"Ίνα πάντες έν ώσιν..." - "Μουσικός οικουμενισμός...."

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Όντως, έχω το τελευταίο διάστημα συνδεθεί σ' αυτό το Forums, και ευχαριστώ τόσο το δημιουργό του όσο και τους υπεύθυνους συντονιστές που μου επιτρέπουν να εκφράζω δημόσια τις απόψεις μου.
Αν διαβάσετε προσεκτκά τις παρεμβάσεις μου και προσπαθήσετε να συνοψίσετε τι ακριβώς πρεσβεύω ως "Μουσική ένωση - Μ. Οικουμενισμό" θα διαπιστώσετε ότι προτείνω Μουσική σύνθεση των επιμέρους μουσικών συνιστωσών, όχι ανάμεσα στις μουσικές όλου του κόσμου, ή Βυζαντινής & Ευρωπαικής, αλλά πρότεινα "να τα βρούμε", "οι εραστές της Θείας του Δαμασκηνού Τέχνης" αδογμάτιστα & απροκατάληπτα διότι πιστεύω ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα απ' αυτά που μας διαφοροποιούν!
Εξ' άλλου, θα επαναλάβω ότι η μουσική δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο, θέλοντας να δείξω ότι δεν αξίζουν οι εντάσεις, οι αφορισμοί, οι μικροεγωισμοί για το μέσο, μη δίνοντας την πρέπουσα σημασία στα κείμενα και τον υμνογραφικό ποιητικό στίχο, μ' ό,τι σημαίνουν αυτά!
Το ορθότερο, ευθύς εξ' αρχής θα ήταν να γραφεί: "Μουσικός Οικουμενισμός των απανταχού Βυζαντινών Σχολών....."
Είναι εκατοντάδες τα μηνύματα αξιόλογων συναδέλφων, που υπάρχουν εδώ, της μιας ή της άλλης ή και της τρίτης Μ. Σχολής που φαίνεται να έχουν ο καθένας τα δίκια του, επιχειρηματολογώντας για διάφορα Μ. ζητήματα και που όμως να μην καταλήγουν σε συμφωνία!
Γι' αυτό πρότεινα τη σύνθεση από την ανάλυση!
Την ένωση από τη διάσπαση!
Το διάλογο από το μονόλογο!
Τη συνεργασία από την αδιαλαξία!
Την ευχή από την κατάρα - ανάθεμα!
Πιστεύω ότι τελικά θα εφαρμοστεί ο λόγος του Κυρίου "ίνα πάντες εν ώσιν..." διότι αυτά που μας ενώνουν (μόνο τον Παράδεισο να σκεφτείς!), είναι πολύ περισσότερα απ' αυτά που μας χωρίζουν!

 

[π. Μάξιμος]

Πιστεύω ότι τελικά θα εφαρμοστεί ο λόγος του Κυρίου "ίνα πάντες εν ώσιν..."

Σᾶς παρακαλῶ καί πάλι νά μήν χρησιμοποιεῖτε τό συγκεκριμένο χωρίο, τοῦ ὁποίου ἡ θεολογική ἑρμηνεία δέν εἶναι ἁπλή, ὅπως φαντάζεστε, ἔχει χρησιμοποιηθεῖ δέ γιά σκοπούς ἄσχετους μέ αὐτό πού πραγματικά λέει ὁ Κύριος. Καί παρακαλῶ νά μή συνεχισθεῖ καμμία ἀνάλυση ἑρμηνευτική ἐπ᾿ αὐτοῦ, διότι εἶναι ἐκτός θεματολογίας τοῦ Ψ.
Πάντως, ὅπως καί νἄχει, αὐτό τό χωρίο δέν μποροῦμε νά τό χρησιμοποιοῦμε γιά μουσικές/ἐπιστημονικές συζητήσεις, πού εἶναι ἡ θεματολογία τοῦ φόρουμ, καί ἀπό αὐτές ὠφελούμεθα.
Ἀναφορικά μέ τίς προτροπές καλῆς συμπεριφορᾶς, αὐτές προβλέπονται καί ἀναλύονται στούς κανόνες λειτουργίας καί συμμετοχῆς τοῦ φόρουμ καί ἡ ἐφαρμογή τους ἐπαφίεται στόν συντονισμό καί μέ ἀναφορά τῶν μελῶν πρός αὐτόν διά ΠΜ ἤ "τριγωνάκι".

 

[Γιώργος Μ.]

Σύνθεση είναι άλλο από συγκρητισμός. Συγκρητισμός άλλο από οικουμενισμός. Κατά τη γνώμη μου μόνοωριμότητα χρειάζεται, σε όλα τα επίπεδα.

Η αγιογραφική φράση που χρησιμοποιείτε και που αποτελεί και τίτλο του θέματος υπονοεί διάσπαση που επηρεάζει την εκκλησιαστική ακεραιότητα. Αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει σε τέτοιο βαθμό (κι ας ακούστηκε καταχρηστικά κάποτε χαρακτηρισμός που την υπονοεί. Νομίζω κανένας δεν τον υιοθέτησε).
Αυτό που εγώ βλέπω είναι ότι υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες για το ένα σημείο αναφοράς, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις έχουν έκταση και συστηματικότητα μεγαλύτερη από αυτήν που θα επέτρεπε η επιθυμητή (ίσως και αναγκαία) ποικιλία. Θα μπορούσαν αυτές να είναι περισσότερο ωφέλιμες παρά βλαπτικές για το σύνολο, αλλά δεν έχουν ωριμάσει ακόμα τα πράγματα, ώστε να γίνουν έτσι. (Πράγμα που σημαίνει ότι ίσως κάποτε να είναι. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αυτό θα γίνει - ακόμα κι αν πρέπει να διέλθουμε δύσκολες φάσεις σαν αυτή που διερχόμαστε και που μάλλον είναι η πιο δύσκολη φάση, όντως).
Αλλά όχι διάθεση διάσπασης, πολλώ μάλλον συνειδητά (διότι έχει μεγάλη σημασία αν κάτι αποτελεί πρόθεση κάποιου ή όχι). Μάλλον ερμηνείας που δεν έχει ωριμάσει, όπως και η εναντίον της αντίδραση (γιατί και η αντίδραση, κι αν είναι σωστή, δεν σημαίνει ότι είναι πάντα εκκλησιαστικώς ώριμη).
Ζούμε εν ολίγοις τις γνώριμες από την εκκλησιαστική ιστορία συνέπειες των μεταβατικών φάσεων που χειριζόμαστε ανθρώπινα, δηλαδή με μεταπτωτική αμηχανία. Αλλά τα πρόθυρα της διάσπασης όχι.
Για να ακολουθήσω τη δική σας αγιογραφική επιμονή, η ομόνοια θα προέλθει χωρἰς οικουμενισμούς και συγκρητισμούς. Ως τότε "ἕκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ".