Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
ΚΑΤΑΚΟΛΟ ΠΥΡΓΟΥ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ
Το Μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και Παιχνιδιών «Κώστας Κοτσανάς» εκτίθενται 50 περίπου μουσικά όργανα και παιχνίδια.
Πληκτροφόρα
Η ύδραυλις του Κτησιβίου
Έγχορδα
Το μονόχορδο του Πυθαγόρα
Ο τετράχορδος ελικών του Πυθαγόρα
Ο ελικών του Πτολεμαίου
Το εξάχορδον ("σύντονον") του Πυθαγόρα
H λύρα
Η βάρβιτος
Η κιθάρα του Απόλλωνα
Η (ομηρική) φόρμιγξ
Η πανδούρα (τρίχορδον)
Η σαμβύκη
Η αρχαϊκή κιθάρα
Το τρίγωνον
Πνευστά
Ο αυλός
Ο δίαυλος
Ο άσκαυλος
Η μονοκάλαμος σύριγξ
Η πολυκάλαμος σύριγξ
Η σάλπιγξ
Ο κόχλος
Το κέρας (βυκάνη)
Κρουστά
Το τύμπανον
Το ρόπτρον
Τα κύμβαλα
Τα κρόταλα
Το σείστρο
Το κρουπέζιον
Ψιθύρα
Το "χαλκεόφωνον"
Οι μουσικοί κωδώνες
Στοιχεία Επικοινωνίας Κώστας Κοτσανάς Ομήρου 18, ΠΥΡΓΟΣ, 27100 ΕΛΛΑΣ Τηλ. 6942420157 e-mail: kostas@kotsanas.com
Κώστας Κοτσανάς
'' Σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών απ' όπου αποφοίτησε το 1986. Από το 1991 εργάζεται ως μόνιμος εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (και από το 2003 ως Δ/ντης στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου). Από το 1990 ασχολήθηκε με τη μελέτη του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και ιδιαίτερα με την έρευνα στο πεδίο της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και την κατασκευή ομοιωμάτων. Πολλές έρευνες, μελέτες και ανακατασκευές του που αφορούν την Αρχαιοελληνική Τεχνολογία έχουν παρουσιασθεί σε Διεθνή Συνέδρια και Εκθέσεις με εξαιρετική επιτυχία. Από το 1996 στα πλαίσια της διδακτικής της Τεχνολογίας στo Γυμνάσιο ασχολήθηκε με την έρευνα, μελέτη και ανακατασκευή λειτουργικών ομοιωμάτων μηχανισμών και επινοήσεων του ανθρώπου από την προϊστορική, την αρχαιοελληνική, την προβιομηχανική και τη σύγχρονη εποχή.''
http://dimmetoparfara.blogspot.com/2010/02/blog-post_1355.html
http://users.sch.gr//kkotsanas/kotsanas.com/gr/2101000/index.php
Πρώτη εντύπωση:
ποιητική άδεια
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πολύ ενδιαφέρον ιδέα:
στρόβιλος
[''Μερικοί μελετητές δίνουν στη λέξη στρόβιλος (όπως χρησιμοποιείται στην κωμωδία του Φερεκράτη Χείρων, στο απόσπασμα που διασώθηκε) τη σημασία ενός μικρού υποστηρίγματος που τοποθετούνταν κάτω από τις χορδές και τροποποιούσε το κούρδισμα μιας ή περισσότερων χορδών, όταν στρεφόταν.'']
http://thesaurus.iema.gr/thesaurus_s.php?lang=el&id=947&q=%F3%F4%F1%FC%E2%E9%EB%EF%F2
Χείρων
Φερεκράτη
ΜΟΥΣ. λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα, σοί τε γὰρ κλύειν
ἐμοί τε λέξαι μῦθον ἡδονὴν ἔχει.
ἐμοὶ γὰρ ἦρξε τῶν κακῶν Μελανιππίδης,
ἐν τοῖσι πρῶτος ὃς λαβὼν ἀνῆκέ με
χαλαρωτέραν τ᾽ ἐποίησε χορδαῖς δώδεκα.
ἀλλ᾽ οὖν ὅμως οὗτος μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ
ἔμοιγε __. πρὸς τὰ νῦν κακά.
