Γιώργος Μ.
Γιώργος Μπάτζιος
Χαίρομαι κάθε Παρασκευή να ακούω τον Βαγγέλη Σφακιανάκη στην Πειραϊκή Εκκλησία. Ανεβάζω τo δοξαστικό του Ευαγγελισμού «Εὐαγγγελίζεται ὁ Γαβριήλ» από τη χθεσινή προηγιασμένη και μαζί με αυτό τα πολύ ωραία χθεσινά ιδιόμελα σε ήχο βαρύ και το Κατευθυνθήτω σε Βαρύ διατονικό.
Θέλω να σημειώσω με την ευκαιρία αυτή ότι ανεξάρτητα από την (αυστηρά προσωπική) αίσθησή μου ότι το ψάλσιμο αυτό είναι ένα "κλικ" πιο νευρώδες από το αναμενόμενο, όμως θεωρώ τον κ. Σφακιανάκη παράδειγμα προς μίμηση για τους ψάλτες της γενιάς του και τους νεότερους για δύο λόγους:
α) το ύφος που έχει διαμορφώσει είναι αποτέλεσμα μαθητείας αλλά και συστηματικής μελέτης.
β) το καλλιεργεί με συνέπεια, αφοσίωση και πολλή προσοχή στη λεπτομέρεια. Ειδικά το τελευταίο είναι αρκετά εμφανές νομίζω.
Εν ολίγοις, δεν αρκέστηκε στο σπουδαίο φωνητικό του χάρισμα, αλλά έβαλε στο ψάλσιμό του κανόνες και αρχές.
Είναι σημαντικό να τονιστεί αυτό, διότι φωνητικά χαρισματούχοι ψάλτες μπορεί να υπάρχουν πολλοί, ειδικά τώρα που οι τεχνικές και οι γνώσεις είναι πιο προσιτές, αλλά αυτό που χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερο είναι μια ψαλτική με αρχές, που ακολουθούνται συνειδητά και με συνέπεια.
Ένα βήμα πιο πέρα αν προχωρήσω, μια ψαλτική με αρχές και συνέπεια (κι όχι απλώς αποτέλεσμα φωνητικού ταλάντου που αναπτύσσεται χωρίς μέθοδο), παρέχει και μεγαλύτερη εγγύηση "εκκλησιαστικού τρόπου". Αυτά κατά τη δική μου άποψη πάντα.
Και εννοείται ότι υπάρχουν αρκετοί ακόμα ψάλτες για τους οποίους ισχύουν όλα αυτά τα θετικά.
Θέλω να σημειώσω με την ευκαιρία αυτή ότι ανεξάρτητα από την (αυστηρά προσωπική) αίσθησή μου ότι το ψάλσιμο αυτό είναι ένα "κλικ" πιο νευρώδες από το αναμενόμενο, όμως θεωρώ τον κ. Σφακιανάκη παράδειγμα προς μίμηση για τους ψάλτες της γενιάς του και τους νεότερους για δύο λόγους:
α) το ύφος που έχει διαμορφώσει είναι αποτέλεσμα μαθητείας αλλά και συστηματικής μελέτης.
β) το καλλιεργεί με συνέπεια, αφοσίωση και πολλή προσοχή στη λεπτομέρεια. Ειδικά το τελευταίο είναι αρκετά εμφανές νομίζω.
Εν ολίγοις, δεν αρκέστηκε στο σπουδαίο φωνητικό του χάρισμα, αλλά έβαλε στο ψάλσιμό του κανόνες και αρχές.
Είναι σημαντικό να τονιστεί αυτό, διότι φωνητικά χαρισματούχοι ψάλτες μπορεί να υπάρχουν πολλοί, ειδικά τώρα που οι τεχνικές και οι γνώσεις είναι πιο προσιτές, αλλά αυτό που χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερο είναι μια ψαλτική με αρχές, που ακολουθούνται συνειδητά και με συνέπεια.
Ένα βήμα πιο πέρα αν προχωρήσω, μια ψαλτική με αρχές και συνέπεια (κι όχι απλώς αποτέλεσμα φωνητικού ταλάντου που αναπτύσσεται χωρίς μέθοδο), παρέχει και μεγαλύτερη εγγύηση "εκκλησιαστικού τρόπου". Αυτά κατά τη δική μου άποψη πάντα.
Και εννοείται ότι υπάρχουν αρκετοί ακόμα ψάλτες για τους οποίους ισχύουν όλα αυτά τα θετικά.