Ήχος της Τιμιωτέρας Κυριακής μετά τα Φώτα

Doryforos

<Αραιός πελάτης>
Πρέπει επίσης να ξεκαθαριστεί σε τι ήχο πρέπει να ψάλλεται η Τιμιωτέρα την ημέρα αυτή. Οι μισοί λένε ότι πρέπει να ψάλλεται σε ήχο πλ.β' ειρμολογικό (δηλαδή β') και οι άλλοι μισοί σε ήχο β' ειρμολογικό (δηλαδή πλ.β'). Δηλαδή ή στον ήχο του ειρμού της θ' ωδής "Ω των υπερ νουν" ή στον ήχο του στίχου "Μεγαλυνον ψυχη μου την λυτρωσαμενην ημας εκ της καταρας" αντίστοιχα.
Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να ψάλλεται στον ήχο του στίχου. Κι αυτό διότι ναι μεν η Τιμιωτέρα λέγεται συνήθως στον ήχο του Ειρμού (που εδώ το άκουσμα είναι ήχος β' οπότε αναγκάζονται οι μισοί να πουν την Τιμιωτέρα του ειρμολογικού πλ.β' που λέγεται σε ήχο β' για να "ταιριάξει" όπως λένε το άκουσμα) όμως ο Ιαμβικός αυτός κανόνας είναι ΕΞΑΙΡΕΣΗ κανόνα που ενώ είναι σε ήχο β' λέγεται πάλι σε ήχο β'.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο στίχος είναι σε ήχο β' ειρμολογικό (δηλαδή πλ.β') και όχι σε ήχο πλ.β' ειρμολογικό (δηλαδή β') που θα ταίριαζε με τον ήχο του Ειρμού. Κι ας με διαψεύσει κάποιος. Αλλιώς ποιος ο λόγος αυτής της "παραφωνίας";:wink:
Ένας ακόμη πρακτικός λόγος είναι ότι εάν πούμε "Την Τιμιωτεραν" στον ήχο του ειρμού, πρέπει να αλλάξουμε ΔΥΟ φορές τον ήχο, έστω και στιγμιαία. Μία για να πούμε το στίχο και μία για να επανέλθουμε στον ήχο του Ειρμού. Ενώ εάν πούμε "Την Τιμιωτέραν" στον ήχο του στίχου αλλάζουμε μία φορά ήχο για τον Ειρμό, μια αλλαγή που έχουμε ούτως ή άλλως συνηθίσει από την ιδιομορφία αυτών των Καταβασιών.
 

karastamatis ioannis

Ιωάννης Καρασταμάτης
Πρέπει επίσης να ξεκαθαριστεί σε τι ήχο πρέπει να ψάλλεται η Τιμιωτέρα την ημέρα αυτή. Οι μισοί λένε ότι πρέπει να ψάλλεται σε ήχο πλ.β' ειρμολογικό (δηλαδή β') και οι άλλοι μισοί σε ήχο β' ειρμολογικό (δηλαδή πλ.β'). Δηλαδή ή στον ήχο του ειρμού της θ' ωδής "Ω των υπερ νουν" ή στον ήχο του στίχου "Μεγαλυνον ψυχη μου την λυτρωσαμενην ημας εκ της καταρας" αντίστοιχα.
Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να ψάλλεται στον ήχο του στίχου. Κι αυτό διότι ναι μεν η Τιμιωτέρα λέγεται συνήθως στον ήχο του Ειρμού (που εδώ το άκουσμα είναι ήχος β' οπότε αναγκάζονται οι μισοί να πουν την Τιμιωτέρα του ειρμολογικού πλ.β' που λέγεται σε ήχο β' για να "ταιριάξει" όπως λένε το άκουσμα) όμως ο Ιαμβικός αυτός κανόνας είναι ΕΞΑΙΡΕΣΗ κανόνα που ενώ είναι σε ήχο β' λέγεται πάλι σε ήχο β'.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο στίχος είναι σε ήχο β' ειρμολογικό (δηλαδή πλ.β') και όχι σε ήχο πλ.β' ειρμολογικό (δηλαδή β') που θα ταίριαζε με τον ήχο του Ειρμού. Κι ας με διαψεύσει κάποιος. Αλλιώς ποιος ο λόγος αυτής της "παραφωνίας";:wink:
Ένας ακόμη πρακτικός λόγος είναι ότι εάν πούμε "Την Τιμιωτεραν" στον ήχο του ειρμού, πρέπει να αλλάξουμε ΔΥΟ φορές τον ήχο, έστω και στιγμιαία. Μία για να πούμε το στίχο και μία για να επανέλθουμε στον ήχο του Ειρμού. Ενώ εάν πούμε "Την Τιμιωτέραν" στον ήχο του στίχου αλλάζουμε μία φορά ήχο για τον Ειρμό, μια αλλαγή που έχουμε ούτως ή άλλως συνηθίσει από την ιδιομορφία αυτών των Καταβασιών.

Σωστα ετσι ακριβως ειναι.
 
Top