Κινησίας δέ μ᾽ ὁ κατάρατος Ἀττικός,
ἐξαρμονίους καμπὰς ποιῶν ἐν ταῖς στροφαῖς,
ἀπολώλεχ᾽ οὕτως, ὥστε τῆς ποιήσεως
τῶν διθυράμβων, καθάπερ ἐν ταῖς ἀσπίσιν,
ἀριστέρ᾽ αὐτοῦ φαίνεται τὰ δεξιά.
ἀλλ᾽ οὖν ἀνεκτὸς οὗτος ἦν ὅμως ἐμοί.
Φρῦνις δ᾽ ἴδιον στρόβιλον ἐμβαλών τινα,
κάμπτων με καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν,
ἐν ἑπτὰ χορδαῖς δώδεχ᾽ ἁρμονίας ἔχων.
ἀλλ᾽ οὖν ἔμοιγε χοὖτος ἦν ἀποχρῶν ἀνήρ·
εἰ γάρ τι κἀξήμαρτεν, αὖθις ἀνέλαβεν.
ὁ δὲ Τιμόθεός μ᾽, ὦ φιλτάτη, κατορώρυχεν
καὶ διακέκναικ᾽ αἴσχιστα.
ΔΙΚΑΙΟΣ. ποῖος οὑτοσὶ
ὁ Τιμόθεος;
Μ. Μιλήσιός τις Πυρρίας.
κακά μοι παρέχων ἅπαντας οὗτος οὓς λέγω
παρελήλυθ᾽ ἀγαπῶν ἐκτραπέλους μυρμηκιάς.
κἂν ἐντύχῃ πού μοι βαδιζούσῃ μόνῃ,
ἀπέδυσε κἀνέλυσε χορδαῖς δώδεκα.
εἰκῆ μ᾽ ἐπῆρας ὄντα τηλικουτονὶ
πολλοῖς ἐμαυτὸν ἐγκυλῖσαι πράγμασιν.
ἐγὼ γὰρ, ὦνδρες, ἡνίκ᾽ ἦν νεώτερος,
ἐδόκουν μὲν ἐφρόνουν δ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ πάντα μοι
κατὰ χειρὸς ἦν τὰ πράγματ᾽ ἐνθυμουμένῳ·
νῦν δ᾽ ἄρτι μοι τὸ γῆρας ἐντίθησι νοῦν,
καὶ κατὰ μίτον τὰ πράγματ᾽ ἐκλογίζομαι.
νὴ τὸν Δί᾽ ὥσπερ αἱ παροψίδες
τὴν αἰτίαν ἔχουσ᾽ ἀπὸ τῶν ἡδυσμάτων,
οὓς ὁ καλέτας ἀξιοῖ τοῦ μηδενός.
ἀμυγδάλας καὶ μῆλα καὶ μιμαίκυλα
καὶ μύρτα καὶ σέλινα κἀξ οἴνου βότρυς
καὶ μυελόν.
δώσει δέ σοι γυναῖκας ἑπτὰ Λεσβίδας.
Β. καλόν γε δῶρον ἕπτ᾽ ἔχειν λαικαστρίας.
ἔξεισιν ἄκων δεῦρο πέρδικος τρόπον.
τοῖς δέκα ταλάντοις προστιθείς, ἔφη,
ἄλλ᾽ ἄττα πεντήκοντα.
μηδὲ σύγ᾽ ἄνδρα φίλον καλέσας ἐπὶ δαῖτα θάλειαν
ἄχθου ὁρῶν παρεόντα· κακὸς γὰρ ἀνὴρ τόδε ῥέζει·
ἀλλὰ μάλ᾽ εὔκηλος τέρπου φρένα τέρπε τ᾽ ἐκεῖνον.
ἡμῶν δ᾽ ἤν τινά τις καλέσῃ θύων ἐπὶ δεῖπνον,
ἀχθόμεθ᾽ ἢν ἔλθῃ καὶ ὑποβλέπομεν παρεόντα,
χὤττι τάχιστα θύραζ᾽ ἐξελθεῖν βουλόμεθ᾽ αὐτόν.
εἶτα γνούς πως τοῦθ᾽ ὑποδεῖται, κᾆτά τις εἶπεν
τῶν ξυμπινόντων, ἤδη σύ; τί οὐχ ὑποπίνεις;
οὐχ ὑπολύσεις αὐτόν; ὁ δ᾽ ἄχθεται αὐτὸς ὁ θύων
τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺς ἔλεξ᾽ ἐλεγεῖα·
μηδένα μήτ᾽ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ᾽ ἡμῖν
μήθ᾽ εὕδοντ᾽ ἐπέγειρε, Σιμωνίδη. οὐ γὰρ ἐπ᾽ οἴνοις
τοιαυτὶ λέγομεν δειπνίζοντες φίλον ἄνδρα;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''Ο καβαλάρης («μαγάδιον») μερικές φορές ήταν επίσης πολύπλοκος με μια σειρά ενσωματωμένων μοχλίσκων που έδιναν τη δυνατότητα παραγωγής εναλλακτικών ισάριθμων φθόγγων.''
κιθάρα
''Πρόκειται για μεγαλοπρεπές έγχορδο όργανο με έντονο και βαθύ ήχο που απαιτούσε ιδιαίτερη δεξιοτεχνία και συνόδευε το τραγούδι («κιθαρωδεία») σε μουσικούς αγώνες και άλλες σπουδαίες δημόσιες εκδηλώσεις.
Αποτελούνταν από ένα μεγάλο τραπεζοειδές ξύλινο ηχείο με ενσωματωμένους δύο συμμετρικούς συμπαγείς [?*] καμπύλους βραχίονες που συνδέονταν ελαστικά με τους πήχεις μέσω ενός πολύπλοκου ρυθμιστικού μηχανισμού από καμπύλα ελάσματα, κέρατα, κ.ά. Η ελαστικότητα των βραχιόνων επέτρεπε την ανεπαίσθητη κατακόρυφη μετακίνησή τους δημιουργώντας έτσι ένα ξεχωριστό κυματιστό ήχο. Οι δύο (πιθανόν έκκεντρα περιστρεφόμενες) σπειροειδείς προεξοχές των πήχεων που υποβάσταζαν το ζυγό χρησίμευαν για τη χαλάρωση και τη ρύθμιση του τεζαρίσματος του ζυγού (και των χορδών) ώστε το όργανο να είναι σε θέση ξεκούρασης και παιξίματος αντίστοιχα. Tα εξισορροπητικά ολισθαίνοντα ορειχάλκινα αντίβαρα του ζυγού βοηθούσαν επίσης στο επιθυμητό τεζάρισμά του. Ο καβαλάρης («μαγάδιον») μερικές φορές ήταν επίσης πολύπλοκος με μια σειρά ενσωματωμένων μοχλίσκων που έδιναν τη δυνατότητα παραγωγής εναλλακτικών ισάριθμων φθόγγων.
Ο εκτελεστής κρατούσε την κιθάρα στο αριστερό μέρος του σώματός του σχεδόν ορθή (με ελάχιστη κλίση προς τα μέσα, συχνά με τη βοήθεια ιμάντα) και με τα δάκτυλα του αριστερού χεριού πίεζε ή τραβούσε τις (επτά συνήθως) χορδές της ενώ με το δεξί χέρι τις έπληττε με τη βοήθεια του «πλήκτρου».
Ο Τέρπανδρος (που καθιέρωσε την έβδομη χορδή), ο Στησίχορος, ο Αμοιβέας ο Αθηναίος, ο Αριστόνικος ο Αργείος (που εισήγαγε τα «άφωνα κρούσματα» - σολαρίσματα), ο Αγέλαος ο Τεγεάτης και Λύσανδρος ο Σικυώνιος είναι μερικοί μόνο από τους πολυάριθμους φημισμένους χαρισματικούς κιθαρωδούς.
ΠΗΓΕΣ: «Μ. Λ. Γουέστ, Αρχαία ελληνική μουσική», «Κούρτ Σάκς, Ιστορία των αρχαίων μουσικών οργάνων», «Πλούταρχος, Περί μουσικής». «Αθήναιος ο Ναυκράτειος, Δειπνοσοφισταί», «Πολυδεύκης Ιούλιος, Ονομαστικόν», «Νικόμαχος, (Μουσικής) Εγχειρίδιον».''
Αντίλογος:
[?*] Το πάνω μέρος περίτεχνα χώνετε στο κάτω βραχίονα.
Βλέπε: Στέλιος Ψαρουδάκης
( 1997) «Ο αρμός του άνω βραχίονα με τον ζυγό σε κιθάρα της ζωφόρου του
Παρθενώνα», Ιδιόφωνο 1:28-35. {σημειώσεις, Σ.Ζ.}
http://users.sch.gr//kkotsanas/kotsanas.com/gr/2102007/index.php
Το Μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και Παιχνιδιών «Κώστας Κοτσανάς» εκτίθενται 50 περίπου μουσικά όργανα και παιχνίδια.
