Ανέκδοτα Κυριακού Ιωαννίδη " Καλογήρου "

[Τσακιτζής]

Τελευταία, με έχουν πάρει αρκετοί στο τηλέφωνο και μου έχουν ζητήσει να ανεβάσω ότι υπάρχει σχετικό, με τα Προγονικά Μέλη της Οικογενείας μου. Μέχρι τώρα το απεύφεγα, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Χθές όμως με πήρε και κάποιος πολύ αγαπητός και σεβαστός μου φίλος και μου ζήτησε το ίδιο πράγμα ( ούτε συνεννοημένοι να ήτανε όλοι τους ), οπότε θα ανεβάσω σήμερα μερικά του Κυριακού του επωνομαζόμενου " Καλογήρου ", ο οποίος πέθανε το 1906.
1) Ήταν εκκεντρικός και στο έπακρο φιλάργυρος και φιλοπαίγμων.
2) Λεγόταν Καλόγηρος, επειδή φορούσε συνεχώς για πάμπολλα χρόνια, ένα ράσο, του οποίου τα στριφώματα λόγω της πολυκαιρίας εφθείροντο και συνεχώς τα έκοβε, με αποτέλεσμα, από το συνεχές κόψιμο, να έχει φτάσει σχεδόν μέχρι τα γόνατα, σαν το κοντόρασο ή κοντογούνι των καλογήρων.
3)Πουλούσε τα κεριά από τα μνημόσυνα και τις κηδείες στον Μπακάλη της γειτονιάς του και ζητούσε χαριτολογώντας τρόφιμα. Χαρακτηριστικά, έλεγε :
" Ανταλάσσετε τυρόν με...κηρόν ".
4) Χώρισε την γυναίκα του επειδή έφαγε έναν τσίρο ( ψάρι στεγνό - απεξηραμένο, που αποτελεί σπουδαίο μεζέ για το ούζο - χωρίς την άδειά του. Αυτό το έκανε - όπως έλεγε - όχι για την αξία του τσίρου, αλλά για τηνπράξη και μόνον.
5) Πρίν να ανεβεί στο Αναλόγιο για να ψάλλει, ζητούσε προκαταβολικώς την αμοιβή του και αιτιολογούσε με το " Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν".

Έπεται συνέχεια.

 

[Γιώργος Μ.]

Άρχοντα, έβαλα thanks και μετά σκέφτηκα: για ποιο πράγμα απ' όλα ευχαρίστησα; Εγώ όταν έψαλλα το Τρισάγιο του "Καλογήρου" πίστευα ότι το έχουν γράψει...άγγελοι

Να είστε καλά πάντως και αναμένουμε.

 

[V_Zacharis]

http://www.analogion.com/forum/showthread.php?t=7780

 

[Τσακιτζής]

