Δὲν ὑπάρχουν ὕμνοι πολυτιμώτεροι ἀπὸ ἅλλους. Εἶναι ἀντιεκκλησιαστικὴ καὶ ἐντελῶς ἐκτὸς ψαλτικῆς φιλοσοφίας αὐτὴ ἡ λογική, καὶ χρήζει κατηχήσεως ἀντὶ τῆς ἐγωιστικῆς ἰκανοποίησης ποὺ ζητάτε, ὧστε νὰ μὴν σκανδαλίζεται ὁ αἰτῶν. Στὴν κοινὴ προσευχὴ ὅπως ἀναφέρθηκε, ὑπάρχει τάξη καὶ ὁ καθένας ἐπιτελεῖ τὸ διακόνημά του μὲ αὐτὰ ποὺ ἡ τάξη καὶ ἡ θέση του στὴν λατρεία προβλέπουν, μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο, δοξάζοντας τὸν Θεὸ ποὺ τοῦ ἔδωσε στόμα καὶ λαλιὰ γὶα νὰ τὸ κάνει, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι τοῦ ἐπέτρεψε νὰ ξυπνήσει καὶ σήμερα...
Ἂν καὶ δεξιὸς ψάλτης (μὲ βάλανε δεξιό, δὲν το ζήτησα...), προτιμῶ πολὺ περισσότερο τὸν κοινωνικὸ ἀπὸ τὸν χερουβικὸ ὕμνο (ὅπως καὶ πολλοὺς ἄλλους ὕμνους τοῦ ἀριστεροῦ ἀναλογίου ἀνάλογα), κὶ ὅμως δὲν αἰτοῦμαι νὰ τὸν ψάλλω ποτέ. Ἂν τὸ θέμα εἶναι ἀπλὰ νὰ ψάλλω τὸν ὕμνο ἐπειδή μοῦ ἀρέσει, τὸ κάνω καὶ στὸ σπίτι μου (καὶ ὄντως τὸ κάνω). Ἂν τὸ θέμα εἶναι νὰ ψάλλω τὸν ὕμνο "γιὰ νὰ μὲ ἀκούσει τὸ ἐκκλησίασμα" θὰ πρέπει νὰ τὸ λύσω εἶτε προσωπικά, εἶτε ἀλλάζοντας θέση, ναὸ κ.λ.π. ἐφόσον ὁ ὁρισμένος νὰ τὸν ψάλλει δὲν μοῦ τὸ ἐπιτρέπει (ἔχοντας κάθε δικαίωμα νὰ τὸ κάνει λόγῳ θέσεως καὶ τάξεως, καὶ ὄχι λόγῳ χαρακτήρα). Ἡ διασάλευση τῆς τάξεως, ἡ οἰκονομία, μπορεῖ νὰ πάρει σάρκα καὶ ὀστᾶ ἐφόσον συμπίπτουν πραγματικὲς ἀνάγκες. Ἐσεῖς προσωπικὰ θεωρεῖτε ὅτι αὐτὸ που θέσατε ἐντάσσεται σὲ αὐτές;
Φαινόμενα ὅπως αὐτό, εἶναι τὰ κακὰ τῶν λαϊκῶν τεχνῶν...
Τό σχόλιό σου είναι σεμνό καί ζυγισμένο καί θά απαντήσω προκειμένου νά διευκρινίσω (γιά μιά ακόμη φορά αλλά τελευταία) ωρισμένα πράγματα αλλά καί επειδή θέτεις στό τέλος ένα ερώτημα.
Ξεκαθαρίζω εξ' αρχής ότι δέν υποστηρίζω επ' ουδενί τήν κατάργηση τής τάξεως έτσι όπως αυτή έχει καθορισθεί σέ κάθε Ι. Ναό.
Συμφωνώ ότι δέν υπάρχουν (θεολογικώς) κατώτεροι καί ανώτεροι ύμνοι, αλλά είναι βέβαιον ότι από μουσικής πλευράς κάποιοι είναι καλύτεροι καί κάποιοι υποδεέστεροι.
Η επιθυμία τού ψάλλειν καί η παντοειδής τέρψις (ακουστική, πνευματική, κατανυκτική, προσευχητική κ.τ.λ.) που προέρχεται από αυτήν τήν ενέργεια, είναι αρρήκτως συνδεδεμένη καί εξαρτωμένη από τό γενικώτερο κλίμα καί περιβάλλον εντός τού οποίου εκτελείται αυτή. Άλλο είναι νά ψάλλης κατά μόνας κάι άλλο νά ψάλλης εντός ακολουθίας!
Υπό τό πρίσμα λοιπόν τών ανωτέρω, ο αριστερός εκ τής συνήθους τάξεως (λέγω συνήθους διότι υπάρχουν καί περιπτώσεις όπου γίνεται καί διαφορετκά) δέν έχει τήν δυνατότητα νά ψάλλη κάποιους ύμνους.
Όμως, πέραν τής τάξεως υπάρχει καί η "οικονομία" τήν οποίαν όταν μετά διακρίσεως τήν χρησιμοποιούμε, έχουμε καρποφόρα πνευματικά αποτελέσματα παντοιοτρόπως.
Εξ' άλλου η αγαπητική διάθεσις μεταξύ τών εν Χριστώ αδελφών μπορεί νά αναδειχθή δι' αυτού του τρόπου.
Τί θά συμβή δηλαδή άν μιά φορά τόν μήνα (ή κάθε δύο μήνες) πή στόν αριστερό ο δεξιός "αδελφέ καί συνεργάτη μου, πές κι εσύ κάτι από αυτά που λέω εγώ" ;
Θά του πέση η υπόληψη;
Πόσο δέ μάλλον όταν όταν κάποιοι είναι απέναντι-απέναντι π.χ. 15 χρόνια!
Βιάστηκαν κάποιοι νά
συμπεράνουν ότι διά τής αναρτήσεώς μου αυτής προέβαλλα προσωπική περίπτωση!
ΛΑΘΟΣ ΚΑΝΟΥΝ !
Προσωπικώς είμαι "άνευ χαρτοφυλακίου", αλλά πήρα αφορμή γι αυτήν τήν ανάρτηση εξ αφορμής συγκεκριμένης περιπτώσεως αδελφικού φίλου (του οποίου τήν ταπείνωση μακάρι νά μέ αξιώση ο Θεός νά αποκτήσω) καί μέ τόν οποίο συχνά συμψάλλω στό αριστερό αναλόγιο τήν ευθύνη τού οποίου αυτός έχει τά τελευταία 15 χρόνια, καί ο οποίος μού εξέφρασε τό παράπονό του κάποια στιγμή.
Συζητώντας όμως καί μέ άλλους, διεπίστωσα ότι καί άλλοι είχαν τό ίδιο παράπονο.
Συγγνώμη αδελφοί, αλλά εμένα αυτή η κατάσταση μέ θλίβει!
Καί δυστυχώς διεπίστωσα ότι η κατάσταση όχι μόνον υπαρκτή είναι αλλά καί χειρότερη απ' ότι νόμιζα!
Όσοι είναι δεξιοί επιβεβαίωσαν μέ τόν χειρότερο τρόπο τήν πνευματική ουσία τής αναρτήσεως που είναι η έλλειψη αγάπης πρός τόν αδελφό!
Μόνον ένας εξ' όσων σχολίασαν έπιασε αυτήν τήν ουσία αυτού του ζητήματος (τό οποίον βεβαίως κάποιοι τό χαρακτήρισαν φαιδρό, ευτράπελο κ.λ.π) ο
Νεκτάριος Κούγιας.