Πληκτροφόρα
Η ύδραυλις του Κτησιβίου
Έγχορδα
Το μονόχορδο του Πυθαγόρα
Ο τετράχορδος ελικών του Πυθαγόρα
Ο ελικών του Πτολεμαίου
Το εξάχορδον ("σύντονον") του Πυθαγόρα
H λύρα
Η βάρβιτος
Η κιθάρα του Απόλλωνα
Η (ομηρική) φόρμιγξ
Η πανδούρα (τρίχορδον)
Η σαμβύκη
Η αρχαϊκή κιθάρα
Το τρίγωνον
Πνευστά
Ο αυλός
Ο δίαυλος
Ο άσκαυλος
Η μονοκάλαμος σύριγξ
Η πολυκάλαμος σύριγξ
Η σάλπιγξ
Ο κόχλος
Το κέρας (βυκάνη)
Κρουστά
Το τύμπανον
Το ρόπτρον
Τα κύμβαλα
Τα κρόταλα
Το σείστρο
Το κρουπέζιον
Ψιθύρα
Το "χαλκεόφωνον"
Οι μουσικοί κωδώνες
Στοιχεία Επικοινωνίας Κώστας Κοτσανάς Ομήρου 18, ΠΥΡΓΟΣ, 27100 ΕΛΛΑΣ Τηλ. 6942420157 e-mail: kostas@kotsanas.com
Κώστας Κοτσανάς
'' Σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών απ' όπου αποφοίτησε το 1986. Από το 1991 εργάζεται ως μόνιμος εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (και από το 2003 ως Δ/ντης στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πύργου). Από το 1990 ασχολήθηκε με τη μελέτη του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και ιδιαίτερα με την έρευνα στο πεδίο της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και την κατασκευή ομοιωμάτων. Πολλές έρευνες, μελέτες και ανακατασκευές του που αφορούν την Αρχαιοελληνική Τεχνολογία έχουν παρουσιασθεί σε Διεθνή Συνέδρια και Εκθέσεις με εξαιρετική επιτυχία. Από το 1996 στα πλαίσια της διδακτικής της Τεχνολογίας στo Γυμνάσιο ασχολήθηκε με την έρευνα, μελέτη και ανακατασκευή λειτουργικών ομοιωμάτων μηχανισμών και επινοήσεων του ανθρώπου από την προϊστορική, την αρχαιοελληνική, την προβιομηχανική και τη σύγχρονη εποχή.''
http://dimmetoparfara.blogspot.com/2010/02/blog-post_1355.html
http://users.sch.gr//kkotsanas/kotsanas.com/gr/2101000/index.php
Πρώτη εντύπωση:
ποιητική άδεια
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πολύ ενδιαφέρον ιδέα:
στρόβιλος
[''Μερικοί μελετητές δίνουν στη λέξη στρόβιλος (όπως χρησιμοποιείται στην κωμωδία του Φερεκράτη Χείρων, στο απόσπασμα που διασώθηκε) τη σημασία ενός μικρού υποστηρίγματος που τοποθετούνταν κάτω από τις χορδές και τροποποιούσε το κούρδισμα μιας ή περισσότερων χορδών, όταν στρεφόταν.'']
http://thesaurus.iema.gr/thesaurus_s.php?lang=el&id=947&q=%F3%F4%F1%FC%E2%E9%EB%EF%F2
Χείρων
Φερεκράτη
ΜΟΥΣ. λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα, σοί τε γὰρ κλύειν
ἐμοί τε λέξαι μῦθον ἡδονὴν ἔχει.
ἐμοὶ γὰρ ἦρξε τῶν κακῶν Μελανιππίδης,
ἐν τοῖσι πρῶτος ὃς λαβὼν ἀνῆκέ με
χαλαρωτέραν τ᾽ ἐποίησε χορδαῖς δώδεκα.
ἀλλ᾽ οὖν ὅμως οὗτος μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ
ἔμοιγε __. πρὸς τὰ νῦν κακά.
