Αδιάκριτη χρήση Ισοκράτη

[ψαλμός 50ός]

Την περασμένη Κυριακή, 21/8/2016, σε κάποιο από τα χωριά της Ελλάδας, όπου πηγαίνουν μόνο τα καλοκαίρια, δεν υπάρχει μόνιμος ψάλτης, έρχεται στο μέσον των Καταβασιών, ένας κύριος, γνωστός κατά κάποιον τρόπο, έχει ξανάρθει και παλιότερα, στέκεται δεξιά του ψάλτη, χαιρετά, και αρχίζει χωρίς να ρωτήσει, χωρίς να συνεννοηθεί, να βγάζει απο την τσάντα του, μεγάφωνο, καλώδιο, και ένα μικρό ταμπλετ, συνδέει το καλώδιο με το μεγάφωνο και το τάμπλετ. Ανοίγει την εφαρμογή του Ισοκράτη, ανεβάζει την ένταση, τόσο που άρχισε να είναι ενοχλητικό.
Παίρνει και το μικρόφωνο από την ωραία πύλη και άρχισε να τελεί χρέη Πρωτοψάλτου και εξηγούμε: Είμαστε σε ένα αναλόγιο. Υποβαθμίζει τον ψάλτη που ήταν ήδη εκεί και έψελνε, και που ήταν και πολύ καλός, βάζει το δικό του ίσο, το οποίο ήταν "τσιμπημένο" μισό ή ένα τόνο, ανάλογα πως τον βόλευε, έκανε νόημα ποιός να συνεχίσει, καμμία δε σχέση με την πραγματικότητα, με τον χρόνο. Σκέτη φιγούρα!!
Πάει η ώρα 9,30 και είμαστε ακόμη στον Απόστολο, όπου μου κόβεται η ανάσα!
Απόστολο με συνοδεία Ισοκράτη!!!, δεν είχα την τύχη να ξανά ακούσω!!
Όπου, όπως κατάλαβα, εκνευρίζεται ο ιερέας, και στέλνει ενα παιδί από μέσα και δίνει εντολή στον ψάλτη: 10,15 πρέπει να έχουμε τελειώσει!
Τα κατάφερε ο άνθρωπος, πήρε "τα ηνία" στα χέρια του, δεν του ξαναέδωσε τίποτε και τελειώσαμε στην ώρα μας, άσε που ησύχασε το κεφαλάκι μας
Μετά από όλο αυτό το ιστορικό που σας ανέφερα, αναρωτιέμαι, μήπως θα έπρεπε η χρήση του Ισοκράτη στο αναλόγιο να γίνεται με περισσότερη διάκριση;

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Την περασμένη Κυριακή, 21/8/2016, σε κάποιο από τα χωριά της Ελλάδας, όπου πηγαίνουν μόνο τα καλοκαίρια, δεν υπάρχει μόνιμος ψάλτης, έρχεται στο μέσον των Καταβασιών, ένας κύριος, γνωστός κατά κάποιον τρόπο, έχει ξανάρθει και παλιότερα, στέκεται δεξιά του ψάλτη, χαιρετά, και αρχίζει χωρίς να ρωτήσει, χωρίς να συνεννοηθεί, να βγάζει απο την τσάντα του, μεγάφωνο, καλώδιο, και ένα μικρό ταμπλετ, συνδέει το καλώδιο με το μεγάφωνο και το τάμπλετ. Ανοίγει την εφαρμογή του Ισοκράτη, ανεβάζει την ένταση, τόσο που άρχισε να είναι ενοχλητικό.
Παίρνει και το μικρόφωνο από την ωραία πύλη και άρχισε να τελεί χρέη Πρωτοψάλτου και εξηγούμε: Είμαστε σε ένα αναλόγιο. Υποβαθμίζει τον ψάλτη που ήταν ήδη εκεί και έψελνε,........................................
...............................................................................
Τα κατάφερε ο άνθρωπος, πήρε "τα ηνία" στα χέρια του, δεν του ξαναέδωσε τίποτε και τελειώσαμε στην ώρα μας, άσε που ησύχασε το κεφαλάκι μας
Μετά από όλο αυτό το ιστορικό που σας ανέφερα, αναρωτιέμαι, μήπως θα έπρεπε η χρήση του Ισοκράτη στο αναλόγιο να γίνεται με περισσότερη διάκριση;

Απ' όλα, που αναφέρετε, πιο πάνω, μόνο "ο τεχνητός ισοκράτης" έφταιγε?
Μείζων πασῶν ἀρετῶν ἡ διάκρισις»!

