Σε πολλά Βυζαντινά μουσικά κείμενα παρατηρούνται σημειώσεις του τύπου:
<<Ο δομέστικος απ'έξω το τέλος "έπαρσις των χειρών μου">> (Γ. Στάθη, Αναγραμματισμοί, σελ.31)
<<Ο δομέστικος απ'έξω, ήχος α', Δούλοι Κύριον - εσωτέρα φωνή από χορού Αινείτε">> (Γ. Στάθη, Αναγραμματισμοί, σελ.104)
Γνωρίζει κανείς τί ακριβώς σημαίνει το "απ'έξω" και το "εσωτέρα φωνή";
Σημαίνει "μία οκτάβα πάνω (ψηλή βάση)" και "μία οκτάβα κάτω (χαμηλότερη βάση)";
Κάτι σαν το "Κέλευσον" που ακόμα και σήμερα το λέμε συνήθως στην επταφωνία και μετά αρχίζει το μέλος από την κανονική βάση; Αλλά τότε έψαλλαν ολόκληρα μέλη στην επταφωνία; Δεν γνωρίζω. Μπορεί κανείς να διευκρινήσει μήπως;
<<Ο δομέστικος απ'έξω το τέλος "έπαρσις των χειρών μου">> (Γ. Στάθη, Αναγραμματισμοί, σελ.31)
<<Ο δομέστικος απ'έξω, ήχος α', Δούλοι Κύριον - εσωτέρα φωνή από χορού Αινείτε">> (Γ. Στάθη, Αναγραμματισμοί, σελ.104)
Γνωρίζει κανείς τί ακριβώς σημαίνει το "απ'έξω" και το "εσωτέρα φωνή";
Σημαίνει "μία οκτάβα πάνω (ψηλή βάση)" και "μία οκτάβα κάτω (χαμηλότερη βάση)";
Κάτι σαν το "Κέλευσον" που ακόμα και σήμερα το λέμε συνήθως στην επταφωνία και μετά αρχίζει το μέλος από την κανονική βάση; Αλλά τότε έψαλλαν ολόκληρα μέλη στην επταφωνία; Δεν γνωρίζω. Μπορεί κανείς να διευκρινήσει μήπως;