Όρθρος Κυριακής 29-8-10 ΙΔ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Ο Όρθρος της μεθαυριανής Κυριακής. Σε καλή μεριά.
 

Attachments

  • Όρθρος Κυριακής 29-8-10 ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.doc
    111 KB · Views: 113
Last edited:

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Ανέβηκε ξανά διορθωμένο το αρχείο, καθώς στον 1ο Κανόνα του Προδρόμου στο τελευταίο τροπάριο, αντί του ορθού "Υπεραγία Θεοτόκε", είχα "Προφήτα του Χριστού".

Συγγνώμη σε όσους το κατέβασαν ήδη για την αναστάτωση.
 

nektar

νεοαρχάριος
Ἀποστέλλεται συνημμένως ἔγγραφον περιέχον συνήθη Ἀκολουθίαν Ὄρθρου, τροπάρια καὶ Ἀναγνώσματα Θ. Λειτουργίας. Μορφοποίησις καὶ διασκευὴ Συναξαρίου ὑπὸ π.Θ.Α., ἱστολόγιον «Περὶ Ψυχῆς».

Ἐπὶ τῶν ἀναβαθμῶν τοῦ Σολέα τῆς Ἁγίας Ἄννης τοῦ προσφυγικοῦ συνοικισμοῦ ἐτελεῖτο κατὰ παράδοσιν κατ᾿ ἄτομον Ἁγιασμὸς μετὰ τῆς παλαιοτάτης εἰκόνος τοῦ Ἁγιάννη τοῦ Σκουπιώτη ἐπὶ τοῖς γόνασι. Προσωπικὴ μαρτυρία καθὼς καὶ πολλῶν ἄλλων, ὅτι περιστασιακῶς ἡ εἰκὼν ἐκινεῖτο περιστροφικῶς καὶ ταλαντουμένη κατέπιπτε επὶ τοῦ βαστάζοντος καθημένου. Πάλιν καὶ πολλάκις, ἐνεοὶ ὄντες, εἴδαμεν μέτωπα αἱματωμένα καὶ ῥίνας ἀνεωχθεῖσας. Τὴ θειὰ Θοδοσιὰ τὴν ἔριχνε χάμω κατ᾿ ἔτος ὁ αὐστηρὸς Βαπτιστὴς αὖθις ἅμα τὸν «Εὐλογητὸν» μετὰ βαρέος γδούπου. «Ἁΐα μου Ἄννα! μεγάλη ἡ χάρη σου! ντὴ σκότωσε ντὴ χριστιανὴ ὁ Πρόδρομος!» ἀνέκραζε ἀπὸ τοῦ νάρθηκος ἡ νεωκόρος Ζωή, μακαρίτισσα κι αὐτὴ ἀπὸ δεκαετίας...


Ὑπενθύμισις ἁγιοφανουρίτικων εὐχῶν κλπ. ἐδῶ. Ἐμᾶς πάντως τὰ ἀπωλεσθέντα μᾶς τὰ ἀνευρίσκει αὐτὸς ἐδῶἐδῶ.

Ὑπενθύμισις διὰ τὸ ἰ.ἡ. ἡ σύμπτωσις τῆς Κυριακῆς καὶ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Τιμοθέου Εὐρίπου, μὲ τὶς φυλλάδες διαθέσιμες ἐδῶ.