 

[PANROUST]

Την περασμένη Κυριακή, 21/8/2016, σε κάποιο από τα χωριά της Ελλάδας, όπου πηγαίνουν μόνο τα καλοκαίρια, δεν υπάρχει μόνιμος ψάλτης, έρχεται στο μέσον των Καταβασιών, ένας κύριος, γνωστός κατά κάποιον τρόπο, έχει ξανάρθει και παλιότερα, στέκεται δεξιά του ψάλτη, χαιρετά, και αρχίζει χωρίς να ρωτήσει, χωρίς να συνεννοηθεί, να βγάζει απο την τσάντα του, μεγάφωνο, καλώδιο, και ένα μικρό ταμπλετ, συνδέει το καλώδιο με το μεγάφωνο και το τάμπλετ. Ανοίγει την εφαρμογή του Ισοκράτη, ανεβάζει την ένταση, τόσο που άρχισε να είναι ενοχλητικό.
Παίρνει και το μικρόφωνο από την ωραία πύλη και άρχισε να τελεί χρέη Πρωτοψάλτου και εξηγούμε: Είμαστε σε ένα αναλόγιο. Υποβαθμίζει τον ψάλτη που ήταν ήδη εκεί και έψελνε, και που ήταν και πολύ καλός, βάζει το δικό του ίσο, το οποίο ήταν "τσιμπημένο" μισό ή ένα τόνο, ανάλογα πως τον βόλευε, έκανε νόημα ποιός να συνεχίσει, καμμία δε σχέση με την πραγματικότητα, με τον χρόνο. Σκέτη φιγούρα!!
Πάει η ώρα 9,30 και είμαστε ακόμη στον Απόστολο, όπου μου κόβεται η ανάσα!
Απόστολο με συνοδεία Ισοκράτη!!!, δεν είχα την τύχη να ξανά ακούσω!!
Όπου, όπως κατάλαβα, εκνευρίζεται ο ιερέας, και στέλνει ενα παιδί από μέσα και δίνει εντολή στον ψάλτη: 10,15 πρέπει να έχουμε τελειώσει!
Τα κατάφερε ο άνθρωπος, πήρε "τα ηνία" στα χέρια του, δεν του ξαναέδωσε τίποτε και τελειώσαμε στην ώρα μας, άσε που ησύχασε το κεφαλάκι μας
Μετά από όλο αυτό το ιστορικό που σας ανέφερα, αναρωτιέμαι, μήπως θα έπρεπε η χρήση του Ισοκράτη στο αναλόγιο να γίνεται με περισσότερη διάκριση;

Μετά απο όλο αυτό το ιστορικό, το συμπέρασμα ειναι η χρήση του ισοκρατη η ότι δεν βρέθηκε κάποιος χριστιανός από την αρχή να τον πετάξει κάτω από το αναλόγιο;

 

[ψαλμός 50ός]

Δεν ήθελα να αναφερθώ στην όλη του συμπεριφορά, γιατί όπως σας ανέφερα, μιά φορά τον χρόνο έρχεται και αν....τον ξέρουμε οτι ειναι λίγο...της επίδειξης
Επειδή ο εκάστοτε ψάλτης δεν ειναι ο ψάλτης της εκκλησίας, γίνεται δεκτός όποιος μπορεί να βοηθήσει.
Βρήκε όμως και τα έκανε, δίοτι ο συγκεκριμένος ψάλτης, ήταν ένας πάρα πολύ ευγενικός άνθρωπος, χαμηλών τόνων, δεν ήταν το αναλόγιό του και φαντάζομαι πως ντράπηκε.
Αυτός συνήθως ψέλνει ως μέλος αναλογίου, δεν είναι ψάλτης, σε εκκλησία πόλης, όπου δεν γνωρίζω αν κανει τα ίδια.

 

[vaiacum]

Όταν το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να βγάλει τον ισοκράτη από την τσάντα του, ΝΑΙ, ο ισοκράτης ευθύνεται για τον υπέρμετρο εγωισμό του. Όσον αφορά στον τρόπο που ξεφορτώνεσαι κάτι τέτοιους τύπους, δεν νομίζω ότι οι κλωτσιές είναι κι ό,τι καλύτερο....