«Εἰς ἀναμάρτητον χώραν»-«Ὢ πόσων ἀγαθῶν»

[vagelis]

Αγαπητοι Φιλοι
Εφθασε και παλι η Κυριακη του ΑΣΩΤΟΥ , πιστη στο ετησιο ραντεβου της . Η
Κυριακη αυτη , εδω και αρκετα χρονια , εχει καθιερωθει ατυπως , ως η ημερα της εορτης των ψαλτων . Οθεν ευχομαι σε ΟΛΟΥΣ ανα τον κοσμο αγαπητους συναδελφους , εν ενεργεια η μη και ασχετως ηλικιας , ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και οπως ο Κυριος παντων ημων , χαριζει σε αυτους και τις οικογενειες του , χρονους ΜΑΚΡΟΥΣ & ΚΑΛΟΥΣ και να μας ενδυναμωνει για να συνεχιζουμε το δυσκολο αλλα συναμα πολυτιμο και απαραιτητο για τη θεια μας λατρεια εργο μας , για να εφαρμοζουμε οσο καλλιτερα μπορουμε , το ''ασω τω Κυριω εν τη ζωη μου , ψαλλω τω Θεω μου εως υπαρχω'' .
Ως εορτιον δωρακι , επισυναπτω δυο υμνους απο τον εσπερινο του Ασωτου . Ψαλλει ο αειμνηστος πρωτοψαλτης Σπυριδων Μαϊδανογλου (Ι.Ν. Αγιου Μηνα Ηρακλειου Κρητης 1973) .
Υπενθιμιζω οτι στην αυριανη εκπομπη , μεταξυ αλλων ο αειμνηστος Αρχων Πρωτοψαλτης της Μ.Ε. Θρασυβουλος Στανιτσας ψαλλει τον ορθρο Κυριακης Ασωτου και Βου ηχου .

 

[tsak77]

Αγαπητοι Φιλοι
Εφθασε και παλι η Κυριακη του ΑΣΩΤΟΥ , πιστη στο ετησιο ραντεβου της . Η
Κυριακη αυτη , εδω και αρκετα χρονια , εχει καθιερωθει ατυπως , ως η ημερα της εορτης των ψαλτων .

Βέβαια, η Εκκλησία εορτάζει έναν Άσωτο μεταννοούντα και ήρωα, εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι εμείς βρισκόμαστε ακόμη στην ξενιτιά... Όπως και νάχει, ευχαριστούμε για την επισύναψη. :wink:

 

[ybulbu]

Ο άσωτος στη μέση της παραβολής επέστρεψε από την ξενιτιά και σώθηκε. Κάποιος άλλος, όμως, που ήταν και κοντά στον πατέρα του και παινευόταν γι' αυτό, έμεινε άσωτος επ' αόριστον... Μήπως τελικά μας πιάνει πολύ παραπάνω απ' όσο νομίζουμε;;;

 

[Αθωνίτης]

Ευχαριστουμε κ.Βαγγέλη.

Κύριοι ακουστε απτο Δοξαστικό το "....ταλαιπωρος..." και περιμενω τα σχολια σας....δεν εχουμε βέβαια μπροστα μας το κειμενο που ψάλλει, αλλα αν πάρουμε σαν δεδομενο τα ήδη υπάρχοντα ακούσματα...ε κατι δεν παει καλα....Διατονικό στο σημείο αυτο????
Για πεστε μου και σεις...

 

[chanendes]

Ο άσωτος στη μέση της παραβολής επέστρεψε από την ξενιτιά και σώθηκε. Κάποιος άλλος, όμως, που ήταν και κοντά στον πατέρα του και παινευόταν γι' αυτό, έμεινε άσωτος επ' αόριστον... Μήπως τελικά μας πιάνει πολύ παραπάνω απ' όσο νομίζουμε;;;

το (επικίνδυνο και πικρό) αστείο λάθος στο οποίο πέφτουμε όλοι με πρώτο εμένα ξέρετε ποιο είναι????

ότι :
-αναφορικά μεν με τη δική μας ψυχή, θέλουμε να εφαρμοστεί η ευσπλαχνία του Πατέρα και να έχουμε την τύχη του Ασώτου...
- αναφορικά όμως με τις ψυχές των αδελφών μας, πολλές φορές γινόμαστε "πρεσβύτεροι αδελφοί"....

ο Θεός να μας ελεήσει όλους....

Χρόνια μας πολλά!!!

Να μας δίνει ο Θεός ημέρες, ...να "Ψαλτολογούμε"
και να διαθέτουμε το τάλαντο που μας έχει δώσει, μικρότερο ή πιο μεγάλο

1)στη δοξολογία του Θεού
2) στην υπηρεσία των αδελφών μας μέσω της οδήγησής τους σε κατάνυξη και προσευχή
3) στην έκφραση των καημών του Γένους μας και του Ανθρώπου γενικότερα μέσα απ' τη Ρωμαίικη Παράδοσή μας...

Υ.Γ.: Σαν σήμερα πριν από ένα χρόνο (15-02-08) , "έπεσα" τυχαία (;!) πάνω στο "Ψαλτολόγιο".
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, νιώθω πολύ πλουσιώτερος σε πολλά επίπεδα....
Ευχαριστώ το Θεό πρώτα απ' όλα, και μετά τον κ. Δημήτρη που μας χάρισε το "Ψαλτολόγιο"!!!
Ευχαριστώ κι όλους εσάς... φίλοι συμφορουμίστες... Με τον τρόπο του ο καθένας, μου δώσατε, και μου δίνετε πολλά...!!!