Δεν ξέρω αν το θέμα ενδιαφέρει άλλους, ούτε ποια είναι η θέση του στο φόρουμ (ας φροντίσουν οι αγαπητοί συντονιστές)
Έχω σκεφτεί αρκετές φορές πως είναι λίγο ανοίκειο χρησιμοποιούνται κάποιοι ψαλμοί με καθαρά λειτουργική σημασιολογία σε άλλες περιστάσεις. Πολλές φορές είμαστε στο αυτοκίνητο και ακούμε εξ ιδίων ή εκ ραδιοφώνου χερουβικά, λειτουργικά, ενίοτε και τις ευχες της αναφοράς κτλ. Όσο περνάει από το χέρι μου ακούω όσο μπορώ περισσότερο και αποκλειστικά εκκλησιαστική μουσική εδώ και 8-9 χρόνια. Οι περισσότεροι ύμνοι (ύμνοι εσπερινού, όρθρου, αποδείπνου, τρισάγιο, ψαλμοί από το ψαλτήριον κά.) υμνούν το Θεό και επικαλούνται τις πρεσβείαις των αγίων του, ταιριάζουν νομίζω σε κάθε περίπτωση "ευθυμεί τις, ψαλλέτω". Οι ύμνοι όμως που έχουν μόνο λειτουργική χρήση μπορούν να χρησιμοποιούνται ανάλογα; Πώς γίνεται να υπηχεί απλώς το "οι τα χερουβιμ μυστικώς εικονίζοντες" ή "πάσαν νυν βιωτικήν αποθώμεθα μέριμναν" και εμείς παράλλλα να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και για "εκπαιδευτικούς" ψαλτικούς σκοπούς νομίζω πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Άλλες φορές έχω ηχογραφημένη Θ. Λειτουργία (φυσικά το μουσικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο χερουβικό, τα λειτουργικά, το άξιον εστί...) και ενδιάμεσα ακούγονται οι ευχές του καθαγιασμού; Δεν ξέρω αν ακούτε τους προβληματισμούς μου υπερβολικούς, αλλά πλέον το προσέχω. Και επειδή πρέπει να ψάλλουμε (ή και να ακούμε ή συμψαλλουμε με αυτά που ακούμε) "εκ καρδίας" και μετά λόγου γνώσεως, προτιμώ να συνηθίζω τέτοια ακούσματα, τα οποία πηγάζουν μετά από καιρό και ως αφορμή προσευχής και δοξολογίας αλλά και ως πνευματικό, θεολογικό, δογματικό οπλοστάσιο. Αντιθέτως οι καθαρά λειτουργικοί ύμνοι νομίζω πως δεν κολλάνε παντού.
Έχω σκεφτεί αρκετές φορές πως είναι λίγο ανοίκειο χρησιμοποιούνται κάποιοι ψαλμοί με καθαρά λειτουργική σημασιολογία σε άλλες περιστάσεις. Πολλές φορές είμαστε στο αυτοκίνητο και ακούμε εξ ιδίων ή εκ ραδιοφώνου χερουβικά, λειτουργικά, ενίοτε και τις ευχες της αναφοράς κτλ. Όσο περνάει από το χέρι μου ακούω όσο μπορώ περισσότερο και αποκλειστικά εκκλησιαστική μουσική εδώ και 8-9 χρόνια. Οι περισσότεροι ύμνοι (ύμνοι εσπερινού, όρθρου, αποδείπνου, τρισάγιο, ψαλμοί από το ψαλτήριον κά.) υμνούν το Θεό και επικαλούνται τις πρεσβείαις των αγίων του, ταιριάζουν νομίζω σε κάθε περίπτωση "ευθυμεί τις, ψαλλέτω". Οι ύμνοι όμως που έχουν μόνο λειτουργική χρήση μπορούν να χρησιμοποιούνται ανάλογα; Πώς γίνεται να υπηχεί απλώς το "οι τα χερουβιμ μυστικώς εικονίζοντες" ή "πάσαν νυν βιωτικήν αποθώμεθα μέριμναν" και εμείς παράλλλα να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και για "εκπαιδευτικούς" ψαλτικούς σκοπούς νομίζω πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Άλλες φορές έχω ηχογραφημένη Θ. Λειτουργία (φυσικά το μουσικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο χερουβικό, τα λειτουργικά, το άξιον εστί...) και ενδιάμεσα ακούγονται οι ευχές του καθαγιασμού; Δεν ξέρω αν ακούτε τους προβληματισμούς μου υπερβολικούς, αλλά πλέον το προσέχω. Και επειδή πρέπει να ψάλλουμε (ή και να ακούμε ή συμψαλλουμε με αυτά που ακούμε) "εκ καρδίας" και μετά λόγου γνώσεως, προτιμώ να συνηθίζω τέτοια ακούσματα, τα οποία πηγάζουν μετά από καιρό και ως αφορμή προσευχής και δοξολογίας αλλά και ως πνευματικό, θεολογικό, δογματικό οπλοστάσιο. Αντιθέτως οι καθαρά λειτουργικοί ύμνοι νομίζω πως δεν κολλάνε παντού.