Συνεχίζω με ανέκδοτα περιστατικά από την ζωή του Κυριακού Ιωαννίδη, του επωνομαζόμενου "Καλογήρου".
6) Στην ονομαστική του Εορτή ( 29 Σεπτεμβρίου ), παγιδεύτηκε από τους μαθητάς του, να παραθέσει γεύμα σε κάποιο καπηλειό. Δεδομένης της φυλαργυρίας που τον κυρίευε, αυτό είναι από τα λεγόμενα ανεξήγητα φαινόμενα στην διάρκεια της ζωής του και προσπαθούσε να βρεί τρόπο, να αποφύγει τα έξοδα. Τελικά πήγαν στο καπηλειό, και ο ίδιος έφαγε και ήπιε κατά κόρον. Όταν γέμισε πλέον η κοιλιά του, γυρίζει στους μαθητάς του και τους ρωτάει : Ποίος ο εορταζόμενος Άγιος της ημέρας ;Εκείνοι του απάντησαν εν χορώ : Ο Κυριακός ο Αναχωρητής.
Και ποίος αντιπροσωπεύει τον Άγιον αυτόν εις τούτον τον χώρον ;
Εσύ Δάσκαλε, απήντησαν πάλι χορωδιακά οι μαθηταί.
Και ο Κυριακός : Αφού λοιπόν, η ταπεινότης μου αντιπροσωπεύει τοιούτον μέγαν Άγιον, οφείλω να ακολουθήσω τα βήματά του, οπότε κι εγώ αναχωρώ. Και σηκώθηκε κι έφυγε γρήγορα - γρήγορα από το καπηλειό, πρίν προλάβουν να συνέλθουν οι παρακαθήμενοι.
7) Όταν προσελήφθη σαν Ιεροψάλτης στα Ψωμαθιά ( στην Αγία Τριάδα στο Σταυροδρόμι ), οι Επίτροποι του Ναού, του συνέστησαν να προμηθευτεί κολλάρο και γραβάτα, προκειμένου να ευπρεπιστεί λιγάκι η εμφάνισή του.
Πράγματι ο Κυριακός, αγόρασε ότι του είχαν πεί και την Κυριακή, τα κρέμασε πάνω στο Αναλόγιο και εκείνος κάθησε μαζί με το Εκκλησίασμα σε μία καρέκλα. Παρ' ότι του συνέστησαν να ανεβεί στην θέση του, εκείνος αρνήθηκε επίμονα, λέγοντας : Σήμερα θα ψάλλουν στη θέση μου η γραβάτα και το κολλάρο. Καθείστε κι εσείς να τα απολαύσουμε.
8) Σε έναν γάμο, άργησαν το ζευγάρι και οι λοιποί προσκεκλημένοι. Όταν συγκεντρώθηκαν όλοι, είδαν ότι έλειπε ο Ψάλτης ( Ο Κυριακός ). Ο Ιερέας τον κάλασε και του έκανε παρατήρηση για την απουσία του. Και η απάντηση : Παρακαλώ Πάτερ μου. Προσήλθον την κεκανονισμένην ώραν, ουδένα εύρον και απήλθον.
Σημ. Αυτό, το έκανα κι εγώ εν συνεννοήσει με τον Προϊστάμενο Ιερέα, όταν έψαλλα στο Καπανδρίτι και είχα κληθεί με 8μελή Χορωδία στις 20.00 το βράδυ Σαββάτου για να ψάλλομε. Όταν πήγε 20.45΄και δεν είχε έρθει ακόμα η νύφη ( γιατί το είχε τάξει όπως μάθαμε του γαμπρού ), σηκωθήκαμε και φύγαμε. Όχι όμως μόνοι μας. Έφυγε και ο Παπάς, κλειδώνοντας τον Ναό. Το τι έγινε την 'αλλη μέρα, αυτό είναι άλλη ιστορία.
9) Χοροστατούντος του Πατριάρχου, παρεκλήθη από τον Αρχιδιάκονο να συντομεύσει κάπως, γιατί ο Πατριάρχης βιαζόταν και έπρεπε να παρευρεθεί σε κάποια συνάντηση.
Η απάντηση του Κυριακού : Τα σά σκώπει. Δηλαδή, κύττα τη δουλειά σου και εγκατέλειψε το Αναλόγιο.
10) Όπως διηγήτο ο Ευστάθιος Τιμωνίδης, μετέβαινε πεζός δυό φορές την ημέρα από τα Ψωμαθιά στο Τζιμπαλί για φαγητό, διανύοντας μιά αρκετά μεγάλη απόσταση. Το έκανε αυτό - όπως έλεγε - γιατί ήταν καθαρώτερο το μαγαζί και σέρβιρε πιό προσεγμένο φαγητό. Η αλήθεια όμως ήταν, ότι εκεί υπήρχε κάποιος μάγειρος θαυμαστής του, ο οποίος του σέρβιρε μεγαλύτερες μερίδες.
11) Όταν πέθανε, άφησε 3.000 λίρες χρυσές σε Φιλανθρωπικά ιδρύματα, ενώ στην κηδεία του, προσήλθαν όλοι σχεδόν οι Ιερείς της Πόλης αμοιφθέντες ο καθένας ιδιαιτέρως, σύμφωνα με την μουσική του απόδοση, καθορίζοντας ο ίδιος τα ποσά με την διαθήκη του.

Αυτά Αγαπητοί μου Φίλοι, είναι τα διασωθέντα ανέκδοτα, της ζωήξς του Κυριακού Ιωαννίδη του επωνομαζόμενου Καλογήρου. Η ταπεινότητά μου αισθάνεται υπερηφάνεια, έχοντας τέτοιους Τιτάνες του Αναλογίου και κατέχοντας το Δακτυλίδι που φορούσε όταν ασχολείτο με την Μουσική γενικά, τόσον αυτός όσο και άλλα Μέλη της Οικογενείας μου.