Κινησίας δέ μ᾽ ὁ κατάρατος Ἀττικός,
ἐξαρμονίους καμπὰς ποιῶν ἐν ταῖς στροφαῖς,
ἀπολώλεχ᾽ οὕτως, ὥστε τῆς ποιήσεως
τῶν διθυράμβων, καθάπερ ἐν ταῖς ἀσπίσιν,
ἀριστέρ᾽ αὐτοῦ φαίνεται τὰ δεξιά.
ἀλλ᾽ οὖν ἀνεκτὸς οὗτος ἦν ὅμως ἐμοί.
Φρῦνις δ᾽ ἴδιον στρόβιλον ἐμβαλών τινα,
κάμπτων με καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν,
ἐν ἑπτὰ χορδαῖς δώδεχ᾽ ἁρμονίας ἔχων.
ἀλλ᾽ οὖν ἔμοιγε χοὖτος ἦν ἀποχρῶν ἀνήρ·
εἰ γάρ τι κἀξήμαρτεν, αὖθις ἀνέλαβεν.
ὁ δὲ Τιμόθεός μ᾽, ὦ φιλτάτη, κατορώρυχεν
καὶ διακέκναικ᾽ αἴσχιστα.
ΔΙΚΑΙΟΣ. ποῖος οὑτοσὶ
ὁ Τιμόθεος;
Μ. Μιλήσιός τις Πυρρίας.
κακά μοι παρέχων ἅπαντας οὗτος οὓς λέγω
παρελήλυθ᾽ ἀγαπῶν ἐκτραπέλους μυρμηκιάς.
κἂν ἐντύχῃ πού μοι βαδιζούσῃ μόνῃ,
ἀπέδυσε κἀνέλυσε χορδαῖς δώδεκα.
εἰκῆ μ᾽ ἐπῆρας ὄντα τηλικουτονὶ
πολλοῖς ἐμαυτὸν ἐγκυλῖσαι πράγμασιν.
ἐγὼ γὰρ, ὦνδρες, ἡνίκ᾽ ἦν νεώτερος,
ἐδόκουν μὲν ἐφρόνουν δ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ πάντα μοι
κατὰ χειρὸς ἦν τὰ πράγματ᾽ ἐνθυμουμένῳ·
νῦν δ᾽ ἄρτι μοι τὸ γῆρας ἐντίθησι νοῦν,
καὶ κατὰ μίτον τὰ πράγματ᾽ ἐκλογίζομαι.
νὴ τὸν Δί᾽ ὥσπερ αἱ παροψίδες
τὴν αἰτίαν ἔχουσ᾽ ἀπὸ τῶν ἡδυσμάτων,
οὓς ὁ καλέτας ἀξιοῖ τοῦ μηδενός.
ἀμυγδάλας καὶ μῆλα καὶ μιμαίκυλα
καὶ μύρτα καὶ σέλινα κἀξ οἴνου βότρυς
καὶ μυελόν.
δώσει δέ σοι γυναῖκας ἑπτὰ Λεσβίδας.
Β. καλόν γε δῶρον ἕπτ᾽ ἔχειν λαικαστρίας.
ἔξεισιν ἄκων δεῦρο πέρδικος τρόπον.
τοῖς δέκα ταλάντοις προστιθείς, ἔφη,
ἄλλ᾽ ἄττα πεντήκοντα.
μηδὲ σύγ᾽ ἄνδρα φίλον καλέσας ἐπὶ δαῖτα θάλειαν
ἄχθου ὁρῶν παρεόντα· κακὸς γὰρ ἀνὴρ τόδε ῥέζει·
ἀλλὰ μάλ᾽ εὔκηλος τέρπου φρένα τέρπε τ᾽ ἐκεῖνον.
ἡμῶν δ᾽ ἤν τινά τις καλέσῃ θύων ἐπὶ δεῖπνον,
ἀχθόμεθ᾽ ἢν ἔλθῃ καὶ ὑποβλέπομεν παρεόντα,
χὤττι τάχιστα θύραζ᾽ ἐξελθεῖν βουλόμεθ᾽ αὐτόν.
