγγου, γνωρίζουμε ότι τα Λειτουργικά αυτά κυκλοφορήθηκαν σε δύο επίσημες εκδοχές. Η παλαιότερη χρονολογείται με βεβαιότητα από τα τέλη του 1935, όπου οι χαρακτηριστικές πτώσεις στον Βου σημειώνονται συστηματικά με μονόγραμμη δίεση επί του Πα (επί της πρώτης αποστρόφου της υπορροής με δίγοργο, πρβλ. Β. Νικολαΐδου,
Ανθολογία Λειτουργικών). Η δεύτερη εκδοχή αποτελεί επεξεργασία-αναθεώρηση της πρώτης από τον ίδιο τον Κ. Πρίγγο, μάλλον για χορωδιακή εκτέλεση στην Πόλη, και τοποθετείται στα μέσα της δεκαετίας του 1940. Μεταξύ άλλων αλλαγών (στις αναλύσεις και τις γραμμές), παρατηρείται η αντικατάσταση της μονόγραμμης δίεσης επί των καταλήξεων με ζυγό επί του Βου, κάτι που δεν αλλάζει τον τρόπο εκτέλεσης. Αυτήν την εκδοχή έλαβε προφανώς υπόψιν του ο Αθ. Καραμάνης.
Σημ. Στα πιστά αντίγραφα Πρίγγου, ο ήχος δηλώνεται απλά ως "Β´ Δι" (πρώτη εκδοχή) και ως "Β´ Δι με κατάληξη Βου" (δεύτερη εκδοχή).