Ἔγραφον ἐν Μισιρίοις Ῥεθύμνης.-​

* * *

Τυγχάνουσι καὶ ἐν ταῖς παρούσαις ἡμέραις ἱερεῖς τινες, βαδίζοντες τὴν ὁδὸν τὴν στενήν, ἄνευ μὲν στόμφου διδακτικοῦ, πλήρεις δὲ βιωμάτων ἁπλῶν, ἐν παραδόσεσι αὐθεντικαῖς καὶ ἐμπειριῶν, ὄντως ἀναψυκτικῶν. Ἀπέχουσι δὲ οὗτοι ἀπὸ διαξιφισμῶν ῥηχότητος καὶ ἀνταγωνισμῶν ἀμφίων. Ὁμονοοῦσι ἀνθρωπίνως μετὰ τοῦ λογικοῦ ποιμνίου, μακρύνουσι δὲ διαλογισμῶν ματαίων καὶ ἐνθυμήσεων πονηρῶν. Ἐγγίζουσιν ἐν σιγῇ καὶ ἀκλινῶς ἐπιγείων καὶ ἐπουρανίων ναμάτων, ξενοῦνται δὲ ἀργολογικῶν κακοβουλιῶν. Φλέγονται μὲν ζήλου πίστεως καὶ λατρείας ἐν ἐπιγνώσει ἀῤῥήτῳ, ἀποφεύγουσι τὰς ἐρίδας περὶ τῆς σκιᾶς τοῦ ὄνου. Ἀντὶ τοῦ κάρφους ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ, ἀγωνιοῦσιν ἐμπράκτως περὶ τῆς ἑαυτῶν καλῆς ἀπολογίας. Μακρύνονται τῆς ἐπιβολῆς ἐπιτιμίων καὶ νουθετοῦσι μετὰ διακρίσεως. Οὐδέποτε λυμαίνονται οἱασδήποτε κοινωνικῆς ἢ πνευματικῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ διακονοῦσι τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐλαχίστους. Ἀποποιοῦνται τὴν δυνατότητα αὐταρχικῆς διοικήσεως ἐπὶ τῶν συνεργατῶν, ἀλλὰ πρῶτοι αὐτοὶ διδάσκουσι παραδειγματικῶς ταπείνωσιν καὶ ὑπακοὴν εἰς τὸ θεῖον θέλημα. Λανθάνουσι πολλάκις, ἀλλὰ παντοιοτρόπως καὶ προθύμως τείνουσιν οὖς εὐήκοον πρὸς διόρθωσιν. Πίπτουσιν ἐπανειλημμένως κ᾿ ἐγείρονται ἰσαρίθμως, δεητικῶς βελτιούμενοι. Σφάλλουσι καὶ ἐν τῷ ἅμα ἐκζητοῦσι συγχώρησιν. Εἰσὶ παππούληδες καὶ οὐχὶ μπαμπούληδες.

Τοιοῦτος ἱερεὺς ὑπηρετεῖ ἐν τῇ νήσῳ Π. ὅστις διατελεῖ δυναμικῶς καὶ ἐν τούτοις ἡσυχάζει ἐν τῷ κόσμῳ· ποιμαίνει εὐλόγως καὶ ἐλλόγως διὰ βοῆς ἅμα τε καὶ θωπείας ψυχικῆς. Οὗτος ἐκλήθη πρὸς τὸ ἅγιον θυσιαστήριον ἀπὸ παιδὸς καὶ ἐνῷ ἡτοιμάζετο δι᾿ ἀπόπλουν ἐμπορικὸν ὡς μηχανικός, διέβη ἀβρόχοις ποσὶ τὴν θάλασσαν καὶ ἐγένετο λειτουργὸς ἄξιος κι εὔπλους ἐν μέσῳ συγχρόνου τρικυμίας. Γεωργῶν εἰσέτι μεταμεσονυκτίως τὸ μικρὸν κτῆμά του, καλλιεργεῖ ἐπαρκῶς καὶ εὐκάρπως τὸ γεώργιον τῆς ἐνορίας του. Στοργικὸς οἰκογενειάρχης πολυμελοῦς οἴκου, υἱοθετεῖ χιλιαπλάσια τέκνα αὐτόχθονα καὶ παρεπιδημοῦντα. Μοχθεῖ διὰ τὰ ἀναγκαῖα ἐν κόσμῳ, κυρίως δὲ διὰ τὰ ἄνωθεν πληρωτικά, τρεφόμενος λιτῶς καὶ κορεννύμενος δι᾿ ὀσμῆς εὐωδίας πνευματικῆς.

Οὗτος λειτουργῶν ἐν μιᾷ τῶν ἀλληλοδιαδόχων πανηγύρεων τοῦ θέρους, ὅτε τὰ ἀπόδημα τέκνα τῆς ἁγιοτόκου ἐκείνης νήσου ἐπιστρέφουσι καὶ ἐκτελοῦσιν ἐτήσια χρέη καὶ τάγματα πρὸς πάντας τοὺς ἑαυτῶν προστάτας ἁγίους ἐν πᾶσι τοῖς ναϋδρίοις, προσῆλθεν ἀπὸ ὄρθρου βαθέος εἰς τὸ ναΰδριον προσφιλοῦς Μάρτυρος, εὑρισκόμενον ἐν μέσῳ ταβερνείου τινος, ἐγγίζοντος μάλιστα τῆς θύρας τοῦ μαγειρείου, τοῦ πρὸ ὀλίγον ὡρῶν -ὡς ἐφαίνετο- λειτουργοῦντος ἐπισταμένως. Ἐδόθη δὲ ἡ δυνατότης εἰς τοὺς προσκυνητὰς νὰ γευθῶσι ἀκόπως τὴν μέθεξιν τὴν πνευματικήν, ἥτις δυσκολότατα μεταφέρεται ἐπὶ χάρτου. Σὺν αὐτοῖς, ἐπεισόδια τινα, διήνθιζον τὴν πορείαν τοῦ ὄρθρου, προκαλῶντα μειδίαμα μὲν γήινον, εἰς μηδὲν ἀποσπῶν τῶν ἀνωθροσκόντων διαύλων.

Εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου, ἐξεφώνησεν: «Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου. -Καλῶς τὸν Βαγγέλη- Εἰρήνη πᾶσι». Ἀργότερον, ἐν τῇ ἐκτενεῖ τῆς Ἀρτοκλασίας: «Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, Μαριγάκης, Τζαννῆ, Γαρυφαλλιᾶς, Μιχαήλ, Ἐμμανουήλ, Τάκη -ἀπὸ τί βγαίνει τὸ ῾Τάκη᾿, μάστορα;- Μαρουλίας, Ἑλένης, -πάει, τὰ καταστρέψαμε τὰ ὀνόματα- ...», Μιχαήλ, Κίρκου, Οὐρεσδοῦς -τί λέει ἐδῶ; αὐτὰ μόνον φαρμακοποιὸς τὰ βγάνει», ἀπορῶν διὰ τὸ δυσανάγνωστον τοῦ ὀνόματος Ὀδυσσέως· «Μιχαήλ, Ἐμμανουήλ -ὄχι, αὐτὸ τὸ εἶπα πρίν». Εἰς δὲ τὸ «Σῶσον ὁ Θεός, τὸν λαόν σου... -Χρῆστο, κάτσε ἕνα λεπτὸ μέσα-, ἐτόνισε τὸ «τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος τοῦ θαγματουργοῦ, οὗ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν». Κατὰ τὴν ὥραν τῆς εἰσόδου εἰς τὴν θείαν Λειτουργίαν, ἐκάλεσε τοὺς ἐσχάτους τῶν ἀτακτούντων εἰς ἀνάκτησιν εὐταξίας: «Σταματῆστε καὶ κάντε τὸ σταυρό σας κα᾿να-δυὸ λεφτά, κανονικά, ὄχι σὰ νὰ παίζετε μπαγλαμᾶ!». Ἐδίδαξε παιδία τινα ἐξ Ἀθηνῶν, ἀμαθῆ ἕως τοῦδε, πῶς νὰ διακονῶσιν τὰ τοῦ Βήματος μετὰ διακρίσεως καὶ στοργῆς· συγκίνησις δὲ κατέλαβε πάντας κατὰ τὴν οὐρανίαν κλιμάκωσιν τῆς ἀναφορᾶς καὶ τοῦ καθαγιασμοῦ. «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως -καὶ μετὰ νὰ παίρνετε ἀντίδωρο». Ὅτε προσεκόμιζαν τὰ νήπια εἰς τὴν Μετάληψιν, γραία τις, μετὰ προσωπείου ἐπικτήτου νεανίζοντος, ἐνίσχυε σφαλερῶς τὸ ἑαυτῆς ἔκγονον ἵνα μὴ κλαύσῃ πρὸ τοῦ ποτηρίου, ὑποσχομένη τὴν λῆψιν γλυκαντικῆς οὐσίας: «ἔλα, ἔλα, κοκό· ἔλα, ἔλα, κρασάκι», μὴ συγκρατουμένη δέ: «ἔλα, ἔλα, κρουασάν· ἔλα, ἔλα, κοακόλα». Ἤναψεν τότε ὁ κυανόφθαλμος ἱερεύς: «Ὄχι κυρά μου κοκακόλα, τὸν Χριστὸ θὰ πάρῃ μέσα του τὸ κοπελάκι»... Ἐν τέλει δὲ τοῦ μνημοσύνου «ὁ Θεὸς σχωρέσ᾿ τώρα», προέβη εἰς τὴν Ἀπόλυσιν: «Εὐλογία Κυρίου -μετὰ προσκύνα ἐσὺ- καὶ ἔλεος ... ταῖς πρεσβείαις τοῦ γιου Φανουρίου -εἶδες Κατίγκω ποὺ βιάζεσαι; φύγε ἀπὸ ῾κεῖ ποὺ παριστάνεις τὸν Ἅγιο Φανούριο»... Δι᾿ εὐχῶν, -ἄντε καὶ τοῦ χρόνου. Εὐλογημένος χωροχρόνος, ἅξιος λειτουργός, ὑπεραξία καὶ οὐχὶ ἁπλῶς ἰσαξία λειτουργία· εἰς πάντα.

Σχετικοὶ σύνδεσμοι:
www.nektarios.gr/orthodoxy/agiologion/agios_nikolaos_planas.htm
www.nektarios.gr/arts/tributes/fwths_kontogloy/kalokairi_sto_oros.htm
www.nektarios.gr/arts/tributes/alexandros_papadiamantis/h_episkeqis_toy_agioy_despoth.htm
www.nektarios.gr/orthodoxy/history/kathimerini_arximandritismos.htm
 

Attachments

  • 2010-08-29_kyriakh_decapitation.pdf
    281.1 KB · Views: 87
  • intension_of_mmm.jpg
    933.9 KB · Views: 1
Last edited:
Top