εἶτα γνούς πως τοῦθ᾽ ὑποδεῖται, κᾆτά τις εἶπεν
τῶν ξυμπινόντων, ἤδη σύ; τί οὐχ ὑποπίνεις;
οὐχ ὑπολύσεις αὐτόν; ὁ δ᾽ ἄχθεται αὐτὸς ὁ θύων
τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺς ἔλεξ᾽ ἐλεγεῖα·
μηδένα μήτ᾽ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ᾽ ἡμῖν
μήθ᾽ εὕδοντ᾽ ἐπέγειρε, Σιμωνίδη. οὐ γὰρ ἐπ᾽ οἴνοις
τοιαυτὶ λέγομεν δειπνίζοντες φίλον ἄνδρα;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''Ο καβαλάρης («μαγάδιον») μερικές φορές ήταν επίσης πολύπλοκος με μια σειρά ενσωματωμένων μοχλίσκων που έδιναν τη δυνατότητα παραγωγής εναλλακτικών ισάριθμων φθόγγων.''
κιθάρα
''Πρόκειται για μεγαλοπρεπές έγχορδο όργανο με έντονο και βαθύ ήχο που απαιτούσε ιδιαίτερη δεξιοτεχνία και συνόδευε το τραγούδι («κιθαρωδεία») σε μουσικούς αγώνες και άλλες σπουδαίες δημόσιες εκδηλώσεις.
Αποτελούνταν από ένα μεγάλο τραπεζοειδές ξύλινο ηχείο με ενσωματωμένους δύο συμμετρικούς συμπαγείς [?*] καμπύλους βραχίονες που συνδέονταν ελαστικά με τους πήχεις μέσω ενός πολύπλοκου ρυθμιστικού μηχανισμού από καμπύλα ελάσματα, κέρατα, κ.ά. Η ελαστικότητα των βραχιόνων επέτρεπε την ανεπαίσθητη κατακόρυφη μετακίνησή τους δημιουργώντας έτσι ένα ξεχωριστό κυματιστό ήχο. Οι δύο (πιθανόν έκκεντρα περιστρεφόμενες) σπειροειδείς προεξοχές των πήχεων που υποβάσταζαν το ζυγό χρησίμευαν για τη χαλάρωση και τη ρύθμιση του τεζαρίσματος του ζυγού (και των χορδών) ώστε το όργανο να είναι σε θέση ξεκούρασης και παιξίματος αντίστοιχα. Tα εξισορροπητικά ολισθαίνοντα ορειχάλκινα αντίβαρα του ζυγού βοηθούσαν επίσης στο επιθυμητό τεζάρισμά του. Ο καβαλάρης («μαγάδιον») μερικές φορές ήταν επίσης πολύπλοκος με μια σειρά ενσωματωμένων μοχλίσκων που έδιναν τη δυνατότητα παραγωγής εναλλακτικών ισάριθμων φθόγγων.
Ο εκτελεστής κρατούσε την κιθάρα στο αριστερό μέρος του σώματός του σχεδόν ορθή (με ελάχιστη κλίση προς τα μέσα, συχνά με τη βοήθεια ιμάντα) και με τα δάκτυλα του αριστερού χεριού πίεζε ή τραβούσε τις (επτά συνήθως) χορδές της ενώ με το δεξί χέρι τις έπληττε με τη βοήθεια του «πλήκτρου».
Ο Τέρπανδρος (που καθιέρωσε την έβδομη χορδή), ο Στησίχορος, ο Αμοιβέας ο Αθηναίος, ο Αριστόνικος ο Αργείος (που εισήγαγε τα «άφωνα κρούσματα» - σολαρίσματα), ο Αγέλαος ο Τεγεάτης και Λύσανδρος ο Σικυώνιος είναι μερικοί μόνο από τους πολυάριθμους φημισμένους χαρισματικούς κιθαρωδούς.
ΠΗΓΕΣ: «Μ. Λ. Γουέστ, Αρχαία ελληνική μουσική», «Κούρτ Σάκς, Ιστορία των αρχαίων μουσικών οργάνων», «Πλούταρχος, Περί μουσικής». «Αθήναιος ο Ναυκράτειος, Δειπνοσοφισταί», «Πολυδεύκης Ιούλιος, Ονομαστικόν», «Νικόμαχος, (Μουσικής) Εγχειρίδιον».''
Αντίλογος:
[?*] Το πάνω μέρος περίτεχνα χώνετε στο κάτω βραχίονα.
Βλέπε: Στέλιος Ψαρουδάκης
( 1997) «Ο αρμός του άνω βραχίονα με τον ζυγό σε κιθάρα της ζωφόρου του
Παρθενώνα», Ιδιόφωνο 1:28-35. {σημειώσεις, Σ.Ζ.}
http://users.sch.gr//kkotsanas/kotsanas.com/gr/2102007/index.php
Last edited:
